Skip to main content

Γεγονός καὶ Σχόλιο: Οἱ “μηχανισμοί” προστασίας τῆς κοινωνίας

Ἔκανε μεγάλη αἴσθηση στούς εἰδικούς καί τό κοινό ἡ ἔρευνα τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Ἰνστιτούτου Ψυχικῆς Ὑγιεινῆς, τοῦ ὁποίου Διευθυντής εἶναι ὁ Καθηγητής τῆς Ψυχιατρικῆς καί Ἀκαδημαϊκός κ. Κώστας Στεφανῆς, σχετικά μέ τά ναρκωτικά καί μάλιστα μέ τήν διαπίστωση ὅτι αὐξήθηκε ἡ χρήση τοῦ χασίς ἀπό τά νέα παιδιά στήν Ἑλλάδα.

Ἐκεῖνο πού θά ἤθελα νά σημειώσω στήν στήλη αὐτή εἶναι οἱ διαπιστώσεις τίς ὁποῖες ἔκανε ὁ Ἀκαδημαϊκός ἀναφορικά μέ τά αἴτια τά ὁποῖα προκάλεσαν αὐτήν τήν αὔξηση μέ ἀπρόβλεπτες ἐξελίξεις στό μέλλον. Ἀπό τήν σημαντική συνέντευξη πού ἔδωσε ὁ κ. Στεφανῆς θά πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε μερικά ἐνδιαφέροντα σημεῖα.

Στήν ἐποχή μᾶς παρατηροῦνται μεγάλες ἀλλαγές στήν κοινωνία μας πού ἐξασθενίζουν τήν κοινωνική συνοχή. Εἶπε ὁ κ. Καθηγητής: “Ἀλλάζει πλέον ὁ κόσμος. Καί ἔχει ἀλλάξει μέσα στά 5 τελευταῖα χρόνια. Ἡ κοινωνική συνοχή καί ἡ ἀλληλεγγύη ἔχει ἀτονήσει. Ὑπάρχει πλέον βασική ἀλλαγή στόν ἱστό τῆς κοινωνίας, μέ τρόπο τέτοιο πού νά εὐνοεῖ αὐτά τά φαινόμενα”.

Πράγματι, σήμερα ἔχουν ἀλλάξει πολλά πράγματα στίς σχέσεις μεταξύ των ἀνθρώπων, ἡ κοινωνία μᾶς ἔχασε τόν παραδοσιακό της ἱστό, ἰδίως κατά τά τελευταῖα χρόνια χάθηκε μιά ὁλόκληρη παράδοση, ἕνας ὁλόκληρος τρόπος ζωῆς. Ἄν προσέξη κανείς θά παρατηρήση ὅτι χάθηκαν ἀκόμη καί ἐπαγγέλματα, ὅπως τά ζήσαμε ἐμεῖς στά παιδικά μας χρόνια, δηλαδή, ὁ τσαγκάρης, ὁ γανωτής, ὁ παγωτοποιός κλπ. Αὐτά συνδέονται καί μέ ἀλλαγή τρόπου ζωῆς.

Ἔπειτα ὁ κ. Καθηγητής παρατηρεῖ ὅτι ἔρχονται καινούρια στοιχεῖα μέ πολύ γρήγορο τρόπο, τά ὁποῖα δέν μποροῦμε νά ἀφομοιώσουμε δημιουργικά: “Ἡ ἑλληνική κοινωνία καλεῖται τώρα νά ἀφομοιώση διαφορετικούς λαούς μέ ἄλλη νοοτροπία, ἄλλα ἔθιμα καί ἄλλες ἰδιαιτερότητες”. Καί, βέβαια, τό πράγμα αὐτό γίνεται πιό δύσκολο ὅταν καλεῖται νά ἀφομοιώση ἄλλες νοοτροπίες, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία ὁ ὀργανισμός τῆς παραδόσεως ἔχει ἐξασθενήσει, τό ἀνοσιολογητικό σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς κοινωνίας μᾶς ἔχει ἀτονίσει. Ὁπότε, ἀντί νά ἀφομοιώνη, ἀφομοιώνεται, ἀφοῦ εἶναι γνωστόν ὅτι ἡ ἰσχυρότερη τροφή ἀφομοιώνη τήν ἀσθενέστερη. Ἄν τά στοιχεῖα τῆς παραδόσεώς μας δέν διατηροῦνται σέ μεγαλύτερο ποσοστό ἀπό τά εἰσερχόμενα, ἀλλά πλεονάζουν τά στοιχεῖα τῶν ἄλλων παραδόσεων, τότε λειτουργεῖ τό φαινόμενο τῆς ἀλλοτρίωσης.

Καί αὐτό τό κοινωνικό φαινόμενο εἶναι συνάρτηση τοῦ τρόπου μέ τόν ὁποῖο διασκεδάζει καί ἐνημερώνεται ὁ σύγχρονος Ἕλληνας. Λέγει ὁ κ. Καθηγητής: “Τά νέα παιδιά ἐπηρεάζονται ἀπό τόν τρόπο ζωῆς ἔτσι ὅπως τόν ἀντιλαμβάνονται μέσα ἀπό τήν τηλεόραση, τό διαδίκτυο, τά περιοδικά”. Μέσα ἀπό τά μέσα αὐτά μεταφέρεται μιά ἀλλότρια παράδοση, αἰσθησιοκρατική, φανταστική, ἠδονοκρατική, πού ὠθεῖ τά παιδιά στήν βίωση αὐτοῦ του τρόπου ζωῆς.

Καί ἡ κατάληξη αὐτῶν τῶν διαπιστώσεων εἶναι: “πρέπει νά σημειώσουμε τήν ἐξασθένηση τοῦ ρόλου ὁρισμένων προστατευτικῶν παραγόντων, ὅπως ἡ οἰκογένεια καί οἱ ἠθικές ἀρχές”. Ὅταν ἐξασθενοῦν οἱ μηχανισμοί προστασίας τῆς κοινωνίας, ὅπως συμβαίνει μέ τήν ἐξασθένηση τοῦ ἀνοσιολογικοῦ συστήματος τοῦ σωματικοῦ ὀργανισμοῦ, τότε ἀναπόφευκτα ἔρχεται ἡ ἀσθένεια, ποικίλης μορφῆς.

Ἀποδεικνύεται, λοιπόν, ὅτι οἱ κοινωνίες μᾶς χρειάζονται “μηχανισμούς” προστασίας. Τέτοιοι “μηχανισμοί” εἶναι ἡ οἰκογένεια, τό σχολεῖο, προπαντός ἡ Ἐκκλησία καί μάλιστα ἡ Ἐκκλησία ὅπως λειτουργεῖ στήν χώρα μας, πού διασώζει τήν ἐλευθερία καί τήν ἀγάπη, τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου καί τήν κοινωνικότητά του.

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλουν νά ἐκδιώξουν τήν Ἐκκλησία, πού τήν θεωροῦν - κακῶς - ὄπιο τοῦ λαοῦ, τότε ἀναπόφευκτα καί μοιραία καταλήγουν στήν χρήση ὀπιούχων οὐσιῶν, μέ φρικτά παραμορφωτικά, στήν ψυχή, στό σῶμα καί στήν κοινωνία, ἀποτελέσματα.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ

  • Προβολές: 2876