Κυριακὴ τῶν Ἀποδήμων

Ἡ Κυριακὴ 22 Ἰουλίου, ἦταν ἀφιερωμένη ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη καὶ τὸν Δῆμο Ναυπακτίας στοὺς ἀποδήμους Ναυπακτίους, ποῦ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς βρίσκονται κατὰ τὸν Ἰούλιο γιὰ διακοπὲς στὴν πατρίδα.

Τὸ πρωΐ τελέσθηκε στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο καὶ Ἀρτοκλασία ἀπὸ τοὺς Μητροπολῖτες Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεο καὶ Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπο, Ναυπάκτιο στὴν καταγωγή.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας μίλησε ὁ Σεβασμιώτατος κ. Πολύκαρπος λέγοντας τὰ ἑξῆς:

«Κατ' ἀρχὰς νὰ εὐχαριστήσω τὸν Σεβασμιώτατο γιὰ τὴν πρόσκληση νὰ συλλειτουργήσουμε κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ τὴν ἀφιερωμένη στοὺς ἀποδήμους Ναυπακτίους καὶ νὰ σᾶς ἀπευθύνω λόγο γιὰ τὸ θέμα αὐτό.

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας μέσα ἀπὸ τὰ πολυμεταφρασμένα πολύτιμα καὶ ὠφέλιμα βιβλία του κάνει τὴν Ναύπακτο γνωστὴ στὸ ἐξωτερικό, στὴν Ἀμερική, στὴν Εὐρώπη καὶ ἀκόμα καὶ στὴν Ἀσία. Καὶ ἡ χαρὰ καὶ ἡ συγκίνησή μου ἐπαυξάνει, διότι τελέσαμε σήμερα τὴν ἀναίμακτον θείαν Εὐχαριστία, τὴν θεία Λειτουργία γιὰ τοὺς ἀποδήμους Ναυπακτίους. Ἡ ἀδελφότητα τῶν Ναυπακτίων στὴν Ἀμερικὴ εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ ἀρχαῖες.

Βέβαια μπορεῖ, στὶς ἀρχὲς οἱ ξενιτεμένοι νὰ βρίσκονταν, ὅπως λέμε στὴν γλῶσσα τοῦ λαοῦ μας, σὰν τὸ «ψάρι ἔξω ἀπὸ τὸ νερό», ἀλλὰ μὲ τὴν ἐργατικότητα καὶ τὸ φιλότιμο ποῦ διακρίνει τοὺς Ρωμηούς, πρόκοψαν καὶ προοδεύουν καὶ ἔτσι δίνουν μὲ τὴν προκοπὴ αὐτὴν μαρτυρία Ἑλληνισμοῦ, Ρωμηοσύνης καὶ Ὀρθοδοξίας στὰ ξένα, στὴν λεγόμενη Διασπορά.

Καὶ ἐγὼ πλέον τὰ περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς μου, ἀκριβῶς τὰ μισά, τὰ πέρασα διακονῶντας τὴν Διασπορά, ὄχι μόνον τὴν ἑλληνικὴ Διασπορά, ἀλλὰ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη Διασπορά, διότι στὴν χώρα ποῦ διηκόνησα καὶ στὶς χῶρες ποῦ διακονῶ, ἐξυπηρετοῦμε ὄχι μόνον τοὺς Ἕλληνες ὀρθοδόξους, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους ὀρθοδόξους λαούς, μιὰ καὶ ἡ μοῖρα εἶναι κοινὴ ὅλων, Ἑλλήνων καὶ ἄλλων μὴ ἑλληνοφώνων Ὀρθοδόξων.

Καὶ εἶναι μεγάλη ἡ χαρά, μεγάλη καὶ ἡ συγκίνηση, ἀλλὰ καὶ ἡ γεύση τῶν καρπῶν ἀπὸ τὴν διακονία στὴν Διασπορά, στὸ ἐξωτερικό, παρὰ τὰ ποικίλα προβλήματα καὶ τὶς ποικίλες ἀντιξοότητες. Ὄχι μόνο χώρα μὲ χώρα ἀλλὰ καὶ πόλη μὲ πόλη διαφέρει καὶ προσπαθοῦμε μὲ τὶς εὐχὲς καὶ τὶς εὐλογίες τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, νὰ διακονήσουμε κάθε Ἕλληνα καὶ κάθε Ὀρθόδοξο, ὁ ὁποῖος μᾶς χτυπᾶ τὴν πόρτα. Καὶ ἐπειδὴ σ’ αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιροὺς ποῦ διερχόμεθα, δὲν εἶναι μόνον ἡ Ἑλλάδα, ἅς μὴ γίνεται ἡ Ἑλλάδα ἀποδιοπομπαῖος τράγος, ὅλες οἱ χῶρες διέρχονται αὐτὴν τὴν κρίση, ἡ ὁποία εἶναι θυγατέρα τῆς μεγάλης πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς κρίσεως ποῦ περνᾶμε σὰν ἀνθρωπότητα. Ἀκόμα καὶ αὐτὰ τὰ ἔθνη τὰ ὁποία θεωροῦμε πῶς εὐημεροῦν καὶ αὐτὰ ἔχουν κρίση.

Καὶ προσπαθοῦμε, ἰδίως στοὺς σημερινοὺς ἀποκαλυπτικοὺς καιροὺς ποῦ ζοῦμε, νὰ τονώσουμε τὸν λαό μας. Στὴν ἐπαρχία ποῦ διακονῶ ἔχουμε πάρα πολλοὺς ἀνέργους, πρᾶγμα ποῦ οὔτε τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημερώσεως τῆς Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας ἀποδίδουν, ὑπάρχουν καὶ στὸ δικό μας ποίμνιο καὶ τρέχουν στὶς ἐκκλησίες, ζητῶντας παρακλήσεις, ζητῶντας προσευχὲς εἰδικὲς γιὰ ἀνεύρεση ἐργασίας. Καὶ αὐτὸ ἐπαυξάνει τὴν εὐθύνη μας τὴν ποιμαντική, τὴν εὐθύνη μᾶς σὰν πατέρων. Ἔχουμε καὶ Ἱερεῖς ἀνέργους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν δουλειά, ἀφοῦ ὡς γνωστὸν ἐκεῖ οἱ Ἱερεῖς μᾶς δὲν ἔχουν μισθὸ ὡς Ἱερεῖς, ἀλλὰ κάνουν καὶ κάποια ἄλλη βιοποριστικὴ ἐργασία.

Εὐχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φωτίση ὅλους, νὰ φωτίση δηλαδὴ τοὺς κυβερνῶντες καὶ πνευματικοὺς καὶ μὴ πνευματικούς, ὥστε νὰ ὁδηγήσουν τὸν λαὸ στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ, στὴν ἀγκαλιὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι, ὅπως πάρα πολὺ καλὰ τονίζει ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, ἕνα θεραπευτήριο καὶ εἶναι πνευματικὸ θεραπευτήριο, πνευματικὸ νοσοκομεῖο, τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ μᾶς βγάλη ἀπὸ κάθε κρίση, ὄχι μόνον ἀπὸ αὐτήν, ἀπὸ κάθε κρίση ποῦ κάθε ὥρα, κάθε μέρα, κάθε στιγμὴ ἀντιμετωπίζουμε.

Εὔχομαι σὲ ὅλους τοὺς ξενιτεμένους Ναυπακτίους, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ σᾶς σκεπάζη διὰ πρεσβειῶν καὶ προσευχῶν τοῦ Ποιμενάρχου τῆς γενετείρας μου.
Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους».

Ἀκολούθησε δεξίωση γιὰ τὶς Ἀρχές, τοὺς Ἀποδήμους καὶ ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα στὴν αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Τὸ βράδυ τῆς Κυριακῆς, στὴν δροσιὰ τοῦ κήπου τοῦ «Ξενία», ἡ Χορωδία Παραδοσιακῆς Μουσικῆς τῆς Μητροπόλεώς μας τραγούδησε πρὸς τιμὴν τῶν ἀποδήμων ρουμελιώτικα δημοτικὰ τραγούδια μὲ συνοδεία παραδοσιακῶν μουσικῶν ὀργάνων, κάτω ἀπὸ τὴν διεύθυνση καὶ διδασκαλία τοῦ μουσικοῦ καὶ ἱεροψάλτη κ. Παντελῆ Ἀναστασόπουλου. Παραβρέθηκαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μᾶς κ. Ἰερόθεος, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Μπουλές, ὁ Πρώτ. π. Κωνσταντῖνος Τσίγκας, ποῦ διακόνησε χρόνια ὡς Ἱερεὺς τοὺς ἀποδήμους καὶ τώρα συνταξιοῦχος ζὴ στὴ Φλόριντα, ἱερεῖς τῆς πόλης μας, ἀντιδήμαρχοι, ὁ Πρόεδρος τῶν ἀποδήμων Ναυπακτίων κ. Δ. Παπαϊωάννου καὶ πλῆθος κόσμου, ποῦ χάρηκε καὶ τραγούδησε μὲ κέφι πασίγνωστα δημοτικὰ τραγούδια, ἐνῷ ἀγόρια καὶ κορίτσια τοῦ παραδοσιακοῦ συλλόγου «Ἀνεμογιάννης» μὲ τοπικὲς ἐνδυμασίες ξεσήκωναν τοὺς πάντες μὲ τὸν ὡραῖο χορό τους.

Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἐντάσσεται στὰ «Παπαχαραλάμπεια» τοῦ 2012, γιορτὴ πρὸς τιμὴν τοῦ μεγάλου εὐεργέτη τῆς Ναυπάκτου Δημητρίου Παπαχαραλάμπους, ποῦ καθιερώθηκε νὰ ἑορτάζεται τὰ τελευταῖα χρόνια.

Ἡ Χορωδία ἔκανε ἀφιέρωμα στὸ ρουμελιώτικο τραγούδι καὶ παρουσίασε 14 τραγούδια ποικίλου περιεχομένου, ποῦ μιλοῦσαν γιὰ τὴν δροσιὰ καὶ τὴν ἀρρενωπὴ ὀμορφιὰ τῆς Ρούμελης, γιὰ τὴν λεβεντιὰ τῶν ἀνθρώπων της, τὰ πανηγύρια καὶ τὶς χαρές τους, καὶ μετέφεραν τὸν κόσμο νοερὰ γιὰ λίγο στὶς δασωμένες πλαγιὲς καὶ τὰ κρύα νερὰ τῶν βουνῶν της. Εἰσαγωγὲς γιὰ τὰ τραγούδια ἔγραψε καὶ διάβασε ἡ κ. Χρ. Καρανικόλα-Σχοινά.

Ὁ Σεβασμιώτατος δίνοντας τὸ ἔναυσμα τῆς ἐκδήλωσης ἐξέφρασε τὴν ἐκτίμησή του στοὺς ἀποδήμους τοῦ ποιμνίου του, οἱ ὁποῖοι, ἂν καὶ ζοὺν μακριὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα, δὲν χάνουν τὴν ἑλληνικότητά τους καὶ ὄχι μόνο δὲν ἀλλοιώθηκε τὸ φρόνημά τους ἀπὸ τὶς ποικίλες προκλήσεις τῆς ζωῆς τους στὴν ξένη γῆ, ἀλλὰ συντηροῦν καὶ κρατοῦν ἀκέραιο τὸν ρουμελιώτικο χαρακτῆρα τους.

Ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας συνεχάρη καὶ εὐχαρίστησε τοὺς συντελεστὲς τῆς ἐκδήλωσης καὶ συνεχάρη τοὺς ἀποδήμους Ναυπακτίους γιὰ τὴν ἐργατικότητα καὶ τὴν δημιουργικότητά τους καὶ εἶπε ὅτι ἀποτελοῦν γιὰ μᾶς, τοὺς ἐντὸς Ἑλλάδος, πρότυπα. Εἶπε, ἐπίσης, ὅτι ἔζησε τὸν παλμὸ τῶν ἀποδήμων τὸ διάστημα 1974-80, ὅταν ἀγωνίζονταν μὲ συγκεντρώσεις ἔξω ἀπὸ τὸν Λευκὸ Οἶκο γιὰ τὰ δίκαια τῆς Κύπρου, προσπαθῶντας νὰ ἐπηρεάσουν τὶς ἐξελίξεις πρὸς τὸ συμφέρον τοῦ ἑλληνισμοῦ. Τόνισε, ἀκόμη, ὅτι ἐδῶ καὶ δύο χρόνια ἡ ἡμέρα τῶν ἀποδήμων, ποῦ ξεκίνησε πρὶν ἀπὸ δεκαπέντε χρόνια ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Ναυπάκτου, ἐντάσσεται μέσα στὸ πρόγραμμα τῶν Παπαχαραλαμπείων καὶ συνδιοργανώνεται ἀπὸ τὸν Δῆμο Ναυπακτίας καὶ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη.

Τέλος, ὁ Πρόεδρος τῶν ἀποδήμων Ναυπακτίων μὲ ἁπλὰ καὶ συγκινητικὰ λόγια εὐχαρίστησε τὸν Δήμαρχο καὶ ἰδιαιτέρως τὸν Σεβασμιώτατο γιὰ τὴν ἀγάπη μὲ τὴν ὁποία τοὺς περιβάλλει, ἀφοῦ ὁ ἴδιος καθιέρωσε τὴν ἡμέρα τῶν ἀποδήμων. «Δὲν εἶναι ὁ καφές...», ὅπως εἶπε, ἀλλὰ ἡ ἀγάπη ποῦ βγαίνει μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐκδήλωση. Ἐξέφρασε, ἐπίσης, τὴν περηφάνεια καὶ τὴν χαρὰ ποῦ δίνει τὸ ὄνομα καὶ ἡ προσωπικότητα τοῦ Ποιμενάρχη μας, ποῦ ἔκανε γνωστὴ τὴν Ναύπακτο στὰ πέρατα τῆς γῆς, ὅπου κυκλοφοροῦν τὰ βιβλία του.

Χρ. Σχ.-Καρ.