Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος - Πάσχα 1999

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι πανηγύρι τῆς ζωῆς, γιατί προσέφερε ζωή σέ ὅλη τήν οἰκουμένη. Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, ἑορτάζουμε τό γεγονός αὐτό πολύ λαμπρά. Αἰσθανόμαστε ὅτι δέν εἶναι μιά συνηθισμένη ἑορτή, ἀλλά ἡ ἐλπίδα τῆς ζωῆς μας. Εἶναι μιά γιορτή πού φυγαδεύει τόν πόνο ἀπό τήν ψυχή καί τήν ζωή μας, ἀφοῦ προσφέρει μιά νέα προοπτική στήν ὕπαρξή μας.

Πράγματι, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δημιούργησε μιά νέα προοπτική στόν ἄνθρωπο, ἄνοιξε τούς ὁρίζοντες τῆς σκέψεως καί τῆς ζωῆς του. Δέν εἶναι μόνο γεγονός πού ἀναφέρεται στόν Χριστό, ἀλλά ἐπεκτείνεται καί στόν ἄνθρωπο, ἀφοῦ συνδέεται ἀποτελεσματικά μέ τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό φαίνεται ἀπό τά δῶρα πού ἔδωσε ὁ Ἀναστᾶς Χριστός στούς μαθητᾶς Του, καί βέβαια σέ ὅλους τους ἀνθρώπους.

Ὅταν ἐμφανίστηκε στούς μαθητᾶς Του πού ἦταν κλεισμένοι στό ὑπερῶο ἀπό τόν φόβο τῶν Ἰουδαίων τούς ἔδωσε τήν εἰρήνη: “Εἰρήνη ὑμίν” (Ἰω. κ’, 21) τούς εἶπε. Εἶχε καταλάβει τίς ψυχές τῶν μαθητῶν ὁ φόβος ἀπό τά ὅσα εἶχαν προηγηθῆ, δηλαδή ἀπό τά γεγονότα πού προῆλθαν ἀπό τό μίσος τῶν Γραμματέων καί τῶν Φαρισσαίων, ἀπό τήν ἐπιπολαιότητα, ἀλλά καί τήν φονικότητα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ὄχλου. Ταυτόχρονα εἶχαν μεγάλη ἀνασφάλεια, ἀπό τήν ἀπουσία τοῦ μεγάλου τους Διδασκάλου καί ἀβεβαιότητα γιά τό μέλλον. Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός τούς ἔδωσε τό μεγάλο αὐτό ἀγαθό τῆς εἰρήνης.

Μαζί μέ τήν εἰρήνη τούς ἔδωσε καί τήν δυνατότητα νά συγχωροῦν ἁμαρτίες: “Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον• ἄν τινῶν ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας ἀφίενται αὐτοίς” (Ἰω. κ’, 22-23). Ἡ ἁμαρτία χωρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό καί ἀπό τούς ἀδελφούς του. Κάθε ἁμαρτία ἔχει θεολογικές, ἀνθρωπολογικές καί κοινωνικές συνέπειες. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα θρησκευτικό γεγονός, γιατί ὅταν κανείς προβαίνει σέ πράξεις ἀρνήσεως τοῦ Θεοῦ, τότε διαπράττει καί κοινωνικά ἀδικήματα. Ἄλλωστε εἶναι γνωστή ἡ ρήση ὅτι “δίχως Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται” Ἡ διάπραξη τῆς ἁμαρτίας δημιουργεῖ στόν ἄνθρωπο φοβερές τύψεις καί ἀπώλεια τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων.

Οἱ μαθητές ἀφοῦ εἶδαν τόν ἀγαπημένο τούς Διδάσκαλο καί μάλιστα ἀφοῦ ἔλαβαν τήν εἰρήνη Του καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, μέ τό ὁποῖο μποροῦσαν νά συγχωρήσουν ἁμαρτίες, ἐχάρησαν ὑπερβολικά: “ἐχάρησαν οὔν οἱ μαθηταί ἰδόντες τόν Κύριον” (Ἰω. κ’, 20). Ἑπομένως, μαζί μέ τήν εἰρήνη καί τήν λήψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἔλαβαν καί τό μεγάλο δῶρο τῆς χαρᾶς, πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς κοινωνίας τους μέ τόν Χριστό, τήν ἀπόδειξη τῆς ὑπερβάσεως τοῦ θανάτου καί αὐτό τούς ἔκανε πολύ δυνατούς ὥστε νά ἀντιμετωπίσουν ὅλα τα προβλήματα καί τίς δυσκολίες στήν ζωή τους.

Ὁ φόβος, ἡ ἀνασφάλεια καί ἡ ἐσωτερική ψυχική ταραχή, οἱ ἁμαρτίες καί οἱ συνεχεῖς τύψεις τῆς συνειδήσεως, ἡ λύπη καί ἡ ἀπόγνωση, μαζί μέ ὅλα ὅσα συνδέονται μέ αὐτά, εἶναι ἐκεῖνα πού ἀπασχολοῦν καί βασανίζουν καί τόν σύγχρονο ἄνθρωπο. Μάλιστα δέ οἱ σύγχρονες κοινωνικές συνθῆκες αὐξάνουν τά ἐσωτερικά ψυχικά προβλήματα. Ποιός δέν ἔχει δοκιμάσει τό φοβερό μαρτύριο τῶν τύψεων μιᾶς ἁμαρτίας; Ποιός δέν ἀντιμετώπισε τήν ἐσωτερική ταραχή καί ἀνασφάλεια ἀπό διάφορες ἀβεβαιότητες πού συνδέονται μέ τόν ἀνθρώπινο βίο καί τό μάταιό τῆς ζωῆς αὐτῆς; Ποιός δέν ἔχει αἰσθανθῆ τήν κόλαση τῆς λύπης καί τῆς ἀπογνώσεως νά κατακλύζη τήν ψυχή του;

Δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού δέν ἔχει περάσει ἀπό αὐτές τίς φοβερές καί ἀνατριχιαστικές καταστάσεις. Ἀλλά τό φοβερότερο εἶναι ὅτι πολλοί δέν γνωρίζουν τόν τρόπο γιά νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό τήν φοβερή αὐτή μέγγενη πού τούς πιέζει. Πολλές φορές καταφεύγουν σέ μεθόδους καί λύσεις πού περιπλέκουν ἀκόμη περισσότερό τα πράγματα, εἴτε σέ ἀνθρώπινες ἰδεολογίες, εἴτε σέ μυστικιστικές ἀντιλήψεις, εἴτε σέ μαγικές καί δαιμονικές καταστάσεις.

Ὅμως πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι μόνον ὁ Ἀναστᾶς Χριστός μπορεῖ νά προσφέρη τά τρία μεγάλα δῶρα πού τά ἔχουμε ἀνάγκη ὅλοι μας, δηλαδή τήν εἰρήνη, τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καί τήν χαρά. Μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά ἀναπαύση τήν ψυχή μας. Καί ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ συνδέεται μέ αὐτή τήν ἀναζήτηση καί τήν ἐλπίδα. Χαιρόμαστε, γιορτάζουμε, καί μέ αὐτό τόν τρόπο ἀναζητοῦμε ἀπό τόν Χριστό τήν εἰρήνη, τήν λύτρωση ἀπό τίς ἐσωτερικές τύψεις καί τήν ἀπόκτηση τῆς πραγματικῆς χαρᾶς.

Μέσα ἀπό αὐτή τήν προοπτική εὔχομαι σέ ὅλους σας, γιά τήν σημερινή ἡμέρα, χρόνια πολλά, καί μέσα ἀπό αὐτή τήν προοπτική σας ἀπευθύνω τόν πασχάλιο χαιρετισμό καί τόν θριαμβευτικό παιάνα τῆς νίκης: “Χριστός Ἀνέστη”, ἀδελφοί.

Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ