Skip to main content

Ἡμερολόγιο Ἱερᾶς Μητροπόλεως 2013

Πρόλογος Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Τὸ ἐφετινὸ Ἡμερολόγιο ἀφιερώνεται μὲ βαθὺ σεβασμὸ καὶ πολλὴ ἀγάπη στοὺς δύο προστάτες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τοὺς Ἱερομάρτυρες ἅγιο Πολύκαρπο, Ἐπίσκοπο Σμύρνης καὶ ἅγιο Βλάσιο, Ἐπίσκοπο Σεβαστείας.

Βεβαίως, ὁ πραγματικὸς μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων εἶναι μόνον ὁ Χριστός, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς» (Α' Τίμ. β', 5). Αὐτὸς μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου, τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. Ἡ Παναγία εἶναι μεσίτρια μεταξὺ ἡμῶν καὶ τοῦ Υἱοῦ της, ὡς Μητέρα Τοῦ, καὶ οἱ ἅγιοι πρεσβεύουν γιὰ μᾶς στὸν Χριστό. Ἔτσι, στὸν Χριστὸ καὶ γενικὰ στὸν Τριαδικὸ Θεὸ ἀποδίδουμε τὴν λατρεία, ἐνῷ στὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους ἀποδίδουμε τιμή.

Ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολύκαρπος ἦταν Ἐπίσκοπος τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης, ἦταν ἕνας Ἀποστολικὸς Πατέρας, δηλαδὴ διάδοχος τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος εἶχε μεγάλη φήμη στὴν ἀρχαία Ἐκκλησία, ὅλοι τοῦ ἀπένειμαν τιμὴ καὶ τὸν σέβονταν, ἦταν ὁ διδάσκαλος ὅλης τῆς Ἀσίας. Οἱ ἐθνικοί-εἰδωλολάτρες ποῦ τὸν μισοῦσαν ἔλεγαν: «οὗτὸς ἐστιν ὁ τῆς Ἀσίας διδάσκαλος, ὁ πατὴρ τῶν Χριστιανῶν, ὁ τῶν ἡμετέρων θεῶν καθαιρέτης, ὁ πολλοὺς διδάσκων μὴ θύειν μηδὲ προσκυνεῖν». Τὸ μαρτύριό του ἦταν ἐκπληκτικό, ὅπως περιγράφεται στὸ «Μαρτυρολόγιόν» του, ποῦ εἶναι τὸ πρῶτο σωζόμενο Μαρτυρολόγιο, καὶ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἐπιστολὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης στὴν Ἐκκλησία τοῦ Φιλομηλίου τῆς Φρυγίας, γιὰ νὰ περιγράψη ὅλα τὰ γεγονότα τοῦ μαρτυρίου. Τὸ δεξὶ χέρι τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου, ποῦ διασώθηκε ἀπὸ τὴν φωτιά, παραμένει ὡς πνευματικὸς θησαυρὸς στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσης καὶ δηλώνει τὴν παρουσία καὶ τὴν εὐλογία τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου. Εἶναι ἀπὸ τὰ ἀρχαιότερα διασωθέντα ἱερὰ Λείψανα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυς Βλάσιος, Ἐπίσκοπος Σεβαστείας τοῦ Πόντου, συνδυάζει στενὰ τὴν ἡσυχαστικὴ ζωή, ἀφοῦ κατοικοῦσε σὲ ἕνα σπήλαιο μαζὶ μὲ τὰ θηρία, τὰ ὁποία ἡμέρευε, τὴν ἐπισκοπικὴ διακονία, ἡ ὁποία συνδύαζε τὴν ἰατρικὴ τέχνη μὲ τὴν θαυματουργία, καὶ τὴν μαρτυρικὴ ζωή, ἀφοῦ ὑπέστη πολλὰ μαρτύρια μένοντας σταθερὸς στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ.

Καὶ οἱ δύο Ἱερομάρτυρες τιμῶνται ἀπὸ τοὺς εὐλαβεῖς Χριστιανοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας. Ὁ ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολύκαρπος τιμᾶται ἀπὸ ὅλους τοὺς Ρουμελιῶτες, ποῦ μεγάλωσαν μαζί του, διότι τὸ ἱερὸ Λείψανο περιόδευε στὰ χωριὰ καὶ ἔκανε πληθώρα θαυμάτων, ἰδιαιτέρως τιμᾶται ἀπὸ τοὺς Ναυπακτίους. Ὁ δὲ ἅγιος Ἱερομάρτυς Βλάσιος τιμᾶται στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Βλασίου, ποῦ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ δύο ἐκκλησιαστικὰ τμήματα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, καὶ κεῖται μεταξὺ τοῦ Ἀγρινίου καὶ τῆς Εὐρυτανίας, στὴν περιοχὴ τῶν Παρακαμπυλίων, πλησίον τῆς λίμνης τῶν Κρεμαστῶν, ὅπου ἑορτάζει δύο φορὲς τὸν χρόνο, ἤτοι κατὰ τὴν μνήμη τοῦ στὶς 11 Φεβρουαρίου, καὶ στὶς 17 Αὐγούστου σὲ ἀνάμνηση ἑνὸς θαύματος, ποῦ ἔσωσε τοὺς κατοίκους ἀπὸ βέβαιη σφαγὴ ἀπὸ τοὺς Τούρκους.

Σὲ ἄλλες σελίδες τοῦ Ἡμερολογίου ὁ ἀναγνώστης θὰ ἔχη τὴν δυνατότητα νὰ διαβάση τὸν βίο καὶ τὸ μαρτύριο τῶν δύο αὐτῶν μεγάλων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, καθὼς ἐπίσης καὶ τὰ θαύματά τους τὰ ὁποία δείχνουν τὴν ἐν Χάριτι παρουσία τους στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν ζωὴ τῶν Χριστιανῶν.

Οἱ ἅγιοι, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό, εἶναι «φίλοι τοῦ Χριστοῦ», «κληρονόμοι Θεοῦ», «υἱοὶ τοῦ Θεοῦ», «ταμεῖα τοῦ Θεοῦ καὶ καθαρὰ καταγώγια», «ἔμψυχοι ναοὶ τοῦ Θεοῦ», «ἔμψυχα τοῦ Θεοῦ σκηνώματα» καὶ «προστάτες τοῦ γένους παντός». Τὰ δὲ ἱερὰ λείψανά τους εἶναι «πηγαὶ σωτήριαι», ποῦ πολυτρόπως πηγάζουν τὶς εὐεργεσίες, καὶ «μύρον εὐωδίας βρύοντα».

Τοὺς δύο αὐτοὺς Ἱερομάρτυρες, «ἀρχαίους μαθητὰς τοῦ Χριστοῦ», τοὺς θεωρῶ προστάτες ὅλης τῆς Ἐπαρχίας μας καὶ ἐμοῦ προσωπικῶς, καὶ προσεύχομαι ἐκτενῶς σὲ αὐτούς, νὰ πρεσβεύουν στὸν Θεὸ νὰ διατηρῆται ἡ ἑνότητα στὴν Τοπικὴ Ἐκκλησία, νὰ πορεύωνται οἱ Χριστιανοὶ κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ προστατεύουν τοὺς Χριστιανοὺς ἀπὸ ποικιλωνύμους αἱρετικοὺς καὶ σχισματικούς. Ὁ ἅγιος Πολύκαρπος πολέμησε σθεναρῶς τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τῆς ἐποχῆς του, μάλιστα δέ, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος, εἶπε στὸν αἰρεσιάρχη Μαρκίωνα: «ἐπιγινώσκω, ἐπιγινώσκω σὲ τὸν πρωτότοκον τοῦ Σατανᾶ». Εἶναι ἕνας ἀληθινὸς χαρακτηρισμὸς ποῦ δείχνει τὸ καταστροφικὸ ἔργο ποῦ ἐπιτελοῦν οἱ αἱρετικοί, οἱ σχισματικοὶ καὶ οἱ «φιλοπρωτεύοντες» μέσα στὴν Ἐκκλησία.

Εὔχομαι οἱ δύο αὐτοὶ Ἱερομάρτυρες νὰ προστατεύουν τὸν λαὸ ἀπὸ κάθε κακό, καθὼς ἐπίσης εὔχομαι ὅλοι μας νὰ φωτισθοῦμε καὶ νὰ καταλάβουμε ὅτι ἡ χώρα μας, παρὰ τὰ οἰκονομικὰ προβλήματα, εἶναι χώρα ἁγίων, παντοῦ ὑπάρχουν τόποι ὅπου γεννήθηκαν, ἔζησαν καὶ μαρτύρησαν ἅγιοι, τὰ λείψανά τους εἶναι ἐγκατεσπαρμένα σὲ ὅλη τὴν γῆ καὶ αὐτὰ εἶναι τὰ πνευματικά μας θησαυρίσματα, καί, βεβαίως, πρέπει πάντοτε νὰ ἐπικαλούμαστε τὶς πρεσβεῖες τους, γιὰ νὰ περάσουμε μὲ ἀσφάλεια καὶ εἰρήνη αὐτὴν τὴν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος.

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἰερόθεος

  • Προβολές: 2752