Skip to main content

Κύριο θέμα: Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία

Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία.  Μὲ τὸν Πατριάρχη Γεωργίας κ. Ηλία Β'Το διάστημα από 13 έως 16 Ιουλίου ε.ε. επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Γεωργία, και συγκεκριμένα την πρωτεύουσά της Τιφλίδα, ύστερα από πρόσκληση του Πρωτοπρεσβύτερου π. Μάξιμου Chanturia, που προΐσταται στον Εκδοτικό Οίκο Akhali Ivironi, και με την ευλογία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Γεωργίας κ. Ηλία Β . Πρέπει να σημειωθή ότι δεν είναι αυτόνομος εκδοτικός οίκος, αλλά συνεργάζεται στενά με το Πατριαρχείο και έχει την ευλογία του Πατριάρχου.

Η επίσκεψη αυτή στην Γεωργία μου δημιούργησε βαθύτατες εντυπώσεις από την χώρα και από τους κατοίκους της, που είναι κατά πλειοψηφία Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Σε όσα θα παρουσιασθούν πιο κάτω δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν όλες οι πλούσιες εντυπώσεις από το ταξίδι αυτό, αλλά είναι ενδεικτικά εκείνων που έζησα, μαζί με τον συνοδεύσαντά με Αρχιμ. Καλλίνικο Γεωργάτο, Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως.

1. Ο σκοπός της επισκέψεώς μου

Η επισκοπική μου διακονία και τα βαρύτατα καθήκοντα του αρχιερατικού έργου δεν μου επιτρέπουν να λαμβάνω άδειες και να ταξιδεύω χάριν αναψυχής η εκδρομών σε διάφορες χώρες η και εντός της Ελλάδος. Πάντοτε οι μετακινήσεις μου γίνονται ύστερα από αιτήσεις διαφόρων παραγόντων, κυρίως εκκλησιαστικών, για ομιλίες, συμμετοχή σε Συνέδρια και άλλες εκδηλώσεις, με την σύμφωνη, βέβαια, γνώμη των κατά τόπους Αρχιερέων και άδεια της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνήθως οι προσκλήσεις γίνονται από Πατριάρχες και Μητροπολίτες.

Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία.  Το ίδιο συνέβη και με την επίσκεψή μου στην Γεωργία, η οποία όμως είχε αναβληθή πολλές φορές λόγω των διαφόρων ποιμαντικών μου υποχρεώσεων, αλλά και των δυσχερειών που υπάρχουν στην Γεωργία. Ο εκδοτικός οίκος που προαναφέρθηκε εξέδωσε πριν ένα χρόνο στην γεωργιανή γλώσσα, με μετάφραση από την γεωργιανή ελληνομαθή επιστήμονα, κ. Αικατερίνα Ντουγασβίλη, το βιβλίο μου Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία.

Το βιβλίο, που εξαντλήθηκε μέσα σε ένα χρόνο, μελετήθηκε και συζητήθηκε από κληρικούς, θεολόγους, ψυχολόγους, ψυχαναλυτές και ψυχιάτρους και πολλούς ενδιαφερόμενους. Προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση μεταξύ όλων αυτών και γι' αυτό εν όψει της δεύτερης έκδοσης υπήρξε επιθυμία πολλών αναγνωστών να γνωρίσουν τον συγγραφέα και να συζητήσουν μαζί μου κρίσιμα θέματα τα οποία θίγονται στο βιβλίο.

Ύστερα από πολλές αναβολές και τηλεφωνικές προσκλήσεις, αποφάσισα να επιχειρήσω αυτό το δύσκολο ταξίδι, διότι η απ' ευθείας μετάβαση δεν είναι εύκολη και γι' αυτό έγινε δια μέσου Κωνσταντινουπόλεως.

2. Γενικά για την Γεωργία

Οι περισσότεροι από μας έχουμε κάποιες συγκεχυμένες πληροφορίες η και καθόλου γύρω από την χώρα αυτή. Γνωρίζουμε ότι ανήκε στην Σοβιετική Ένωση και το 1991, ύστερα από την διάλυση της τελευταίας, έγινε ανεξάρτητο κράτος. Επίσης έχουμε κάποιες αμυδρές αναμνήσεις από την ιστορία που μαθαίναμε στο σχολείο για την χώρα, αλλά όταν κανείς την επισκέπτεται και έρχεται σε επικοινωνία με την ιστορία και τον λαό της, τότε αποκτά προσωπική γνώση. Άλλωστε, πάντοτε διαφέρουν οι γνώσεις που προέρχονται από πληροφορίες τρίτων και αναγνώσεις βιβλίων, από τις γνώσεις εκείνες που αποκτά κανείς με την δική του προσωπική αναζήτηση και εμπειρία.

Όταν επισκέπτεται κανείς το Μουσείο Τέχνης της Τιφλίδος, πρωτεύουσας της χώρας, καθώς επίσης και την βιβλιοθήκη των σπανίων χειρογράφων μεγάλης αξίας, τότε μπορεί μέσα σε λίγο χρόνο να γνωρίση την διαχρονική ιστορία της χώρας και τον πολιτισμό της.

Διαπιστώνει ότι είναι μια περιοχή με αρχαία ιστορία, όπου υπάρχουν ανασκαφικά ευρήματα από τον 11ο αι. π.Χ., και ότι έχει δεχθή διάφορες επιρροές, ήτοι περσικές, ελληνικές, ρωμαϊκές-βυζαντινές, αραβικές, οθωμανικές και ρωσικές. Αυτό το βλέπει κανείς και στα εκθέματα του Μουσείου.

Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία. Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι σχέσεις της περιοχής με την αρχαία Ελλάδα, όπως φαίνεται και στα εκθέματα. Γνωστός είναι ο μύθος, σύμφωνα με τον οποίο το ιερό κριάρι του Δία με το χρυσόμαλλο δέρας άρπαξε τα δύο αδέλφια, τον Φρίξο και την Έλλη, για να τα γλυτώση από την μητριά τους. Στο μακρινό ταξίδι που τα οδήγησε τρέχοντας, η Έλλη έπεσε στην θάλασσα, που έκτοτε ονομάστηκε Ελλήσποντος, ενώ ο Φρίξος έφθασε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στον Δία και χάρισε το χρυσόμαλλο δέρας στον βασιλιά της Κολχίδας. Αυτός διέταξε να το κρεμάσουν από μια δρυ σε ένα ιερό άλσος. Το μαγικό δέρας το φυλούσε ένας δράκοντας που δεν κοιμόταν ποτέ και κανένας δεν τολμούσε να τον πλησιάση. Ο Ιάσονας διατάχθηκε από τον βασιλιά της Ιωλκού να βρη το χρυσόμαλλο δέρας και να το φέρη στην Ελλάδα, και έτσι έγινε η Αργοναυτική Εκστρατεία. Βεβαίως, ο μύθος είναι συμβολικός και δείχνει την επικοινωνία της Ελλάδος με την περιοχή σε πολλούς τομείς.

Πάντως, από τον αρχαίο Στράβωνα ονομάζεται η περιοχή Κολχίδα, Ιβηρία και αργότερα Γεωργία. Από διάφορες πληροφορίες-μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. κατοικείτο ο Καύκασος και από την 2η χιλιετία η κεντρική Γεωργία. Στην Κολχίδα είχαν ιδρυθή αποικίες από Έλληνες της Μιλήτου από τον 6ο αι. π.Χ. Ο Ηρόδοτος αποκαλεί τους κατοίκους της χώρας Σασπείρους, ενώ άλλες αρχαίες πηγές τους ονομάζουν Σαπείρους, και θεωρούνται από τις ωραιότερες φυλές του κόσμου. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι η περιοχή του Καυκάσου ήταν ο τόπος του μυθικού μαρτυρίου του Προμηθέως.

Το όνομα Γεωργία, κατά την παράδοση, προέρχεται από τις γεωργικές ασχολίες των κατοίκων της. Αργότερα το όνομα της χώρας συνδέθηκε με τον άγιο Γεώργιο, τον οποίο οι Γεωργιανοί θεωρούν προστάτη τους, τον έχουν θέσει στο εθνόσημό τους και βλέπει κανείς παντού την μορφή του. Επίσης, η παράδοση συνδέει την προστασία του αγίου Γεωργίου με το γεγονός ότι ήταν εξάδελφος της ισαποστόλου Νίνας, που μετέδωσε στην Γεωργία τον Χριστιανισμό η, κατ' άλλους, επειδή οι Γεωργιανοί επισκέπτονταν συχνά την Παλαιστίνη και την ιδιαίτερη πατρίδα του αγίου Γεωργίου Λύδδα και τιμούσαν κατ' επέκταση τον Άγιο.

Δύο σημαντικοί Άγιοι ακούγονται συνεχώς στις διηγήσεις των Γεωργιανών. Ο ένας είναι ο άγιος Γεώργιος, όπως προαναφέρθηκε, στον οποίον έχουν αφιερώσει πολλές εκκλησίες και μοναστήρια και μάλιστα, όπως μου είπαν, μνημονεύουν 365 γεγονότα και θαύματα του Αγίου, ένα για κάθε ημέρα, που δηλώνουν την προστασία του. Η άλλη είναι η αγία Ισαπόστολος Νίνα, η οποία γεννήθηκε στην Καππαδοκία και μετέβη στην πόλη Μετσχέτη της Ιβηρίας-Γεωργίας, στις αρχές του 4ου αιώ., κατ' άλλους γιατί αναζητούσε τον άραφο χιτώνα του Κυρίου και κατ' άλλους διότι αιχμαλωτίσθηκε. Εκεί προσήλκυσε την προσοχή και το ενδιαφέρον πολλών κατοίκων με την αγία της ζωή και κυρίως με την αδιάλειπτη προσευχή, καθώς επίσης και των βασιλέων της Γεωργίας Μίριαν και Νάνας, ύστερα από θεραπεία που έκανε με θαύμα στην βασίλισσα. Έπεισε δε τον βασιλέα Μίριαν να ζητήση από τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο να σταλούν ορθόδοξοι Ιερείς να βαπτίσουν τον λαό στους ποταμούς Κούρα και Αράγβι και να θεμελιώσουν ορθόδοξη Εκκλησία. Η αγία Νίνα κοιμήθηκε με οσιακό τέλος την 14η Ιανουαρίου πιθανότητα του έτους 338 και την ενταφίασαν με τιμές. Το σώμα της παραμένει άφθαρτο. Έτσι μια αγία γυναίκα συνετέλεσε στην ίδρυση της Εκκλησίας της Ιβηρίας και θεωρείται ισαπόστολος.

Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία. Ακόμη και σήμερα η πόλη Μετσχέτη θεωρείται ιερά πόλη για τους Γεωργιανούς. Συμπεριλαμβάνεται στον τίτλο του Πατριάρχου Γεωργίας και εκεί, στον παλαιό ναό των Αγίων Αποστόλων, γίνονται οι χειροτονίες των Μητροπολιτών. Σήμερα βλέπει κανείς τον θαυμάσιο ναό επ' ονόματι του Τιμίου Σταυρού στην κορυφή του λόφου, τον μεγαλοπρεπή ναό των Αγίων Αποστόλων μέσα στην πόλη και την Ιερά γυναικεία Μονή με περίπου 30 μοναχές. Στην μνήμη των Αγίων Αποστόλων γίνεται μεγάλη πανήγυρη και ο Πατριάρχης καθόρισε κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα να γίνονται ομαδικές βαπτίσεις των τρίτων παιδιών κάθε ζεύγους, με ανάδοχο τον ίδιο, στο ποτάμι Κύρα, που διασχίζει την χώρα και διαρρέει την Μιτσχέτη και την Τιφλίδα. Φέτος την ημέρα που πήγα στην Τιφλίδα, εορτή των Αγίων Αποστόλων με το παλαιό εορτολόγιο, έγιναν βαπτίσεις 400 παιδιών.

Οι Γεωργιανοί επισκέπτονταν κατά μεγάλες ομάδες τα Ιεροσόλυμα και έχουν τόση ευλάβεια στην πόλη αυτή, ώστε ονομάτισαν μερικούς τόπους της χώρας τους με τα ονόματα των ιερών προσκυνημάτων, όπως Βηθανία, Ιερουσαλήμ κλπ., και κατασκεύασαν ένα μικρό ομοίωμα του Παναγίου Τάφου.

Η Γεωργία (Ιβηρία) διακρίθηκε στο παρελθόν για τον μοναχισμό της, και μάλιστα στην περιοχή του Καυκάσου υπήρξαν ερημίτες μοναχοί που εξάσκησαν την προσευχή. Στην Ιβηρία αναπτύχθηκε σημαντική μοναχική παράδοση από τα μέσα του 6ου αιώνος με την άφιξη δεκατριών Πατέρων της Συρίας. Είναι δε γνωστόν ότι η ίδρυση η και η αύξηση της Ιεράς Μονής των Ιβήρων του Αγίου Όρους, συνδέεται με τον Ίβηρα Ιωάννη Τορνίκιο.

Το 1921 η περιοχή ονομάσθηκε Σοσιαλιστική Ομόσπονδη Σοβιετική Δημοκρατίας της Γεωργίας και το επόμενο έτος, 1922 ,ενσωματώθηκε στην Σοβιετική Ένωση ως τμήμα της Ομόσπονδης Σοβιετικής Δημοκρατίας της Υπερκαυκασίας. Το 1991 έγινε ανεξάρτητο κράτος.

Σήμερα κατοικείται από τεσσεράμιση περίπου εκατομμύρια κατοίκους, στην δε πανέμορφη πρωτεύουσά της Τιφλίδα, που είναι οικοδομημένη σε λόφους, πνιγμένη στο πράσινο και απλωμένη στις όχθες του μεγάλου ποταμού Κύρα, κατοικούν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Η σημαία του κράτους αποτελείται από πέντε σταυρούς, τέσσερεις μικρούς στα άκρα και έναν μεγαλύτερο στο μέσον.

Γνωρίζουμε ότι πριν ένα χρόνο η Γεωργία βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ρωσία. Μάλιστα, αυτόν τον καιρό που βρισκόμουν στην Γεωργία ο Ρώσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ πραγματοποιούσε την πρώτη επίσκεψή του στην Νότια Οσετία και μια μέρα μετά, στο γεωργιανό λιμάνι Μπατούμι είχε αγκυροβολήσει ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό για να κάνη για πρώτη φορά μετά την κρίση του περασμένου έτους κοινές ναυτικές ασκήσεις με την γεωργιανή ακτοφυλακή. Λίγες ώρες μετά ο Ρώσος Πρόεδρος παρακολούθησε ασκήσεις μαχητικών αεροσκαφών της ρωσικής αεροπορίας πάνω από το λιμάνι Νοβοροσίσκ της Μαύρης Θάλασσας (Κόσμος του Επενδυτή, Σάββατο 18 Ιουλίου 2009).

Φαίνεται ότι η στρατηγική σημασία της Γεωργίας είναι μεγάλη λόγω της οροσειράς του Καυκάσου, από την οποία ελέγχεται η Μαύρη Θάλασσα, του αυτοκινητόδρομου που διέρχεται από την Γεωργία και συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και του αγωγού πετρελαίου που διέρχεται επίσης από την Γεωργία.

3. Το Πατριαρχείο της Γεωργίας

Στην Γεωργία (Ιβηρία) κήρυξε το Ευαγγέλιο ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος. Αρχές του 4ου αιώνος εργάσθηκε ιεραποστολικά, όπως προαναφέρθηκε, η αγία Νίνα. Τον 5ο αι. το Πατριαρχείο Αντιοχείας, στο οποίο υπαγόταν εκκλησιαστικά η περιοχή, αναγνώρισε την Εκκλησία της Γεωργίας ως αυτοκέφαλη, αλλά το αυτοκέφαλο καταργήθηκε από τον Τσάρο της Ρωσίας το 1811 και η Εκκλησία της Γεωργίας προσαρτήθηκε στην Εκκλησία της Μόσχας.

Το 1917 απέκτησε εκ νέου την αυτοκεφαλία της. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το 1990 με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριάρχου μακαριστού Δημητρίου, ανεκήρυξε Αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Γεωργίας και εξέδωσε Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο. Ο σημερινός Πατριάρχης της Εκκλησίας της Γεωργίας κ. Ηλίας Β φέρει τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου Μετσχέτης και Τιφλίδος και Καθολικού Πατριάρχου Πάσης Γεωργίας.

Είχα την εξαιρετική ευλογία να επισκεφθώ τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Γεωργίας κ. Ηλία στο Πατριαρχείο, σε μια δύσκολη γι' αυτόν ημέρα, και εξετίμησα την προσωπικότητά του. Μας δέχθηκε με πολλή ευγένεια και καλωσύνη, διέκρινα τα ιδιαίτερα χαρίσματά του, όπως της απλότητος, της ταπεινότητος και της συνέσεώς του.

Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης είναι μια σημαντική προσωπικότητα όχι μόνον της Εκκλησίας, αλλά και της χώρας. Ενθρονίσθηκε ως Πατριάρχης την 25η Δεκεμβρίου 1977 και από τότε για 32 χρόνια ασκεί τα καθήκοντά του με σύνεση και αγάπη για το ποίμνιό του. Αναμόρφωσε την Εκκλησία της Γεωργίας, εξέλεξε νέους μητροπολίτας, αρχιεπισκόπους και επισκόπους, ανοικοδόμησε ιερούς ναούς, ίδρυσε νέες Ιερές μονές και το κυριότερο, επί των ημερών του χειροτονήθηκαν νέοι Κληρικοί και πολλοί νέοι ενδύθηκαν το μοναχικό σχήμα. Πρόσφατα, με ενέργειές του ανοικοδομήθηκε λαμπρότατος και υπερμεγέθης καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδος στο κέντρο της Τιφλίδος. Είναι κτισμένος σε διαφορετικά επίπεδα και περιλαμβάνει αίθουσες και πολλούς βοηθητικούς χώρους για το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας. Έχει δε ύψος 71 μέτρα.

Διεπίστωσα ότι ο Πατριάρχης Γεωργίας έχει καθολική αποδοχή από τον λαό, τον σέβονται και τον τιμούν όλοι. Λόγω του σεβασμού του λαού, αλλά και των ποικίλων χαρισμάτων που διαθέτει, παίζει ένα ρυθμιστικό ρόλο μεταξύ του Προέδρου της χώρας και της αντιπολίτευσης, γι' αυτό και κατά καιρούς και οι δύο αυτοί πολιτειακοί παράγοντες ζητούν τις συμβουλές του. Στον πόλεμο με την Ρωσία πριν ένα χρόνο, που έγινε κυρίως στην περιοχή της Οσετίας, η Εκκλησία της Γεωργίας, δια των κληρικών της, έπαιξε σπουδαίο και θετικό ρόλο, αφού οι Ρώσοι επέτρεπαν μόνο στους κληρικούς να εισέρχονται στην εμπόλεμη περιοχή για να μοιράζουν ρουχισμό και τρόφιμα και να περισυλλέγουν τραυματίες. Οι δε Ρώσοι, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες διαπραγματεύσεις με τους Γεωργιανούς για την επίλυση των προβλημάτων που ανεφύησαν, ανεγνώρισαν τον Πατριάρχη της Γεωργίας ως διαπραγματευτή.

Προσκεκλημένος σε ένα ευσεβή λαό. Επίσκεψη στην Γεωργία. Όταν επισκέφθηκα τον Καθεδρικό ναό, μου έδειξαν εικόνα της Αγίας Τριάδος που αγιογράφησε ο ίδιος ο Πατριάρχης και συναντήθηκα με νέους της χορωδίας του ναού, οι οποίοι μου έψαλαν ύμνους της θείας Λειτουργίας, που μελοποίησε ο Πατριάρχης. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός των άλλων, είναι και αγιογράφος και γνώστης της γεωργιανής μουσικής.

Η ηλικία του –76 ετών– και τα βάρη της πατριαρχικής διακονίας είναι έκδηλα και τον τελευταίο καιρό τον απασχολούν προβλήματα υγείας, αλλά έχει το μεγάλο προνόμιο για έναν εκκλησιαστικό ηγέτη να ελκύη την αγάπη και τον σεβασμό του ποιμνίου του, το οποίο αναγνωρίζει τις προσπάθειές του για την ειρήνη, την ευημερία και την εκκλησιαστική προκοπή του Πατριαρχείου.

Θεωρώ ειδική ευλογία το ότι αξιώθηκα να τον γνωρίσω, να ανταλλάξουμε απόψεις, να λάβω την ευχή του και να ακούσω την γνώμη του για το βιβλίο μου, που είχε διαβάσει στην γεωργιανή γλώσσα.

4. Ομιλία και συζητήσεις

Όπως αναφέρθηκε, ο σκοπός της μεταβάσεώς μου στην Γεωργία ήταν να ομιλήσω σε ειδική εκδήλωση, που διοργάνωσε ο εκδοτικός οίκος Akhali Ivironi, και να αναφερθώ στον σκοπό της συγγραφής του βιβλίου Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία και στο περιεχόμενό του.

Στην συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σε μια θαυμάσια αίθουσα κάτω από τον Καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος παρευρέθηκαν επίσκοποι, κληρικοί, ηγούμενοι και ηγουμένισσες, μοναχοί και πολύς κόσμος, περίπου 300 άτομα, παρά την «νεκρή» περίοδο για τα Πανεπιστήμια και την Θεολογική Ακαδημία. Σε διαφορετική περίοδο, όπως μας είπαν, ο αριθμός των ακροατών θα ήταν πολλαπλάσιος.

Το σημαντικό είναι ότι η πλειοψηφία του ακροατηρίου ήταν νέοι άνθρωποι και επιστήμονες, μεταξύ των οποίων κυριαρχούσαν οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι, οι ψυχαναλυτές και γενικά οι ιατροί. Είχαν μελετήσει το βιβλίο, έδειξαν ενδιαφέρον και ήθελαν να συζητήσουν μαζί μου διάφορα θέματα σχέσεων Ορθοδόξου Εκκλησίας και ψυχολογίας και ψυχιατρικής. Απ' ο,τι φάνηκε οι ψυχολόγοι και ψυχίατροι της Γεωργίας είναι θετικοί ως προς την Εκκλησία και συνεργάζονται με τους πνευματικούς πατέρας για να βοηθηθούν στο έργο τους.

Ανέπτυξα το θέμα μου σε πέντε βασικά σημεία: –Η αιτία συγγραφής του βιβλίου, –Ο τίτλος (Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία) και ο υπότιτλος (Πατερική θεραπευτική αγωγή) του βιβλίου, –Οι συζητήσεις για το περιεχόμενο του βιβλίου, –Η «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία» από ψυχολογικής πλευράς, –Βασικά σημεία της ορθοδόξου θεραπευτικής αγωγής.

Το κείμενο της ομιλίας δημοσιεύεται στις επόμενες σελίδες του παρόντος τεύχους.

Αμέσως μετά την ομιλία έγινε γόνιμη συζήτηση. Τα θέματα που εθίγησαν, ύστερα από ερωτήσεις τους, ήταν σχετικά με την διαφορά της Ορθοδόξου και Λατινικής παραδόσεως ως προς την θεραπεία, με την δυνατότητα εύρεσης κατάλληλου πνευματικού πατέρα για εξομολόγηση, με την σχέση μεταξύ Ορθοδόξου θεολογίας και ουμανιστικής ψυχοθεραπείας κ.α.

Η ομιλία μαζί με την συζήτηση διήρκησε περίπου τρισήμιση ώρες και μετά για μισή περίπου ώρα υπέγραφα τα βιβλία που προσεκόμιζαν πολλοί από τους παρόντες. Με συγκίνησε βαθύτητα η δίψα και το ενδιαφέρον των νέων αυτών ανθρώπων για θέματα πνευματικής ζωής.

Επειδή είχε παρέλθει η ώρα και ήθελαν να θέσουν και άλλα ερωτήματα, προγραμματίσθηκε συνάντηση και την επομένη ημέρα. Για άλλες τρεις σχεδόν ώρες έγινε συζήτηση για διάφορα θέματα, όπως για την λογοθεραπεία του Βίκτωρ Φράνκλ, για την μεταμόρφωση των παθών, την βοήθεια στους ανάπηρους ανθρώπους, την συνεργασία μεταξύ πνευματικών και ψυχολόγων, για το αν η Εκκλησία δέχεται όλες τις απόψεις της ψυχανάλυσης, για την βοήθεια προς τους ναρκομανείς, για το πως πρέπει να αντιμετωπίζη ο πνευματικός τις πνευματικές ασθένειες των ανθρώπων, για το αν δέχεται η Εκκλησία την θεωρία της εξέλιξης των ειδών κατά τον Δαρβίνο, για το κατά πόσον οι αρρώστιες είναι τιμωρία του Θεού κλπ., ακόμη και για την άποψή μου για την πολιτική κατάσταση της χώρας.

Διέκρινα την μεγάλη δίψα των ανθρώπων, που ήταν κατά πλειοψηφία επιστήμονες. Παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον και παρατηρούσα ότι ο,τι λεγόταν έμπαινε κατά ευθείαν στην καρδιά τους. Στο τέλος με μεγάλη δυσκολία κατόρθωσα να αποσπασθώ από κοντά τους και να επιστρέψω στο ξενοδοχείο.

Ήδη μεταφράζονται στην γεωργιανή γλώσσα και άλλα βιβλία μου και έδειξαν ενδιαφέρον να γίνουν τέτοιες παρουσιάσεις και στο μέλλον.

Με την ευκαιρία της παρουσίας μου στην Γεωργία επισκέφθηκα διάφορα Μοναστήρια, καθώς επίσης έδωσα συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό του Πατριαρχείου γύρω από θέματα σχέσεων ψυχολογίας-ψυχανάλυσης-ψυχιατρικής και ορθόδοξης θεολογίας.

5. Γενικές εντυπώσεις

Επέστρεψα στην Μητρόπολή μου κατάφορτος από τις ποικίλες εντυπώσεις και την αγάπη του λαού της Γεωργίας στον Θεό, την Εκκλησία και την πατρίδα τους. Είναι ένας λαός με ορθόδοξη καρδιά, που υπέφερε ποικιλοτρόπως παλαιότερα και πρόσφατα, και ξέρει να υπομένη και να πιστεύη.

Παρατήρησα στα πρόσωπα και τα μάτια αυτών που συνάντησα μια καθαρότητα και ότι η καρδιά τους είναι ανοικτή για κάθε τι ορθόδοξο. Διψούν να μάθουν την ορθόδοξη διδασκαλία, να ζήσουν την γνήσια πνευματική ζωή. Αγαπούν την Εκκλησία και το εκδηλώνουν αυτό ποικιλοτρόπως και έχουν μια πηγαία ευλάβεια.

Επίσης παρατηρεί κανείς την αγωνία τους για το μέλλον της χώρας τους, επειδή οι γειτονικές χώρες επιδιώκουν να αποσπάσουν εδάφη από την Γεωργία και να μειωθή έτσι η εδαφική της έκταση.

Οι Γεωργιανοί χαρακτηρίζονται για την φιλοξενία τους και είναι χαρακτηριστική η όλη διαδικασία κατά την διάρκεια των γευμάτων και των δείπνων. Δεν αρκούνται σε μια μόνον πρόποση στην αρχή, αλλά υψώνουν το ποτήριο πολλές φορές και διαδοχικά ευχαριστούν τον Θεό, τιμούν την Παναγία και τους Αγίους, εκφράζουν την αγάπη τους προς την πατρίδα, την ευγνωμοσύνη τους στους ευεργέτες, εύχονται για την υγεία των παρόντων και για την ανάπαυση των κεκοιμημένων. Θεωρούν ότι μια τέτοια ενέργεια δίνει ιδιαίτερη αξία στο γεύμα η στο δείπνο, το οποίο έτσι γίνεται μια «ιεροτελεστία», και υπενθυμίζονται κατά κάποιο τρόπο τα συμπόσια των αρχαίων Ελλήνων, όπου γίνονταν διάφορες συζητήσεις.

Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να γνωρίσω την ιστορία, αλλά κυρίως τους συγχρόνους χριστιανούς της Γεωργίας με την τόσο πηγαία καλωσύνη τους. Επίσης θα ήθελα να συγχαρώ και από την θέση αυτή τον εκδοτικό Οίκο και τον υπεύθυνό του π. Μάξιμο, που ανέλαβε την μεγάλη προσπάθεια «επανευαγγελισμού» του λαού με πολλές ορθόδοξες εκδόσεις. Στα λίγα χρόνια λειτουργίας του Οίκου εκδόθηκαν πατερικά κείμενα, όπως η Κλίμαξ του Ιωάννου του Σιναΐτου, τα έργα του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, οι πνευματικές ομιλίες του αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, η Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών, τα έργα παλαιών εκκλησιαστικών ιστορικών κλπ.

Τα ανωτέρω εγράφησαν για ενημέρωση των αναγνωστών της εφημερίδος μας, ώστε να δούμε και την εκκλησιαστική κίνηση άλλων ορθοδόξων Εκκλησιών και έτσι αφ' ενός μεν να δοξάσουμε τον Θεό για την οικουμενικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αφ' ετέρου δε να μη μας καταλαμβάνη απομονωτισμός και υπεροψία, και να μη διακατεχόμαστε από μερικές μίζερες καταστάσεις που δημιουργούν θλίψεις, στενοχώριες και ενδεχομένως απογοητεύσεις. Ο Θεός αναδεικνύει σε κάθε εποχή και σε κάθε χώρα δικούς Του ανθρώπους, που εργάζονται για την επέκταση της Βασιλείας Του.

Τρεις κοπιαστικές ημέρες στην Γεωργία ήταν ένας συμπεπυκνωμένος χρόνος και ήρθα σε επικοινωνία με την ιστορία του παρελθόντος και την ζωή του παρόντος της ορθοδόξου αυτής χώρας. Δοξάζω τον Θεό γι' αυτό.–

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ

  • Προβολές: 3048