Γράφτηκε στις .

Σπύρος Βίτσας, Νεωκόρος

Την 29η Ιανουαρίου ε. ε. έφυγε από τον μάταιο αυτόν κόσμο ένας εκλεκτός συμπολίτης μας, ο Σπυρίδων Βίτσας του Δημητρίου.

Ο μακαριστός Σπύρος γεννήθηκε το 1937 στον Παλαιόπυργο Ναυπακτίας. Νυμφεύθηκε την Τατιανή Σωτηροπούλου και απέκτησαν τρία παιδιά, για τα οποία εργάσθηκαν και οι δύο σκληρά για να τα μεγαλώσουν και αποκαταστήσουν. Πριν από τριάντα, περίπου, χρόνια μετακόμισαν στην Παλαιοπαναγιά Ναυπάκτου. Τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια της ζωής του, ο Σπύρος τα αφιέρωσε στην διακονία της Εκκλησίας και εργάσθηκε ακούραστα ως Νεωκόρος του Ιερού Ενοριακού Ναού της Αγίας Παρασκευής Ναυπάκτου, μαζί με την εκλεκτή σύζυγό του, η οποία εξακολουθεί και μετά την κοίμησή του να προσφέρη τις πολύτιμες υπηρεσίες της στον Ιερό Ναό.

Ο Σπύρος ήταν πολύ αγαπητός σε όλους τους Εννορίτες, αφού νοιαζόταν για όλους και για όλα και εξυπηρετούσε πάντοτε τους πάντες ακούραστα και με το χαμόγελο στα χείλη. Ήταν αεικίνητος και τα προλάβαινε όλα. Συνεννοείτο για τα διάφορα θέματα της αρμοδιότητάς του με τους Ιερείς και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και εμείς μέναμε ξέγνοιαστοι. Ξέραμε ότι όλα θα ήσαν έτοιμα στην ώρα τους και πράγματι ήσαν.

Αγαπούσε την Ναύπακτο, αλλά δεν λησμόνησε ποτέ και τον τόπο που τον γέννησε. Νοιαζόταν ιδιαίτερα για τον Ιερό Ναό της (παλαιάς) Αγίας Τριάδος Παλαιοπύργου και η Αίθουσα δίπλα στον Ιερό Ναό είναι έργο των κόπων και της αγάπης του.

Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών και της θείας Λειτουργίας διακονούσε κατά τρόπον υποδειγματικό. Πιστεύουμε ότι και τώρα διακονεί το ίδιο πρόθυμα εκεί όπου τελείται η αέναη θεία Λειτουργία.

Αιωνία του η μνήμη. Αμήν.

π. Γ.Δ. Π.