Γράφτηκε στις .

Γεγονός καὶ Σχόλιο: Εκκλησία και κοινωνία

Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία διενήργησε μια έρευνα σε 5.700 νοικοκυριά με θέμα «κοινωνική ενσωμάτωση και συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες» προκειμένου να διαπιστώση κατά πόσον συμμετέχουν οι Έλληνες σε διάφορες κοινωνικές ομάδες. Στην έρευνα αυτή απάντησαν συνολικά 12.151 πολίτες άνω των 16 ετών.

Από την έρευνα εξάγεται ότι το 29% των Ελλήνων πολιτών συμμέχουν σε Θρησκευτικές-Εκκλησιαστικές οργανώσεις, το 8,2% σε ψυχαγωγικές ομάδες, το 5,9% σε επαγγελματικές οργανώσεις, το 5,0% σε κόμματα-συνδικαλιστικές οργανώσεις-σωματεία, το 3,2% σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και το 5,6% σε άλλες οργανώσεις-ομάδες. Μια άλλη διαπίστωση είναι ότι από τους συμμετέχοντας στην Εκκλησία το 31,5% ανήκουν σε ομάδες ανθρώπων με χαμηλή οικονομική κατάσταση και το 28,5% σε ανθρώπους με υψηλή οικονομική κατάσταση.

Σε σχετικό δημοσίευμα μεγάλης εφημερίδας (Τα ΝΕΑ, της 22-5-2008), που παρουσιάζει την έρευνα αυτή γράφεται σε μεγάλο τίτλο: «Η Εκκλησία νικάει τα κόμματα!», και σε υπότιτλο: «οι 3 στους 10 μετέχουν σε θρησκευτικές (εκκλησιαστικές) οργανώσεις» και «μένουμε στο σπίτι, δεν μας συγκινούν τα κόμματα και τα συνδικάτα, αλλά η Εκκλησία και οι θρησκευτικές εκδηλώσεις προσελκύουν τους περισσότερους, από οποιαδήποτε άλλη δημόσια κοινωνική εκδήλωση η δραστηριότητα».

Στην συνέχεια γράφεται: «Σύμφωνα με την έρευνα οι 3 στους 10 Έλληνες μετέχουν με οποιοδήποτε τρόπο σε θρησκευτικές η Εκκλησιαστικές οργανώσεις -περιλαμβανονται τόσο η συμμετοχή στο κατηχητικό όσο και ο Εκκλησιασμός τις Κυριακές-. Το ποσοστό αυξάνεται στις ηλικίες των πενήντα (33%), αλλά το «παρών» στην Εκκλησία δίνουν και οι 2 στους 10 νέους ηλικίας 16 έως 24 ετών». Παράλληλα γράφεται ότι «είναι εντυπωσιακό ότι με εξαίρεση την Εκκλησία όλες οι δημόσιες οργανωμένες δραστηριότητες εξακολουθούν να συγκινούν ελάχιστους: οι 9 στους 10 δηλώνουν ότι δεν μετέχουν ποτέ!».

Αυτό το γεγονός έχει την εξήγησή του. Η Εκκλησία με τις Μητροπόλεις και στην συνέχεια κάθε Μητρόπολη με τις Ενορίες και τα Μοναστήρια προσελκύουν πολλούς ανθρώπους οι οποίοι αναζητούν λύση στα υπαρξιακά προβλήματά τους, αλλά ταυτόχρονα επιλύουν και κοινωνικές αναζητήσεις και άλλα κενά. Η Εκκλησία έχει μεγάλη διείσδυση μέσα στον λαό.

Κάθε Ενορία συγκεντρώνει την προσοχή πολλών ανθρώπων και λειτουργεί η μπορεί να λειτουργήση ως μια οργανωμένη εκκλησιαστική-θεραπευτική Κοινότητα. Οι συμμετέχοντες στην Εκκλησία χωρίζονται σε διαφόρους επαλλήλους κύκλους, στενότερους και ευρύτερους. Στον στενότερο κύκλο συμπεριλάμβανονται όσοι αποτελούν τον πυρήνα της Ενορίας, στον οποίο ανήκουν οι ιερείς, οι Εκκλησιαστικοί Επίτροποι, οι Ιεροψάλτες, οι Νεωκόροι, τα παιδιά που εξυπηρετούν στο Ιερό Βήμα, οι γυναίκες που ασχολούνται με την φιλανθρωπική δραστηριότητα, οι θεολόγοι και επιστήμονες που ασχολούνται με την κατήχηση των νέων. Στον αμέσως ευρύτερο κύκλο ανήκουν εκείνοι που εκκλησιάζονται τακτικώς και συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες της Ενορίας, και σε αυτούς ανήκουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, από νέους μέχρι ηλικιωμένους. Στον μετέπειτα ευρύτερο κύκλο ανήκουν όσοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετέχουν στα διάφορα μυστήρια. Και στον πιο ευρύτερο κύκλο ανήκουν εκείνοι που συμμετέχουν στις μεγάλες εκκλησιαστικές Εορτές.

Πέρα από αυτό η Ενορία με την θεία Λειτουργία, την λατρεία, την κατήχηση, την φιλανθρωπική δράση, την εξομολόγηση, τις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, τις εκδρομές, την κοινωνική προσφορά σε αυτούς που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση κ.λ.π., προσφέρει πολλά στους ανθρώπους και προσελκύει την προσοχή και την αγάπη τους. Επί πλέον, αν σκεφθή κανείς ότι η Εκκλησία της Ελλάδος συντηρεί και λειτουργεί πάνω από 1.000 Ιδρύματα, που δεν το κάνει κανένας άλλος κοινωνικός Οργανισμός, τότε αντιλαμβάνεται την μεγάλη προσφορά της. Επίσης, πρέπει να προστεθή ότι στα χωριά που υπολειτουργεί το οργανωμένο Κράτος, οι Ιερείς προσφέρουν εκκλησιαστικό και πνευματικό έργο με το να παρηγορούν τους εναπομείναντας ανθρώπους, αλλά και πολιτιστικό έργο με το να ανακαινίζουν τα μνημεία και να διαφυλάσσουν τις παλιές ιερές εικόνες, που αποτελούν τον κοινωνικό πλούτο της χώρας μας.

Η Εκκλησία με τους ποιμένες της, παρά τα ανθρώπινα λάθη, έχει μεγάλη διεισδυτικότητα στην κοινωνία και είναι ευεργετική η παρουσία της σε όλους τους τομείς, τον πνευματικό, ψυχολογικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό και έτσι δικαιολογείται το μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων, που συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ