Κύριο θέμα: Στὴν Ὀρεινὴ μετὰ σπουδῆς

Περιοδεῖες τοῦ Μητροπολίτου μας κατὰ τὸν μήνα Αὔγουστο

Γιὰ νὰ φθάση κανεὶς ἀπὸ τὴν Ναύπακτο, τὸ ἀρχαῖο λιμάνι τῶν Δωριέων καὶ πρωτεύουσα τῆς ὁμωνύμου Ἐπαρχίας, σὲ ἕνα χωριὸ τῆς Ἐπαρχίας αὐτῆς, χρειάζεται σὲ ἀρκετὲς περιπτώσεις πάνω ἀπὸ δύο ὧρες ταξίδι μὲ τὸ αὐτοκίνητο: γιὰ τὴν Ἀράχωβα καὶ τὴν Κλεπᾶ θὰ χρειασθῇ δύο καὶ μισὴ γιὰ τὸν Διπλάτανο παρομοίως, μέσῳ τῆς Ἐπαρχίας τοῦ Θέρμου γιὰ τὸν Ἅγιο Βλάσιο ἐπίσης, μέσῳ Μεσολογγίου καὶ Ἀγρινίου γιὰ τὴν Χαράστη καὶ τὸν Ψηλόβραχο περίπου τρεὶς ὧρες, πάλι διὰ μέσου Ἀγρινίου τρεὶς ὧρες θὰ χρειασθῇ καὶ γιὰ τὴν Γραμμένη Ὀξυά, ἀφοῦ περάσει μέσα ἀπὸ τὴν ἐπαρχία καὶ τὰ βουνὰ τῆς Δωρίδος κ.ο.κ. Μεγάλες ἀποστάσεις –λόγῳ τοῦ ἀνάγλυφου τοῦ ἐδάφους, τοῦ ἔντονου κάθετου διαμελισμοῦ– ἀφοῦ στὸν ἴδιο χρόνο θὰ εἶχε φθάσει κάποιος στὴν Ἀθήνα ἢ στὴν Λάρισα ἢ στὰ Ἰωάννινα. Πλὴν ὅμως ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου εἶναι μιὰ μικρὴ λωρίδα γῆς στὸν χάρτη καὶ μετὰ βίας ἀριθμεῖ τὸν πληθυσμὸ μιᾶς μικρῆς ἐπαρχιακῆς πόλης –μόλις 22.000 κάτοικοι.

Ἀπὸ αὐτὴ τὴν μικρὴ λωρίδα γῆς ξεχύθηκαν πρὶν κάποιες δεκαετίες στὰ πέρατα τῆς γῆς οἱ κάτοικοί της, ὄχι χωρὶς πόνο, γιὰ νὰ βροὺν καλύτερες συνθῆκες ἐργασίες καὶ βιοπορισμοῦ καὶ μορφώσεως στὰ ἀστικὰ κέντρα καὶ τὸ ἐξωτερικό, ἀφήνοντας πίσω τὰ χωριά τους, ἄδειες ἀετοφωλιές.

Τὸν μῆνα Αὔγουστο, φορτωμένοι νοσταλγία, ἐπιστρέφουν γιὰ λίγες ἡμέρες, καὶ προστιθέμενοι στοὺς ἐλαχίστους μόνιμους κατοίκους ζωντανεύουν τὰ χωριά τους.

Γιὰ ὁρισμένους «ζωντάνεμα» τῶν χωριῶν τους σημαίνει νὰ μεταφέρουν τὸν θόρυβο καὶ τὸν περισπασμὸ τῆς πόλης στὸ χωριό. Γιὰ ἄλλους νὰ θυμηθοῦν καὶ νὰ τιμήσουν τοὺς παλαιούς. Γιὰ ἄλλους νὰ ψυχαγωγηθοῦν παραδοσιακά. Γιὰ πολλοὺς τὸ νὰ ἀκούσουν τὴν καμπάνα τοῦ χωριοῦ νὰ κτυπᾶ καί, ἂν ἔχουν τὴν κατάλληλη παιδεία, νὰ ἐξομολογηθοῦν καὶ νὰ κοινωνήσουν κατὰ τὶς μεγάλες ἑορτὲς τοῦ Αὐγούστου, τοῦ μῆνα ποῦ ἀναμφιβόλως προσφέρεται κυρίως στὴν Παναγία, μὲ τὶς Παρακλήσεις καὶ τὶς ἑορτές της.

Ἔτσι, ὁ μῆνας Αὔγουστος, ποῦ γιὰ ἄλλους εἶναι μῆνας διακοπῶν, γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας καὶ τὸν Σέβ. Μητροπολίτη κ. Ἰερόθεο εἶναι μῆνας ἐντατικότερης ἐργασίας. Πέρα ἀπὸ τὰ γραφειοκρατικὰ καθήκοντα ποῦ συνεχίζονται κανονικά, μέσα στὸν Αὔγουστο περιοδεύει τὰ ὀρεινὰ χωριά, λειτουργεῖ στοὺς Ναοὺς τοὺς καὶ συμμετέχει στὶς γιορτὲς καὶ τὶς ἐκδηλώσεις τους περιέρχεται τὴν Ὀρεινὴ Ναυπακτία μιλῶντας γιὰ τὴν Παναγία, καὶ μέσῳ τῆς ἀναφορᾶς στὴν Παναγία, γιὰ τὰ σοβαρότερα θέματα ποῦ ἀπασχολοῦν τοὺς ἀνθρώπους: τὸν πόνο, τὸν θάνατο, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀπελπισία, τὴν μοναξιά, τὴν προσευχή, τὸ Φῶς τοῦ Θεοῦ...

Ἄνω Χώρα

Μετὰ τὶς πρῶτες Παρακλήσεις στὴν Ναύπακτο, τὴν Κυριακὴ 4 Αὐγούστου, ἀνηφορήσαμε γιὰ τὴν Ἄνω Χώρα, τὴν Μεγάλη Λομποτινά, τὸ χωριὸ ποῦ δίδαξε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ὡς δημοδιδάσκαλος. Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στὴν «ἰδία πόλη» τοῦ Χριστοῦ, τὴν Καπερναούμ, ἡ ὁποία ἐνῷ εἶχε αὐτὴν τὴν μεγάλη τιμὴ νὰ ὀνομάζεται ἔτσι, γιατί ἦταν τὸ κέντρο τῆς δράσης Τοῦ, ὡστόσο σβήσθηκε ἀπὸ τὸν χάρτη ἐπειδὴ δὲν Τὸν δέχθηκε ὡς Θεάνθρωπο. Οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἀποδέχωνται τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς Μαθητὲς Τοῦ στὶς πόλεις τους καὶ στὶς καρδιές τους, γιατί κινδυνεύουν, ἂν καὶ βαπτισμένοι καὶ φέροντες τὸ ὄνομα Χριστιανός, νὰ μείνουν ἔρημοι τοῦ Χριστοῦ. Μετὰ τὴν θεία Λειτουργία συνομίλησε μὲ τοὺς κατοίκους στὸ καφενεῖο τοῦ χωριοῦ καὶ σὲ φιλικὴ οἰκία καὶ θαύμασε τὸ ψηφιδωτὸ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ποῦ ἔκανε δωρεὰ στὸ χωριὸ γνωστὸς κάτοικος τῆς Ἄνω Χώρας.

Γοργοεπήκοο

Τὴν παραμονὴ τῆς μεγάλης γιορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τελέσθηκε Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς στὸ ἱερὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου. Μετὰ τὸ πέρας τῆς ἀκολουθίας ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μὲ τὶς Μοναχὲς καὶ τοὺς προσκυνητὲς στὴν γραφικότατη αὐλὴ τοῦ Ἡσυχαστηρίου, ἀναφέροντας διδακτικὲς ἱστορίες, ἀλλὰ καὶ ἀναλύοντας τὴν βαθειὰ θεολογία τῆς ἑορτῆς.

Ἐλατοῦ

«Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς ὅρος ὑψηλόν...». Ἡ προτροπὴ αὐτὴ τοῦ ψαλμωδοῦ φαίνεται νὰ ἀπευθύνεται καὶ στοὺς προσκυνητὲς ποῦ ἐκκλησιάζονται στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Μεταμορφώσεως Ἐλατούς, καθὼς ἀφήνουν τὴν πολύβοη παραθαλάσσια πολιτεία καὶ ἀνηφορίζουν στὸ ψηλὸ βουνὸ μὲ τὰ ἔλατα. Ἐκεῖ τοὺς περιμένει ὁ θαυμάσιος Ἱερὸς Ναὸς ποῦ ἔκτισε καὶ συντηρεῖ ἡ εὐλάβεια τῶν Ἐλατιωτῶν καὶ ὁ ζῆλος τοῦ Ἐφημερίου π. Νικολάου Δημόπουλου καὶ τῶν ἄλλων κατὰ καιροὺς Ἐφημερίων, στολισμένος μὲ τὰ ἔμψυχα στολίδια τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι τοὺς Ἐνορῖτες, τοὺς ντόπιους Ἱεροψάλτες, τοὺς Ἐπιτρόπους, ἰδίως δὲ μὲ τὰ πολλὰ παιδιὰ καὶ ἐγγόνια τους. Ἐδῶ ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στὴν μεγάλη ἑορτή, λέγοντας ὅτι στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια φαίνεται ὅτι πολλὲς φορὲς ὁ Χριστὸς ἔδειξε τὴν δόξα Τοῦ στοὺς Μαθητὲς Τοῦ. Ἀνέφερε μερικὰ τέτοια εὐαγγελικὰ παραδείγματα καὶ εἶπε ὅτι καὶ σήμερα ὁ Χριστὸς δείχνει τὴν δόξα Τοῦ καὶ ὁ ἄνθρωπος βλέπει τὰ πάθη του καὶ μετανοεῖ, προσεύχεται κλπ. Μετὰ δὲ τὸν ἐκκλησιασμὸ προσφέρεται τὸ καθιερωμένο παραδοσιακὸ κέρασμα καὶ τὰ ἄρτι προσφερθέντα στὸν Ναὸ σταφύλια, στὴν γραφικότατη «πλατεῖα τοῦ ἀπόδημου Ἐλατιώτη». Ὅμως ἐφέτος ἡ πλατεῖα δὲν ἦταν, δυστυχῶς, γεμάτη ὅπως ἄλλες χρονιές, προφανῶς λόγῳ τῶν ἰδιαιτέρων συνθηκῶν οἰκονομικῆς στενότητος ποῦ ἐπικρατοῦν στὴν Πατρίδα μας.

Ἀντίρριο

Τὸ ἀπόγευμα τῆς ἑορτῆς ἀπὸ τὰ ὑψηλὰ ἔλατα τῆς Ἐλατοὺς βρεθήκαμε γιὰ τὴν ἱερὰ Παράκληση στὸ παραθαλάσσιο Ἀντίρριο. Ἐκεῖ ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε στοὺς ἐκκλησιασθέντες γιὰ τὸ Φῶς τῆς Μεταμορφώσεως, γιὰ τὴν Μητέρα τοῦ Φωτός, τὴν Παναγία, γιὰ τὴν προσευχὴ τῶν ἁγίων «φώτισόν μου τὸ σκότος», ἀναλύοντας τὸν στίχο τῆς ἱερᾶς Παρακλήσεως «Φῶς ἡ τεκοῦσα, Θεοτόκε, σκοτισθέντα μὲ νυκτὶ ἁμαρτημάτων φωταγὼγησον σύ, φωτὸς οὖσα δοχεῖον...».

Ἐγκαίνια Πνευματικοῦ Κέντρου Παλαιοπαναγιᾶς

Ὄνειρο πολλῶν ἐτῶν ἦταν γιὰ τοὺς Ἐνορῖτες τῆς Παλαιοπαναγιᾶς ἡ ἀνέγερση τοῦ Πνευματικοῦ τους Κέντρου δίπλα στὸν Ἱερὸ Ναὸ ποὺ δεσπόζει πάνω σὲ λόφο στὰ δυτικὰ τῆς Ναυπάκτου. Ἡ ἰδέα ἄρχισε νὰ ὑλοποιῆται ἐπὶ τῆς προσωρινῆς ἐφημερίας τοῦ π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα καὶ πραγματοποιήθηκε ἐπὶ τοῦ νὺν Ἐφημερίου π. Παναγιώτη Χαντζῆ. Ἔτσι, τὴν Πέμπτη 8 Αὐγούστου μετὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶ τῆς Ἱερᾶς Παρακλήσεως στὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοπαναγιάς, τελέσθηκαν τὰ ἐγκαίνια τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἐνορίας.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στὴν ἔννοια τῆς παρακλήσεως, ὡς δεήσεως καὶ παρηγοριᾶς καὶ στὰ τρία μεγάλα αἰτήματα τῆς ἐποχῆς μας, ἤτοι ἀγάπη, ἐλευθερία, ἡσυχία-εἰρήνη, καὶ πῶς ἡ Παναγία εἶναι ὁ δέκτης τῶν δεήσεων τῶν ἀνθρώπων καὶ χορηγὸς τῆς παρηγοριᾶς καὶ τῶν χαρισμάτων. Ἔπειτα εὐχαρίστησε τὸν Ἐφημέριο π. Παναγιώτη Χαντζῆ γιὰ τὶς προσπάθειές του νὰ ὑπηρετῇ τοὺς Ἐνορῖτες, νὰ τοὺς προσφέρη παρηγοριά, νὰ τοὺς ἐνώνη καί, ἐπὶ τοῦ προκειμένου, νὰ λειτουργήση τὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Ἐνορίας, τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συμβούλους καὶ τοὺς ἐνορῖτες. Μετὰ τὸν ἁγιασμὸ τῶν ἐγκαινίων ὑπογράμμισε τὴν μεγάλη σημασία τῆς Ἐνορίας ὡς κυττάρου ἐκκλησιαστικῆς κοινοτικῆς ζωῆς καὶ ὡς θεραπευτικῆς κοινότητας καὶ εὐχαρίστησε καὶ πάλι τοὺς παράγοντες τοῦ ἔργου καὶ τοὺς εὐλόγησε.

Ὁ Ἐφημέριος π. Παναγιώτης Χαντζῆς ἔκανε μιὰ σύντομη ἀναφορὰ στὸ ἱστορικὸ τῆς ἀνέγερσης, εὐχαρίστησε ὀνομαστικὰ τὸν Σεβασμιώτατο, τὸν π. Γεώργιο, τὸν μηχανικὸ κ. Βασίλειο Βούκλιζα γιὰ τὴν ἔκδοση τῆς ἀδείας, τὴν κατάρτιση τῶν σχεδίων καὶ τὴν ἐπίβλεψη, τὴν ἀρχιτέκτονα κ. Ἕλλη Λάγιου γιὰ τὴν διακόσμηση, τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς Ἐπιτρόπους, Σωτήριο Κραββαρίτη, Παρασκευὴ Χριστοπούλου, Ἰωάννη Κατσιγιάννη καὶ Περικλῆ Μιχοσταῦρο, τοὺς δωρητές, τοὺς Ἱερεῖς τῶν Γραφείων τῆς Ι. Μητροπόλεως, τὶς κυρίες ποῦ συγκρότησαν ἤδη τὸν Σύνδεσμο Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας καὶ παρεκάλεσε τὸν Σεβασμιώτατο νὰ τοὺς διδάσκη λόγους περὶ τῆς ἀγάπης ποῦ τόσο ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος.

Ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Ἰωάννης Μπουλὲς συνεχάρη τὸν Σεβασμιώτατο καὶ τὴν Ἐνορία γιὰ τὸ ἔργο, τὸ ὁποῖο θὰ βοηθήση στὴν πνευματικὴ ἀνάταση τῶν κατοίκων καὶ στὴν ἀνάγκη ἐπανεύρεσης τοῦ προσανατολισμοῦ μᾶς ποῦ εἴχαμε χάσει ὡς κοινωνία. Ἐκ μέρους ὅλων τῶν Ἐνοριτῶν μίλησε ὁ ἀπόστρατος ἀεροπόρος καὶ διατελέσας Ἀντιδήμαρχος Ναυπάκτου κ. Γεώργιος Λαουρδέκης (βλ. σέλ. 6 τοῦ παρόντος).

Κλεπᾶ

Ἡ Κλεπᾶ –Ἄνω καὶ Κάτω– ἀποτελοῦσε παλαιότερα ἕδρα τοῦ Δήμου Κλεπαΐδος μὲ Εἰρηνοδικεῖο, Ταχυδρομεῖο καὶ ἄλλες Ὑπηρεσίες. Σήμερα εἶναι ἕνα μικρὸ γραφικὸ χωριὸ στὶς ἐσχατιὲς τῆς Ἐπαρχίας μας, ποῦ ζωντανεύει μόνο τὸ καλοκαίρι. Ἐκεῖ φθάσαμε μετὰ ἀπὸ διαδρομὴ δυόμιση ὡρῶν στὸν πολύστροφο φιδωτὸ δρόμο ποῦ περνᾶ ἀπὸ τὸ φράγμα τοῦ Εὔηνου. Μᾶς ὑποδέχθηκε μιὰ δυνατὴ καταιγίδα, ἡ ὁποία κόπασε μόλις λίγο πρὶν τὸν ἑσπερινὸ καὶ καθὼς ἔφευγε πρὸς τὰ βουνὰ τῆς Φωκίδος καὶ τὰ σύννεφά της διαλύονταν, ἀφήνοντας τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου νὰ πέσουν στὶς τελευταῖες σταγόνες της, μᾶς χάρισε ἕνα φανταστικὸ διπλὸ οὐράνιο τόξο ποῦ σκέπασε ὅλο τὸ τοπίο μὲ κέντρο τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.

Ἐκεῖ ἔγινε ὁ ἑσπερινὸς τοῦ Σαββάτου καὶ ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μὲ ἀφορμὴ τὴν τριπλὴ γιορτή, ἤτοι τὴν Κυριακή, τὴν γιορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως καὶ τὴν γιορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Κάθε Κυριακὴ γιορτάζουμε τὴν νίκη ἐπὶ τοῦ θανάτου, τὴν εὕρεση τοῦ «φαρμάκου τῆς ἀθανασίας». Οἱ ἅγιοι συμμετέχουν στὴν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ θανάτου. Καὶ ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ μαθητεύουμε κοντά τους γιὰ νὰ νικήσουμε τὸν θάνατο σὲ κάθε ἔκφανσή του: τὴν ἁμαρτία, τὶς ἀσθένειες, τὸν πόνο, τὰ πάθη, κλπ. καὶ τελικὰ νὰ μαθητεύσουμε στὴν μετοχὴ στὴν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν κήρυγμα δοξολογικὸ καὶ ἐπινίκιο, μὲ παραινέσεις γιὰ ἐκκλησιασμὸ καὶ μελέτη τῆς ζωῆς τῆς Παναγίας. Οἱ Χριστιανοὶ μελετῶντας τὸν θάνατο ἀλλὰ καὶ τὰ σχετικὰ μὲ τὴν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ θανάτου, μαθαίνουν νὰ ἀντιμετωπίζουν τὰ ἀποτελέσματα τοῦ θανάτου στὴν ζωή τους καὶ τὸν φόβο τοῦ θανάτου ποῦ βρίσκεται κάτω ἀπὸ κάθε πτυχὴ τῆς ζωῆς μας.

Στὸ τέλος τὸν Μητροπολίτη προσεφώνησε ὁ θεολόγος καὶ παραγωγὸς τοῦ Ρ/Σ τῆς Ἐκκλησίας κ. Κίμωνας Χριστόπουλος ὑπογραμμίζοντας τὴν ἀξία τῆς Ἀρχιερωσύνης γενικῶς, τὴν εὐλογία τῆς παρουσίας τοῦ στὴν Κλεπὰ ἀλλὰ καὶ σὲ ἱστορικὰ στοιχεῖα καὶ πρόσωπα τῆς περιοχῆς, μεταξὺ τῶν ὁποίων τοῦ ἀειμνήστου Ρουμελιώτη Μητροπολίτη Ἐδέσσης Καλλινίκου Πούλου. Ἀκολούθησε συνάντηση μὲ τοὺς κατοίκους καὶ ἔπειτα λιτὸ δεῖπνο ποῦ εἶχαν ἑτοιμάσει κυρίες τοῦ χωριοῦ στὴν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου. Ἐκεῖ ὁ Μητροπολίτης συζήτησε διάφορα ἐκκλησιαστικὰ καὶ μὴ θέματα ποῦ ἔθεσαν οἱ συνδαιτημόνες, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ Σωτήριος Ζωγανὰς πρόεδρος τοῦ Συλλόγου, ὁ κ. Νικόλαος Δαβανέλος κ.ἄ.

Τὸ βράδυ μείναμε στὰ ἐνοικιαζόμενα δωμάτια τοῦ κ. Θεοφάνη, σύγχρονα, μὲ θέα καὶ μὲ ἀπόλυτη ἡσυχία, μιὰ ἡσυχία ποῦ τυλίγει ἰδίως τὸ βράδυ ὅλη τὴν ὀρεινὴ Ναυπακτία.

Ἀράχωβα

Ἡ Ἀράχωβα Ναυπακτίας εἶναι καὶ ὡς χωριὸ καὶ ὡς Ἐνορία ἀπὸ τὰ ζωντανὰ κύτταρα τῆς ἐπαρχίας μας, ἀφοῦ ἔχει τὸ προνόμιο νὰ παραμένη ἐκεῖ ὁ Ἐφημέριός της, ὁ φιλακόλουθος Ἀρχιμ. π. Γαβριὴλ Πλάκας, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν συνδρομὴ εὐλαβῶν Ἀραχωβιτῶν, ὅπως τοῦ δικηγόρου κ. Γεωργίου Γαλανόπουλου κ.ά., λειτουργεῖ ὅλες τὶς γιορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καὶ ὅλα τὰ ξωκκλήσια τῆς Ἐνορίας. Φροντίζει δὲ ἰδιαιτέρως τὸν θαυμάσιο Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου.

Ἐκεῖ, τὴν Κυριακὴ 11 Αὐγούστου, τελέσθηκε Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία μὲ ἀρτοκλασία γιὰ τοὺς Ἀραχωβίτες, μνημόσυνο «Δωροθέου Ἀρχιερέως, Ἀθανασίου Πρεσβυτέρου, Μιχαὴλ Ἱεροδιακόνου, καὶ τῶν ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος ἠρωϊκῶς πεσόντων Ἀραχωβιτῶν, ἐν τοὶς ἱεροῖς τοῦ Ἔθνους ἡμῶν ἀγώσιν, πάλαι τε καὶ ἐπ’ ἐσχάτων, εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων Πατέρων καὶ Ἀδελφῶν ἡμῶν... ὑπερασπιστῶν τῆς πατρώας γῆς, καὶ τῶν ἐν αἰχμαλωσίαις, πικραῖς δουλείαις καὶ κακουχίαις τελειωθέντων», ἐνῷ μετὰ τὴν Λειτουργία τελέσθηκε καὶ ἰδιαίτερη ἐπιμνημόσυνη δέηση στὸ μνημεῖο τῶν δεκαεπτὰ ἐκτελεσθέντων Ἀραχωβιτῶν ἔξω ἀπὸ τὸ χωριό.

Κατὰ τὴν θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος, μὲ ἀφορμὴ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ μίλησε γιὰ τὴν πνευματικὴ τύφλωση ποῦ μᾶς ἐμποδίζει νὰ δοῦμε τὰ πνευματικὰ γεγονότα καὶ γιὰ τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ, τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησον ἡμᾶς, τὴν ὁποία ὀφείλουμε νὰ λέμε σὲ κάθε τόπο καὶ χρόνο γιὰ νὰ ἁγιαζόμαστε.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας χειροθέτησε σὲ Ἱεροψάλτες τοὺς Γιῶργο Γαλανόπουλο καὶ Κωνσταντῖνο Ἀράχωβα καὶ ἀνακοίνωσε τὸν ὁρισμὸ τοῦ π. Γαβριήλ, ποῦ εἶχε τὴν ἐπέτειο τῆς χειροτονίας του, σὲ Ἀρχιερατικὸ Ἐπίτροπο Προσχίου. Ὁ κ. Γαλανόπουλος προσεφώνησε κατὰ τὸ εἰωθὸς τὸν Σεβασμιώτατο (βλ. σέλ. 6 τοῦ παρόντος).

Ἐπισκεφθήκαμε βεβαίως καὶ τὴν ἡλιόλουστη ἀλλὰ καὶ δροσερὴ πλατεῖα τοῦ χωριοῦ, τὴν γεμάτη χρώματα, λουλούδια, ἤχους καὶ φωνές, μὲ Ἀραχωβίτες κάθε ἡλικίας, τοὺς ὁποίους χαιρέτισε ὁ Σεβασμιώτατος ἕναν πρὸς ἕναν μοιράζοντας στὰ παιδιὰ εὐλογίες. Ἐφέτος ἔλειπε ὁ ἀγαπητὸς καὶ φιλόξενος γιατρὸς Δημήτριος Σισμάνης, λόγῳ προβλημάτων ὑγείας, καὶ λίγες ἡμέρες μετὰ ἔφευγε ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ (βλ. εἰδικὴ ἀναφορὰ στὴν σέλ. 6 τοῦ παρόντος).

Τὰ ἐγκώμια τῆς Παναγίας στὴν Μαμουλάδα

Τὸ ἀπόγευμα τῆς 12ης Αὐγούστου στὸν ἅγιο Πολύκαρπο Μαμουλάδος τελέσθηκε ἀρχιερατικὸς ἑσπερινὸς μὲ παράκληση καὶ μὲ τὰ ἐγκώμια στὴν Παναγία, ὅπως τὸ ἔχει καθιερώσει ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια στὴν Ἐνορία του ὁ Ἐφημέριος-Ἱεροκήρυκας Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπος Θεοφάνης. Ὅλα προσεγμένα μὲ εὐλάβεια: ἡ διακόσμηση τοῦ Ναοῦ, ὁ εὐπρεπισμὸς τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας, τὰ ζωγραφισμένα κόλλυβα.

Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὴν Παναγία, ὡς ταμία καὶ χορηγὸ τῶν χαρισμάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ γιὰ τὴν μεγάλη δόξα ποῦ ἔχει ἡ Παναγία στὴν γῆ καὶ κυρίως στὸν οὐρανό, ἀναφέροντας καὶ μαρτυρίες καὶ συγχρόνων ἡγιασμένων ἀνθρώπων.

Μετὰ τὴν Ἀκολουθία, στὴν αὐλὴ τοῦ Ναοῦ οἱ κυρίες τῆς Ἐνορίας προσέφεραν στοὺς ἐκκλησιασθέντες δροσερὰ φροῦτα τῆς ἐποχῆς.

Τελευταία Παράκληση

Ἡ τελευταία Παράκληση στὴν Παναγία ἔγινε στὸν κατανυκτικὸ παλαιὸ Ναὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βομβοκούς, ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος, ὡς κατακλεῖδα τῶν ὁμιλιῶν του κατὰ τὶς φετινὲς Παρακλήσεις, ἀνέλυσε τὸν στίχο τῆς ὠδῆς τῆς Θεοτόκου «Μεγαλύνει ἡ ψυχὴ μοῦ τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τὼ Θεῷ τὼ σωτῆρί μου», ποιά ἡ διάκριση ψυχῆς καὶ πνεύματος, τί σημαίνει «ἠγαλλίασε», ποιός εἶναι ὁ Σωτῆρας καὶ ποιά εἶναι ἡ προέκταση τῶν ἀνωτέρω στὴν προσωπική μας καθημερινὴ ζωή.

Ἱερὰ Μονὴ Ἀμπελακιώτισσας

Ἡ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου ἑορτάζεται σὲ κάθε γωνιὰ τῆς ἐπαρχίας μας, κυρίως δὲ στὸ ἱστορικὸ Μοναστήρι τῆς Παναγίας στὴν Ἀμπελακιώτισσα τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς τελέσθηκε μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς μὲ ἀρτοκλασία καὶ θεῖο κήρυγμα στὸ προαύλιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὴν σημασία τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, γιὰ τὴν ἔννοια τῆς λέξεως «κοίμηση» στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιὰ τὸν φόβο τοῦ θανάτου ποῦ κυριαρχεῖ σὲ κάθε ἀνθρώπινη δραστηριότητα καὶ ἐκδήλωση καὶ στὴν ἀντιμετώπισή του μέσα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση.

Τὸ πρωΐ τελέσθηκε Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία καὶ ἀκολούθησε λιτάνευση τῆς Ἱερᾶς εἰκόνος ἐντὸς τοῦ περιβόλου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἀρτοκλασία καὶ θεῖο κήρυγμα. Στὸν λόγο του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέλυσε ἕναν στίχο ἀπὸ τοὺς ὕμνους ποῦ ἀναπέμπουμε στὴν Παναγία στὴν ἱερὰ Παράκληση: «ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος», καὶ ἀναφέρθηκε στὸ πολλαπλὸ ἄλγος, τὸν πόνο στὴν ζωή μας καὶ τὴν ἀντιμετώπισή του κυρίως μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας. Εἰδικὰ δὲ παρεκάλεσε τὴν Παναγία νὰ ἀποδιώξη τὸ ἄλγος τῶν Χριστιανῶν ποῦ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὴν σύληση τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου, φανερώνοντάς το καὶ πάλι.

Στὴν πανήγυρη συμμετεῖχαν, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο π. Πολύκαρπο Παστρωμᾶ, οἱ Ἀρχιμ. π. Καλλίνικος Γεωργάτος καὶ π. Εἰρηναῖος Κουτσογιάννης, ὁ Πρωτοπρ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης καὶ ὁ Διάκονος π. Ἰωάννης Χαμηλός. Ἔψαλαν ὁ κ. Νεκτάριος Παπαθανασίου, ὁ κ. Χρῆστος Παρασκευᾶς καὶ ὁ ἁγιοταφείτης μοναχὸς π. Σαμουήλ. Παρέστησαν, μεταξὺ ἄλλων, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Ἰωάννης Μπουλές, ὁ Ἀντιδήμαρχος Παναγιώτης Παναγόπουλος, καὶ πλῆθος πιστῶν.

Τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Βλασίου

Στὶς 17 Αὐγούστου στὸν Κάτω Ἅγιο Βλάσιο ἑορτάζεται τὸ θαῦμα τοῦ ἁγίου ποῦ ἔσωσε τὸ χωριὸ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ '21. Ἡ ἑορτὴ εἶναι πάνδημη καὶ συλλειτουργοῦν στὸν Ναό του μὲ τὸν Σέβ. Μητροπολίτη ὅλοι σχεδὸν οἱ Ἱερεῖς τῆς περιοχῆς. Ψάλλει ὁ κ. Λουκᾶς Σκιαδὰς μὲ συνοδεία ἐντοπίων καὶ Ἀγρινιωτῶν ἱεροψαλτῶν. Εἶναι πραγματικὴ πανήγυρη τῆς περιοχῆς, ἀφοῦ συγκεντρώνει ὅλους τοὺς πιστούς.

Φέτος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ γνωστὸ θαῦμα τοῦ ἁγίου ποῦ γιορτάζεται ἀπὸ τοὺς κατοίκους, ὁ Σεβασμιώτατος καὶ οἱ Ἱερεῖς ἔγιναν κοινωνοὶ καὶ ἑνὸς συγχρόνου θαύματος τοῦ ἁγίου Βλασίου ποῦ συνέβη τὸ τελευταῖο ἔτος, ὅταν ἔσωσε ἀπὸ τὸν θάνατο μετὰ ἀπὸ τροχαῖο μία νέα ἀπὸ τὸ χωριό. Τὸ θαῦμα διηγήθηκε ἡ ἴδια στὸν Σέβ. Μητροπολίτη μετὰ τὸ πέρας τῆς θείας Λειτουργίας, παρόντων καὶ συμμαρτυρούντων τῶν κατασυγκινημένων γονέων της.

Στὴν Κατασκήνωση Χ.Ε.Α.

Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Βλασίου λειτουργοῦν καὶ οἱ ἱστορικὲς πλέον Κατασκηνώσεις τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου (Χ.Ε.Α), τὶς ὁποῖες ὁ Σεβασμιώτατος ἐπισκέπτεται σχεδὸν κάθε φορὰ ποῦ πηγαίνει στὸν Ἅγιο Βλάσιο ὡς οἰκεῖος Ἱεράρχης ἀλλὰ καὶ ὡς παλαιὸς κατασκηνωτὴς καὶ στέλεχός τους, στὸν χῶρο τῶν ὁποίων εἶχε χειροθετηθὴ ἀναγνώστης ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο Μητροπολίτης Ἄρτης Ἰγνάτιο μὲ πρόταση τοῦ ἐπίσης ἀειμνήστου Ἱεροκήρυκος π. Βενεδίκτου Πετράκη. Τὸν Σεβασμιώτατο ὑποδέχθηκαν φέτος οἱ κατασκηνωτὲς τῶν δύο περιόδων ἀγοριῶν ποῦ φιλοξενοῦνταν ἐκείνη τὴν ἐποχὴ μὲ ἐπί κεφαλῆς τοὺς ἀρχηγούς, τὰ στελέχη, τὸν Πρόεδρο τῆς Ἑνώσεως κ. Δημήτριο Γαρουφαλὴ καὶ τὸν ὑπεύθυνο Ἱερέα Ἀρχιμ. π. Λαυρέντιο Καρανάσιο, Ἱεροκήρυκα τῆς Ι. Μητροπόλεως Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας. Μέσα στὸ εὐλογημένο περιβάλλον τῆς κατασκήνωσης ὁ Σεβασμιώτατος συνομίλησε μὲ τοὺς ὑπευθύνους, κάθισε στὸ μεσημεριανὸ τραπέζι τους, ἄκουσε τὰ τραγούδια τους, μοιράσθηκε μαζί τους τὶς δικές του ἀναμνήσεις ἀπὸ τὴν Κατασκήνωση καὶ τὴν μεγάλη ὠφέλεια ποῦ προσφέρει, τοὺς μίλησε γιὰ τοὺς ἁγίους καὶ τὴν πατρίδα καὶ τοὺς ἔδωσε τὶς εὐχὲς καὶ τὶς εὐλογίες του.

Τερψιθέα

Ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὴν θεμελίωση τοῦ περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ χωριοῦ τους ἑόρτασαν οἱ Τερψιθεάτες, στὶς 18 Αὐγούστου, κατὰ τὴν ὁποία τελέσθηκε Ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία καὶ μνημόσυνο τῶν κτητόρων. Ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε γιὰ τὴν ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας στὴν ὀρθόδοξη θεολογία, ὡς Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὡς σύναξης καὶ ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ λατρεύσουν τὸν Θεὸ καὶ ὡς τοῦ οἴκου ποῦ γίνεται ἡ λατρευτικὴ αὐτὴ Σύναξη. Μίλησε γιὰ τὴν μεγάλη εὐλογία τῆς ὕπαρξης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ ὡς φρουρίου κατὰ τοῦ διαβόλου. Μίλησε γιὰ τὴν εὐλογία ποῦ λαμβάνουν ὅσοι βοηθοῦν στὴν ἀνοικοδόμηση καὶ εὐπρεπισμὸ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί, κυρίως, ὅσοι βοηθοῦν στὴν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν, τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως φαίνεται αὐτὴ ἡ ἑνότητα νὰ συγκροτῆται κατὰ τὴν ἀκολουθία τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ: γύρω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο, τοὺς ἁγίους καὶ τὸν Ἐπίσκοπο. Τέλος εὐχήθηκε γιὰ τὶς ψυχὲς ὅσων ἔκτισαν τὸν συγκεκριμένο Ἱερὸ Ναὸ καὶ εὐχαρίστησε ὅσους τὸν συντηροῦν μέχρι σήμερα.

Ὁ κ. Σπύρος Καλτσᾶς, γιὸς τοῦ ἀειμνήστου π. Θεοδοσίου, ἐξεφώνησε λεπτομερὲς ἱστορικὸ (βλ. σέλ. 15 τοῦ παρόντος) τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ, σὲ ὅλα τὰ στάδιά της, ἀπὸ τὰ κίνητρα καὶ τὴν ἰδέα τῆς ἀνεγέρσεως μέχρι καὶ τὶς μετέπειτα ἀνακαινίσεις τοῦ ποῦ φθάνουν μέχρι τὶς ἡμέρες μας, ἀφοῦ ἡ φροντίδα τῶν κατοίκων γιὰ τὸν Ναό τους εἶναι συνεχὴς καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τους ἀδιάπτωτο, παρὰ τὴν μετοίκιση τῶν περισσοτέρων στὰ ἀστικὰ κέντρα.

Ἡ ἐπέτειος τῆς θεμελίωσης τοῦ Ναοῦ συνδυάσθηκε μὲ τὸν ἁγιασμὸ τῶν ἐγκαινίων τοῦ λαογραφικοῦ κέντρου τοῦ χωριοῦ, στὸ παλαιὸ κτήριο τοῦ σχολείου ποῦ παραχωρήθηκε ἀπὸ τὴν Ἐνορία γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό. Στὸ λαογραφικὸ αὐτὸ κέντρο συγκεντρώθηκαν μὲ μεγάλο μεράκι ὅλες οἱ ἀναμνήσεις τοῦ χωριοῦ, ἀπὸ τὶς φωτογραφίες καὶ τὰ ἀναμνηστικὰ σημαντικῶν προσώπων τοῦ χωριοῦ μέχρι τὰ ἀντικείμενα τῆς τότε καθημερινότητος. Στὸν ἁγιασμὸ ὁ Σεβασμιώτατος ὁμίλησε γιὰ τὴν ἔννοια τῆς Παράδοσης καὶ τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὴν ὑπονόμευσή της, τὴν γκετοποίησή της καὶ τὴν μετατροπή της σὲ συντήρηση.

Ἀπόδοση τῆς Κοιμήσεως στὴν Παλαιοπαναγιά

Μὲ λαμπρότητα γιορτάσθηκε ἡ ἀπόδοση τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Παλαιοπαναγιά, μὲ τὴν χοροστασία τοῦ Μητροπολίτου στὸν Ἑσπερινό, τὴν συμμετοχὴ πολλῶν Ἱερέων, τοὺς χοροὺς τῶν ἱεροψαλτῶν, τὴν διακόσμηση τοῦ Ναοῦ μὲ τὴν βοήθεια τῶν Ἐνοριτῶν, τὴν συμμετοχὴ πολλῶν πιστῶν μὲ ἐπί κεφαλῆς τοὺς ἄρχοντες τῆς πόλης, μὲ τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες στὸν Ναό, τὴν λιτανεία καὶ τὴν Παράκληση στὴν ὕπαιθρο ἔξω ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Ναὸ μέσα στὸ αὐγουστιάτικο δειλινό. Ὁ Μητροπολίτης στὴν ὁμιλία του ἀναφέρθηκε στὸν διάλογο τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος διεκόπη μετὰ τὴν πτώση τοῦ Ἀδάμ, συνεχίσθηκε ἔπειτα διὰ μέσου τῶν Προφητῶν καὶ ἐπανελήφθη μὲ τὴν σάρκωση τοῦ Λόγου ἀπὸ τὴν Παναγία, ποῦ ἀποδείχθηκε ἡ μόνη ἄξια νὰ ἀκούση τὴν κλήση τοῦ Θεοῦ, νὰ ἀνοιχθῇ –νὰ μὴ κρυφθῇ– στὸν Θεό, νὰ ἀποδεχθῇ τὴν κλήση Τοῦ, νὰ ὑποδεχθῇ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ νὰ γεννήση τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ὁ «ἄοικος Θεὸς» ἀπέκτησε οἶκο καὶ ἄρχισε νὰ συνομιλῇ ὁ Ἴδιος μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Μέσα στὴν Ἐκκλησία μας ἀκούγεται ἡ γλῶσσα τῆς Παναγίας ποῦ μίλησε μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ μάθουμε αὐτὴν τὴν γλῶσσα, νὰ ἀνοίξουμε τὸν ἑαυτό μας στὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀκούσουμε τὴν φωνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ Τοῦ μιλήσουμε ὡς Πατέρα.

Ἀπόδοση τῆς Κοιμήσεως στὸν Πλάτανο

Τὸ πρωΐ τῆς ἑορτῆς τῆς ἀπόδοσης τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀνηφορήσαμε στὸν Πλάτανο, ὅπου ἔχει καθιερωθῇ νὰ ἑορτάζεται λαμπρὰ ἡ γιορτὴ τῆς Ἀπόδοσης, ἂν καὶ ὁ Ναὸς τοῦ χωριοῦ τιμᾶται στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Καὶ ἡ γιορτὴ αὐτὴ ἔχει τὸν δικό της ἰδιαίτερο χαρακτῆρα. Κατ' ἀρχὰς ὁ περικαλλὴς Ἱερὸς Ναός, τὸ καύχημα τοῦ χωριοῦ, στερεωμένος καὶ κτισμένος μὲ πέτρα, διακοσμημένος μὲ εὐλάβεια μὲ ὑλικὰ καὶ ἀπὸ τὶς ὀρθόδοξες χῶρες τοῦ βορρᾶ, ὅπου μετανάστευσαν στὸ παρελθὸν οἱ Πλατανιῶτες. Ἔπειτα ἡ σύναξη ὅλου τοῦ χωριοῦ. Ἡ ὕπαρξη πολλῶν ἱεροψαλτῶν, καὶ τοῦ ἐντοπίου κ. Ἀναστασίου Χρυσικοῦ καὶ τῶν παρεπιδημούντων ὁμογενῶν, ὅπως τοῦ κ. Νικολάου Καραγεώργου. Ἡ παρουσία τοῦ Μητροπολίτου καὶ ὁ λόγος του, ποῦ ἄγγιξε τὶς καρδιὲς τῶν Πλατανιωτῶν, κατὰ τὴν μαρτυρία τους (βλ. σέλ. 12 τοῦ παρόντος). Ἔπειτα ἡ συνάντηση ἔξω ἀπὸ τὶς βαθμίδες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κάτω ἀπὸ τὸν πλάτανο, ὅπου ἀνταλλάσσονται εὐχὲς καὶ ἐμπειρίες ἀπὸ τὴν πατρίδα τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀπὸ τὴν δεύτερη πατρίδα τῶν ὁμογενῶν, τὴν Ἀμερική. Εἶναι μιὰ ἀπὸ τὶς ἰδιαίτερες ἡμέρες τῶν περιοδειῶν στὴν Ὀρεινὴ Ναυπακτία.

Φέτος ὁ Σεβασμιώτατος καὶ ἡ συνοδεία του φιλοξενήθηκαν τὸ μεσημέρι στὴν οἰκία τοῦ γιατροῦ Νικολάου Παπανικολάου, ὅπου εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἀνταλλάξουν ἱστορίες καὶ γνώσεις γιὰ τὸν τόπο καὶ γιὰ πρόσωπα τοῦ δημοσίου βίου καὶ τῆς πατρίδας ποῦ γνώρισαν.

Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὴν Καλαβρούζα

Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε τὴν εὐλογία νὰ ἑορτάζουμε τὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλὸ στὴν περιοχὴ τῆς Χάλκειας, μετὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ τοῦ ἁγίου ἀπὸ τὸ ζεῦγος Ἀθανασίου καὶ Ἀλεξάνδρας Λαγιανδρέου καὶ τὸν ἐγκαινιασμό του ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη πρὶν τρία χρόνια. Ἔτσι, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς γίνεται αἰτία νὰ συγκεντρωθοῦν σὲ λατρευτικὴ σύναξη ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς καὶ νὰ ἀκούσουν λόγο Θεοῦ. Φέτος ὁ Σεβασμιώτατος τοὺς μίλησε γιὰ τὸν ἅγιο Κοσμᾶ ὡς Προφήτη, ποῦ καὶ προέβλεπε τὰ μελλούμενα, ἀλλὰ καὶ δίδασκε καὶ μὲ τὸν λόγο του θεράπευε τὶς πνευματικὲς ἀσθένειες ποῦ ἔβλεπε στὶς ψυχὲς τῶν ἀκροατῶν του.

Μετὰ τὴν θεία Λειτουργία προσφέρθηκε κέρασμα σὲ ὅλους τοὺς ἐκκλησιασθέντες, ὑπὸ τὴν σκιὰ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Σαββατο-Κύριακο στὸ λιμάνι τῆς Ναυπάκτου

Μία Κυριακὴ τοῦ Αὐγούστου θὰ λειτουργούσαμε σὲ Ναὸ τῆς πόλης. Ἀλλὰ οἱ καλοκαιρινὲς ἐκδηλώσεις ποῦ διοργανώνονται συχνὰ Σάββατο βράδυ ἀπὸ διάφορους φορεῖς –βεβαίως μὲ καλὸ σκοπὸ νὰ βοηθήσουν τὴν περιοχὴ καὶ τοὺς κατοίκους τῆς– δὲν ἀφήνουν πολλὰ περιθώρια ξεκούρασης, ἰδίως σὲ ὅποιον ἐπιθυμεῖ νὰ ξυπνήση νωρὶς τὸ πρωΐ τῆς Κυριακῆς. Τὸ πρόβλημα ἐπιτείνεται μὲ τὴν δυνατότητα τῆς τεχνολογίας νὰ πολλαπλασιάζη τὸν ἦχο μὲ τὴν βοήθεια τοῦ ἠλεκτρισμοῦ. Πάντως, ἡ Ἐκκλησία μας μὲ μεγάλη μακροθυμία συμπαραστέκεται στὸν ἀγῶνα τῶν βιοπαλαιστῶν νὰ διατηρηθῇ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἔστω καὶ ἂν χρησιμοποιῆται ἀρκετὲς φορὲς γιὰ τὴν ξεκούραση καὶ ἀπὸ τὴν διασκέδαση τοῦ Σαββάτου, παρὰ γιὰ τὴν πρωϊνὴ δοξολογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Ἡ πανήγυρη τοῦ Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς

«Μνήμη δικαίου μετ' ἐγκωμίων, σοὶ δὲ ἀρκέση ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, Πρόδρομε...». Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ βρεθῇ καταλληλότερο μέρος γιὰ νὰ ἑορτάζεται ὁ Τίμιος Πρόδρομος στὴν Ἐπαρχία μας, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Βομβοκούς, ποῦ εἶναι κτισμένη σχετικὰ κοντὰ στὴν Ναύπακτο γιὰ νὰ τὴν προστατεύη μὲ τὶς προσευχὲς τῶν μοναχῶν, ἀθέατη ὅμως καὶ ἀρκετὰ δυσπρόσιτη, ἰδίως τὴν ἐποχὴ ποῦ ἡ πρόσβαση γινόταν μὲ μονοπάτι μέσα ἀπὸ τὸν χείμαρρο. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὅταν πρὶν χρόνια κάποια ἀδελφότητα θέλησε νὰ τὴν ἐπισκεφθῇ γιὰ νὰ μονάση ἐκεῖ, φοβήθηκε ἀπὸ τὸν δρόμο καὶ γύρισε πίσω. Καὶ ὄντως, οἱ μοναχὲς καὶ οἱ προσκυνητὲς ἀντιμετωπίζουν προβλήματα ἀπὸ τὶς κατολισθήσεις, τὰ ὁποία λύνονται μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν συνέργεια τῶν τεχνικῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Δήμου. Πρὶν μέρες ὁ δρόμος εἶχε κλείσει ὁλοτελῶς, καὶ μιὰ ἄλλη φορὰ μιὰ μεγάλη πέτρα συνέθλιψε τὸ πλαϊνὸ παμπρὶζ τοῦ αὐτοκινήτου τῆς Μονῆς.

Ὡστόσο καὶ ἐφέτος παρατηρήθηκε πολὺ μεγάλη προσέλευση προσκυνητῶν, ἴσως περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορά. Τὴν παραμονὴ τελέσθηκε ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς καὶ ἀκολούθησε λιτάνευση τῆς εἰκόνας ἔξω ἀπὸ τὴν ἱερὰ Μονή, ἀρτοκλασία καὶ κήρυγμα στὴν αὐλὴ τοῦ Μοναστηριοῦ, κάτω ἀπὸ τὸν αὐγουστιάτικο βραδινὸ οὐρανό.

Στὸ κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφερόμενος στὰ γεγονότα τῆς ἑορτῆς ἀνέλυσε τὴν προσωπικότητα καὶ τὸ ἔργο τοῦ θύτη-Ἡρώδου καὶ τοῦ θύματος-Τιμίου Προδρόμου γιὰ νὰ ἀναδειχθῇ ἐντονώτερα τὸ μεγάλο ἔγκλημα τῆς ἀποκεφάλισης τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ ἔκανε ὁρισμένες παρατηρήσεις καὶ προεκτάσεις στὴν δική μας κοινωνία, ἀναρωτώμενος γιατί πολλὲς φορὲς οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ λεγόμενοι πιστοὶ προτιμοῦν τοὺς ἀνέντιμους ἀνθρώπους, ποῦ δὲν ἔχουν ἱερὸ καὶ ὅσιο καὶ δὲν σέβονται κανέναν νόμο οὔτε ἀνθρώπινο-πολιτειακὸ οὔτε θεῖο-ἐκκλησιαστικὸ καὶ στρέφονται ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ποῦ σέβονται καὶ τηροῦν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας καὶ κατ' ἐπέκταση σέβονται καὶ τηροῦν, διὰ τῆς ὑπερβάσεως, καὶ τοὺς νόμους τῆς κοινωνίας-Πολιτείας.

Ἔψαλαν μαζὶ μὲ τὶς Μοναχὲς τῆς Μονῆς καὶ Μοναχὲς ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Εὐαγγελιστρίας Ἀλιάρτου καὶ τὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου.

Παρόντες ἦταν ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας Ἰωάννης Μπουλές, οἱ Ἀντιδήμαρχοι Κωνσταντῖνος Σταυρόπουλος, Μαρία Ζαμπάρα, Δημήτρης Καρκατσούλης, ὁ Δημοτικὸς Σύμβουλος Παναγιώτης Λουκόπουλος κ.ά., καί, ὅπως προαναφέρθηκε, πλῆθος πιστῶν.

Τὴν κυριώνυμο ἡμέρα παρὰ τὴν ἀφόρητη ζέστη, οἱ περισσότεροι προσκυνητὲς προσπαθοῦσαν νὰ βρίσκωνται κάτω ἀπὸ τοὺς θόλους τοῦ μικροῦ Καθολικοῦ καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὴν θεία Λειτουργία δίπλα στὶς ἀχνὲς μορφὲς τῶν ἁγίων. Ὁ Σεβασμιώτατος στὴν ὁμιλία του μίλησε γιὰ τὴν «ἱερὰ κεφαλὴ» τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἐξηγῶντας γιατί ἦταν ἱερὰ ἡ κεφαλή του, ὅπως καὶ ὅλο τὸ σῶμα του, καὶ πῶς αὐτὸ πρέπει νὰ συμβαίνη μὲ κάθε ἄνθρωπο ποῦ καλεῖται ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ποῦ τοῦ δόθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ἀποκτήση καὶ τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μίλησε ἀκόμη γιὰ τὴν συνέχιση καὶ στὶς ἡμέρες μας αὐτοῦ τοῦ βάρβαρου ἐγκλήματος, ἤτοι τῆς ἀποκεφαλίσεως ἀνθρώπων καὶ μάλιστα Χριστιανῶν ποῦ δὲν ἀρνοῦνται τὴν πίστη τους, ὅπως τὸ βλέπουμε στὴν περιοχὴ τῆς Συρίας, τῆς Αἰγύπτου καὶ ἀλλοῦ, ὅπου οἱ Μουσουλμᾶνοι προσπαθοῦν νὰ ἐξαφανίσουν τὸ χριστιανικὸ στοιχεῖο.

Στὸ τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τὶς Μοναχὲς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καὶ ὅλους ὅσοι βοηθοῦν παντοιοτρόπως τὴν Ἱερὰ Μονή.

Κλείνοντας ἡ θερινὴ ποιμαντικὴ περίοδος μὲ τὸν Ἰούλιο, ποῦ γιὰ τὴν Μητρόπολή μας εἶναι ὁ μῆνας τῶν πανηγυριῶν καὶ τῶν κατασκηνώσεων, καὶ τὸν Αὔγουστο, τὸν μῆνα τῶν περιοδειῶν, εἰσερχόμαστε ἀπνευστὶ στὴν νέα ἐκκλησιαστικὴ καὶ κατηχητικὴ χρονιά, μὲ τὴν εὐχὴ νὰ εἶναι εὐλογημένη καὶ σωτήρια.

Α.Κ.