Γράφτηκε στις .

Οὐρανία Σπανοῦ: Μικρός φόρος τιμῆς

Στίς 9 Ἰανουαρίου 2017 ἡ Οὐρανία Σπανοῦ, ἀναχώρησε ἀπό τήν ἐπίγεια πατρίδα καί μετοίκησε στήν οὐράνια. Γεννήθηκε τό ἔτος 1933 στήν ὡραία πόλη τῆς Ναυπάκτου, τήν ὁποία πολύ ἀγάπησε καί μέ ὅλες τίς δυνάμεις της ὑπηρέτησε τόν εὐγενῆ λαό της.

Ἡ Οὐρανία Σπανοῦ ὑπῆρξε ὄντως χαρισματική προσωπικότητα. Σπούδασε στήν Παιδαγωγική Ἀκαδημία καί ὑπηρέτησε ὡς δασκάλα σέ χωριά τῆς Ναυπακτίας καί γιά πολλά χρόνια στήν πόλη τῆς Ναυπάκτου. Δούλεψε ἀπό καρδιᾶς μέ κύριο ἐργοδότη τή συνείδησή της. Τό ἐνδιαφέρον της γιά τή σφαιρική μόρφωση τῶν παιδιῶν, δηλαδή τήν παράλληλη μετάγγιση γνώσεων καί ἑλληνοχριστιανικῶν ἰδεωδῶν, ὑπῆρξε ἀμέριστο. «Τοῖς πᾶσι τά πάντα» γινόταν ἡ ἀείμνηστη δασκάλα Οὐρανία καί μάλιστα μέ ἕναν τρόπο κρυφό, τίς περισσότερες φορές ἐντελῶς μυστικό. Ἡ εὑρηματική της ἀγάπη, σέ παλιότερες δύσκολες ἐποχές, γινόταν ζεστό ροῦχο γιά τό παιδάκι πού κρύωνε, καινούρια παπουτσάκια γιά τό ξυπόλυτο, ζεστό φαγάκι γιά ’κεῖνο πού δέν εἶχε στό σπίτι του τίς κατάλληλες συνθῆκες. «Δέν θά ξεχάσω τό ζεστό αὐγό πού μοῦ ἔφερνε ἡ δασκάλα μου στήν πρώτη Δημοτικοῦ καί μέ ἔβαζε κρυφά ἀπό τ’ ἄλλα παιδιά νά τό φάω», ἔλεγε καί λέει ἀκόμα ἡ Μ., παλιά της μαθήτρια. Ἀλλά καί γιά τούς συναδέλφους της, κυρίως γιά τούς νέους ἦταν μεγάλο στήριγμα. Καθοδηγοῦσε, συμβούλευε, συμπαραστεκόταν, ὅλα τά προλάβαινε. «Ἦταν δασκάλα στό διπλανό χωριό ὅταν πρωτοδιορίστηκα καί εἶχα προβλήματα μέ τήν Ἐπιθεώρηση, τούς κατοίκους… Πολύ μέ στήριξε ἡ Οὐρανία, νεαρή κι αὐτή τότε, ἀλλά ὄχι πρωτόπειρη», θυμᾶται ἀκόμα ἡ συνταξιοῦχος ἀπό χρόνια πιά δασκάλα Α.

Ἀλλά ἡ δράση καί ἡ προσφορά της δέν περιοριζόταν μόνο στά πλαίσια τοῦ ἐπαγγέλματός της. Ἡ δασκάλα Οὐρανία ἦταν αὐτοστρατευμένη στό ἱεραποστολικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπηρέτησε μέ ἀπόλυτη ἀφοσίωση καί θυσιαστική ἀγάπη στό νεανικό ἔργο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου. Τό μαθητικό οἰκοτροφεῖο Θηλέων πού λειτουργοῦσε γιά τήν ἐξυπηρέτηση παιδιῶν τῆς ὀρεινῆς Ναυπακτίας, τά κατηχητικά, οἱ χριστιανικές ὁμάδες καί οἱ χριστιανικές μαθητικές κατασκηνώσεις, γνώρισαν στό πρόσωπό της, γιά πολλά - πολλά χρόνια, τόν ἐμπνευσμένο καθοδηγητή ἄνθρωπο, πού ὑπηρετοῦσε σέ καθένα ἀπό αὐτά τά ἔργα μέ πολλή ἀγάπη, θυσία, εὑρηματικότητα, πρωτοβουλία, καί πάντοτε μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα, στήν ἀπόλυτη ὑπακοή τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Πολλά παιδιά μέσα ἀπό αὐτό τό ἔργο, στό ὁποῖο πρωτοστατοῦσε ἡ ἀείμνηστη Οὐρανία κατ’ ἀνάθεση τοῦ ἑκάστοτε Ἐπισκόπου, βρῆκαν τόν ἑαυτό τους, καλλιέργησαν τίς δυνατότητές τους, συγκρότησαν τήν προσωπικότητά τους μέ τήν ἑλληνοχριστιανική παράδοση, καί προχώρησαν πετυχημένα στόν κοινωνικό καί οἰκογενειακό στίβο. Μέ εὐγνωμοσύνη ὅσες ὑπήρξαμε οἰκότροφοι, ὁμολογοῦμε «τί θά εἴμαστε ἄραγε χωρίς τήν προσφορά αὐτοῦ τοῦ ἔργου καί χωρίς τίς θυσίες ὅλων ὅσων μᾶς περιέβαλαν στά δύσκολα ἐφηβικά μας χρόνια μέ τόσο ἐνδιαφέρον καί στοργή, μεταξύ τῶν ὁποίων πρωτεύουσα θέση κατέχει ἡ ἀείμνηστη Οὐρανία Σπανοῦ»;

Ἀλλά κι ὅταν ἀποσύρθηκε ἀπ’ τή δημόσια δράση τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ καί κατηχητικοῦ – ἱεραποστολικοῦ ἔργου, δέν ἔπαψε νά εἶναι τό ἴδιο, ἡ αἰώνια δασκάλα καί «παιδαγωγός εἰς Χριστόν». Τό μικρό καί ὄμορφο σπιτάκι της, τό κελάκι της στήν πραγματικότητα, ἦταν καταφύγιο καθημερινά πολλῶν ψυχῶν, πού ἔρχονταν νά καταθέσουν τή χαρά τους, τόν πόνο τους, τόν προβληματισμό τους, ἢ καί ἔτσι γιά νά ποῦν καί ν’ ἀκούσουν μιά καρδιακή καλημέρα, μιά εἰλικρινῆ εὐχή. Ὅλους τούς δεχόταν, γιά ὅλους εἶχε λόγο καλό, γιά ὅλους νοιαζόταν καί προσευχόταν ἡ Οὐρανία. Τό πρόσωπό της ἀπέπεμπε ἠρεμία, σταθερότητα, οὐράνιο φῶς, κατά τό ὄνομά της. Ἄνθρωπος ἀπόλυτα Χριστοκεντρικός μέ προσανατολισμό παιδιόθεν καί ἰσόβιο πρός τόν οὐράνιο Νυμφίο τῆς ψυχῆς της, ἀφοῦ ὡς ἀφοσιωμένη  μαθήτριά Του ἔζησε καί πέρασε τό σύνορο αὐτῆς τῆς ζωῆς ἡ Οὐρανία Σπανοῦ. Πάντα φαινόταν ὅτι κρύβει πλοῦτο πνευματικῶν δωρεῶν μέσα της. Ὅ,τι ἄφηνε νά φανῆ ἦταν κάτι λίγο. Εἶναι πού ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ «ἐν Χριστῷ κέκρυπται». Κρύβεται οὕτως ἢ ἄλλως ἡ μυστική ζωή τοῦ Χριστιανοῦ, καί ἡ Οὐρανία φρόντιζε ἰδιαίτερα νά κρύβεται. Ὅσο μπορέσαμε νά καταλάβουμε, μᾶς ἄφησε παράδειγμα πνευματικῆς ἀκεραιότητος.

Εὐγνωμόνως εὐχόμαστε νά εἶναι αἰώνια ἡ μνήμη της.

Ε.Κ.
Φιλόλογος καθηγήτρια, πάλαι ποτέ οἰκότροφος.