Στόν Προφήτη Ηλία

Παραμονή τού Αη-Λιά καί τό μικρό εκκλησάκι στήν κορυφή τού Κάστρου τής Ναυπάκτου γεμίζει από προσκυνητές πού έρχονται στήν χάρη τού Αγίου κάθε χρόνο.

Δύσκολος καί κουραστικός ο ανήφορος στίς ντάπιες τού βενετσιάνικου Κάστρου, μά η κορυφή σέ αποζημιώνει. Νερό καί λουκούμι μοίραζαν εκεί πάνω καί τά πέτρινα πεζούλια περίμεναν ένα γύρο γιά νά σέ ξεκουράσουν.

Πευκοσκέπαστο τό μικρό εκκλησάκι τού 19ου αιώνα μέ τό ιδιαίτερο ξύλινο τέμπλο του, χειροποίητο καί βαμμένο στό γαλάζιο-βεραμάν σού γαληνεύει τήν ψυχή.

Κάθε χρόνο τήν παραμονή τής 20ής Ιουλίου οι Ναυπάκτιοι τιμούν τόν Προφήτη Ηλία, παράδοση πλέον γιά ετούτη τήν πόλη.

Εσπερινό τέλεσε ο Μητροπολίτης μας κ. Ιερόθεος καί οι πιστοί, μικροί καί μεγάλοι, άναψαν τό κερί τους στήν χάρη τού Αη-Λιά, πού από ψηλά αγναντεύει τόν Έπαχτο.

Στόν εσπερινό ο Μητροπολίτης μίλησε γιά τίς δύο εξουσίες, τήν προφητική καί τήν κοσμική, λέγοντας ότι οι προφήτες προσπαθούν νά αποτρέψουν τήν διαστροφή πού δέχεται ο λαός στήν πίστη, τήν σκέψη, τό ήθος καί τίς παραδόσεις. Στήν θεία Λειτουργία μίλησε γιά τόν λαοφιλή προφήτη ως «ένσαρκο άγγελο», «ουράνιο άνθρωπο» καί «πύρινο νού».

Πρίν τήν απόλυση οι ψάλτες έψαλαν γιά νά ευχηθούν στόν Μητροπολίτη γιά τήν (16η) επέτειο τής χειροτονίας του σέ Επίσκοπο.

"Στόν Προφήτη Ηλία έρχομαι από μικρό κοριτσάκι", μάς λέει η κυρία Τασία, εβδομήντα χρονών σήμερα. "Ήταν πανηγύρι γιά μάς αυτές οι δυό ημέρες, ο εσπερινός καί ανήμερα τής γιορτής. Ανεβαίναμε όλοι στό Κάστρο μέ τά πόδια φορώντας τά καλύτερά μας ρούχα καί συνήθως μετά τήν εκκλησία καθόμασταν παρέες-παρέες καί τρώγαμε τό φαγητό πού φέρναμε μαζί μας. Μπορεί σήμερα τά πόδια μου νά μή μέ βαστάνε, όπως παλιά, όμως θά έρχομαι εδώ όσο αντέχω. Γιά μάς τούς Ναυπάκτιους ο Αη-Λιάς είναι ό,τι καί ο Άγιος Δημήτριος καί η Αγία Παρασκευή."

"Κάθε χρόνο έρχομαι μέ τά παιδιά μου", λέει η κυρία Γιάννα, "εδώ στό παρεκκλήσι τού Προφήτη Ηλία. Είναι μιά διέξοδος από τήν καθημερινότητα, είναι η παράδοσή μας. Εκτός από τό προσκύνημα, μάς αρέσει η διαδρομή πού κάνουμε ως τήν κορυφή τού Κάστρου τής Ναυπάκτου. Κάτω από τά πεύκα, μέσα σ' αυτήν τή φύση βλέπουμε από ψηλά τήν πόλη μας. Υπάρχει καλύτερη θέα από αυτήν;'.

Κοντεύει τά ογδόντα ο κ. Γιώργος καί "ανοίγει η καρδιά του κάθε φορά πού έρχεται εδώ πάνω", μάς λέει. "Ο Προφήτης Ηλίας είναι παράδοση γιά εμάς τούς παλιούς. Δέν ξέρω άν θά μπορέσω ν' ανέβω τήν ανηφόρα τού Κάστρου τού χρόνου, όμως μού φαίνεται ότι κάθε φορά πού έρχομαι κοντανασαίνοντας μέχρι εδώ πάνω, κερδίζω επιπλέον ζωή".

(Μέ στοιχεία από τό «Εμπρός» Ναυπάκτου, 22-7-2011)