Skip to main content

Τρύφωνος Ν. Χατζηνικολάου: Ὁδοιπορικό στήν Ναυπακτία

Τρύφωνος Ν. Χατζηνικολάου

Μιά νέα τεχνητή λίμνη δημιουργεῖται στήν καρδιά τῆς ὀρεινῆς ξακουστῆς ἐπαρχίας Ναυπακτίας καί ἀνάμεσα στά περήφανα βουνά τοῦ Νομοῦ Αἰτωλοακαρνανίας καί πιό συγκεκριμένα στά βουνά τῶν Ἐπαρχιῶν Τριχωνίδος καί Ναυπακτίας. Ἐκεῖ, σ’ αὐτά τά πολυτραγουδισμένα βουνά Ξεροβούνι, Ἀρδίνη, Κοκκινιά, Καρφοπεταλιά, Τσεκούρα καί Βαρδούσια στά χρόνια της μακραίωνης Τουρκικῆς σκλαβιᾶς ἦταν τά λημέρια τῆς Λεβέντικης Ἑλληνικῆς Κλεφτουριᾶς, ἀπ’ αὐτά τά λημέρια ξεπήδησαν στά 1821 γενναῖοι πολεμιστές καί πολέμησαν σάν γίγαντες καί συντρίψανε τά Τοῦρκο-Ἀλβανίτικα ἀσκέρια στίς ἱστορικές μάχες τοῦ Κεφαλοβρύσου Καρπενησίου, στήν Ράχη τῆς Καλιακούδας, στά Βασιλικά της Λοκρίδας, στήν Ἀλαμάνα, στή Γραβιά, στό Δίστομο, στήν Ἀράχωβα, στήν Κλείσοβα τοῦ Μεσολογγίου καί σέ πολλές ἄλλες ἱστορικές Μάχες πού ἔλαβαν χώρα στά στενά περάσματα τῆς Ὀρεινῆς Ρούμελης. Ἐκεῖ στίς πλαγιές, τίς λαγκαδιές, καί ρεματιές τῶν ἀναφερθέντων βουνῶν τῆς Ρούμελης γιά ἑκατοντάδες χρόνια, ἀκόμα καί στήν ἀρχαία ἐποχή, ἕνας ὁλόκληρος ὀρεινός κόσμος ἀνεβοκατέβαινε στίς εὔπορες πεδιάδες τοῦ Ἀγρινίου καί τοῦ Μεσολογγίου καί τῆς Ναυπάκτου.

Οἱ κεντρικοί αὐτοί τότε δρόμοι ἤσαν στήν πραγματικότητα μουλαρόδρομοι, πραγματικά στενά μονοπάτια πού σέ ὁρισμένα σημεῖα περνοῦσαν ἀπό γκρεμίλες, σάρες καί ἀπό συμπαγεῖς πέτρες καί ἄν κάποιος διαβάτης ἤ κάποιο μουλάρι ἔχανε τήν ἰσορροπία τοῦ κατατρακυλοῦσε στίς χαράδρες καί στά βαθιά φαράγγια καί ἡ ψυχή τοῦ κατασκοτωμένη ταξίδευε ἤ μᾶλλον φτερούγιζε στήν οὐράνια Βασιλεία ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει πόνος καί στεναγμός. Σέ αὐτή τήν μεγάλη διαδρομή ἀπό Καρπενήσι, Ντομίστα, Ἀράχωβα, Νεχώρι, Ἅγιον Δημήτριον, Πλάτανον καί ἀπό ἐκεῖ πρός Ναύπακτο ἤ πρός Θέρμο, Ἀγρίνιον καί Μεσολόγγι, διαδρομή 150 χιλιομέτρων, τά Χάνια ἦταν ἐλάχιστα καί στούς χειμερινούς μῆνες πολλοί ἀδύναμοι καί ἐξαντλημένοι διαβάτες ἔχαναν τήν ζωή τους ἀπό τίς φοβερές χιονοθύελλες καί ἀπό τίς καταρρακτώδεις βροχές, ἔτσι ἕνας καλόγερος μέ τό ἐκκλησιαστικό ὄνομα Δανιήλ, κατά κόσμον Δημήτριος Θανασούλης, ἀπό τήν Περίστα Ναυπακτίας μέ χρήματα δικά του καί τῶν ἐξ Ἀμερικῆς συγχωριανῶν του, ἐκεῖ πάνω στήν ράχη τοῦ Ζυγοῦ, ἔφτιασε ἕνα εὐρύχωρο Ξενώνα καί ἄφησε τίς πόρτες ἀνοιχτές, ὥστε οἱ ταλαίπωροι ὀρεινοί διαβάτες νά βρίσκουν δωρεάν καταφύγιο στίς δύσκολες καιρικές συνθῆκες καί δίπλα ἔφκιασε τήν Ἐκκλησία τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, καί οἱ πόρτες τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς ἐκκλησούλας ἦταν ἐπίσης ὀρθάνοιχτες ἡμέρακαι νύχτα καί ὅταν ὁ ξενώνας δέν ἐπαρκοῦσε νά χωρέση τούς ταλαίπωρους στρατοκόπους, τότε κατ’ ἀνάγκη καταφεύγαν ἄνθρωποι καί ζῶα στό ἐσωτερικό της ἐκκλησίας καί ὅταν κάποιος πληροφόρησε τόν καλόγερο γιά τούς διαβάτες πού βάζανε τά ζῶα τους στό ἐσωτερικό της ἐκκλησίας, γιά νά γλιτώσουν ἀπό τίς φοβερές χιονοθύελλες, ὁ καλόγερος ἀπαντοῦσε μέ πολύ ἱκανοποίηση ὅτι «Ὁ Χριστός χαίρεται ὅταν φιλοξενή στόν οἶκο τοῦ τά τετράποδα ἄλογα καί μουλάρια, γιατί κι αὐτά Τόν φιλοξένησαν στήν φάτνη τους, ὅταν πρωτοαντίκρυσε τό φῶς τοῦ ἡλίου»

Ἐκεῖ, στά περήφανα αὐτά βουνά τώρα περνοῦνε πολυτελέστατα αὐτοκίνητα καί τά Χάνια ἀντικατασταθήκανε μέ ξενοδοχεῖα ὕπνου καί φαγητοῦ... καί ἀπό τά ἱστορικά Χάνια τῆς Ρούμελης τό μόνο πού σώζεται καί λειτουργεῖ τώρα ὡς ξενώνας καί ἑστιατόριο, εἶναι τό Χάνι τοῦ Λιόλιου, μεταξύ του ὅρους Ξεροβούνι καί Ἀρδίνη, καί στίς κορυφές τῶν γραφικῶν χωριῶν Καστανιᾶς καί Ἁγίου Δημητρίου Ναυπακτίας. Ἐπίσης τό ἱστορικό ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Σωτήρας τῆς Περιστας ἀνακαινίσθηκε μέ χρήματα τῶν Περιστιάνων καί Ναυπακτίων καί μέ τήν προσωπική ἐπίβλεψη τοῦ ζεύγους Κώστα καί Κατίνας Λόη, στέκεται περήφανο ἐκεῖ ψηλά στόν Ζυγό μεταξύ Περίστα, Πέρκου καί Πλατάνου καί κάθε 6η Αὐγούστου ἐπαναλαμβάνεται τό θρησκευτικό καί ξακουστό πανηγύρι τῆς Περιστας μέ τήν συμμετοχή τῶν κατοίκων καί καλοκαιρινῶν ἐπισκεπτῶν ἀπό τά 12 χωριά πού ἀποτελοῦν σήμερα τόν Δῆμο Πλατάνου. Ἐκεῖνοι πού γεννήθηκαν πρίν ἀπό τό 1940 ἐνθυμοῦνται τόσο τά προπολεμικά γλέντια στά ὀρεινά χωριά τῆς Ρούμελης, ὅσο καί τίς τότε ταλαιπωρίες τῶν ὀρεινῶν κατοίκων... Σέ αὐτά τά ὀρεινά χωριά καί σέ αὐτά τά φτωχόσπιτα γεννήθηκαν καί ἀνδρώθηκαν μεγάλες στρατιωτικές, πολιτικές, ἐκκλησιαστικές καί ἐπιστημονικές μορφές τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.

  • Προβολές: 2717