Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ὁ πειρασμός τοῦ Καρνάβαλου - Ἀνησυχητικά φαινόμενα

Ὁ πειρασμός τοῦ Καρνάβαλου

Τό Τριώδιο πλησιάζει, ὁ καιρός τῆς μετανοίας ἔρχεται, ἀλλά ταυτόχρονα ὡς πειρασμός ἔρχεται καί ὁ Καρνάβαλος.

Ἔχει ἐπισημανθῆ πολλές φορές ἀπό τίς στῆλες τῆς “Παρέμβασης”, ὅτι τήν περίοδο τοῦ ἔτους πού ἡ Ἐκκλησία προσκαλεῖ τόν λαό της νά ἀφαιρέση τά προσωπεῖα τῆς ὑποκρισίας καί τῶν παθῶν ἀπό τήν καρδιά του, ὁ πολύς κόσμος, δέσμιος σέ μιά παγανιστική παράδοση, γλεντᾶ μασκοφορεμένος.

Βέβαια, γιά νά εἴμαστε πιό ἀληθινοί, ἡ παράδοση τοῦ Καρνάβαλου, ὅπως ἀναβιώνεται τά τελευταῖα χρόνια σέ πολλά μέρη τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί στή Ναύπακτο, δέν συνδέεται τόσο μέ τήν εἰδωλολατρική ἑλληνική παράδοση, ὅσο μέ τήν παράδοση τοῦ Βραζιλιάνικου καρναβαλιοῦ. Δέν ἐκφράζει δηλαδή τόν παλαιό εἰδωλολάτρη ἑαυτό μας, ἀλλά κάποιον ξένο, πού προσπαθεῖ νά καλύψη τό πρόσωπό μας μέ τήν μορφή του.

Ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά συμφωνήση μέ τέτοιες παραδόσεις, ἔστω καί ἄν εἶναι ἤ, μᾶλλον, ἄν ἦταν ἑλληνικές. Κάθε παράδοση δέν σημαίνει ὅτι εἶναι κάτι τό καλό. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς εἶναι Ἐκκλησία τῆς παραδόσεως, ὄχι ὅμως γενικά καί ἀόριστα μιᾶς παραδόσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀλλά τῆς ἀποστολικῆς καί πατερικῆς παραδόσεως, μέσα στήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος ἀναγεννᾶται καί ἀπό τό προσωπεῖο τῶν παθῶν φθάνει στήν βίωση τοῦ προσώπου συνδεδεμένος μέ τόν Χριστό.

Ὁ Καρνάβαλος ἐκφράζει τήν ἀναζήτηση τῆς ἐλευθερίας μέσα στό κλίμα τῆς εἰδωλολατρείας. Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει κάνει τά πάθη τοῦ θεούς - αὐτό εἶναι στήν οὐσία της ἡ εἰδωλολατρεία - αἰσθάνεται ὡς ἐλευθερία τήν ἀχαλίνωτη, χωρίς φραγμούς καί κριτική, ἱκανοποίησή τους. Αὐτή τήν δυνατότητα παρέχει ὁ Καρνάβαλος. Θέλει κάτω ἀπό τό προσωπεῖο ὁ ἄνθρωπος νά μήν ντρέπεται γιά τίς πράξεις του, νά μήν αἰσθάνεται συστολή γιά τήν συμπεριφορά του. Νά μπορῆ νά λέη ὅ,τι θέλει, νά διακωμωδῆ ὅ,τι θέλει, καταστάσεις, πολιτικές, ἀνθρώπους, ἀκόμη καί ἱερά καί ὅσια, ὅπως συνέβη πέρυσι στήν πόλη τῆς Ναυπάκτου. Κάτι τέτοιο βέβαια δέν μποροῦμε νά τό ὀνομάσουμε πολιτιστική ἀναβάθμιση.

Ἐλπίζουμε φέτος νά ἐπικρατήση ἡ σύνεση πού ἐπιβάλλει τό πνεῦμα τοῦ Τριωδίου.

Ἀνησυχητικά φαινόμενα

Δέν πρέπει νά μείνουν ἀσχολίαστα κάποια γεγονότα μέ πρωταγωνιστές μαθητές, πού εἴδαμε στίς τηλεοράσεις κατά τίς ἡμέρες τῶν μαθητικῶν κινητοποιήσεων. Εἶναι γεγονότα πού συνδέονται μέ τό πρόσωπο τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί δείχνουν μιά βαθειά πληγή πού ὑπάρχει στό σῶμα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας.

Εἴδαμε, λοιπόν, μαθητές νά καῖνε πάνω σε ἀγχόνη τό ὁμοίωμα τοῦ Ὑπουργοῦ, ἄλλους νά βάζουν τό ὄνομά του πάνω σε διάφορα ζωντανά, ἄλλους νά προσπαθοῦν νά κάψουν τήν φωτογραφία του καί, ἐπειδή δέν καιγόταν, νά τήν βοβαρδίζουν μέ αὐγά καί νά τήν ποδοπατοῦν μέ μίσος.

Κανείς δέν μπορεῖ νά πῆ ὅτι ὅλα μέ τήν ἐκπαιδευτική μεταρρύθμιση εἶναι τέλεια καί ὅτι καί οἱ μαθητές, πνιγμένοι μέσα στό ἄγχος καί τό κυνηγητό τῆς σύγχρονης ἀνταγωνιστικῆς κοινωνίας, δέν ἔχουν τά δίκια τους. Ὅμως, στίς ἐντάσεις καί στίς δύσκολες καταστάσεις ἀποκαλύπτεται τό ψυχικό ὑπόβαθρο τοῦ καθενός. Καί αὐτό εἶναι τό ἀνησυχητικό. Οἱ ἐκδηλώσεις βίας πού προανέφερα πρέπει νά στεναχωρέσουν πολύ ἐκείνους ἀπό μᾶς πού θέλουν νά ἔχουν κάποιες εὐαισθησίες. Ὄχι τόσο γιά τά παιδιά πού ἔκαναν αὐτές τίς πράξεις (ἔχουν, βέβαια, καί αὐτά εὐθύνη, στό μέτρο πού ἡ λογική του ἐφήβου μπορεῖ νά ἐπιβληθῆ στόν αὐθορμητισμό καί τήν ὁρμή τῆς ἀμφισβήτησης), ὅσο γιά τήν ποιότητα ζωῆς πού μεταγγίσαμε στή νέα γενιά, καί τόν πολιτισμό τῆς ψυχῆς πού τούς κληρονομοῦμε.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 3068