Skip to main content

Δίψα γιὰ τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ζωή: Ἕνα παγκόσμιο ἀγαθό.

Ὁ Μητροπολίτης μας –λόγω τῆς κυκλοφορίας πολλῶν μεταφρασμένων βιβλίων του στό ἐξωτερικό, ἀλλά καί λόγω τῶν διαλέξεων πού ἔχει δώσει σέ πόλεις κυρίως τῆς Ἀμερικής–, ἔρχεται σέ ἐπαφή μέ πολλούς Ὀρθοδόξους ἀδελφούς, τούς ὁποίους στηρίζει στόν ἀγώνα τους νά διατηρήσουν ἐν μέσω “ἀλλοφύλων” “ἅ παρέλαβον”, ἀλλά καί μέ ἑτεροδόξους, οἱ ὁποῖοι ἐκφράζουν ποικιλοτρόπως τόν ἐνθουσιασμό τους γιά τήν ὀρθόδοξη παράδοσή μας.

Μεγάλο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ ἐπιστολή πού δημοσιεύουμε σήμερα, τήν ὁποία ἀπέστειλε μία Ἀμερικανίδα 21 ἐτῶν, Προτεστάντισσα. Στήν ἐπιστολή διαφαίνεται καί ἡ ἐπίδραση τοῦ ὀρθοδόξου λόγου πού προσφέρεται μέσα ἀπό τά βιβλία τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Προκαλεῖ μεγάλη συγκίνηση καί δίδει πολλές ἐλπίδες ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ πού ἐκφράζει ἡ νεαρή αὐτή Ἀμερικανίδα. Πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε ὅτι ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, τό Φῶς τό φωτίζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον, θά φωτίση σωστικά ὅλους τους ἀδελφούς μας πού ἀνταποκρίνονται σ’ αὐτήν τήν φυσική ἐσωτερική ἀναζήτηση.

“Πάτερ,
Σήμερα ἑορτάζουμε τήν ἡμέρα τῆς ἀνεξαρτησίας μας. Καθώς κοίταζα τό ἡλιοβασίλεμα, ξέσπασε καί ἔγινε μπροστά μου τώρα τό λαμπρό θέαμα μέ τά πυροτεχνήματα. Εἶναι ἡ πιό ἀγαπημένη μου ἀπασχόληση νά δῶ τόν Θεό μέσα στό περιβάλλον μου. Τά πυροτεχνήματα π.χ. συσκευάζονται καί προετοιμάζονται ἀπό εἰδικούς, οἱ ὁποῖοι ξέρουν τί συστατικά στοιχεῖα ἀναμειγνύουν γιά νά δημιουργοῦν τό ἐπιθυμητό ἀποτέλεσμα. Τό ἕνα πυροτέχνημα ποτέ δέν γίνεται ἀκριβῶς ὅμοιο μέ τό ἄλλο. Ἐνῶ ἔχουμε μιά γενική ἰδέα του πῶς φαίνονται, κανείς δέν τό ξέρει μέ ἀκρίβεια μέχρι νά ἐκραγοῦν καί τά στοιχεῖα τούς ἀνεβαίνουν στόν οὐρανό καί ξεσπᾶνε στήν πλήρη δόξα τους. Παρομοίως ἐργάζεται ὁ Κύριος μέ μας. Ἀναμειγνύοντας καί πλάθοντας ἐμᾶς μέ προσοχή καί τέχνη γιά νά γίνουμε αὐτό πού Αὐτός ξέρει ὅτι μποροῦμε νά εἴμαστε σέ αὐτήν τήν ζωή, καί στήν ἀνάστασή μας μέ τόν Χριστό θά εἰσέλθουμε στήν πλήρη δόξα μας. Θά εἶναι ἕνα ἔνδοξο θέαμα, δοξάζοντας τόν Κύριο μέρα καί νύχτα ἀδιαλείπτως μεταξύ ὅλων των ἁγίων... Διάβαζα τώρα τελευταία μερικά κομμάτια ἀπό τά βιβλία σας. Ὁμολογῶ ὅτι ἄργησα νά τά διαβάσω. Ξεκίνησα, ἀλλά αἰσθάνθηκα ὅτι ἤμουν ἀπροετοίμαστη πνευματικά τόν καιρό ἐκεῖνο νά δεχθῶ καί νά καταλάβω τίς ἀλήθειές τους. Ὑπάρχουν πολλοί ἄγνωστοι ὄροι καί ἄγνωστες ἰδέες πού δέν καταλαβαίνω. Ὁ Ἡρακλῆς μου πρότεινε νά ἀρχίσω μέ τό “Ψυχική ἀσθένεια καί ὑγεία”. Ἔτσι καί ἔκανα. Ἦταν δύσκολο στήν ἀρχή, ἀλλά ὅταν βρῆκα τόν ρυθμό ἦταν πολύ ἐνδιαφέρον. Τό ἔχω δανείσει σέ ἕναν φίλο ὁπότε μπορεῖ καί νά ἀργήσω νά τό τελειώσω. Σέ ὅσα ἔχω διαβάσει μέχρι τώρα συμφωνῶ μέ τά περισσότερα, ἀλλά ἔχω ἐρωτήσεις γιά τά ἄλλα. Θά ἤθελα νά εἶχα τό βιβλίο μπροστά μου τώρα γιά νά κάνω σωστή ἀναφορά σέ μερικές ἀπό τίς ἐρωτήσεις... Ἄρχισα νά ξαναδιαβάζω τό “Μιά βραδυά στήν ἔρημό του Ἄγ. Ὄρους” νωρίτερα ἀπόψε. Βρῆκα τόν ἑαυτό μου σέ δίλημμα μεταξύ του νά βλέπω τά πυροτεχνήματα γύρω ἀπό τήν λίμνη ἤ νά διαβάσω τό βιβλίο σας. Τό βιβλίο μου κίνησε τήν περιέργεια τόσο πολύ πού δέν μποροῦσα νά τό ἀφήσω γιά πολλή ὥρα. Στό σημεῖο πού μπαίνετε στό κελλί τοῦ δεύτερου ἐρημίτη σᾶς εἶδα ὁλοκάθαρα σάν νά εἴσασταν ἐδῶ μέσα στό δωμάτιο μαζί μου, περνώντας τά δάχτυλά σας ἀνάμεσα στά γένειά σας...

Τελικῶς δουλεύω γιά τόν Κύριο καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους. Ἔτσι ἡ καρδιά μου πονάει ὅλο καί περισσότερο ὅταν ἀντιλαμβάνωμαι ὅτι ἐάν δέν φτάνω/ἀπέχω ἀπό τά γήινα ἐπίπεδα, πῶς θά εἶμαι ἄξια νά σκεφθῶ καν νά εἰσέλθω στό ἱερό της εἰρήνης τοῦ Θεοῦ. Εἶμαι ὅλο καί περισσότερο εὐγνώμων καί εὐχαριστῶ τόν Κύριο, γιατί μπορῶ νά βρίσκω καταφυγή καί δύναμη στόν Κύριο Παντοκράτορα, πού βασιλεύει αἰωνίως. Ἕνας ἀπό τούς πιό ἀγαπημένους μου ὕμνους εἶναι τό “Ἐσύ εἶσαι ἡ θεωρία μου (τό ὅραμά μου)”, ἰρλανδέζικος ὕμνος τοῦ 8ου αἰώνα. Λέει:

“Να εἶσαι τό ὅραμά μου, ὤ Κύριέ της καρδιᾶς μου,
Νά μήν εἶσαι τίποτε ἄλλο
ἐκτός ἀπό τό νά ὑπάρχεις.
Εἶσαι ἡ καλύτερη σκέψη μου, μέρα καί νύχτα
ξύπνιος ἤ κοιμώμενος, ἡ παρουσία Σου φῶς μου.
Ἐσύ ἡ σοφία μου καί Ἐσύ ὁ λόγος μου ὁ ἀληθινός.
Ἐγώ πάντοτε μέ σένα καί Σύ μέ μένα Κύριε.
Ἐσύ ὁ μεγάλος Πατέρας μου καί ἐγώ ὁ γνήσιος υἱός Σου.
Ἐσύ νά κατοικεῖς μέσα μου καί ἐγώ μαζί μέ σένα νά εἴμαστε ἕνα.
Δέν ὑπολογίζω τά πλούτη ἤ τήν μάταιη δόξα τῶν ἀνθρώπων.
Ἐσύ ἡ κληρονομία μου τώρα καί πάντοτε
Ἐσύ καί πάλι Ἐσύ εἶσαι ὁ πρῶτος της καρδιᾶς μου
Ὑψηλέ Βασιλιά τοῦ Οὐρανοῦ, ὁ θησαυρός μου εἶσαι Ἐσύ.
Ὑψηλέ Βασιλιά τοῦ Οὐρανοῦ, κέρδισες τήν νίκη μου.
Εἴθε νά φθάσω στήν χαρά τοῦ Οὐρανοῦ,
ὤ λαμπρέ Υἱέ τοῦ Οὐρανοῦ, καρδιά τῆς καρδιᾶς μου,
ὅ,τι καί νά γίνει παράμεινε τό ὅραμά μου
ὤ βασιλέα τῶν ὄλων”.

Ἀνεξαρτήτως ἀπό τό τί μέρα περνάω, μπορῶ νά κάνω προσευχή μέ αὐτό τό τραγούδι καί ξαναφέρνει τήν προσοχή μου ἐκεῖ πού πρέπει νά εἶναι, στόν Θεό καί (ἐπαναφέρει) τήν σχέση μου μαζί Του. Ἀρκεῖ πού ὁ Θεός ὑπάρχει. Μπροστά του ὅλα τα ἄλλα ὠχριοῦν, τίποτε ἄλλο δέν ἔχει σημασία. Ξέρω ὅτι ἡ λογική μου τό ξέρει αὐτό, ἀλλά θά ἤθελα καί ἡ καρδιά μου νά τό καταλάβει γιά νά ἀπαλλαγῶ ἀπό ὅλες τίς κοσμικές τάσεις νά ἀναζητάω καταφυγή ἀλλοῦ. Δέν εἶμαι κακός ἄνθρωπος μέ τά κοσμικά κριτήρια, ἀλλά δέν εἶμαι καλός ἄνθρωπος κατά τά μέτρα τοῦ Θεοῦ. Πάντοτε ἔχω διδαχθῆ ὅτι ἡ τελειότητα καί ἡ τέλεια ἕνωση ἔρχεται μόνον ὅταν φθάσουμε στήν κατάσταση τοῦ δοξασμοῦ καί λάβουμε τά αἰώνια “σώματά” μας στήν ἀνάσταση, ἀλλά στά βιβλία σᾶς μιλᾶτε γιά θέωση καί τελειότητα σ’ αὐτή τήν ζωή. Πῶς εἶναι δυνατόν αὐτό καί εἶναι σύμφωνο μέ τήν Βίβλο; Μ’ ἀρέσει νά διαβάζω τά βιβλία σας. Γεμίζουν τά κενά πού ὑπῆρξαν (λόγω τῆς γλώσσας), ὅταν σᾶς ἐπισκέφθηκα. Ἔτσι, εἶμαι εὐγνώμων γι’ αὐτήν τήν εὐκαιρία νά σᾶς γνωρίσω καλύτερα μέσω τῶν βιβλίων σας. Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ καί νά σᾶς διαφυλάττει. Ὁ Κύριος νά ἐπιλάμψει τό πρόσωπό Του σέ σᾶς καί νά σᾶς δώσει τήν εἰρήνη Του. Νῦν καί ἀεί. Ἀμήν!

Μέ ἀγάπη
ἡ ἐν Χριστῷ ἀδελφή σας
Ν.”

  • Προβολές: 2770