Γραπτό κήρυγμα: Κυριακή 17 Ἰουλίου "Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου"

Κυριακὴ 17 Ἰουλίου

Τὸ δεύτερο αἴτημα τῆς Κυριακῆς προσευχῆς εἶναι τὸ "ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου", δηλαδὴ παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ στείλη ἢ νὰ ἔλθη ἡ βασιλεία Του.

Ἔχουν γραφὴ πολλὰ γιὰ τὸ αἴτημα αὐτό, γιὰ τὸ τί εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ πῶς ἔρχεται ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο. Μερικὲς ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἑρμηνευτικὲς ἀναλύσεις τῶν ἁγίων Πατέρων θὰ ἐκθέσουμε στὸ σύντομο αὐτὸ εὐχαριστιακὸ κήρυγμα.

Ἡ μία ἑρμηνεία τῆς ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἶναι το νὰ ἔλθη ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ γρήγορα, δηλαδὴ νὰ ἔλθη ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ κρίνη τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ σημαίνει νὰ ἔλθη ἡ ἡμέρα ἐκείνη ποὺ θὰ ἀναστηθοῦν ὅλα τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἀρχίση ἡ κρίση τους. Αὐτὴ ἡ αἴτηση μὲ αὐτὸ τὸ περιεχόμενο εἶναι μιὰ αἴτηση ἑνὸς εὐγνώμονος παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο δὲν προσηλώνεται στὰ ὁρατά, ἀλλὰ σπεύδει πρὸς τὸν Πατέρα καὶ ἐπιθυμεῖ τὰ μέλλοντα. Μιὰ τέτοια ἀναζήτηση εἶναι καρπὸς τῆς ἀγαθῆς συνειδήσεως καὶ μιᾶς ψυχῆς ποὺ ἔχει ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τὰ πράγματα τῆς γῆς. Καὶ μάλιστα, ὅπως ἑρμηνεύεται, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει αὐτὴν τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν ἔλευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του, οὔτε φουσκώνει καὶ ὑπερηφανεύεται γιὰ τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ τοῦ βίου, ἀλλὰ οὔτε καὶ ταπεινώνεται - ἐξουθενώνεται ἀπὸ τὰ λυπηρὰ αὐτῆς τῆς ζωῆς. Αἰσθάνεται ὅτι βρίσκεται στὴν ἐξορία, τὴν ξενιτειὰ καὶ ἀναμένει τὴν ἐπιστροφὴ στὴν πατρίδα του.

Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ πραγματικοὶ Χριστιανοὶ νοσταλγοῦν αὐτὴν τὴν Βασιλεία, ἐπιθυμοῦν τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ ἑνωθοῦν μαζὶ Του ὡσὰν σὲ γάμο, ἀφοῦ τώρα αἰσθάνονται τὸν πνευματικὸ ἀρραβῶνα μαζὶ Του. Αὐτὸ βέβαια προϋποθέτει τὴν ἐσωτερική τους καθαρότητα, καὶ νὰ μὴ ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν συνείδησή τους. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ Ἀπόστολοι στὶς ἐπιστολές τους ἔγραφαν γιὰ τὸ ὅτι εἶναι ἐγγὺς ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ζοῦσαν ἐσχατολογικά. Καὶ τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως τελειώνει μὲ τὴν κραυγή: "ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ" (Ἀποκ. κβ΄ 20).

Ἡ ἄλλη ἑρμηνεία τοῦ "ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου" εἶναι νὰ ἔλθη ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν καρδιά μας. Ὁ Χριστὸς ἔλεγε: "ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν" (Λούκ.1ζ΄ 21). Τὸ "ἐντὸς ἡμῶν" δὲν δηλώνει το ἀνάμεσά μας, ἀλλὰ μέσα στὴν καρδιά μας. Βέβαια, ὅσοι ἔχουν την Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν καρδιά τους αἰσθάνονται καὶ κοινωνία μεταξύ τους. Καὶ αὐτοὶ αἰσθάνονται τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς μιὰ πνευματικὴ κατάσταση καὶ ὄχι ὡσὰν μιὰ ψυχολογικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἔξαρση στὴν θεία Λειτουργία καὶ γενικότερα στὴν θεία Λατρεία. Ἄλλωστε, καὶ ἡ θεία Λειτουργία, κατὰ τὴν ἑρμηνεία τῶν ἁγίων Πατέρων, ἔχει ἐσχατολογικὴ ἀναφορά, δηλαδὴ ἀναφέρεται στὴν βίωση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ συμβῇ σὲ ὅλη τὴν πληρότητά της στὸ μέλλον.

Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα μας ἔρχεται ὅταν ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας καὶ δεχθοῦμε ποικιλοτρόπως την Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ἀρχίζει νὰ γίνεται μὲ τὴν μετάνοια, ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ κατακαίει τὰ πάθη καὶ τὴν αἰσθανόμαστε ὡσὰν μιὰ καυστικὴ ἐνέργεια. Ἔπειτα, αὐξάνεται αὐτὴ ἡ Χάρη μὲ τὴν ἐσωτερικὴ εὐφροσύνη καὶ χαρά, ὅταν ὁ ἄνθρωπος θέλη συνεχῶς νὰ ἐνθυμῆται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ προσεύχεται σὲ Αὐτόν, ὁπότε ὁ νοῦς του φωτίζεται, λάμπει. Καὶ τέλος ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀξιωθῇ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ Τὸν δὴ μέσα στὸ φῶς Τοῦ, τότε βλέπει τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Αὐτὸ φαίνεται στὰ ἅγια Εὐαγγέλια. Πρὶν ἀπὸ τὴν μεταμόρφωσή Του ὁ Χριστὸς εἶπε στοὺς μαθητὰς Τοῦ ὅτι εἶναι μερικοὶ ἀνάμεσά σας ποὺ δὲν θὰ πεθάνουν ἕως ὅτου δοῦν τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ ἔλθη "ἐν δυνάμει". Καὶ ὕστερα ἀπὸ λίγο ἔλαβε τοὺς τρεῖς Μαθητὲς καὶ τοὺς ἀνέβασε ἐπάνω στὸ Θαβὼρ καὶ μεταμορφώθηκε μπροστά τους, ὁπότε οἱ Μαθητὲς εἶδαν ὅτι τὸ πρόσωπό Τοῦ ἔλαμψε σὰν τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἱμάτια τοῦ ἔγιναν λευκὰ σὰν τὸ φῶς. Κατὰ τὴν ἑρμηνεία τῶν Πατέρων αὐτὴ ἡ ὅραση τοῦ Χριστοῦ μέσα στὸ φῶς ἦταν ἡ ὅραση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Στὴν ζωή μας πρέπει νὰ εἴμαστε ἀναζητητὲς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Πρῶτα νὰ τὴν δεχόμαστε στὴν καρδιά μας μὲ τὴν καθαρτική, φωτιστικὴ καὶ θεοποιὸ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ καὶ ὕστερα θὰ τὴν ἀπολαύσουμε καὶ στὸ μέλλον. Μπορεῖ νὰ γίνη καὶ τὸ ἀντίστροφο. Ὅταν νοσταλγοῦμε τὴν ἔλευση τῆς μελλοντικῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ θὰ μᾶς κάνη νὰ τὴν ποθοῦμε, ὁπότε αὐτὸ θὰ μᾶς ὁδηγῇ στὴν μετάνοια καὶ στὴν προγευσή της ἀπὸ τὴν ζωὴ αὐτή. Ὁπότε, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἦλθε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἔρχεται μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν κοινωνία μας μὲ τὸν Χριστό, καὶ θὰ ἔλθη κατὰ τὴν Δευτέρα Του Παρουσία.

Δυστυχῶς, πολλοὶ ἀπὸ μᾶς ἐπιθυμοῦμε ἐπίγειες βασιλεῖες, ἐξουσίες καὶ χαρές, καθὼς ἐπίσης θέλουμε νὰ στήσουμε τὴν δική μας βασιλεία καὶ ὄχι τὴν ἐπικράτηση στὴν γῆ τῆς Βασιλείας τοῦ Χριστοῦ. Θὰ πρέπη ὅμως νὰ ἀλλάξουμε διαγωγὴ καὶ νὰ ἀναζητοῦμε τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἀναφέραμε προηγουμένως, ὥστε νὰ συντονισθοῦμε στὸ "πνεῦμα" τῆς Κυριακῆς προσευχῆς.

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ