Γράφτηκε στις .

Γραπτά Κηρύγματα: Κυριακή 5 Ιουλίου (Γαλάτας ε', 22 - στ', 2)

Πνεύμα είναι τό Άγιον Πνεύμα καί σάρξ είναι ο άνθρωπος εκείνος πού δέν έχει τό Άγιον Πνεύμα.

Τό νά είμαστε Χριστιανοί πραγματικοί δέν είναι ένα κληρονομικό δικαίωμα καί μιά συνήθεια καί κοινωνική παράδοση, αλλά είναι ευλογία καί Χάρη τού Χριστού πού μάς τήν δίνει διά τής Εκκλησίας, αλλά καί διά τού δικού μας αγώνα, γιά νά ανταποκρινόμαστε σέ αυτήν τήν δωρεά.

Ένα από τά βασικά θέματα μέ τά οποία ασχολείται ο Απόστολος Παύλος στήν πρός Γαλάτας επιστολή του είναι καί η αντίθεση μεταξύ τού πνεύματος καί τής σαρκός. Μιά πτυχή αυτού τού θέματος ακούσαμε σήμερα στό αποστολικό ανάγνωσμα.

Ο Απόστολος Παύλος συνιστά στούς Χριστιανούς νά ζούν εν Πνεύματι καί τότε δέν θά ακολουθούν τίς επιθυμίες τής σαρκός.

Οι έννοιες «πνεύμα» καί «σάρξ» στήν γλώσσα τού Αποστόλου Παύλου έχουν διαφορετική έννοια απ' ό,τι τίς χρησιμοποιούμε. Πνεύμα είναι τό Άγιον Πνεύμα καί σάρξ είναι ο άνθρωπος εκείνος πού δέν έχει τό Άγιον Πνεύμα.

Έτσι, πνευματική ζωή είναι τό νά ζή κανείς μέσα στήν Εκκλησία καί μέ τά μυστήρια (Βάπτισμα, Χρίσμα, θεία Ευχαριστία) καί τόν αγώνα-άσκηση νά λαμβάνη τήν Χάρη τού Αγίου Πνεύματος. Τότε ο άνθρωπος έχει μέσα του τούς καρπούς τού Αγίου Πνεύματος, πού είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότητα, η αγαθωσύνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Όλα αυτά δέν είναι απλές ανθρώπινες αρετές, αλλά καρποί τού Αγίου Πνεύματος. Πνευματικός άνθρωπος δέν είναι απλώς ο μορφωμένος, ο καλλιτέχνης, αλλά στήν γλώσσα τής Εκκλησίας είναι εκείνος πού έχει τό Άγιον Πνεύμα.

Έπειτα, η σαρκική ζωή χαρακτηρίζεται από τόν Απόστολο ως ζωή πού δέν εμπνέεται από τήν ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος καί δέν έχει τούς καρπούς του πού αναφέρθηκαν πιό πάνω. Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει «έργα τής σαρκός» τήν μοιχεία, τήν πορνεία, τήν ακαθαρσία, τήν ασέλγεια, τήν ειδωλολατρία, τήν μαγεία, τίς έχθρες, τίς φιλονικίες, τίς ζήλειες, τούς θυμούς, τούς διαπληκτισμούς, τίς διχόνοιες, τά σχίσματα, τίς αιρέσεις, τούς φθόνους, τούς φόνους, τίς μέθες, τίς ασωτίες καί τά παρόμοια πάθη μέ αυτά.

Όλα αυτά δέν είναι απλώς ανήθικα έργα, αλλά σαρκικά, γιατί δείχνουν ότι ο άνθρωπος δέν έχει τήν ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος. Ο Χριστιανός μέ τό Βάπτισμα καί όλα τά άλλα μυστήρια, ιδιαιτέρως τήν θεία Ευχαριστία, όταν συνδέεται μέ τήν ασκητική ζωή, αποβάλλει τήν σαρκική ζωή καί ζή τήν πνευματική καί εκκλησιαστική ζωή. Αγωνίζεται συνεχώς νά μετέχη τής Χάριτος τού Θεού. Αυτός ο αγώνας πού γίνεται μέ τήν Χάρη τού Θεού λέγεται σταύρωση τών παθών καί τών επιθυμιών καί τότε συσταυρωνόμαστε μέ τόν Χριστό καί συνανασταινόμαστε μαζί Του.

Τό νά είμαστε Χριστιανοί πραγματικοί δέν είναι ένα κληρονομικό δικαίωμα καί μιά συνήθεια καί κοινωνική παράδοση, αλλά είναι ευλογία καί Χάρη τού Χριστού πού μάς τήν δίνει διά τής Εκκλησίας, αλλά καί διά τού δικού μας αγώνα, γιά νά ανταποκρινόμαστε σέ αυτήν τήν δωρεά.

Πάντως, αποδεικνύουμε τήν χριστιανική μας ζωή, όχι απλώς μέ ταυτότητες καί τυπική συμμετοχή σέ εκκλησιαστικές συνάξεις, αλλά από τούς καρπούς τού Αγίου Πνεύματος, τούς οποίους παρουσίασε σήμερα ο Απόστολος Παύλος μέ τό ανάγνωσμα πού διαβάσθηκε. Αυτήν τήν ζωή πρέπει νά ζούμε γιά νά είμαστε πραγματικοί Χριστιανοί στήν πράξη καί τήν ζωή.

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ