+ Μαρίνα Π. Βαρελᾶ

Γεννήθηκε τό 1942 σέ οἰκισμό πολύ κοντά στήν Ἀνάληψη Τριχωνίδας καί ἦταν ἕνα ἀπό τά 4 παιδιά τῆς οἰκογένειας Γλαβᾶ. Πάμφτωχη οἰκογένεια μέ μικρή ἔκταση καλλιεργήσιμης γῆς καί κύρια ἀπασχόληση ἐκτροφή γιδοπροβάτων γιά τίς ἀνάγκες τῆς οἰκογένειας καί λιγότερο τοῦ ἐμπορίου.

Ὁ Γολγοθᾶς ἤδη ἔχει ἀρχίσει ἀπό τά γεννοφάσκια καί στά 20 χρόνια τῆς ζωῆς της, ὁλοκληρώνεται. Σέ αὐτή τήν ἡλικία, παντρεύεται τόν ἀδερφό τοῦ πατέρα μου, Παῦλο Βαρελᾶ χῆρο μέ τρία παιδιά, (1 ἀγόρι & 2 κορίτσια) ἡλικίας πέντε, τριῶν καί ἑνός ἔτους. Παράλληλα ἔχει καί τήν φροντίδα τῆς πεθερᾶς. Σέ ἡλικία 26 ἐτῶν ἀπέκτησε καί δικό της παιδί, τέταρτο παιδικό μέλος τῆς οἰκογένειας. Φροντίζει γιά ὅλα τά παιδιά μέ ἴση μεταχείριση, χωρίς νά ξεχωρίζη κανένα ἀπό τήν πρώτη στιγμή μέχρι τήν τελευταία της πνοή.

Τά ἐν οἴκῳ μή ἐν Δήμῳ, ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, καί ἡ θεία Μαρίνα ἦταν πιστή στό πνεῦμα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων φιλοσόφων. Τά τῆς οἰκογενείας, στήν οἰκογένεια καί μόνο.

Ἔζησε ἑβδομήντα ἕξι χρόνια, μέ πολλές ταλαιπωρίες καί στεναχώριες. Πρίν ἀπό δέκα ἕξι χρόνια τό 2002 ἔμεινε μόνη, ἀφοῦ ὁ σύζυγός της ἄφησε τήν τελευταία του πνοή.

Ξανά ὅμως βρίσκει δύναμη, βρίσκει κουράγιο, βρίσκει ἀνακούφιση κοντά στήν ἐκκλησία πού δέν τήν εἶχε ἀπαρνηθῆ ποτέ. Ὅπως δέν ξέχασε ποτέ τό τρίπτυχο, ἀγάπη, φροντίδα καί προσφορά. Παρακολουθοῦσε τακτικά ὅλες τίς ἱερές ἀκολουθίες ἀπό πολύ νωρίς τό πρωί καί σέ τακτά χρονικά διαστήματα ἐξομολογιόταν καί ἀνελλιπῶς λάμβανε τήν θεία Κοινωνία.

Ἂν καί οἱ γραμματικές της γνώσεις ἦταν περιορισμένες, ὅσο μποροῦσε διάβαζε τούς βίους τῶν Ἁγίων.

Ἦταν ἱδρυτικό μέλος τοῦ 15μελοῦς Συνδέσμου Ἀγάπης τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί προσέφερε, συμμετεῖχε ἐνεργά μέχρι τόν θάνατό της. Πάντα παροῦσα σέ κάθε κάλεσμα γιά τόν εὐπρεπισμό τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ὄχι μόνον.

Κάθε καλοκαίρι συμμετεῖχε καί προσέφερε στίς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεώς μας στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου.

Ἔτρεφε ἰδιαίτερο σεβασμό καί ἀγάπη στόν Ποιμενάρχη μας κ. Ἱερόθεο καί εἶχε ταυτισθῆ ἀπόλυτα μέ τό πνεῦμα προσφορᾶς καί ἀλληλεγγύης τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ὡς ἐπιβράβευση τῆς ἠθικῆς καί χριστιανικῆς ζωῆς της, ἡ μικρή κοινωνία τῆς γειτονιᾶς μας καί ὄχι μόνο, ἔτρεφε μεγάλη ἀγάπη στό πρόσωπό της καί εἶχε τήν ἀμέριστη συμπαράσταση καί βοήθεια.

Ἀπερίφραστα ὁμολογῶ, ἦταν μία ἀπό τίς πιό ἀγαπημένες μου θεῖες. Τήν σεβόμουν, τήν ἀγαποῦσα καί νοιαζόμουν πάντα γιά αὐτή. Προσπαθοῦσα μέ λόγια παρηγοριᾶς καί κυρίως μέ ἔργα νά εἶμαι στό πλευρό της.

Στίς 19 Σεπτεμβρίου 2018, ἡ θεία Μαρίνα ἄφησε τά ἐγκόσμια καί ὁδεύει γιά τήν Αἰώνια Ἄνω Πόλη.

Θεία Μαρίνα, καλό παράδεισο -αἰωνία σου ἡ μνήμη.

Γεώργιος Βαρελᾶς