Γράφτηκε στις .

Κύριο θέμα: Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις προσφοράς καί αγάπης - Φιλάνθρωπος πολιτισμός

Πραγματοποιήθηκαν μέσα στήν ατμόσφαιρα τής προετοιμασίας καί τού εορτασμού τών Χριστουγέννων πολλές εκδηλώσεις προσφοράς, αγάπης καί φιλανθρωπίας, όπως οι εκδηλώσεις καί ο έρανος Αγάπης τής Ιεράς Μητροπόλεως, ο απολογισμός τών Ιδρυμάτων καί Κληροδοτημάτων, οι προσφορές τών Συνδέσμων Αγάπης τών Ενοριών, εκδηλώσεις φορέων πού είτε τό Καταστατικό τους είναι επηρεασμένο από τίς χριστιανικές αρχές, είτε τά πρόσωπα πού τούς πλαισιώνουν είναι μέλη τής Εκκλησίας καί ασπάζονται τήν διδασκαλία της (Σύλλογος Αλκυόνη, Σύλλογος Αιμοδοτών κλπ.).

 Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις προσφοράς καί αγάπης - Φιλάνθρωπος πολιτισμόςΚαί πράγματι, η διδασκαλία τής Εκκλησίας είναι από τούς μεγαλύτερους θησαυρούς της, διότι αυτή είναι πού ζυμώνει μέ τήν καλή ζύμη τήν κοινωνία, κάνει τούς ανθρώπους φιλάνθρωπους καί φιλόθεους, ανοίγει τά βαλάντια τών πλουσίων καί γεμίζει τίς καρδιές τών πτωχών μέ ευχαριστία. Ο Χριστός ερχόμενος στόν κόσμο δέν έφερε ως δώρο υλικές καί χρηματικές παροχές. Όλα τά αγαθά τά εσκόρπισε ως Δημιουργός απ' αρχής σέ όλη τήν κτίση. Ο Χριστός ερχόμενος στόν κόσμο έφερε τόν Εαυτό Του καί τήν διδασκαλία Του γιά τό πώς θά γίνεται από τούς ανθρώπους ορθή χρήση αυτών τών αγαθών.

Καί οι τέλειοι Χριστιανοί, δηλαδή οι Άγιοι, δέν συγκέντρωναν αγαθά καί χρήματα ούτε γιά ελεημοσύνη, αλλά ελεύθεροι οι ίδιοι από αποθήκες καί βαλάντια, είχαν ως αποθήκες τήν περιουσία τών πλουσίων καί οι ίδιοι μέ τήν ζώσα διδασκαλία έπειθαν σέ κάθε ανάγκη τούς ανθρώπους, ώστε νά γίνεται η ευλογημένη ανακατανομή καί οι πλούσιοι νά χορηγούν περιουσίες καί χρήματα στούς πτωχούς. Καί όταν δέν υπήρχαν πλούσιοι νά τούς ακούσουν, τότε ερχόταν η άλογη δημιουργία, ακόμη καί τά φίδια, καί τούς βοηθούσε στό φιλανθρωπικό έργο τους. Οι ίδιοι προσέφεραν καί τήν ατομική τους περιουσία πού είχαν κληρονομήσει.

Η διδασκαλία τής Εκκλησίας γιά τόν πλούτο, τήν πτωχεία καί τά υλικά αγαθά είναι σαφής: ( Τά αγαθά μάς δόθηκαν πρός χρήση καί όχι πρός κτήση, ( τήν χρήση αυτή θά τήν έχουμε άχρι καιρού, γιά νά μάς χρησιμεύσουν στήν ζωή αυτή τής μετανοίας, καί μετά θά μάς ζητηθή «λογαριασμός», ( ο πλούτος είναι εμπόδιο στήν σωτηρία καί όχι «ευλογία» γίνεται ευλογία, όταν προσφέρεται στούς αδελφούς, ( η τοκογλυφία είναι αμαρτία, ( η επίφαση ή καί ο σκοπός τής ελεημοσύνης δέν εξαγιάζει τίς αδικίες ή τήν πλουτοκρατία, ( αρετή είναι η χρήση τών αγαθών κατά Θεόν καί κακία η χρήση τών ιδίων αγαθών παρά τόν νόμο τού Θεού, ( η καλύτερη επένδυση τής περιουσίας μας είναι η διάδοσή της στούς πτωχούς καί η διατροφή αγίων, γιά νά προσεύχωνται απερίσπαστοι γιά μάς καί όλον τόν κόσμο, ( ο μόνος τρόπος νά διαφυλάξουμε τά χρήματά μας, είναι νά τά μοιράζουμε στούς πτωχούς, ( οι πτωχοί θά είναι οι μάρτυρες, ή υπερασπίσεως ή κατηγορίας, στό τελικό Δικαστήριο, ( στό πρόσωπο τών πτωχών υποφέρει ο Χριστός, ( ο Χριστός «πλούσιος ών επτώχευσε», δηλαδή Θεός ών έγινε άνθρωπος, αλλά καί ως άνθρωπος έζησε πτωχικά. κ.ο.κ.

Έχοντας αυτήν τήν διδασκαλία, είναι φυσικό νά είναι η Εκκλησία, όπως χαρακτηριστικά έχει ειπωθή, «ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός φορέας τής χώρας μας», χωρίς μάλιστα νά υπολογισθούν καί όλοι οι φορείς, οργανώσεις καί πρόσωπα πού επιδίδονται στό φιλανθρωπικό έργο εμπνευσμένοι από τήν διδασκαλία τής Εκκλησίας.

Αντίθετα είναι αφύσικο γιά τούς Χριστιανούς νά ζούν τήν ζωή τους, καί μάλιστα τίς ημέρες τών εορτών τών Χριστουγέννων, μέ επιδείξεις, σπατάλη, πλουτισμό κλπ.

Μέσα στά πλαίσια αυτά στό παρόν τεύχος δημοσιεύουμε αναφορές από εκδηλώσεις πού συντονίζονται μέ τήν χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, χωρίς νά περιορίζωνται μόνον στίς ημέρες αυτές. Γιατί έχει ειπωθή: «Καί ενώ θυμόμαστε αυτούς πού έχουν ανάγκη, ξαναβρίσκουμε τόν ξεχασμένο άνθρωπο μέσα μας, τόν άνθρωπο πού τίς άλλες μέρες ζή, μοιράζεται καί κάποιες φορές συμμετέχει στήν αδικία, στήν εκμετάλλευση, στήν βία καί τήν κακία» (βλ. σελ. 4).

Παρουσιάζεται, λοιπόν, ο απολογισμός τών Ιδρυμάτων-Κληροδοτημάτων καί τό μνημόσυνο τών Ευεργετών, οι οποίοι επηρεάσθηκαν από τήν διδασκαλία τής Εκκλησίας (αυτό φαίνεται καί από τό γεγονός ότι όρισαν πρόεδρο τών Ιδρυμάτων τους τόν εκάστοτε Μητροπολίτη) καί έκαναν τήν γενναιόδωρη πράξη τους. Καί είναι σημαντικό νά γίνεται αγαθή χρήση τής περιουσίας τους καί ευσυνείδητη απόδοσή της γιά τόν σκοπό πού εκείνοι έταξαν.

Γίνεται αναφορά επίσης σέ μερικές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις τής Ιεράς Μητροπόλεως καί τών Συνδέσμων Αγάπης τών Ενοριών καί σέ παρόμοιες εκδηλώσεις φορέων (π.χ. τού Συλλόγου «Αλκυόνη») κλπ.

Παρουσιάζονται τά ανωτέρω, γιατί πέρα απ' όλα όσα προαναφέραμε, υπάρχει καί κάποιος άλλος επίκαιρος λόγος γιά τόν οποίον είναι καλό νά προβάλλωνται τέτοιες εκδηλώσεις. Γιατί έχει αποδειχθή ότι η Εκκλησία λειτουργεί τά Ιδρύματά της μέ πολύ λιγότερα έξοδα, απ' ό,τι τό Δημόσιο, καί αυτό οφείλεται καί στήν καλή διαχείριση καί στόν εθελοντισμό πού καλλιεργεί σέ μεγάλο βαθμό.

Πιστεύουμε, π.χ., ότι είναι παράδειγμα πρός μίμηση τό πώς ορισμένα Ιδρύματα πού κάποια στιγμή δέν είχαν τίποτε νά δώσουν, μέ μιά καλή διαχείριση, χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς φοροδιαφυγές, κλπ., κατάφεραν σέ ελάχιστο χρονικό διάστημα νά εκπληρώνουν τούς σκοπούς τους καί νά προσφέρουν στούς νέους καί τούς απόρους. Επίσης, πρέπει νά μελετηθή τό πώς ένα Ίδρυμα γιά παράδειγμα μέ τά πενιχρά οικονομικά του μπορεί νά φέρη εις πέρας τούς σκοπούς του, χωρίς νά έχη ανάγκη νά απευθύνεται στό Κράτος, χωρίς νά χρεώνεται καί συνεπώς χωρίς νά επιβαρύνη τούς πολίτες. Καί ως γνωστόν, όταν ένας οργανισμός-φορέας επιβαρύνη τό Κράτος, τό βάρος αυτό λόγω τής διαφθοράς φθάνει πολλαπλάσιο τελικά στούς ώμους τών φορολογουμένων.

Αυτά πρέπει νά μελετώνται καί νά προβάλλωνται. Καί τά ΜΜΕ έχουν υποχρέωση νά τό κάνουν αυτό, ώστε νά μάθουν τούς ανθρώπους νά μήν εντυπωσιάζωνται από ανούσιες καί πρόσκαιρες παροχές πού εξασθενούν τό Κράτος, αλλά νά βλέπουν τό καλό τής κοινωνίας σέ βάθος χρόνου. Γιατί πολλοί φορείς, ακόμη καί «εκκλησιαστικοί», προκειμένου νά εντυπωσιάσουν τόν λαό καί νά αποκτήσουν οπαδούς-ψήφους-πελάτες δέν διστάζουν νά μετέρχωνται παράνομες καί άδικες μεθόδους εξοικονόμησης χρημάτων ή καταχρέωσης τού Δημοσίου.

Πιστεύουμε, μέ άλλα λόγια, ότι η διδασκαλία τής Εκκλησίας μας είναι επίκαιρη ακόμη καί γιά τήν αντιμετώπιση τής οικονομικής κρίσης πού περνά η χώρα μας, πού όπως έχει ειπωθή είναι στήν βάση της κρίση αρχών καί παιδείας.

Α.Κ.

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ