Γράφτηκε στις .

Ιερατική Σύναξη Φεβρουαρίου - Κουρά μοναχής

Ιερατική Σύναξη Φεβρουαρίου

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου ε.ε. πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεώς μας.

Ο Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας αφορμή από την φετινή βαρυχειμωνιά ευχαρίστησε τους Ιερείς που εφημερεύουν στα ορεινά και ημιορεινά χωριά της Επαρχίας μας και επιτελούν σημαντικό έργο ανάμεσα στους εναπομείναντες κατοίκους. Έπειτα αναφέρθηκε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Μυτιλήνη και στην ευλογημένη εκκλησιαστική περίοδο που περιλαμβάνει το Τριώδιο και την Μεγάλη Σαρακοστή, το Πάσχα, το Πεντηκοστάριο για να καταλήξη στην Πεντηκοστή και την Κυριακή των αγίων Πάντων, που μας δείχνουν το τέλος και τον σκοπό της ζωής μας, που είναι η μετοχή στην Χάρη του Θεού, να γίνουμε άγιοι. Έπειτα προσκάλεσε στο βήμα να μιλήση ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Ζαχαρίας Ζαχάρου, αδελφός της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ και Πνευματικός της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς της Επαρχίας μας.

Ο π. Ζαχαρίας ομίλησε για την εξομολόγηση και το μυστήριο της μετανοίας. Τα κύρια σημεία της εμπνευσμένης ομιλίας του ήταν:

Η Ιερά Εξομολόγηση είναι απαραίτητη για τους Ιερείς για την διαφύλαξη της Ιερωσύνης τους, η οποία κινδυνεύει αν ο Ιερεύς δεν έχει σημείο αναφοράς.

Ο Αδάμ και οι απόγονοί του ασθενούν βαρύτατα και ο Χριστός ενηνθρώπησε για την θεραπεία του ανθρώπου.

Η υπερηφάνεια τυφλώνει τον άνθρωπο, τον απομονώνει στον εαυτό του, γίνεται τείχος ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος η προχωρεί σε μια αδυσώπητη πάλη επιβίωσης του εγώ του η κρύβει την εμπάθειά του από την αγιότητα του Χριστού.

Με την μετάνοια ομολογούμε την αμαρτία της πτώσεώς μας. Έτσι δικαιολογείται το μόνο «ορθόδοξο» αλάθητο: όταν ομολογούμε την αμαρτία μας. Και τότε μας εγγίζει το Πνεύμα της Αληθείας.

Η εξομολόγηση είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από την αισχύνη-ντροπή, γιατί όσο πιο μεγάλη είναι η αισχύνη, τόσο πιο ισχυρή είναι και η θεραπεία. Αυτό μας το διαβεβαιώνει παράδοση αιώνων.

Ο Ιερεύς στέκεται με απέραντο σεβασμό έναντι του εξομολογουμένου που ομολογεί με εντροπή τις αμαρτίες του, διότι σε έναν τέτοιο μετανοούντα «όλος ο ουρανός είναι μαζί του». Στην περίπτωση αυτή η εξομολόγηση και η μετάνοια προετοιμάζει τον άνθρωπο για την υποδοχή της θείας Χάριτος.

Η μετάνοια για τις αμαρτίες μας έναντι του θελήματος του Θεού, είναι μύηση στο θέλημα του Θεού.

Στην προοπτική αυτή ερμήνευσε, ο π. Ζαχαρίας, την ευαγγελική περικοπή του Ζακχαίου, ο οποίος με το να υπομείνη την αισχύνη για την πράξη του, έθεσε τον εαυτό του στην πορεία του Χριστού που πορευόταν τον δρόμο της αισχύνης, προς τον ατιμωτικό θάνατο, και γι' αυτό έγινε συγγενής με τον Χριστό και αξιώθηκε να γίνη συνδαιτημόνας Του.

Η εξομολόγηση είναι πράξη ευχαριστίας.

Ο Θεός δεν κρίνει δυό φορές. Όταν εμείς κρίνουμε τον εαυτό μας με την αυτομεμψία, αποφεύγουμε την κρίση από τον Θεό.

Επί της γης δεν υπάρχει τέλος μετανοίας.

Το θέμα ήταν πολύ ενδιαφέρον και ακολούθησαν ερωτήσεις από τους Ιερείς, όπως: Με ποιόν τρόπο ο Πνευματικός ενθαρρύνει τον εξομολογούμενο να πη τις αμαρτίες του, χωρίς να κινδυνεύη από το πάθος της περιεργείας; Πως πρέπει να αντιμετωπίζει ο Πνευματικός τα προβλήματα του γάμου; Συνίσταται το ανδρόγυνο να έχη αναφορά σε ξεχωριστούς Πνευματικούς η σε έναν; Πως πρέπει να ενεργή ο Πνευματικός όταν ο εξομολογούμενος θέτη στην κρίση του την κρίση άλλου Πνευματικού; κλπ.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος συνόψισε τα όσα ειπώθηκαν και με αφορμή το Συνέδριο που διοργάνωσε η Ιερά Σύνοδος στην Θεσσαλονίκη για τους Πνευματικούς τόνισε μερικά κρίσιμα σημεία της διακονίας του Πνευματικού, όπως τον τρόπο που χειρίζεται την μεγάλη αυτή πνευματική εξουσία, το μεγάλο κακό που γίνεται στα πρόσωπα και στην Εκκλησία με την οπαδοποίηση των εξομολογουμένων, τον νομικισμό η το αντίθετό του την καταφρόνηση των ιερών Κανόνων κατά την εξάσκηση αυτού του θεραπευτικού έργου κλπ.

Κουρά μοναχής

Την 19η Φεβρουαρίου ε.ε. έγινε κουρά ρασοφόρου μοναχής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς, στην οποία δόθηκε το όνομα της μητέρας του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ανθούσα, προς τιμήν και της αείμνηστης Γερόντισσας της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας Θηβών.

Την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε στην Ιερά Μονή Βομβοκούς μαζί με τον π. Ζαχαρία, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο περί της ταπεινώσεως των σωζομένων. Μετά την θεία Λειτουργία, στο αρχονταρίκι της Μονής δόθηκε η δυνατότητα για ευρύτερη συζήτηση πάνω στο θέμα αυτό.