Skip to main content

Lydia Bryant:  Ἐλπίδα γιά Ζωή

Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ εἶναι γραμμένο ἀπό μιά δεκάχρονη (10 ἐτῶν) Ἀμερικανίδα τήν Lydia Bryant

Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ μέ τίτλο “Ἐλπίδα γιά Ζωή” εἶναι γραμμένο ἀπό μιά δεκάχρονη (10 ἐτῶν) Ἀμερικανίδα τήν Lydia Bryant ἡ ὁποία ἀναζητᾶ τήν Ὀρθοδοξία καί θέλει νά βαπτισθῆ. Ἔχει γραφεῖ στά πλαίσια τῶν δραστηριοτήτων τοῦ Σχολείου της, σύμφωνα μέ τά ὁποῖα κάθε παιδί πρέπει νά γράψη ἕνα μικρό βιβλίο μέ ὅποιο θέμα ἐπιθυμεῖ. Δημοσιεύεται ἐδῶ γιά νά φανῆ ποιές εἶναι οἱ ἀναζητήσεις τῶν ἀνθρώπων στήν Ἀμερική καί σέ ὅλον τόν κόσμο, ἀλλά καί ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα. Ὀφείλουμε νά “βομβαρδίσουμε” καί ἐμεῖς τήν Ἀμερική μέ “ἐλπίδα γιά ζωή”, τήν ὁποία ἔχει πλούσια ἡ Παράδοσή μας.

Ν.Ι.

Lydia Bryant: Ελπίδα για Ζωή“Όταν ἤμουν μικρότερη, μέ ἀπασχολοῦσαν μερικά πράγματα. Δέν μποροῦσα νά καταλάβω γιατί οἱ ἄνθρωποι ἦταν ἐπάνω ἐδῶ στήν Γῆ.

Ποιά ἦταν ἡ πραγματική αἰτία τῆς ὑπάρξεώς μου, ἀλλά ἡ πιό μεγάλη μου ἐρώτηση παρέμενε: “Ὑπῆρχε ὁ Θεός;”.

Ἐρώτησα τήν μαμά μου σχετικά μέ τόν Θεό καί προσπάθησε νά ἐξηγήση τούς φόβους μου.

Ἔκλαιγα τά βράδυα στό κρεββάτι μου καί συχνά δέν μποροῦσα νά κοιμηθῶ ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν ἀναζητήσεών μου.

Δέν μποροῦσα νά περιγράψω τούς φόβους μου μέ λέξεις, παρά μόνο μέ αἰσθήματα.

Προσπάθησα νά διασκεδάσω, νά ἀποσπάσω τόν νοῦ μου μέ ἄλλα πράγματα, ἀλλά αὐτό μόνο μέ ἔκανε νά αἰσθάνομαι χειρότερα.

Αὐτό αὐξήθηκε μέχρι πού δέν μποροῦσα νά τό ἀγνοήσω καί εἶχα πόνο στό στομάχι καί τό κεφάλι. Μερικές φορές δέν μποροῦσα νά σηκωθῶ ἀπό τό κρεββάτι τό πρωΐ.

Καμμία αἴσθηση δέν μοῦ ἔκανε τό πόσο διασκεδαστικά ἦταν γύρω μου, αἰσθανόμουν μόνο το κενό πού ξεχείλιζε μέσα μου.

Αὐτό τό βασανιστικό αἴσθημα κράτησε γιά κάμποσο καιρό. Ἐζήτησα βοήθεια ἀπό τήν μαμά μου. Μοῦ εἶπε ὅτι κι αὐτή εἶχε μερικές ἀπό τίς ἴδιες ἐρωτήσεις στήν δική της ζωή. Εἶχε ἐπισκεφθῆ πολλούς γιατρούς. Τότε μου ἔδειξε ἕνα βιβλίο πού μελετοῦσε καί μοῦ εἶπε ὅτι βρῆκε ἐλπίδα γιά τήν ζωή της.

Ἡ μαμά μου συνάντησε αὐτόν τόν ἅγιο Πατέρα, συγγραφέα αὐτοῦ του βιβλίου, καί ταξίδεψε νά συναντήση τό Μοναστήρι του.

Ὅταν ἐπέστρεψε, παρατήρησα μιά διαφορά στό πνεῦμα της. Σύντομα ἀνακάλυψα τήν αἰτία τῆς ἀλλαγῆς.

Συνόδευσα τήν μαμά μου στήν θεία Λειτουργία, τήν ἐξαιρετική Ἀκολουθία πού λέγει γιά τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ. Πάντοτε αἰσθανόμουν εἰρήνη στήν καρδιά μου ἐκεῖνα τά πρωϊνά.

Τό κενό μου ἐξώφλησε καί ἀντικαταστάθηκε μέ χαρά. Κατάλαβα ὅτι ὁ Θεός μέ ἀγάπησε. Ὅσο περισσότερο πήγαινα στήν Ἐκκλησία, τόσο περισσότερο ἡ χαρά μου αὐξανόταν.

Τό “σαράκι” τελικά ἔφυγε. Ὁ Χριστός ἔγινε ἡ ἐλπίδα μου. Δέν πρέπει νά στενοχωριέμαι πλέον πῶς νά ἀνήκω σέ κανέναν ἄλλο. Αὐτό εἶναι μιά μεγάλη ἀνακούφιση γιά μένα. Ἡ Ἐκκλησία πραγματικά εἶναι ἕνα Νοσοκομεῖο γιά τό πνεῦμα μου, ὅπως ὁ ἅγιος Πατέρας γράφει στά βιβλία του.

Περιμένω ἀνυπόμονα νά πηγαίνω σέ διάφορες Ἀκολουθίες. Ὁ Ἱερέας λέγει ἱστορίες γιά τούς ἁγίους καί τούς ἀγγέλους πού μᾶς προστατεύουν καί μᾶς ἐνδυναμώνουν στήν ζωή.
Πάντοτε αἰσθάνομαι εἰρηνική μετά τήν Ἐκκλησία.

Πρόσφατα ἐπισκέφθηκα μιά Ὀρθόδοξη Ἐνορία ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος εἶχε φέρει δυό ἐξαιρετικές καί θαυματουργικές εἰκόνες. Ἡ μία ἦταν τῆς Kursk-Root-Icon Θεοτόκου. Ὅταν αὐτή βρέθηκε στίς ρίζες ἑνός δένδρου ἕνα ρυάκι ἀπό ἁγιασμένο νερό ἀνέβλυσε ἀπό τίς πέτρες.

Ἡ ἄλλη εἰκόνα ἦταν τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Θαυματουργοῦ. Τόν ὀνόμασαν ἔτσι γιατί ἔχει κάνει θαυμαστά πράγματα. Ὁ ἅγιος Νικόλαος ἔχει βοηθήσει ἐπίσης τήν ἀδελφή μου. Αὐτές οἱ εἰκόνες εἶναι μόνο ξύλο καί ζωγραφιά, ἀλλά, ὅταν οἱ πιστοί ἔψαλλαν “Ἅγιε Πάτερ Νικόλαε, πρέσβευε ὑπέρ ἠμών”, ἡ εἰκόνα “δάκρυσε”. Ἅγιο Μύρο ἔτρεξε στό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἐπίσκοπος συγκέντρωσε μέ βαμβάκι τό ἅγιο ἔλαιο καί ἔχρισε καθένα πού ἦταν παρών.

Αὐτό τό χρίσμα εἶναι γιά θεραπεία, ἴαση καί προστασία.

Κατάλαβα ὅτι ὁ τρόπος νά καθαρίσω τά κακά αἰσθήματα εἶναι νά τά ἐξομολογηθῶ• νά τά ἀποθέσω στά πόδια τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός πέθανε γιά μένα, ἔτσι ὥστε δέν πρέπει νά ὑποφέρω ἀπό τήν φοβερή ἐνοχή καί τό φυλακισμένο αἴσθημα ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν μου.
Ξέρω ὅτι εἶμαι ἕνα τίποτα χωρίς τόν Θεό, ἀλλά Αὐτός πάντα θά μέ βοηθᾶ, ὅταν τό ζητῶ.

Ὅταν ὁ φρουρός κάρφωσε τήν λόγχη του στήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ, νερό καί αἷμα ἀνέβλυσε. Αὐτά τά δύο πράγματα παρουσιάζουν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία:
Τό νερό γιά τό ἅγιο Βάπτισμα πού μᾶς καθαρίζει καί τό πολύτιμο (Σῶμα καί) Αἷμα τοῦ Χριστοῦ πού μᾶς ἀγνίζει καί μᾶς ἐνδυναμώνει.

Μαθαίνω περισσότερα γιά τήν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά μένα διαβάζοντας τούς ἁγίους Πατέρες, τούς Ἁγίους, τούς Μάρτυρες καί τούς Ἀσκητές τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως.

Ἔγραψα ἕνα γράμμα στόν ... Πατέρα Ἱερόθεο. Ἐλπίζω ὅτι αὐτός θά μέ βοηθήση μέ τήν ἐξομολόγησή μου καί θά λάβω τά ἅγια Μυστήρια τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καί τήν πρώτη μου (θεία) Κοινωνία μέ τόν Χριστό.

Θά λάβω ἕναν Φύλακα Ἄγγελο ἀπό τόν Θεό καί ἕναν ἰδιαίτερο Ἅγιο πού θά μέ βοηθᾶνε νά ζῶ σύμφωνα μέ τίς ἐντολές.
Αὐτή θά εἶναι ἡ πιό σημαντική μέρα ὅλης μου τῆς ζωῆς.”

  • Προβολές: 2911