Skip to main content

Γεγονότα καί Σχόλια: Δεῖγμα παπικῆς μετάνοιας - Δέν ἔχουμε ἀνάγκη τήν συγγνώμη του

Δεῖγμα παπικῆς μετάνοιας

Σέ παλαιότερο κείμενο τῆς “Παρέμβασης” εἴχαμε ἀναφερθῆ στήν “σχεδιαζόμενη συγγνώμη” τοῦ Παπισμοῦ. Λοιπόν, ἔχουμε ἤδη δεῖγμα τῆς ποιότητας τῆς παπικῆς μετάνοιας.

Στήν “Καθημερινή” τῆς 17ης Μαρτίου 1998 διαβάσαμε: “Μέ ἕνα 14σέλιδο ἔγγραφο, ὑπό τόν τίτλο “Ἐνθυμούμεθα: σκέψεις γιά τό Ὁλοκαύτωμα”, τό Βατικανό ἔκανε, χθές, τήν πρώτη ἐπίσημη ἀπολογία του γιά τήν ἀνεπαρκῆ δράση τοῦ ὑπέρ τῶν Ἑβραίων κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀλλά κατά τήν ἐπιβεβλημένη τακτική ὑπεράσπισης τοῦ κύρους του, ἀπάλλαξε ἀπό κάθε εὐθύνη τόν Πάπα Πίο”. Ὅπως ἐπισημαίνει ἡ ἐφημερίδα, τό ἔγγραφό του Βατικανοῦ “ἐξυπηρετεῖ αὐτούς πού θέλουν νά σταματήσει ἡ ἐνοχλητική ἱστορική ἀναδίφηση σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή στάση τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας τήν ἐποχή τοῦ πολέμου καί ὑπό τήν καθοδήγηση ἑνός Ποντίφηκα ὁ ὁποῖος, ὄχι ἁπλῶς ἀπέφυγε νά καταγγείλει τίς θηριωδίες τοῦ ναζιστικοῦ καθεστῶτος κατά τῶν Ἑβραίων, ἀλλά στή συνέχεια βοήθησε στήν ἀσφαλῆ φυγάδευση τῶν ναζί”.

Τό νά καλύψη κάποιος ἕναν ἐγκληματία πού καταφεύγει σ’ αὐτόν ἀδύναμος γιά προστασία, μέσα στό πλαίσιο τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης, πού δέν γνωρίζει διακρίσεις, εἶναι κατανοητή. Τό νά ἀνέχεται ὅμως τίς θηριωδίες τοῦ ἐγκληματία χωρίς νά τίς στιγματίζη εἶναι ἀνεπίτρεπτο. Ἀκόμη πιό ἀπαράδεκτο εἶναι ὅταν θέλει νά δείξη “μετανοια” γιά νά ἑδραιώση τό κύρος του, γιά νά ἀποφύγη τήν κριτική, γιά νά ἀθωώση τελικά τόν ἑαυτό καί νά ρίξη τό βάρος σέ κάποιους πού δέν μποροῦν νά ἀπολογηθοῦν. Στό πρόλογό του ὁ σημερινός Πάπας μιλᾶ γιά τίς εὐχαριστίες πού ἐξέφρασαν οἱ ἡγέτες τῶν Ἑβραίων πρός τόν Πάπα Πίο γιά ὅσα ἔκανε γι’ αὐτούς “προσωπικά ἤ μέσω ἀντιπροσώπων του, γιά νά σώσει ἑκατοντάδες ζωές Ἐβραίων”. Μιλᾶ γιά τήν δράση ἀνωνύμων Χριστιανῶν ὑπέρ τῶν Ἑβραίων, ἀλλά - μετανοημένος - παραδέχεται ὅτι “δράση ἄλλων χριστιανῶν δέν ἦταν ἡ ἀναμενόμενη...”.

Αὐτοί οἱ ἄλλοι ἀνώνυμοι Χριστιανοί σπίλωσαν τό ὄνομα τοῦ Βατικανοῦ...

Δέν ἔχουμε ἀνάγκη τήν συγγνώμη του

Στό κείμενο τῆς “Παρέμβασης” πού προαναφέραμε γίνεται ἀναφορά στήν ἐπισήμανση, ὅτι ἐνῶ τό Βατικανό σχεδιάζει νά ζητήση συγγνώμη ἀπό πολλούς, δέν “προγραμματίζει” νά ζητήση συγγνώμη ἀπό τούς Ὀρθοδόξους.

Ὅπως δείχνουν τά πράγματα, μᾶλλον μᾶς σεβάσθηκε. Δέν θέλησε νά μᾶς ἐμπαίξη ὅπως τούς Ἑβραίους. Ἄλλωστε οἱ ὀρθόδοξοι δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν συγγνώμη τοῦ Πάπα γιά νά αὐτοεπιβεβαιωθοῦμε ὡς ἰσχυρή παρουσία μέσα στό σύγχρονο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Ἡ Ὀρθοδοξία μαρτυρεῖ τό λόγο τῆς ἀληθείας, μιλᾶ στήν καρδιά, ἀλλά δέν ἐκβιάζει κανένα, γιατί Σεβεται καί περιφρουρεῖ τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Δέν διαφημίζει τόν ἑαυτό της. Ὑπάρχει διαφυλάσσοντας τήν πίστη τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, γι’ αὐτό παραμένει ἡ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.
Οἱ Ὀρθόδοξοι δέν ζηλεύουμε τήν κοσμική ἰσχύ τοῦ Βατικανοῦ, ἡ ὁποία πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι ἀποτελεῖ ἕνα διαρκῆ πειρασμό τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό τά ἁμαρτήματα καί τά παθήματά του συνετιζόμαστε. Διδασκόμαστε νά ζοῦμε μέ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὀρθοδόξως. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει κεφαλή τῆς τόν Θεάνθρωπο καί ὄχι ἄνθρωπο. Δέν τήν σώζουμε ἐμεῖς μέ τίς ἀνθρώπινες - πολιτικῆς ὑφῆς - δραστηριότητές μας, ἀλλά ἐμεῖς σωζόμαστε ἀπό αὐτήν.

Ὁ Παπισμός ἔγινε κράτος. Ἡ ποιμαντική του συνδέθηκε μέ τήν πολιτική. Καί τήν μετάνοια τήν ἐνέταξε μέσα στήν σκοπιμότητα. Ὁ Θεός νά μᾶς φυλάξη τούς Ὀρθοδόξους ἀπό τέτοια μεγάλη πτώση.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 2841