Skip to main content

Γεγονὸς καὶ σχόλιο: Τα γήϊνα και διαστημικά σκουπίδια

Όπου υπάρχουν άνθρωποι δημιουργούνται και σκουπίδια και, βεβαίως, η αύξησή τους είναι συνάρτηση της υπερκατανάλωσης, και από πλευράς θεολογίας λέμε ότι είναι συνάρτηση των παθών του ανθρώπου. Αυτό πρέπει να το δούμε από την πλευρά της επιστήμης της οικολογίας.

Σε ένα οικοσύστημα που είναι ένα σύνολο από βιοτικά (φυτά, ζώα, μικρόβια) και αβιοτικά (κλίμα, έδαφος κλπ.) που βρίσκονται σε μια διαρκή αλληλεξάρτηση μεταξύ τους, υπάρχουν οι παραγωγοί, που είναι τα φυτά τα οποία παράγουν μόνα τους την τροφή, οι καταναλωτές, που είναι τα έντομα, τα ζώα, τα πουλιά και οι άνθρωποι, που διαιρούνται σε διάφορες τάξεις και οι αποικοδομητές που είναι οι διάφοροι μικροργανισμοί, οι οποίοι αποδομούν η διασπούν τα υπολείμματα σε απλούστερα συστατικά, τα οποία μπορούν στην συνέχεια να ανακυκλωθούν και να γίνουν λιπάσματα.

Όταν ένα οικοσύστημα λειτουργή φυσιολογικά και κανονικά, υπάρχει διαρκής ροή ενέργειας, δηλαδή παράγει τροφή, τρέφει άλλους οργανισμούς και τα υπολείμματα διασπώνται και αποσυντίθενται από τους μικροοργανισμούς για να γίνουν τα απαραίτητα στοιχεία για τα πράσινα φυτά που παράγουν.

Όμως, η υπερβολική κατανάλωση έχει ως αποτέλεσμα να παράγονται πολλά σκουπίδια, να συγκεντρώνονται σε διάφορα μέρη, να αποβάλλονται τα λύματα στα ποτάμια και τις θάλασσες σε μεγάλες ποσότητες. Αυτό έχει ως φυσική συνέπεια δύο πράγματα. Το ένα ότι οι αποικοδομητές η αποσυνθέτες (οι μικροοργανισμοί) να μη προλαβαίνουν να κάνουν την αποσύνθεση με αποτέλεσμα να μολύνεται το περιβάλλον. Το άλλο είναι να μη μπορούν να τα αποικοδομήσουν, γιατί δεν γνωρίζουν και δεν μπορούν να διασπάσουν διάφορες νέες ουσίες, όπως τα εντομοκτόνα, καθώς επίσης να μη μπορούν να διασπάσουν και άλλα νέα προϊόντα, όπως τα πλαστικά, τα απορρυπαντικά. Έτσι, παράγονται σκουπίδια και μολύνεται το περιβάλλον με βλαπτικά αποτελέσματα για τον άνθρωπο και το ίδιο το οικοσύστημα.

Πέρα από τα σκουπίδια στο οικοσύστημα στο οποίο ζούμε, οι επιστήμονες ανιχνεύουν σκουπίδια και στο διάστημα. Ο άνθρωπος μολύνει τα πάντα, και έτσι η μόλυνση εξέρχεται και έξω από την γη και την ατμόσφαιρά της. Το βρεττανικό περιοδικό «Economist» έγραψε ότι «δυστυχώς όπου πάει ο πολιτισμός αφήνει τα σκουπίδια του». Οι επιστήμονες έχουν ανιχνεύσει να «πετούν» στο διάστημα 18.000 αντικείμενα που είναι μεγαλύτερα από 10 εκατοστά, από τα οποία τα 900 περίπου είναι δορυφόροι. Όταν γίνεται λόγος για διαστημικά σκουπίδια εννοούνται τα «πάσης φύσεως συντρίμια, από κομμάτια μπογιάς μέχρι ολόκληροι, νεκροί πια, δορυφόροι και κομμάτια παλιών πυραύλων. Σπασμένα κομμάτια διαστημικού εξοπλισμού ταξιδεύουν σε τροχιές μαζί με τα αντικείμενα που πετάνε οι αστροναύτες».

Τα διαστημικά αυτά σκουπίδια είναι επικίνδυνα, αποτελούν εμπόδια στους χρήσιμους δορυφόρους, «δεν είναι βιοδιασπώμενα», δεν μπορεί κανείς να τα «σκουπίση», «μένουν σε τροχιά για δεκαετίες, ακόμα και αιώνες, πριν τελικά πέσουν στην ατμόσφαιρα και καούν». Επισημαίνεται δε ότι χρειάζεται «ένα διεθνές πολιτικό σύστημα δορυφορικής επαγρύπνησης που θα δίνει σε όλους, από τις πιο μικρές κυβερνήσεις έως τις μεγαλύτερες, τις πληροφορίες που χρειάζονται για ασφαλή λειτουργία» (Ελευθεροτυπία, 26-3-2009).

Τελικά, ο άνθρωπος είναι το πρόβλημα και για το οικοσύστημά του και για το διάστημα. Αυτός μολύνει το περιβάλλον, αλλά και αυτός μπορεί να αγιάση το περιβάλλον και όλον τον κόσμο. Αυτός παρέσυρε όλην την κτίση στην πτώση, αλλά και αυτός με την αναγεννητική του ζωή μπορεί να την επαναφέρη. Η κτίση συστενάζει και συνωδίνει, αλλά αναμένει και την λύτρωση από τον αναγεννημένο άνθρωπο. Άλλωστε, προσδοκούμε «καινούς ουρανούς και καινή γη», χωρίς σκουπίδια.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ

  • Προβολές: 2853