Κύριο ἄρθρο: Ἡ διαβεβαίωση τῆς Ἀναστάσεως

Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Πάσχα

Τό Πασχαλινό μήνυμα τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου, δεῖτε το ἐδῶ

Κάθε χρόνο τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα ἑορτάζουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, τό μεγάλο αὐτό γεγονός στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Τό πανηγυρίζουμε λαμπρῶς, τό ἑορτάζουμε πανηγυρικῶς, τό χαιρόμαστε καρδιακῶς. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, μαζί μέ τόν Σταυρό Του, εἶναι τό κέντρο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα γεγονός τῆς πίστεως τῶν Ἀποστόλων, δέν εἶναι ἕνα γεγονός μιᾶς ἁπλῆς παραδόσεως, τήν ὁποία παραλάβαμε καί τήν διαφυλάσσουμε, δέν εἶναι μόνον ἕνα κεντρικό σημεῖο τοῦ πολιτισμοῦ μας καί τῶν ἐθίμων μας, πού τό ἀποδεχόμαστε χωρίς νά μποροῦμε νά τό ἀποδείξουμε.

Εἶναι κυρίως ἕνα γεγονός τό ὁποῖο ἐπιβεβαιώνεται σέ κάθε ἐποχή.

Κάθε φιλοσοφία ἀντικαθίσταται ἀπό μιά ἄλλη νεώτερη φιλοσοφία∙ κάθε ἐπιστημονική γνώση συμπληρώνεται ἀπό μεταγενέστερες γνώσεις∙ κάθε παράδοση ἀποδομεῖται ἀπό ἄλλες παραδόσεις. Αὐτό δέν γίνεται μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ παραμένει στούς αἰῶνες ὡς ἕνας φάρος φωτός, ὡς μιά ζωή ἀληθινή πού γεμίζει τούς ἀνθρώπους ἀπό ἐλπίδα, ἀγάπη καί φῶς.

Αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ἀναγεννῶνται καθημερινά, πού τελειοποιοῦνται στήν πνευματική τους ζωή, πού ἁγιάζονται. Ὅλα αὐτά γίνονται μέ τήν δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ. Αὐτός χορηγεῖ φῶς καί ζωή, ἀναγέννηση καί πληρότητα, ὑπέρβαση τοῦ θανάτου, ἐλπίδα αἰώνιας ζωῆς. Οἱ ἅγιοι εἶναι γεμάτοι ἀπό αὐτό τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, μέ τήν διαφορά ὅτι αὐτοί δέν προξενοῦν τήν θέωση, ἀλλά πάσχουν τήν θέωση, πού σημαίνει ὅτι ἁγιάζονται ἀπό τόν Χριστό καί δέν εἶναι αὐτοί πηγή τοῦ ἁγιασμοῦ.

Ὅσοι ἐπισκέπτονται τό Ἅγιον Ὄρος κατά τήν ἑβδομάδα τῆς Διακαινησίμου, δηλαδή μεταξύ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα καί τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ, διαπιστώνουν μέ πόση πνευματική εὐφροσύνη οἱ ἁγιορεῖτες μοναχοί ἑορτάζουν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Πανηγυρίζουν λαμπρῶς, καρδιακῶς καί αἰσθητῶς. Κυρίως, κάνουν λιτανεῖες, ἐξέρχονται, ἀνάλογα μέ τό τυπικό κάθε Μονῆς, ἀπό τήν Μονή κρατώντας λαμπάδες, ἑξαπτέρυγα, λείψανα ἁγίων καί εἰκόνες, οἱ ἱερεῖς καί οἱ διάκονοι εἶναι ἐνδεδυμένοι τά λαμπρά ἄμφιά τους καί ψάλλοντας ἀναστάσιμα τροπάρια περιέρχονται τούς κήπους καί τά δάση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, γιά νά ἀναγγείλουν σέ ὅλη τήν κτίση τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Κατά τίς λαμπρές αὐτές λιτανεῖες οἱ μοναχοί κρατοῦν εἰκόνες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί λείψανα ἁγίων, τά ὁποῖα θέτουν σέ προσκύνηση στούς παρευρισκομένους. Ἡ παρουσία τῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας μας δείχνει τήν χαρά τῆς Θεοτόκου γιά τήν ἔγερση τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της. Καί τά λείψανα τῶν ἁγίων δείχνουν ὅτι ἁγιάσθηκαν μέ τήν δύναμη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ καί εἶναι πραγματικά μέλη τοῦ ἐνδόξου Σώματός Του.

Τά λείψανα τῶν ἁγίων, ἄλλωστε, τά ὁποῖα ἄλλα εἶναι ἄφθαρτα καί ἄλλα μυροβλύζουν καί εὐωδιάζουν, εἶναι φανέρωση τῆς ἀληθείας ὅτι καταργήθηκε ὁ θάνατος, ὅτι αὐτό πού λέγεται θάνατος εἶναι ὕπνος, ὅτι οἱ ἅγιοι εἶναι ἀναστημένοι πνευματικά, καί ἀναμένουν καί τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων τους κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ ἅγιοι κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς τους ἔζησαν τήν ἀνάσταση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου, τήν ἀνάσταση τῆς καρδίας τους, γι’ αὐτό ἄγγιξαν τήν αἰώνια ζωή, πράγμα πού φανερώνουν τά λείψανά τους, καί μέ αὐτήν τήν βεβαιότητα ἀναμένουν καί τήν δεύτερη ἀνάσταση, δηλαδή τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων τους καί τήν εἴσοδό τους στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἔτσι, τά λείψανα τῶν ἁγίων εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ μαρτυρία ὅτι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι μιά φιλοσοφική καί θρησκευτική ἰδέα, δέν εἶναι μιά αὐταπάτη καί μιά ψευδαίσθηση, ἀλλά εἶναι πραγματικότητα ἐπιβεβαιωμένη. Ἔχουμε τεκμήρια θαυμαστά τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος, εἶναι ἡ ἐμπειρία μιᾶς θαυμαστῆς ζωῆς.

Γνωρίζουμε καλῶς ὅτι ὁ Χριστός ἀναστήθηκε γιατί μᾶς τό εἶπαν οἱ Ἀπόστολοι πού ἦταν μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως, γιατί τό διακήρυξαν οἱ ἅγιοι διά μέσου τῶν αἰώνων, καί γιατί τό διαβεβαιώνουν τά ἱερά λείψανά τους. Αὐτές εἶναι οἱ ἀποδείξεις τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅλη ἡ ἐκκλησιαστική ζωή εἶναι ἐκείνη πού μᾶς προσφέρει τήν μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτό τό νόημα ἔχουν οἱ ἀναστάσιμες λιτανεῖες. Καί ἐμεῖς πού κατακυριευόμαστε ἀπό τόν θάνατο, ὅταν μᾶς καταλαμβάνη ὁ φόβος τοῦ θανάτου καί τῆς ἀπελπισίας, συμμετέχουμε αἰσθητῶς καί νοερῶς σέ αὐτές τίς λιτανεῖες μέ τά λείψανα τῶν ἁγίων γιά νά ἀποκτᾶμε τήν βεβαιότητα τῆς νίκης τῆς ζωῆς πάνω στόν θάνατο καί προσπαθοῦμε νά ζοῦμε τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ καί τῶν φίλων Του, πού εἶναι οἱ ἅγιοι.

Εὔχομαι σέ ὅλους τούς Χριστιανούς τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας χρόνια πολλά, εὐλογημένα καί ἀναστάσιμα.

Χριστός Ἀνέστη, ἀδελφοί!

Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
+ Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ