Skip to main content

Δωροθέας Καρασιότου: Ὁδοιπορικό 33 χρόνων

Λόγος ἀποχαιρετιστήριος κατά τήν κοπή τῆς βασιλόπιτας τοῦ Συλλόγου Δασκάλων καί Νηπιαγωγῶν Ναυπακτίας, 30-1-2019. 

*

Ὁδοιπορικό 33 χρόνων. Ὁδοιπορικό γεμάτο εἰκόνες. Εἰκόνες φυλαχτό.

Σχολεῖα. Κτίρια ὁμιλοῦντα. Φιλόξενα. Ἡλιόχαρες, ζωοδόχος αὐλές. Αἴθουσες πλημμυρισμένες μέ φῶς. Βιβλία-παράθυρα μέ τήν εὐωδιά τοῦ καινούργιου. Τό ἀνυπόμονο ξεφύλλισμά τους ἀπό φτερωτά, ἀγγελικά χέρια. Εἰκόνες μέ ἀγαπημένα πρόσωπα μαθητῶν. Πρόσωπα γεμάτα μάτια. Μάτια λαμπερά ὅλο προσμονή. Κι ἀνάμεσά τους, ἀνάμεσα στά  στιλπνά θρανία, τόν καθαρογραμμένο πίνακα χωρομετρώντας τήν τάξη, τό μικρό τοῦτο σύμπαν, ἐγώ, ἐσύ, ὁ δάσκαλος.

Δάσκαλος ἐμπνευστής, καθοδηγητής, συμπαραστάτης, ἐμψυχωτής.

Δάσκαλος πρωτοπόρος, ρηξικέλευθος, ἀνατρεπτικός, διορατικός.

Δάσκαλος ἐνάρετος, ταπεινός, ὑπομονετικός, ἐπίμονος.

Δάσκαλος τῆς ζωῆς, τῆς ἀγάπης, τῆς πάλης, τῆς αἰσιοδοξίας, τῆς ἐνσυναίσθησης, τῆς ἀξιοπρέπειας, τῶν ἰδανικῶν, τῶν ἀρχῶν.

Δάσκαλος ἄνθρωπος . Ἄνθρωπος μέ χίλιους ρόλους. Γονιός στά χείλη τῶν μικρῶν παιδιῶν. Μάνα, πατέρας.

Δάσκαλος ἀνάδοχος. Ἀποβλέποντας μέ τά τρυφερά χαρακτηριστικά πού ἀπευθύνει στήν ἀνύψωση τοῦ ἠθικοῦ, στήν πραγμάτωση τοῦ στόχου, στήν καλλιέργεια τοῦ αὐτοσεβασμοῦ.

Δάσκαλος ἐξομολόγος. Εὐαίσθητος. Μέ τά ὦτα καί τούς ὀφθαλμούς πάντοτε ἀνοιχτά. Τῶν συμβουλῶν, τῶν προτροπῶν, τῶν λύσεων, τῆς παρηγοριᾶς, τῆς ἐλπίδας.

Δάσκαλος ἠθοποιός καί καθημερινός σκηνοθέτης παραστάσεων στή μικρή του σκηνή. Σχοινοβάτης. Πασχίζοντας ἀδιάλειπτα στή διατήρηση τοῦ ἐνδιαφέροντος, χρωματίζοντας τά σύμβολα, διατηρώντας ἰσορροπίες, χαμηλώνοντας, ἀνυψώνοντας τή φωνή, ἐκφραστικός, ἀεικίνητος, ἐνεργητικός, δημιουργικός.

Δάσκαλος ἐπιστήμονας. Παιδαγωγός. Μελετητής. Ἐρευνητής. Καλλιεπής. Προσκυνητής τοῦ πνεύματος, τῆς ψυχῆς. Μέ εὐσυνειδησία καί ὑπευθυνότητα.

Δάσκαλος μέ μέγιστη ἀμοιβή ἕνα ζεστό πρωινό καλημέρισμα, ἕνα ἀναπάντεχο παιδικό ἀγκάλιασμα, ἕνα γλυκό χαμόγελο. Μέ μέγιστη ἀμοιβή τήν ἀναγνώριση τοῦ μόχθου του.

 Ἀγαπητοί μου,

 Ἀξιώθηκα στή ζωή μου νά ἔχω τήν τύχη, τήν χαρά νά γίνω δάσκαλος.

Σύντροφοι, σύμμαχοι ἀκλόνητοι, πιστοί, ἀφουγκραστές τῶν λογισμῶν, συνομιλητές εἰλικρινεῖς, τά μέλη τῆς οἰκογένειάς μου.

Ἀνηφόρισα ἀκάματα τόν δρόμο φέροντας στούς ὤμους μου τοῦτον τόν εὐλογημένο τίτλο. Ἐργάστηκα. Ἀνταμείφθηκα.

Κρατῶ ὡς ἀνεκτίμητο θησαυρό τίς ἐμπειρίες μου, τίς σχέσεις. Εὐτυχής πού γνώρισα τόσους ἀνθρώπους. Ἀξιολάτρευτους μαθητές, ἀξιέπαινους γονεῖς, ἀξιόλογους συναδέλφους. Πολύτιμους συνοδοιπόρους. Φηφίδες λατρεμένες, ἀκτινοβόλες στό κάδρο τῆς πορείας μου.

Τούς εὐχαριστῶ πού ὀμόρφυναν ὅλα αὐτά τά ἔτη μέ τήν παρουσία τους.

 Εὐχαριστῶ κι ἐσᾶς πού μέ ἀκούσατε.

  • Προβολές: 1833