Τό χρονικό μιᾶς κατασκηνωτικῆς περιόδου στόν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου

Ἀπό τίς 7 ἕως τίς 21 Ἰουλίου 1998 πραγματοποιήθηκε στίς κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, πού βρίσκονται στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου, ἡ πρώτη κατασκηνωτική περίοδος τῶν κοριτσιῶν, γιά μαθήτριες ἕκτης δημοτικοῦ ἕως τρίτης Λυκείου. Ὑπέυθυνός τῆς κατασκηνώσεως ἦταν ὁ Πρώτ. π. Θωμάς Βαμβίνης καί ἀρχηγός ἡ δασκάλα Βασιλική Κοτρώνη, ἡ ὁποία πλαισιωνόταν ἀπό ἕνα ἐκλεκτό ἐπιτελεῖο ὁμαδαρχισσῶν καί στελεχῶν.

Στήν συνέχεια δημοσιεύουμε τό “χρονικό” αὐτῆς τῆς κατασκηνώσεως, ὅπως καταγράφηκε ἀπό στελέχη της.

Στήν κατασκήνωσή μας φέτος, στό Ἀντιρριο, τά Πρότυπα Ζωῆς ἀποτέλεσαν τήν ὁδό γιά τήν δεκαπενθήμερη κοινή ζωή μας.

Πρότυπα ζωῆς δέν εἶναι αὐτά πού μᾶς βοηθοῦν ἁπλῶς νά ἐπιβιώνουμε στόν παρόντα αἰώνα, γιατί ἄλλο εἶναι ἡ ἐπιβίωση καί ἄλλο ἡ ζωή. Ἡ ζωή τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Χριστός, ὁπότε πρότυπα ζωῆς εἶναι οἱ γνήσιοι φίλοι του, δηλαδή οἱ Ἅγιοι.

Ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος, λοιπόν, προστάτης τῆς Ναυπακτίας, μαθητής τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, Ἱερομάρτυρας, πού ὀρθοτόμησε “τόν λόγον τῆς ἀληθείας” καί “ἤθλησε” γιά τήν πίστη “μέχρις αἵματος”, ἦταν ὁ προστάτης καί τό πρότυπό της 2ης ὁμάδας μέ μαθήτριες τῆς Γ’ Γυμνασίου.

Ὁ Προφήτης Ἠλίας, “ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος”, ὁ ἔνδοξος, ὁ ὁποῖος χαρίζει πάσης φύσεως ἰάματα σέ ὅσους τόν τιμοῦν, ὑπῆρξε πρότυπο γιά τήν 4η ὁμάδα, τῶν μαθητριῶν τῆς Ἅ’ Γυμνασίου.

Τά χνάρια τῆς Ὁσίας Μακρίνας, ἀδελφῆς του Μ. Βασιλείου, στήν ὁποία “διεσώθη τό κατ’ εἰκόνα” καί τήν μνήμη τῆς ἑορτάσαμε τήν 19ην τοῦ μηνός, ἐκλήθησαν ν’ ἀκολουθήσουν μαθήτριες Λυκείου, πού ἀποτελοῦσαν τήν 1η ὁμάδα.

Τέλος, Παρθενομάρτυρες ἦταν τά πρότυπα γιά τήν 5η καί 3η ὁμάδα: Ἡ Ἁγία Κυριακή καί ἡ Ἁγία Μαρίνα. Μάλιστα, οἱ μαθήτριες τῆς Στ’ τάξης ἔψαλλαν τό ἀπολυτίκιο τῆς Ἁγίας Κυριακῆς “Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ...” μέ τέτοια ὁμοψυχία καί καλλιφωνία καί ἀπέδωσαν τό περιεχόμενό του μέ τόσην ἀκρίβεια, ὥστε δίκαια ἡ ὁμάδα τούς κέρδισε τό πρῶτο βραβεῖο σέ σχετικό διαγωνισμό πού διοργανώθηκε.

Τήν “ἀθληφόρο” καί μεγαλομάρτυρα Ἁγία Μαρίνα, ἡ ὁποία “τῶν ἐπιγείων τήν σχέσιν πάσαν κατέλιπε”, ἑόρτασε στά μέσα περίπου τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου, ὡς δικό της πρότυπο, ἡ 3η ὁμάδα, τῶν μαθητριῶν τῆς Β’ Γυμνασίου.

Πρότυπα ζωῆς γιά μᾶς, ἀληθινά, θά ’ναι γιά τήν χρονιά πού ἔρχεται, οἱ Ἅγιοι Πάντες. Νά μᾶς θυμίζουν μέ τήν ζωή τούς τήν Ὁδό τῆς Σωτηρίας, τό δρόμο πρός τήν θέωση, τόν τρόπο γιά τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς μας.

Ἡ διαμονή μας στήν Κατασκήνωση, ὅ,τι ἐδῶ ζήσαμε, θά μᾶς μείνουν ἐξέχαστα: ἡ ἐξομολόγηση, ἡ τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας τό βράδυ τῆς 15ης Ἰουλίου καί ἡ συμμετοχή ὅλων μας στό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου τήν ἑπομένη, τό καθημερινό μας πρόγραμμα μέ τήν πρωϊνή γυμναστική, τήν προσευχή στόν ναό, τούς διαγωνισμούς καί ἀθλητικούς ἀγῶνες βόλεϊ καί ποικίλων σκυταλοδρομιῶν, τά ἐκπαιδευτικά θέματα, τ’ ἁγιογραφικά ἀναγνώσματα, ὁ βραδυνός μᾶς περίπατος στά “Πατρινά” Ἀντιρρίου, οἱ ψυχαγωγικές ἐκδηλώσεις πού ἑτοίμαζαν καί παρουσίαζαν οἱ ὁμάδες, οἱ προβολές διαφανειῶν μέ τόν βίο τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, τίς κατακόμβες καί τά μαρτύρια τῶν πρώτων Χριστιανῶν καί, τέλος, ἡ ἑορτή μᾶς τῆς λήξεως τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου εἶναι μερικά, μόνο, ἀπ’ ὅσα θά θέλαμε νά μᾶς θυμίζουν ὅ,τι ζήσαμε ἐδῶ. Τό ἐκκλησάκι μας, πού μέ ἀγάπη φροντίζαμε, ἦταν τό σπίτι μας καί ὁ ἅγιος Παντελεήμων ἦταν ὅλων μας ὁ ἰατρός.

“Δέσποτα Κύριε, ἐλέησέ μας καί στήριζέ μας ὅλον τόν ὑπόλοιπο καιρό ὡσότου ξανασυναντηθοῦμε ἐδῶ στίς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεώς μας, ὅλες!”
Π.Ζ. - Β.Κ.