Γράφτηκε στις .

Ἐπίκαιροι Σχολιασμοί: Θεοκράτες –«ταλιμπάν»– τοῦ Διαφωτισμοῦ

τοῦ Πρωτοπρεσβύτερου Θωμᾶ Βαμβίνη

Μιά ἐπιστολή τοῦ κ. Νικολάου Παραλίκα, Ὑποστρατήγου τῆς Χωροφυλακῆς ἐ.ἀ. καί ἱστορικοῦ συγγραφέα (Καθημερινή, 22/4/2017) μέ θέμα τήν μετονομασία τῆς Ἰόνιας ὁδοῦ σέ ὁδό Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, (πρόταση, πού ὅπως γράφει πρῶτος αὐτός παρουσίασε πρίν ἀπό δέκα χρόνια, μέ ἐπιστολή του στήν Καθημερινή), μᾶς βοήθησε νά δοῦμε τόν φανατισμό τῶν θιασωτῶν τοῦ κοσμικοῦ κράτους καί τήν στενότητα τῶν ἀντιλήψεών τους κατά τήν ὑποστήριξη τῆς ἐπιθυμίας τους γιά τήν ἀφύσικη ἀποκοπή τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ μας ἀπό τίς παραδόσεις του, τίς ζυμωμένες μέ τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

Μιλᾶμε γιά ἀφύσικη ἀποκοπή τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ ἀπό τίς παραδόσεις του, μέ τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ κράτους, γιατί ἡ Πολιτεία τῆς ὁποίας ὁ καθένας μας εἶναι πολίτης, μέ ὅλους τούς θεσμούς της, δέν εἶναι κάτι τό οὐδέτερο ὡς πρός τήν ζωή μας, δέν λειτουργεῖ σάν μιά ἐξουσία ξένη πρός τά βιώματα καί τήν παράδοσή μας, ἀφοῦ ἐμπλέκεται ἀναπόφευκτα στήν καθημερινότητά μας, ὡς παράγοντας πού διαμορφώνει πολλές ἀπό τίς κοινωνικές μας σχέσεις. Ἔχουμε πλούσια παράδοση (θεολογική, φιλοσοφική καί νομική), ἡ ὁποία μέσα στίς σύγχρονες συνθῆκες ζωῆς μπορεῖ νά μᾶς ὀργανώση μιά ὥριμη Πολιτεία, ἀνοιχτή, μέ ἐλευθερίες, ἀλλά καί προσανατολισμό.  

Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι στήν ἱστορική μνήμη τοῦ λαοῦ μας δέν εἶναι δυνατόν νά βρεθῆ στεγανή διαίρεση μεταξύ τῆς θρησκευτικῆς καί τῆς πολιτικῆς ζωῆς.

Ὁ κ. Παραλίκας στήν ἐπιστολή του ἀναφέρεται σέ ἄρθρο τοῦ κ. Σταύρου Τζίμα (Καθημερινή 4/2/2017), χωρίς νά κατονομάζη τόν ἀρθρογράφο, στό ὁποῖο γίνεται λόγος γιά τήν διαμάχη, ὅπως γράφει, πού ἔχει ξεσπάσει γιά τήν ὀνομασία τῆς Ἰόνιας ὁδοῦ. Στό ἄρθρο παρουσιάζονται ἀφ’ ἑνός μέν οἱ κινήσεις τοῦ Συνδέσμου Αἰτωλοακαρνάνων «Ὅσιος Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός», ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νά δοθῆ σ’ αὐτήν τήν νέα σημαντική ὁδό καί δεύτερη «παράλληλη ὀνομασία», νά λέγεται δηλαδή ἐκτός ἀπό Ἰονία καί «ὁδός Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ», ἀφ’ ἑτέρου δέ (παρουσιάζονται) οἱ ἀντιδράσεις τῆς «Κίνησης Ἑλλήνων Πολιτῶν γιά τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ κράτους», ἡ ὁποία ξεκίνησε συλλογή ὑπογραφῶν, μέ τήν ὁποία ζητᾶ νά μή τελεσφορήση αὐτή ἡ προσπάθεια τῶν φορέων τῆς Αἰτωλοακαρνανίας.

Ὁ κ. Τζίμας σημειώνει ὅτι τό αἴτημα τῶν «τοπικῶν φορέων» καί τῶν «ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων» τῆς Αἰτωλοακαρνανίας «ἔφτασε στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὁ ὁποῖος φέρεται νά συνεχάρη ὅσους ἀνέλαβαν τήν πρωτοβουλία». Ἡ στάση τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας φαίνεται ὅτι ἀνησύχησε τά μέλη τῆς Κίνησης γιά τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ κράτους, τά ὁποῖα βγῆκαν στήν ἐπίθεση.

Γιά πληρέστερη ἐνημέρωση ἐπισκεφθήκαμε τήν σελίδα τους. Καί ἐκεῖ εἴδαμε τό τί μπορεῖ νά πάθῃ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀφήνη τόν ἀπαιδαγώγητο θυμό του, μέ τήν ἀντιθρησκευτική του ὁρμή, νά διαμορφώσῃ ἰδεολογία, χωρίς νά μεριμνᾶ ἡ ἰδεολογία πού διαμορφώνεται ἀπό τόν θυμό του νά ἔχη κάποια ἐρείσματα στήν ἁπτή πραγματικότητα· τότε ἀδύναμος, ἀλλά ὑπερόπτης, βγαίνει στόν ἀνταρτοπόλεμο χτυπώντας, ὅπως μπορεῖ καί ὅπου τόν βολεύει, τήν «συντεταγμένη ἱστορία», τήν παράδοση, τίς εὐαισθησίες καί τά βιώματα τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ.

Ἐκεῖ, λοιπόν, εἴδαμε καί φρίξαμε διαπιστώνοντας τήν ἀγραμματοσύνη τῆς ὑπερηφάνειας καί τό ἀνεξήγητο μίσος πρός τήν παράδοση τοῦ λαοῦ μας. Δέν φρίξαμε ἀπό τήν ὑπερηφάνεια τῆς ἀγραμματοσύνης, γιατί οἱ ἐπιθυμοῦντες τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ κράτους δέν εἶναι ἀγράμματοι, ἀλλά ἀπό τήν ἀγραμματοσύνη τῆς ὑπερηφάνειας, διότι ἡ ὑπεροψία τους ἀπέναντι στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἀπέναντι στήν πίστη πρός τόν λόγο καί τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἀπέναντι στήν τιμή σέ ἀνθρώπους, ὅπως ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἕνωσαν τήν ζωή τους μέ τόν Χριστό καί ἀγάπησαν εἰλικρινά τούς ἀνθρώπους καί τά «γράμματα», τούς ὁδηγεῖ νά διαστρεβλώνουν σημασίες λέξεων καί νά παραθεωροῦν τήν ἱστορία τους, γιατί αὐτό βολεύει στήν ἀσφυκτική στενότητα τῆς ἀντίληψης πού ἔχουν γιά τό Κράτος, τήν λειτουργία τῶν θεσμῶν του καί τήν ἐλευθερία τῶν πολιτῶν. Παρακάτω θά σχολιάσουμε κάποιες διατυπώσεις τους.

Στήν ἀνακοίνωσή τους γιά τήν συλλογή ὑπογραφῶν, ὥστε νά μήν ὀνομαστῆ ἡ Ἰόνια ὁδός καί ὁδός Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, μεταξύ ἄλλων γράφουν: «Ἡ θεοκρατία ζεῖ καί βασιλεύει στήν καταταλαιπωρημένη χώρα μας». Δηλαδή, ἀπόδειξη, κατ’ αὐτούς, ὅτι ἡ θεοκρατία ὑπάρχει καί ὅτι ζῆ στήν σύγχρονη Ἑλλάδα, εἶναι τό ὅτι ἐκδήλωνονται πρωτοβουλίες γιά νά δοθῇ σ’ ἕνα δρόμο τῆς πατρίδας μας τό ὄνομα ἑνός «διδάχου τοῦ Γένους», ὁ ὁποῖος κατά τήν Τουρκοκρατία μέσα σέ 16 χρόνια ἵδρυσε περίπου 250 σχολεῖα. Κι’ αὐτό ἐπειδή αὐτός ὁ φωτιστής τοῦ ὑπόδουλου λαοῦ ἦταν ὀρθόδοξος μοναχός καί ἤθελε τό σχολεῖο, ἐκτός τῶν ἄλλων βασικῶν γνώσεων, νά διδάσκη στούς μαθητές καί τήν ὀρθόδοξη Χριστιανική πίστη.

Στήν συνέχεια, οἱ ἐκκοσμικευτές τῆς Πολιτείας, στήν ἀνακοίνωσή τους ἀπευθυνόμενοι στήν Κυβέρνηση, μέ ἐπιτακτικό ὕφος γράφουν:
«Μή διανοηθεῖτε νά ὑποκύψετε στίς ὅποιες πιέσεις δεχτεῖτε ἀπό τήν ἐκκλησία, δίνοντας σέ ἕναν ἀπό τούς μεγαλύτερους δρόμους τῆς χώρας τό ὄνομα ἑνός ἀνθρώπου πού ἔχει δηλώσει: “ἀπό τούς διαβασμένους θά σᾶς ἔρθει τό κακό”, “εἶναι μεγάλη εὐλογία νά κάμετε τό παιδί σας καλόγηρο”, “σκοπός τοῦ σχολείου εἶναι νά διδάξει, τί εἶναι Θεός, τί εἶναι ἄγγελοι, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος”, “ἔμαθα πώς μέ τήν χάριν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ δέν εἶσθε Ἕλληνες, δέν εἶσθε ἀσεβεῖς, αἱρετικοί, ἄθεοι, ἀλλ’ εἶσθε εὐσεβεῖς ὀρθόδοξοι χριστιανοί”, “ἐδιάβασα πολλά καί διάφορα βιβλία καί περί Ἑβραίων καί περί Ἑλλήνων καί περί ἄλλων ἀσεβῶν” κ.ἄ.».

Τό κείμενο εἶναι προπαγανδιστικό καί θέλει νά προκαλέση. Θέλει νά παρουσιάση τόν ἅγιο Κοσμᾶ ὡς ἀντίπαλο δῆθεν τῆς μόρφωσης κι’ ἀκόμη ὡς ἀνθέλληνα! Τά παραπάνω ὅμως δείχνουν ὅτι τά μέλη τῆς Κίνησης δέν ἀντιλήφθηκαν τό πόσο μπροστά ἀπό αὐτούς εἶναι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς. Δέν ἀντιλήφθηκαν(;), γιά παράδειγμα, ὅτι οἱ «διαβασμένοι» βελτιώνουν συνεχῶς ὅλα τά μέσα καταστροφῆς τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ περιβάλλοντος, ὅπλα, πυρηνικά, χημικά κ.λπ.. Ὅτι «διαβασμένος» ἦταν π.χ. ὁ Νίτσε πού «γέννησε» τόν Χίτλερ, ὁ ὁποῖος αἱματοκύλησε τόν κόσμο. Οἱ ἀγράμματοι δέν ἔχουν τήν δυνατότητα γιά τόσο μεγάλο κακό. Ἀπό τούς «διαβασμένους» ἔρχεται τό μεγάλο κακό. Κι ὕστερα, τί πρέπει νά θεωρεῖται εὐλογία; Τό νά γίνεται ἕνα παιδί, μέ ἐλευθερία καί ἔρωτα Θεοῦ, καλόγηρος ἤ νά παιδαγωγεῖται (στό πλαίσιο τῆς ἀναγκαστικῆς κρατικῆς ἐκπαίδευσης) στίς «ἔμφυλες ταυτότητες», στό «βιολογικό καί κοινωνικό φύλο» καί στήν «ἀποδόμηση τῶν ἔμφυλων στερεοτύπων»; Κι ἀκόμη, ἡ λέξη «Ἕλληνας» στήν γλώσσα τοῦ Πατροκοσμᾶ δέν γνωρίζουν (οἱ τῆς Κινήσεως) ὅτι δέν εἶναι χαρακτηριστικό ἐθνότητας, ἀλλά θρησκείας; Σημαίνει τόν εἰδωλολάτρη. Δηλαδή, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἔλεγε στό συγκεκριμένο ἀκροατήριό του: «Ἔμαθα πώς... δέν εἶσθε εἰδωλολάτρες, δέν εἶσθε ἀσεβεῖς, αἱρετικοί, ἄθεοι...».

Παρά ταῦτα οἱ συντάκτες τῆς ἀνακοίνωσης, νομίζοντας (πλανώμενοι) ὅτι διέβαλαν ἀρκούντως τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, συνεχίζουν:
«Ἀρκετές ὑποχωρήσεις ἔχουν ἤδη γίνει, τή στιγμή πού ἡ παροῦσα κυβέρνηση θά πρέπει νά ἔχει προχωρήσει τάχιστα τίς διαδικασίες γιά τό Διαχωρισμό Κράτους– Ἐκκλησίας, ἕνα –πάνω ἀπό ὅλα– ζήτημα παιδείας γιά τήν καταταλαιπωρημένη κοινωνία μας.
Θά μᾶς βρεῖτε μπροστά σας».

Ὤ τῆς εὐηθείας! Ζήτημα παιδείας θεωροῦν τόν διαχωρισμό Κράτους- Ἐκκλησίας, χωρίς νά ἀντιλαμβάνονται ὅτι μιλοῦν γιά τόν «διαχωρισμό» δύο θεσμῶν πού δέν εἶναι δυνατόν νά «διαχωριστοῦν» σέ μιά εὐνομούμενη πολιτεία (βλέπε ἄρθρο τοῦ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου: «Χωρισμός ἤ σχέσεις μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας»). Ἐκτός καί ἄν ἡ προοδευτική(;) «δημοκρατικότητά» τους καί ἡ «παιδεία» τους θέλει τήν Ἐκκλησία ἐκτός νόμου ἤ ὡς κράτος ἐν κράτει.

Μᾶς κάνει πάντως ἰδιαίτερη ἐντύπωση ἡ ἠθελημένη στρέβλωση ἤ ἡ ἀδικαιολόγητη ἄγνοια τῆς σημασίας τῆς λέξεως «θεοκρατία» ἀπό τούς θιασῶτες τοῦ κοσμικοῦ κράτους.

Πληροφοριακά παραθέτουμε τήν σημασία της ἀπό τό Λεξικό Μπαμπινιώτη: Θεοκρατία εἶναι: «ἡ ἄσκηση τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας καί ἡ ρύθμιση τῆς κοινωνικῆς ζωῆς ἀπό φορεῖς συγκεκριμένης θρησκείας ἤ μέ ἐπίκεντρο αὐτούς, ἡ ταύτιση τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας μέ τήν θρησκευτική».

Μέ δεδομένη τήν παραπάνω σημασία, πῶς μπορεῖ νά ἰσχυρισθῆ κανείς ὅτι «ἡ θεοκρατία ζεῖ καί βασιλεύει» στήν χώρα μας, τῆς ὁποίας τό νομοθετικό σῶμα ἔχει τήν συνταγματικά κατοχυρωμένη δυνατότητα νά ψηφίζη καί νόμους εὐθέως ἀντίθετους πρός τήν χριστιανική πίστη; Γιά παράδειγμα, πόσο χριστιανικά «θεοκρατικός» εἶναι ὁ νόμος γιά τόν πολιτικό γάμο ἤ τό σύμφωνο συμβίωσης ἑτεροφύλων καί ὁμοφυλοφίλων; Πόσο «θεοκρατικό» εἶναι τό ἄρθρο 304 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα γιά τίς ἀμβλώσεις;

Ἡ Βικιπαίδεια μᾶς ἐνημερώνει ὅτι στίς μέρες μας μορφές θεοκρατίας θεωροῦνται τό Βατικανό καί ἡ Ἰσλαμική Δημοκρατία τοῦ Ἰράν.

Ὅπως φαίνεται, στήν σύγχρονη Ἑλλάδα ἡ θεοκρατία βρίσκεται κυρίως στήν ἀντιθρησκευτική ὑπερευαισθησία καί τόν ἀντιδημοκρατικό θυμό τῶν μελῶν τῆς Κίνησης γιά τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ κράτους. Ἐνεργοῦν ὡς «ταλιμπάν» τῆς ἐκκοσμίκευσης, ὡς θεοκράτες τοῦ θρησκειοποιημένου Διαφωτισμοῦ.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ