Skip to main content

Βιβλιοπαρουσίαση: “Κόσμημα τῆς Ἐκκλησίας”

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

“Κόσμημα της Εκκλησίας”

Στό βιβλίο “Κόσμημα τῆς Ἐκκλησίας” τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου ἐκφράζεται ὅλη ἡ ἀγάπη τοῦ συγγραφέα πρός πρός τό πρόσωπο τοῦ βιογραφουμένου γέροντός του Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου, ὡς ὀφειλή πρός τήν ἀρχοντική ἀγάπη Ἐκείνου. Εἶναι, δηλαδή, ἕνα βιβλίο πού γέννησε ἡ ἀγάπη, ἀλλά καί ἡ ἀνάγκη νά διατυπωθῆ ἡ ἀλήθεια γιά ἕνα πρόσωπο ἐκκλησιαστικά δραστήριό το ὁποῖο ἐπέλεγε πολλές φορές τήν σιωπή, γιατί τόν ἐνδιέφερε πρώτον ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καί προτιμοῦσε τήν ἀφάνεια τῆς ἀθόρυβης δράσεως, γιατί ἔβλεπε τό μάταιο καί ἐπιβλαβές της ἀδιάκριτης ἐμφανίσεως στήν κοσμική σκηνή.

Δέν εἶναι εὔκολο, βέβαια, σέ λίγες γραμμές νά παρουσιασθούν οἱ ὀκτακόσιες σελίδες τοῦ βιβλίου, γι’ αὐτό ἀναγκαστικά θά περιορισθοῦμε σέ ὁρισμένες γενικές ἐπισημάνσεις τοῦ περιεχομένου του.

Agios Kallinikos XeirotoniaΤό πρῶτο πού μπορεῖ νά ἐπισημάνει κανείς εἶναι ὅτι σέ μιά ἐποχή συγχύσεως καί ἀπώλειας τῶν ἐκκλησιαστικῶν κριτηρίων, κατά τήν ὁποία δέχεται πολλά καί διάφορα πλήγματα τό ἀρχιερατικό ἀξίωμα, παρουσιάζεται ἡ μορφή ἑνός συγχρόνου Ἐπισκόπου - ἀρχαιότεροί του στά πρεσβεία ἀρχιερωσύνης εἶναι ἀκόμη στίς ἕδρες τους - μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί ἦθος, μέ θυσιαστική ἀγάπη γιά τόν λαό καί σταθερή προσήλωση στήν παράδοση τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι μάλιστα ἕνας Μητροπολίτης πού δροῦσε στή δύσκολη περίοδο τῆς Ἑπταετίας καί τῆς Μεταπολίτευσης.

Ἕνα δεύτερο στοιχεῖο πού πρέπει νά ἐπισημανθῆ εἶναι ὅτι οἱ χαρακτηρισμοί καί οἱ περιγραφές τῆς προσωπικότητος καί τοῦ ἔργου τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου δέν προέρχονται μόνο ἀπό τά ἀρχεῖα καί τίς ἀναμνήσεις τοῦ συγγραφέα, ὁ ὁποῖος τόν σεβόταν καί τόν ἀγαποῦσε, ἀλλά καί ἀπό ὅσα κατέθεσαν ὡς μαρτυρία ἁπλά μέλη τοῦ ποιμνίου τοῦ μέχρι καί ἐπίσκοποι. Στήν ἀρχή, μάλιστα, τοῦ 17ου κεφαλαίου ἔχουν σταχειολογηθῆ ἐνδεικτικοί χαρακτηρισμοί τοῦ Μητροπολίτου Καλλινίκου, γιά τούς ὁποίους ὁ Σέβ. Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος γράφει: “Αὐτοί οἱ χαρακτηρισμοί δέν εἶναι δικοί μου, ἀλλά ἐδόθησαν ἀπό ἀνθρώπους πού τόν γνώριζαν καλά καί τούς παρέθεσαν σέ κείμενα πού ἔγραψαν καί δημοσίευσαν αὐθόρμητα μετά τήν κοίμησή του. Γι’ αὐτόν τόν λόγο εἶναι γνήσιοι καί ἀληθινοί. Δέν γράφηκαν κατά παραγγελία. Ἐπίσης ὅλους αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς τούς προσυπογράφω μέ βεβαιότητα ὅτι εἶναι ἀληθινοί” .

Ἕνα τρίτο χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ βιβλίου, τό ὁποῖο μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἀποτελεῖ τήν βασική ἀρετή του, εἶναι ὅτι δέν λέει τίποτε τό ὑπερβολικό. Τό συμπέρασμα, ὅτι ὁ Ἐδέσσης Καλλίνικος ἦταν μιά ἁγία ἐκκλησιαστική μορφή τῶν ἡμερῶν μας, βγαίνει ἀβίαστα μέσα ἀπό τά πραγματικά γεγονότα πού ἐξιστοροῦνται. Δέν διστάζει μάλιστα ὁ συγγραφέας νά πῆ καί τά “ἀνθρώπινα”. Δέν διστάζει νά πῆ, γιά παράδειγμα, τό πῶς ὁ Ἱερέας παππούς τοῦ Μητροπολίτου Καλλινίκου, “ὅταν κάποτε - μικρό παιδί - μιλοῦσε μέ τά ἄλλα παιδιά στό Ἱερό, ... διέκοψε τήν ἀκολουθία, τόν ἐπίασε ἀπό τό αὐτί καί τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τό Ἱερό”, καί πῶς ἐκεῖνος “κάθησε θυμωμένος πίσω ἀπό μιά κολόνα καί δέν ἤθελε ξανά νά μπῆ στό Ἱερό”. Κατόπιν ὅμως μετανοίωσε καί αὐτό ἔγινε ἀφορμή νά ἔχει ὑπερβολική εὐαισθησία στήν ἡσυχία καί τάξη κατά τήν τέλεση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν.

Τέταρτο, στό βιβλίο παρουσιάζονται κρίσιμα σημεῖα τῆς ἱστορίας τῶν τελευταίων τριάντα ἐτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Παρουσίαζεται δηλαδή ἡ περίοδος τῆς Ἑπταετίας μέ τήν Ἀριστίδην Σύνοδο καί τίς ἐκλογές πού ἔκανε καί ἡ κρίσιμη φάση τῶν ἐτῶν 1973 καί 1974, μέ τήν δημιουργία τῆς “πρεσβυτέρας Ἱεραρχίας”, τήν ἔκπτωση τῶν δώδεκα Μητροπολιτῶν καί τά προβλήματα πού δημιουργήθηκαν. Ὁ Ἐδέσσσης Καλλίνικος ἐξελέγη ἀπό τήν Ἀριστίδην Σύνοδο καί ὁ ἀδελφός του Μητροπολίτης Διδυμοτείχου Κωνσταντῖνος ἦταν ἀπό τούς δώδεκα ἐκπτώτους Μητροπολίτες. Ἡ περιγραφή τῆς ἀντιμετώπισης ὅλων αὐτῶν τῶν προβλημάτων ἀπό τόν Ἐδέσσης Καλλίνικο εἶναι μιά σημαντική προσφορά τοῦ βιβλίου στήν ἐκκλησιαστική ἀντιμετώπιση παρόμοιων προβλημάτων.

Πέμπτο, μέσα στό βιβλίο ἀναδεικνύεται μιά πτυχή τοῦ ἐθνικοῦ προβλήματος τῆς προπαγάνδας τῶν Σκοπίων, πτυχή πού ἀφορᾶ τίς ἀρχές γενικά των παραμεθορίων περιοχῶν καί πιό εἰδικά τους ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Μέσα ἀπό τήν πολεμική πού ἐξαπέλυαν ἄνθρωποι τῶν Σκοπίων ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου φαίνεται τό μέγεθος τοῦ προβλήματος, σέ καιρό πού οἱ ἑλληνικές κυβερνήσεις ἔλεγαν ὅτι δέν ὑπάρχει Μακεδονικό πρόβλημα.

Agios Kallinikos GrafeioἝκτο, ἀπό τήν βιογραφία τοῦ Μητροπολίτου Καλλινίκου ἀποδεικνύεται ὅτι τά μεγάλα ἐκκλησιαστικά ἔργα δέν γίνονται μέ φωνές καί φασαρίες, ἀλλά ἀθόρυβα, μέ ταπείνωση, μέ σεβασμό στήν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων, μέ προσήλωση στήν παράδοση τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, μέ τήν ἀνάπτυξη τῆς λειτουργικῆς ζωῆς, στήν ὁποία ἐντάσσονται τό “ἀσίγητο ἀποστολικό κήρυγμα”, ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, τό μυστήριο τῆς ἐξομολόγησης καί ἡ θεία Λειτουργία. Στά κρίσιμα ἐκκλησιαστικά προβλήματα δέν εἶναι ἀπαραίτητος ὁ ἔντονος ἐπιθετικός λόγος, γι’ αὐτό δέν μποροῦσε νά δεχθῆ μέσα στήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τήν ὕπαρξη συμπολιτεύσεως καί ἀντιπολιτεύσεως.

Αὐτό πού διαπιστώνει κανείς μέσα στίς ὀκτακόσιες σελίδες τοῦ βιβλίου εἶναι ἡ ἀμείωτη θέρμη γιά προσφορά στήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί στό ἔθνος, τοῦ λαϊκοῦ Ἱεροκήρυκος Δημητρίου Πούλου, εἴτε στίς Ἐνορίες τῆς Αἰτωλοακαρνανίας εἴτε στούς στρατιῶτες πάνω στά βουνά τῆς κεντρικῆς Ἑλλάδος, ὅταν ὑπηρετοῦσε τήν θητεία του ὡς ἁπλός στρατιώτης τῶν Λ.Ο.Κ., καί κατόπιν τοῦ Κληρικοῦ Καλλινίκου εἴτε ἀπό τήν θέση τοῦ Πρωτοσυγκέλλου εἴτε τοῦ Μητροπολίτου. Αὐτή ἡ ἀμείωτη θέρμη δέν εἶναι φυσικό φαινόμενο. Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού βρῆκε καθαρή καρδιά γιά νά κατοικήση.

Τό γεγονός αὐτό μέσα στό βιβλίο φαίνεται στήν ἐξιστόρηση τοῦ βίου καί τῆς πολιτείας του, καί πιό εἰδικά, στόν τρόπο τῆς ποιμαντικῆς του διακονίας ὡς Ἐπισκόπου, στίς σχέσεις του μέ τό Ἅγιον Ὅρος, στήν ἐπιστολογραφία του, στά κηρύγματά του, στίς ἀναμνήσεις τοῦ ποιμνίου του καί στίς προσωπικές ἀναμνήσεις τοῦ συγγραφέα, στίς σχέσεις του μέ τόν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, στήν ἀντιμετώπιση τῶν δυσκολιῶν πού συνάντησε ὡς Μητροπολίτης καί, πρό παντός, στό χρονικό της ἀσθένειας καί τῆς κοιμήσεώς του. Ὅλα αὐτά παρουσιάζονται στά δεκαοκτώ κεφάλαια τοῦ βιβλίου.

Τό βιβλίο “Κόσμημα τῆς Ἐκκλησίας” εἶναι ἕνα βιβλίο τό ὁποῖο δείχνει τό ἀθέατο στά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης “προσωπο” τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

π. Θ.Α.Β.

  • Προβολές: 3521