Γράφτηκε στις .

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἡ ὑποκρισία ἀπέναντι στό ἔγκλημα - Πολιτισμός σέ βαρβαρική κατεύθυνση

Ἡ ὑποκρισία ἀπέναντι στό ἔγκλημα

Στά δελτία τῶν εἰδήσεων ἀκούσαμε αὐτές τίς μέρες τήν εἴδηση γιά τήν δολοφονία ἑνός ἑξάχρονου κοριτσιοῦ, μέ εἰδικές ἀνάγκες, μέ φερόμενο δράστη, κατά τήν ὁμολογία του, τόν πατέρα του.

Ὅπως εἶναι συνηθισμένο σέ αὐτές τίς περιπτώσεις, τά δελτία εἰδήσεων χαρακτήριζαν τό γεγονός ὡς φρικτό, ἀποτρόπαιο ἔγκλημα καί δημιουργοῦσαν στούς ἀκροατές τους, μέ τίς περιγραφές τῶν συνθηκῶν τοῦ ἐγκλήματος, ἀνάλογα συναισθήματα γιά τόν δράστη.

Ἡ σκέψη πού μᾶς ἐνόχλησε μέ ἀφορμή αὐτό τό γεγονός, ἦταν ἡ ἀκόλουθη: Πράγματι, ἡ δολοφονία τῆς ἑξάρχονης Στυλιανῆς, πού ἦταν παιδί μέ εἰδικές ἀνάγκες, εἶναι ἕνα ἔγκλημα φρικτό. Δολοφονήθηκε καί κατόπιν, ἀντί νά ταφῇ, πετάχθηκε τό πτῶμα της μέσα σέ σάκο σκουπιδιῶν γιά νά καταλήξῃ στόν κάδο τῶν ἀπορριμάτων. Ὅμως εἶναι φρικτή καί ἡ ὑποκρίσια τῶν Μ.Μ.Ε., ὅταν ἐνῶ «συγκλονίζονται» ἀπό τήν δολοφονία τῆς ἑξάχρονης Στυλιανῆς, μιλοῦν σέ ἄλλες ἐκπομπές τους μέ φιλελεύθερη ἀμετροέπεια γιά τό «δικαίωμα τῆς γυναίκας στό σῶμα» της, δικαίωμα πού περιλαμβάνει τήν «διαχείριση τοῦ ἐμβρύου» της, δηλαδή τό δικαίωμά της νά ἐπιλέγη καί τήν ἄμβλωση.

Γιατί ὅμως ἡ δολοφονία ἑνός γεννημένου παιδιοῦ μέ εἰδικές ἀνάγκες νά εἶναι στυγερό ἔγκλημα καί ἡ δολοφονία ἑνός ἐμβρύου, ἐπειδή ὁ προγεννητικός ἔλεγχος ἔδειξε ὅτι θά γεννηθῆ μέ κάποιο πρόβλημα, δέν εἶναι ἔγκλημα; Πῶς, δηλαδή, ἡ ἴδια πράξη στήν μιά περίπτωση νά εἶναι ἔγκλημα καί στήν ἄλλη δικαίωμα;

Μήπως ὁ πολιτισμός μας τελικά ἔχει κατεύθυνση πρός τήν ὅλο καί εἰδεχθέστερη βαρβαρότητα, ἀφοῦ τήν βιαιότητα ἀπέναντι σέ ἀνυπεράσπιστα πλάσματα, ἐν προκειμένῳ τόν φόνο τῶν ἀνεπιθύμητων ἐμβρύων, τόν χαρακτηρίζει δικαίωμα καί τόν κάνει προμετωπίδα τοῦ κοινωνικοῦ φιλελευθερισμοῦ του;

Ὅμως, ἡ ἄμβλωση καί ὁ φόνος ἑνός παιδιοῦ πού γεννήθηκε δέν διαφέρουν μεταξύ τους. Κι’ αὐτό δέν τό λένε κάποιοι «ὀπισθοδρομικοί» Χριστιανοί, πού σέβονται τήν ζωή ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ, ἄρχισαν νά τό λένε, ἐδῶ καί λίγα χρόνια, καί κάποια (πρός τό παρόν περιθωριακά) μέλη τῆς «ἐπιστημονικῆς κοινότητας», μέ ἄλλες βέβαια προϋποθέσεις καί μέ διαφορετική στοχοθεσία, τελείως ἀντίρροπη πρός τόν Χριστιανισμό.

Πολιτισμός σέ βαρβαρική κατεύθυνση

Στήν «Journal of Medical Ethics», (Ἐφημερίδα τῆς Ἰατρικῆς Ἠθικῆς» δημοσιεύθηκε ἄρθρο μέ τίτλο: «Ἡ ἄμβλωση μετά τή γέννηση: Γιατί θά πρέπει νά ζήση τό μωρό;», τό ὁποῖο γράφτηκε ἀπό τόν Alberto Giubilini καί τήν Francesca Minerva. Οἱ συγγραφεῖς τοῦ ἄρθρου ὀνόμασαν τόν φόνο ἑνός γεννημένου παιδιοῦ «ἄμβλωση μετά τήν γέννηση». Ἐκμεταλλεύτηκαν τήν ἀποφόρτιση τῆς ἄμβλωσης ἀπό τίς ἐνοχές τοῦ φόνου, γιά νά προχωρήσουν ἐπί τό βαρβαρικότερο τά βιοηθικά κριτήρια.

Ἰσχυρίζονται ὅτι: «Ἡ ἠθική ὑπόσταση ἑνός βρέφους εἶναι ἰσοδύναμη μέ ἐκείνη ἑνός ἐμβρύου, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι καί στά δύο λείπουν αὐτές οἱ ἰδιότητες πού δικαιολογοῦν τήν ἀπόδοση τοῦ δικαιώματος στή ζωή σέ ἕνα ἄτομο». Ἰσχυρίζονται, δηλαδή, ὅτι τά νεογέννητα δέν εἶναι «πραγματικά πρόσωπα», εἶναι «ἐν δυνάμει πρόσωπα». Ἐξήγησαν: «Τόσο τό ἔμβρυο ὅσο καί τό νεογέννητο μωρό σίγουρα εἶναι ἀνθρώπινα ὄντα καί ἐν δυνάμει πρόσωπα, ἀλλά δέν ἀποτελοῦν “πρόσωπο” κατά τήν ἔννοια τοῦ “ἀντικειμένου ἑνός ἠθικοῦ δικαιώματος στή ζωή”».

Προφανῶς γι’ αὐτή τήν ἄποψη ἐκδηλώθηκαν πολλές τεκμηριωμένες καί ἔντονες ἀντιρρήσεις. Εἶναι πάντως ἐνδεικτική τῆς κατεύθυνσης τοῦ σύγχρονου δυτικοῦ πολιτισμοῦ καί ἀποκαλυπτική τῆς ὑποκρισίας αὐτῶν πού φρίττουν ἀπό τήν δολοφονία τῆς ἑξάχρονης Στυλιανῆς, ἀλλά θεωροῦν -ὑπερήφανα φιλελεύθεροι- τήν ἄμβλωση δικαίωμα.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ