Skip to main content

Γραπτὰ κυρήγματα: Τό χρέος καί ἡ ἀπολογία

Κυριακή ΙΑ΄ Ματθαίου (24 Αὐγούστου)

Μεταξύ τῶν παραβολῶν πού εἶπε ὁ Χριστός στούς ἀκροατές Του, εἶναι καί ἡ παραβολή τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει σχέση μέ τό χρέος πού ἔχουμε καί τήν ἀπολογία πού θά δώσουμε στόν Χριστό. Ὁ Χριστός εἶπε ὅτι κάποιος ὀφειλέτης μεγάλου ποσοῦ ζήτησε τήν ἐπιείκεια καί τήν ἀπαλλαγή τοῦ χρέους του, ἀλλά ὁ ἴδιος ὅμως δέν ἔκανε τό ἴδιο μέ κάποιον σύνδουλό του, πού τοῦ χρωστοῦσε ἕνα πολύ μικρό ποσό. Αὐτό εἶχε συνέπειες γι’ αὐτόν, γιατί τιμωρήθηκε σκληρά ἀπό τόν κύριό του.

Τό θέμα αὐτό ἔχει μιά εὐχαριστιακή ἑρμηνεία, πού ἔχει μεγάλες κοινωνικές προεκτάσεις. Ἡ συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τούς δούλους γίνεται στήν θεία Λειτουργία. Πηγαίνουμε ὅλοι μας κάθε φορά στήν θεία Λειτουργία, βεβαρημένοι ἀπό πταίσματα, ἁμαρτήματα, καταχρεωμένοι ἀπό διάφορες πράξεις καί ἐνέργειες πού κάναμε. Ἔχουμε λάβει ἀπό τόν Θεό πολλά χαρίσματα, μεγάλα δῶρα, τά ὁποῖα κατασπαταλοῦμε ἄσκοπα καί ἄπρεπα. Εἰσερχόμενοι στόν Ναό γιά νά λειτουργηθοῦμε, αἰσθανόμαστε τήν δόξα καί τό Φῶς τοῦ Θεοῦ, ἀκοῦμε τά ὑπέροχα τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας, δεχόμαστε τίς ἱερατικές εὐλογίες, αἰσθανόμαστε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πράγμα πού μᾶς συγκινεῖ. Καταλαβαίνουμε τά ἁμαρτήματά μας, πού μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τήν δόξα καί τό Φῶς τοῦ Θεοῦ καί μᾶς κάνουν σκοτεινούς. Ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι καταχρασθήκαμε τίς μεγάλες δωρεές τοῦ Θεοῦ. Τότε ἀρχίζουμε νά κλαῖμε, νά πονᾶμε, νά ζητᾶμε τό ἔλεος καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν τό κάνουμε αὐτό μέ πίστη, αἰσθανόμαστε μιά παρηγοριά στήν καρδιά μας, ὁ Χριστός πού εἶναι τό Φῶς τοῦ κόσμου στέλλει τήν Χάρη Του μέσα στό σκοτάδι τῆς ψυχῆς μας καί στήν ἀπελπισία μας, ὅπως κατέβηκε στόν ἄδη καί τόν γέμισε μέ Φῶς. Ἔτσι, ὁ Χριστός στήν θεία Λειτουργία μᾶς φωτίζει, μᾶς συγχωρεῖ.

 

Ὅταν ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς θείας Λειτουργίας δέν μεταμορφώνη τήν ζωή μας καί δέν ἀλλοιώνει καί τήν κοινωνική μας συμπεριφορά, τότε θά εἴμαστε ἐμεῖς αἴτιοι τῆς καταστροφῆς μας.

 

Ὅμως πολλές φορές ξεχνᾶμε αὐτή τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ καί ὅταν βγαίνουμε ἀπό τήν θεία Λειτουργία δείχνουμε ἄλλη συμπεριφορά. Ἐνῶ δεχθήκαμε συγχώρηση ἀπό τόν Θεό, ἐμεῖς δέν συγχωροῦμε τούς ἀδελφούς μας. Ἐνῶ ὁ Χριστός μᾶς ἔδειξε τήν δόξα Του στήν θεία Λειτουργία, ἐμεῖς μετά ἀπό αὐτήν συνεχίζουμε τήν ζωή τῆς ἀσπλαχνίας. Ἐνῶ αἰσθανθήκαμε τό θεῖο Φῶς, ἐμεῖς εἰσερχόμαστε πάλι μέσα στό σκοτάδι τῶν πονηρῶν ἔργων. Ἐνῶ ὁ Χριστός στήν θεία Λειτουργία μᾶς ἔδειξε τό πῶς πρέπει νά λειτουργοῦν οἱ ψυχικές καί σωματικές δυνάμεις μας καί νά πορεύωνται κατά Θεόν, ἐμεῖς ἐξακολουθοῦμε νά ζοῦμε χωρίς τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὑπάρχει διάσπαση μεταξύ τῆς εὐχαριστιακῆς ζωῆς καί τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, μεταξύ τῆς σχέσεώς μας μέ τόν Θεό καί τῆς σχέσεώς μας μέ τούς ἀδελφούς μας.

Αὐτή ἡ διαγωγή θά ἔχη καί αἰώνιες συνέπειες. Ὅταν μαθαίνουμε νά ἀφηνόμαστε στήν θεία Χάρη καί τήν δωρεά τοῦ Θεοῦ, τότε αὐτό θά συνεχίζεται αἰωνίως. Ὅταν συνεχῶς κάνουμε κατάχρηση τῶν χαρισμάτων πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, τότε θά μᾶς ζητηθῆ λόγος γι’ αὐτό. Ὅταν ζητᾶμε ἀπό τόν Θεό τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας, ἀλλά συνεχίζουμε νά ἁμαρτάνουμε, τότε θά καταλήξουμε σέ μιά ἀσυναίσθητη καί ἀνάλγητη κατάσταση. Ὅταν δέν συγχωροῦμε τά πταίσματα τῶν ἀδελφῶν μας, τότε δέν θά συγχωρήση ὁ Θεός καί τά δικά μας πταίσματα. Ὅταν ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς θείας Λειτουργίας δέν μεταμορφώνη τήν ζωή μας καί δέν ἀλλοιώνη καί τήν κοινωνική μας συμπεριφορά, τότε θά εἴμαστε ἐμεῖς αἴτιοι τῆς καταστροφῆς μας, τῆς αἰώνιας ἀπομακρύνσεώς μας ἀπό τόν Θεό.

Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι μᾶς ἔχουν δοθῆ πολλά χαρίσματα, πολλές εὐεργεσίες ἀπό τόν Θεό καί θά ἀπολογηθοῦμε γι’ αὐτές, θά δώσουμε λόγο τῶν πράξεών μας. Αὐτό γίνεται σέ κάθε θεία Λειτουργία, ἀλλά θά γίνη καί στό φοβερό βῆμα τοῦ Χριστοῦ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία Του. Τότε θά ἔλθη ὁ Χριστός μέσα στήν δόξα Του γιά νά μᾶς κρίνη, γιά νά παραλάβη αὐτούς πού εἶναι κατάλληλοι γιά τήν αἰώνια θεία Λειτουργία μέσα στό Φῶς. Ἡ προετοιμασία μας γιά τήν συνάντησή μας μέ τόν Χριστό στήν Δευτέρα Παρουσία Του, εἶναι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖον συμμετέχουμε σέ κάθε θεία Λειτουργία καί ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντι στούς ἀδελφούς. Ὅταν ἡ συμμετοχή μας στήν θεία Λειτουργία μεταμορφώνη καί τήν κοινωνική μας συμπεριφορά, τότε θά εἴμαστε ἄξια τέκνα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἕτοιμοι νά συμμετάσχουμε στό Φῶς τῆς αἰώνιας, τῆς οὐράνιας θείας Λειτουργίας.

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού σήμερα ἑορτάζει, μιλοῦσε συνέχεια γιά τά θέματα αὐτά, ἔκανε λόγο γιά τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τόν Παράδεισο καί ἔδειχνε τόν δρόμο γιά τήν εἴσοδο σέ αὐτόν. Ὁ ἴδιος καί τό κήρυγμά του ἦταν φῶς μέσα στούς σκοτεινούς χρόνους τῆς δουλείας. Ἔτσι πρέπει καί ἐμεῖς νά ζοῦμε γιά νά εἴμαστε φῶς στίς σύγχρονες σκοτεινές καταστάσεις καί νά εἰσέλθουμε στό Φῶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ο Μητροπολιτης

+ Ο Ναυπακτου και Αγιου Βλασιου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

  • Προβολές: 2863