Skip to main content

Ἐπίκαιροι Σχολιασμοί: Ἡ Συγγνώμη τοῦ 2000 μ.Χ

Πρωτοπρεσβύτερου Θωμᾶ Βαμβίνη

Τό ἔτος 2000 μ.Χ. ὁ Παπισμός ἑτοιμάζεται νά ζητήση, διά στόματος τοῦ Πάπα, συγγνώμη “ἀπό ὅσους ἀδίκησε μέ ἐνέργειες ἤ παραλήψεις” τοῦ κατά τήν διάρκεια τῆς χιλιετίας πού λήγει. Εἶναι μιά χιλιετία αὐτόνομης πορείας του, στήν ἀρχή τῆς ὁποίας ὁριστικοποιήθηκε ἡ ἅλωση τοῦ Πατριαρχείου τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης ἀπό τούς Φράγκους, πού εἶχε ὡς συνέπεια τήν ἀποκοπή του ἀπό τό σῶμα τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.

Τό “σχέδιο συγγνώμης” τοῦ Παπισμοῦ νομίζω ὅτι ἀποκαλύπτει τά ἐσωτερικά προβλήματά του, ἀλλά καί τήν ἐκκλησιολογία του.

Ἡ “συγγνώμη” συνδέεται ἄμεσα μέ τήν μετάνοια, τήν συναίσθηση τῆς ἁμαρτίας ἤ τοῦ λάθους, πού διατάραξε τήν σχέση καί κοινωνία μέ τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Αὐτό ἰσχύει γιά τά πρόσωπα. Ποιό εἶναι, ὅμως, τό νόημα τῆς “συγγνώμης” μιᾶς αὐτοαποκαλούμενης ἐκκλησίας; Πῶς μπορεῖ μιά “Ἐκκλησία”, ποῦ πιστεύει ὅτι ἔχει ὡς ἰδιότητά της τήν ἁγιότητα, νά ζητᾶ συγνώμη γιά ἀνομήματα; Τό παπικό “σχέδιο συγγνώμης”, μπορεῖ νά εἶναι μιά διπλωματική κίνηση ἐντυπωσιασμοῦ, ὑποδηλώνει, ὅμως, ὅτι ὁ Παπισμός δέν ἔχει τήν συνείδηση ὅτι ἀποτελεῖ Ἐκκλησία, σῶμα τοῦ ζῶντος Θεοῦ, τοῦ ὁποίου ἡ ἁγιότητα δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά μέλη της, ἀλλά ἀπό τήν Κεφαλή της, πού εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Παπισμός ὁμολογεῖ μέ τήν “εὐγενική” αὐτή πράξη του, ὅτι ἔχει τήν αὐτοσυνειδησία μιᾶς ἐγκόσμιας ὀργάνωσης, ἑνός ἀνθρωποκεντρικοῦ ὀργανισμοῦ. Ἔτσι, οἱ ἁμαρτίες τῶν μελῶν τοῦ εἶναι ἁμαρτίες τῆς “ἐκκλησίάς” του.

Ἀφορμή γιά ὅσα γράφουμε μᾶς ἔδωσε ἕνα ἄρθρο τοῦ Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Χριστοδούλου, πού δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα τῆς Μητροπόλεώς του “Πληροφόρηση”. Ὁ Σεβ. Δημητριάδος γιά τό θέμα αὐτό σημειώνει: “Οἱ ἱστορικοί ἔχουν ἐπισημάνει 99 περιπτώσεις πού ἡ Ἐκκλησία αὐτή βρέθηκε νά ὑπηρετεῖ τό ἄδικο, τή μισαλλοδοξία, τό ψεῦδος... Γιά τίς ἀδικίες πού ἔγιναν σέ βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας δέν εἴδαμε νά γίνεται πουθενά λόγος. Οὔτε πολύ περισσότερο γιά ἐκζήτηση συγγνώμης ἀπό τούς ὀρθοδόξους. Σέ βάρος τῶν ὁποίων ἡ Ἐκκλησία αὐτή ἔδρασε ὄχι μόνο ἀφιλάδελφα, ἀλλά καί ἐχθρικά”. Καί ἀναφέρει στή συνέχεια τίς Σταυροφορίες, τούς ἐκβιασμούς τῶν ὀρθοδόξων στή Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας, τίς ὀρδές τῶν μισσιοναρίων κατά τά χρόνια της τουρκοκρατίας, τόν Δούρειο Ἵππο τῆς Οὐνίας, πού συνεχίζει καί σήμερα τό ἔργο της, τούς ἐπαίνους τοῦ Πάπα πρός τόν Κεμάλ, κατά τήν Μικρασιατική Καταστροφή, τήν παγερή σιωπή τοῦ Βατικανοῦ γιά τήν ἄδικη ἰταλική ἐπιδρομή κατά τῆς χώρας μας. Καί καταλήγει: “Γιά ὅλα αὐτά καί ἄλλα πολλά δέν θά ἔπρεπε νά ζητήση συγγνώμην ἡ Ρκαθολική Ἐκκλησία; Δέν τό κάνει, ἴσως γιατί δέν προσδοκᾶ τίποτε ἀπό τούς ὀρθοδόξους, εἴτε διότι δέν τούς φοβᾶται ἐπειδή δέν τούς ὑπολογίζει. Τό κάνει βέβαια γιά τήν Ἱερά Ἐξέταση ἐπειδή ἔχει νά ἀντιμετωπίσει τήν παγκόσμια κατακραυγή τῆς ἐπιστήμης. Τό κάνει γιά τούς Λουθήρους, γιατί πρέπει νά ἀπολογηθῆ γιά τά αἰσχρά ἀνομήματά της πού προκάλεσαν τή Μεταρρύθμιση. Τό κάνει γιά τούς Ἑβραίους, γιά νά γλυτώσει ἀπό τόν ἐπισειόμενο κίνδυνο νά δή νά δημοσιεύονται ντοκουμέντα ὄχι μόνο γιά τήν ἐκδίωξη τῶν ἑβραίων ἀπό τήν Ἱσπανία, ἀλλά καί γιά τίς εὐθύνες της στό Ὁλοκαύτωμα καί κατόπιν στήν προστασία τῶν Ναζιστῶν ἐγκληματιῶν πολέμου. Ἡ Ὀρθοδοξία βλέπεις δέν μιλᾶ, δέν ἐκβιάζει, δέν φωνάζει, ὅπως οἱ ἄλλοι...”.

Πρέπει νά σημειώσουμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ, δέν εἶναι μιά ἀνθρώπινη ὀργάνωση, οὔτε πολύ περισσότερο ἕνα κράτος μέ κοσμική ὀργάνωση καί πολιτική. Εἶναι “στύλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας”, γιατί κεφαλή τῆς εἶναι ὁ Χριστός –ἡ ἀλήθεια– καί τά “φωτομορφα τέκνα” τῆς ἔχουν “νοῦν Χριστού”. Ἡ Ἐκκλησία, λοιπόν, πού εἶναι Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική, δέν κάνει λάθη ὁπότε δέν ἔχει ἀνάγκη νά ζητήσει συγγνώμη• λάθη κάνουν ὁρισμένα μέλη της, πού δέν ἔχουν ἀπαλλαγεῖ ἀπό τίς ἐνέργειες τῶν παθῶν. Αὐτά τά μέλη τῆς πρέπει νά μετανοοῦν καί νά ζητοῦν συγγνώμη μέ τίς πράξεις τους πού δέν συμφωνοῦν, μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἄν ὁ Πάπας ἤθελε εἰλικρινά νά ζητήσει συγγνώμη, ἔπρεπε νά καταργήσει τό κοσμικό κράτος του, νά ἀποβάλη τό ἑωσφορικό ἀλάθητο καί τίς παραχαράξεις τῶν δογμάτων τῆς πίστεως καί νά ἐπανέλθη στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἀπό τήν ὁποία ἔχει ἀποκοπεῖ.
Μέ τήν συγγνώμη πού σχεδιάζει νά ζητήσει τό 2000 μ.Χ. ἐπιλεκτικά –καί λεκτικά– ἀπό ὁρισμένες τάξεις ἀνθρώπων ἐντάσσει καί τήν “μετανοιά” του στίς πολιτικές τοῦ σκοπιμότητες.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ

  • Προβολές: 2899