Γράφτηκε στις .

Γραπτὰ Κηρύγματα: Κυριακή, 5 Αυγούστου 2007 - Τα δικαιώματα του Θεού

Ζούμε σε μια εποχή δικαιωμάτων, δηλαδή όλοι επιζητούν την ικανοποίηση των δικαιωμάτων τους. Έτσι, διατυπώνονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, των εργοδοτών, των εμβρύων, των παιδιών, των μεγάλων, των γυναικών, των ανδρών. Γίνεται λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και γενικά όλοι επιδιώκουν να κατοχυρώσουν τα προσωπικά τους δικαιώματα.

Αυτό, βεβαίως, δεν θεωρείται κακό, αν παράλληλα προσέχουμε να βλέπουμε και τα καθήκοντα που απορρέουν από το έργο και την θέση μας μέσα στην κοινωνία. Όταν επικρατή μονομέρεια στην εκζήτηση των δικαιωμάτων και παραθεωρούμε τα καθήκοντα, τότε παρατηρείται αναταραχή μέσα στην κοινωνία.

Πέρα από αυτό πρέπει να σημειωθή ότι είναι ανάγκη να βλέπουμε και τα δικαιώματα του Θεού. Σε αυτό αναφέρεται ο στίχος της Δοξολογίας:

«Ευλογητός ει, Κύριε• δίδαξόν με τα δικαιώματά σου». Δηλαδή: «Δοξασμένος είσαι Κύριε, δίδαξέ με τα δικαιώματά σου».

Εδώ, όπως φαίνεται, γίνεται λόγος για τα δικαιώματα του Θεού. Ποιά είναι αυτά τα δικαιώματα; Δικαιώματα πάνω σε ένα αντικείμενο έχει αυτός που το δημιούργησε. Ο Θεός δημιούργησε όλον τον κόσμο, και φυσικά τον άνθρωπο, και γι’ αυτό έχει δικαιώματα πάνω στους ανθρώπους. Αυτός έδωσε την ζωή, Αυτός έδωσε τα χαρίσματα, Αυτός καθορίζει πότε θα φύγη ο άνθρωπος από αυτήν την ζωή.

Ο άνθρωπος δεν έχει δικαίωμα πάνω στην ζωή του. Ιδιαιτέρως εμείς οι Χριστιανοί με το άγιο Βάπτισμα γίναμε μέλη του αναστημένου Σώματος του Χριστού και γι’ αυτό ανήκουμε σε Αυτόν. Ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Ουκ εστέ εαυτών, αλλ’ ηγοράσθητε τιμής» (Α Κορ. στ 19-20). Οπότε, κάθε φορά που αμαρτάνουμε, τότε στην πραγματικότητα αμαρτάνουμε στον Χριστό, του οποίου είμαστε μέλη. Και επειδή ο Θεός έχει δικαιώματα επάνω μας, γι α?τό και δίνει εντολές για να ανταποκρινόμαστε στον σκοπό της δημιουργίας μας. Γι’ αυτό και οι εντολές του Θεού, που εκφράζουν το θέλημά Του, λέγονται δικαιώματα του Θεού.

Στον εκατοστό δέκατον όγδοο (118) Ψαλμό του Δαυΐδ γίνεται λόγος για τα δικαιώματα του Θεού που ταυτίζονται με τις εντολές του Θεού. Όμως οι λέξεις δικαιώματα και εντολές, που είναι συνώνυμες στον ψαλμό αυτόν του Δαυΐδ, αντικαθίστανται και με άλλες λέξεις, όπως «λόγοι» του Θεού, δηλαδή αυτά που λέει ο Θεός, «κρίματα» του Θεού, δηλαδή αυτά που θα μας κρίνουν, «μαρτύρια» του Θεού, δηλαδή αυτά που είναι μαρτυρίες του Θεού. Επομένως, τα δικαιώματα του Θεού, είναι οι λόγοι Του, που είναι επιβεβαιωμένοι και επί τη βάσει αυτών θα κριθούμε κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Όπως γνωρίζουμε υπάρχει η μεγάλη Δοξολογία, που ψάλλουμε κατά την Κυριακή και τις εορτάσιμες ημέρες, αλλά και η άλλη Δοξολογία που διαβάζουμε καθημερινά. Σ’ αυτήν την δεύτερη Δοξολογία, προστίθενται και άλλες φράσεις στην προσευχή προς τον Θεό να μας διδάξη τα δικαιώματά Του. Λέμε:

«Ευλογητός ει, Κύριε δίδαξόν με τα δικαιώματά σου. Ευλογητός ει Δέσποτα• συνετισόν με τα δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Άγιε• φώτισόν με τοις δικαιώμασί σου». Δηλαδή: «Δοξασμένος είσαι Κύριε, δίδαξέ με τα δικαιώματά σου. Δοξασμένος είσαι, Κύριε, κάνε με συνετό για να τηρώ τα δικαιώματά σου. Δοξασμένος είσαι, Κύριε, φώτισέ με τα δικαιώματά σου».

Στις φράσεις αυτές, πριν την λέξη δικαιώματα, προτάσσεται η λέξη «ευλογητός ει», δηλαδή είσαι δοξασμένος. Με αυτό ομολογούμε ότι ο Χριστός είναι αληθινός και έχει μεγάλη δόξα.

Στην συνέχεια χρησιμοποιούνται τρία επίθετα, το «Κύριε», το «Δέσποτα», το «Άγιε». Ο Θεός είναι Κύριος του ουρανού και της γης, είναι δεσπότης των πάντων και άγιος.

Έπειτα, χρησιμοποιούνται τρία ρήματα, ήτοι «δίδαξόν με», «συνέτισόν με» και «φώτισόν με». Με το πρώτο ζητούμε από τον Θεό, να μας διδάξη τα δικαιώματά Του, γιατί εμείς έχουμε άγνοια και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε στην ζωή μας. Πολλές φορές εμπλέκουμε τα δικά μας δικαιώματα, με τα δικαιώματα του Θεού. Με το δεύτερον ζητούμε από τον Θεό να μας συνετίση για να τηρήσουμε τις εντολές Του, τα δικαιώματά Του, γιατί είμαστε ασύνετοι και δεν γνωρίζουμε το συμφέρον της ψυχής μας. Με το τρίτο ζητούμε από τον Θεό να μας φωτίση δια των εντολών Του, δηλαδή να φωτίζεται ο νους μας με την τήρηση των εντολών Του, των δικαιωμάτων Του, γιατί ο νους μας από την αμαρτία είναι τόσο σκοτεινός που δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Επομένως, με την προσευχή αυτή αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός μας είναι Κύριος, Δεσπότης και Άγιος, εμείς είμαστε υπήκοοί Του και αμαρτωλοί. Επίσης, ομολογούμε ότι θέλουμε να εξαρτόμαστε από Αυτόν και να τηρούμε τα δικαιώματά Του, τις εντολές Του. Ακόμη, διακηρύσσουμε ότι εμείς είμαστε αδύνατοι να ξεχωρίζουμε τα δικαιώματα του Θεού από τα θελήματα και τα δικαιώματα των ανθρώπων, ακόμη και από τα δικά μας δικαιώματα, και γι’ αυτό ζητούμε από Αυτόν να μας τα αποκαλύψη, να μας συνετίση και να μας φωτίση.

Είναι μια ευλογημένη προσευχή, που αν την λέμε συνεχώς θα μας βγάλη από την πνευματική σύγχυση στην οποία βρισκόμαστε, και θα μας απελευθερώση από την φυλακή της φιλαυτίας μας.

+ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ