Γράφτηκε στις .

Κύριο θέμα: Η' Γενικὴ Ἱερατικὴ Σύναξη

 

Η' Γενικὴ Ἱερατικὴ Σύναξη

Πραγματοποιήθηκε κατὰ τὸν μῆνα Ὀκτώβριο, Πέμπτη 9 τοῦ μηνός, ἡ Η' Γενικὴ Ἱερατικὴ Σύναξη, μὲ γενικὸ θέμα "Λατρεία καὶ θεία Λειτουργία".

Η' Γενική Ιερατική Σύναξη

Τὸ πρωΐ τελέσθηκε ἀρχιερατικὴ θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη μας κ. Ἰερόθεο, στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου. Τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Αἰδεσ. Πρώτ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης, ἀναφερόμενος στὸ ἔργο τοῦ Ἱερέως.

Ἀκολούθησε λήψη ροφήματος στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἡ ἀναμνηστικὴ φωτογραφία καὶ οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου στὴν Αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἄρχισε μὲ τὴν ἐπισήμανση ὅτι δὲν εἴχαμε ἔξοδο κάποιου ἀδελφοῦ Ἱερέως ἀπὸ τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ περασμένου ἔτους, γι' αὐτὸ καὶ δὲν ἔγινε τὸ καθιερωμένο μνημόσυνο. Ἐπίσης ἀνήγγειλε τὸν διορισμὸ ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Ἀρχιμ. Καλλινίκου Γεωργάτου στὴν θέση τοῦ τακτικοῦ Ἱεροκήρυκος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἐν συνεχείᾳ ἀνέπτυξε τὸ θέμα "Ἁγία Γραφὴ καὶ Λατρεία", ἀναφερόμενος στὶς ἔννοιες λατρεία, Ἁγία Γραφή, Παλαιὰ Διαθήκη, Καινὴ Διαθήκη, ἀναφέρθηκε στὰ "συμβαλλόμενα" πρόσωπα, τὰ ἱστορικὰ γεγονότα καὶ τὸ περιεχόμενο τῶν δύο Διαθηκῶν, στὴν σχέση καὶ τὴν προτεραιότητα τῆς λατρείας ἔναντι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στὴν ἀνάγνωση καὶ τὴν προετοιμασία ἀνάγνωσης τῆς Ἁγίας Γραφῆς μέσα στὴν θεία λατρεία καὶ τέλος στὴν ἐσχατολογία, ὅπως παρουσιάζεται στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, μὲ τὴν ἀέναη λατρεία, δίχως νὰ ὑπάρχη κτιστὸς ναὸς καὶ γραφή.

Ὁρισμένα χαρακτηριστικὰ λόγια του ἦσαν:

"Ὑπάρχει στενὴ σχέση μεταξὺ τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὴν ἄποψη ὅτι τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἐμπνεόμενα ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, γράφουν τὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, καθὼς ἐπίσης τὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς περιλαμβάνονται μέσα στὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας, καὶ βεβαίως ὁλόκληρα τμήματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἐπηρέασαν τὸν λατρευτικὸ πλοῦτο. Ἔτσι, ὁ πιστὸς ποὺ προσέρχεται στὴν λατρεία γιὰ νὰ ἀνυμνήση τὸν Θεὸ ἔρχεται σὲ ἐπικοινωνία καὶ σχέση μὲ τὸν βιβλικὸ πλοῦτο, ὅπως τὸ καθόρισαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Τὸ ὅτι ἐπάνω στὸ ἱερὸ θυσιαστήριο, ποὺ εἶναι τὸ κέντρο τῆς λατρευτικῆς συνάξεως, γιατί ἐκεῖ τελεσιουργεῖται τὸ μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, βρίσκεται τὸ Εὐαγγέλιο, δείχνει τὸν σύνδεσμο μεταξὺ τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῆς λατρείας.

Ἡ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα "τί προηγεῖται, ἡ Ἁγία Γραφὴ ἢ ἡ λατρεία;" κλίνει σαφῶς ὑπὲρ τοῦ δευτέρου, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία, τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καὶ οἱ πιστοὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὰ μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, συνήρχοντο στὴν λατρεία γιὰ νὰ ἀνυμνήσουν τὸν Ἀναστάντα Χριστὸ καὶ βεβαίως στὴν συνέχεια ἐγράφησαν τὰ εὐαγγελικὰ κείμενα, οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ οἱ Ἐπιστολές τους γιὰ νὰ στηρίξουν καὶ οἰκοδομήσουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε καὶ ἐνέταξε μέσα στὴν λατρεία της καὶ μερικὰ κείμενα ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη".

Ἐν συνεχείᾳ τὸν λόγο ἔλαβε ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Σιάσος, εἰσηγούμενος τὸ θέμα "ὁ Ἱερεὺς ὡς λειτουργός". Μίλησε γιὰ τὴν προετοιμασία τῆς θείας Λειτουργίας, τόσο τοῦ Ἱερέως, ὅσο καὶ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καὶ τοῦ Ναοῦ ἐν γένει, γιὰ τὴν εὐλάβεια ποὺ πρέπει νὰ τὸν διακατέχη, γιὰ τὴν τήρηση τοῦ τυπικοῦ καὶ τὴν σχέση δόγματος καὶ λατρείας, γιὰ τὴν προσευχὴ καὶ προσοχὴ τοῦ Ἱερέως, ποὺ ὅπως χαρακτηριστικὰ εἶπε, προσευχὴ δίχως προσοχὴ μοιάζει μὲ ἀποστολὴ γράμματος δίχως διεύθυνση παραλήπτη.

Στὴν ἐπακολουθήσασα συζήτηση ἐτέθησαν πολλὰ καὶ ἀλλεπάλληλα ἐρωτήματα, ὅπως: –Ὁ Μωϋσὴς εἶδε τὸν Θεὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον ἢ ἄλλως πῶς, καθόσον εἶναι γνωστὴ ἡ εὐαγγελικὴ ρήση "Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε"; –Πέρα ἀπὸ τὴν προσπάθεια γιὰ προσοχὴ καὶ προσευχή, ὑπάρχει καὶ ἡ ἀντίθετος ἐνέργεια τοῦ διαβόλου ποὺ στέλνει ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς ἀκολουθίας πολλοὺς πειρασμούς... –Ποιά πρέπει νὰ εἶναι ἡ μνημόνευση ὀνομάτων ὑπὸ τοῦ Ἱερέως κατὰ τὴν μεγάλη εἴσοδο; –Ποιά ἔκφραση εἶναι ὀρθή: παρακολουθούντων, συμμετεχόντων ἢ κάποια διαφορετική; –Ὅταν γίνεται συλλείτουργο, ποιός διαβάζει τὶς ἱερατικὲς εὐχές; –Πῶς νὰ φερόμαστε σὲ Ἐπιτρόπους ποὺ ἔχουν ἀποκτήσει παρρησία μὲ τὰ θεῖα; –Πῶς θὰ ἐφαρμοσθῇ ἀπ' ὅλους ἡ Συνοδικὴ Ἐγκύκλιος γιὰ θέματα τελετουργικῆς συμφωνίας, ὅπως ἡ μνημόνευση στὰ ἅγια, τὰ μνημόσυνα, τὸ μὴ γονάτισμα τὶς Κυριακές, κ.ά; –Πῶς θὰ ἀποφύγουμε τὸν ἄμετρο, ἐνίοτε καὶ ματαιόδοξο, στολισμὸ τῶν μνημοσύνων καὶ ἄλλων τελετῶν; –Πῶς θὰ ἀντιμετωπίζουμε τὴν διπλὴ ὀνοματοδοσία στὴν βάπτιση; –Πῶς θὰ ἐλέγχουμε τὴν πίστη τῶν ἀναδόχων; –Τί ἐνέργειες κάνει ἡ Ἐκκλησία προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίση τὶς νέες συνθῆκες καὶ τὰ νέα προβλήματα τῆς πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας σὲ θέματα ἐκκλησιασμοῦ; –Μὲ ποιὲς προϋποθέσεις μποροῦμε νὰ μνημονεύσουμε κάποιον στὴν ἁγία πρόθεση; –Πῶς καὶ γιατί συνδέονται νηστεία, ἐξομολόγηση καὶ θεία Κοινωνία; κ.ἄ.

Ἀκολούθησε γεῦμα στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου γιὰ ὅλους τοὺς Ἱερεῖς.

Μετὰ τὸ ἀπογευματινὸ ρόφημα συνεχίστηκε τὸ Συνέδριο μὲ τὴν εἰσήγηση τοῦ Ἱερομονάχου π. Σιλουανοῦ Πεπονάκη μὲ θέμα εἰσήγηση "Τὰ ἱερὰ σκεύη καὶ τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα τοῦ Ναοῦ". Ὁ π. Σιλουανὸς ἀναφέρθηκε στὴν ἱστορία καὶ τὴν συμβολικὴ σημασία τῶν ἱερῶν σκευῶν καὶ ἱερῶν ἀντικειμένων τοῦ Ναοῦ, στὴν ὁδὸ ποὺ δύναται καὶ πρέπει νὰ ἀκολουθῇ ὁ Ἐφημέριος γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν καταλλήλων, καὶ στὴν εὐθύνη ποὺ ἔχει ὁ Ἐφημέριος γενικὰ γιὰ τὸν Ἱερὸ Ναὸ στὸν ὁποῖον ὑπηρετεῖ.

Μετὰ τὴν εἰσήγηση ἐπακολούθησε μιὰ ἐξίσου ἐνδιαφέρουσα συζήτηση γιὰ τὰ λειτουργικὰ καὶ ποιμαντικὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦν τοὺς Ἱερεῖς. Ἔτσι συζητήθηκαν θέματα σχετικὰ μὲ τὸ ἱερὸ Βῆμα, τὰ τάματα, τὰ ξωκκλήσια, τὰ ἄμφια, τὴν κατάσταση τῶν ἐνοριακῶν Ναῶν καὶ τῶν παρεκκλησιῶν τῶν ὀρεινῶν ἐνοριῶν, τὰ ἀπαραίτητα δικαιολογητικὰ γιὰ τὴν ἔκδοση ἀδείας γιὰ ναΰδρια, κ.ἄ.

Στὴν σύναξη συμμετεῖχαν οἱ ἐνεργεία Ἐφημέριοι καὶ Ἱεροκήρυκες καθὼς καὶ πολλοὶ συνταξιοῦχοι Ἱερεῖς –ὅπως ὁ π. Δημήτριος Ἰωακείμ– ἐνενηκοντούτης λευίτης, οἱ ὁποῖοι ἐξυπηρετοῦν ἀκόμη μὲ προθυμία τὶς λειτουργικὲς ἀνάγκες τῆς Μητροπόλεως.

Σύναξη Πρεσβυτερῶν

Σύναξη Πρεσβυτερών

Στὰ πλαίσια τοῦ Γενικοῦ Ἱερατικοῦ Συνεδρίου πραγματοποιήθηκε καὶ ἡ Σύναξη Πρεσβυτερῶν γιὰ ἕκτη συνεχῆ χρονιά. Προηγήθηκε Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μᾶς κ. Ἰερόθεο στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς. Στὴ συνέχεια στὸ Ἐνοριακὸ Κέντρο τοῦ ναοῦ ἔγινε ἡ εἰσήγηση ἀπὸ τὴν Πρεσβυτέρα κ. Μαρία Πλατανιώτου-Τσιτσιρίκη μὲ θέμα "Ἡ ἀξία τῆς Πίστεως", ποὺ εἶναι καὶ ἡ ἀρχὴ μιᾶς νέας σειρᾶς θεμάτων πνευματικοῦ καταρτισμοῦ. Ἡ ἀνάπτυξη θεμάτων σχετικὰ μὲ τὴν ζωὴ καὶ τὸν ρόλο τῆς Πρεσβυτέρας στὴν οἰκογένεια, τὴν ἐνορία καὶ τὴν Ἐκκλησία εἶχε κατὰ τὸ δυνατὸν ἐξαντληθῆ τὰ προηγούμενα χρόνια.

Στὴ φετινὴ ὁμιλία τονίσθηκε ἡ χαώδης διαφορὰ μεταξὺ τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως καὶ τῆς πίστεως. Ἔγινε ἀναφορὰ στὰ δύο εἴδη πίστεως, τὴν πίστη ἐξ ἀκοῆς καὶ τὴν πίστη ἐξ Ἀποκαλύψεως καὶ μὲ ποιόν τρόπο ὁ ἄνθρωπος ὁδηγεῖται ἀπὸ τὸν πρῶτο βαθμὸ στὸν δεύτερο. Παρουσιάστηκαν γεγονότα ἀπὸ τὸν βίο συγχρόνων ἁγίων, οἱ ὁποῖοι φανέρωσαν πῶς ἐβίωσαν τὴν πίστη. Δόθηκαν κριτήρια ὀρθῆς βίωσης τῆς πίστεως καὶ ἁπλοὶ τρόποι συμπεριφορᾶς στὴν καθημερινή μας ζωὴ ποὺ ὁδηγοῦν σ' αὐτήν. Ἀπὸ τὴν ὅλη ἀνάπτυξη φάνηκε ἡ μεγάλη ἀξία τῆς πίστεως στὴ ζωή μας. Ἀκολούθησε συζήτηση καὶ ὁ Σεβασμιώτατος ἐδωσε λύσεις καὶ ἀπαντήσεις στὶς ἀπορίες τῶν Πρεσβυτερῶν. Ὁ βαθὺς θεολογικός του λόγος "ἐν ἁπλότητι" ἑστιάστηκε στὴν μεγάλη πίστη τῆς Χαναναίας τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ ἀναδύθηκε μέσα ἀπὸ τὴν ταπείνωσή της. Παρουσίασε ἐπίσης τὴν πίστη τῶν τριῶν ἁγίων γυναικῶν ποὺ ἑόρταζε ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἡμέρα ἐκείνη.

Ἀκολούθησε δεῖπνο ποὺ παρέθεσε ὁ "Σύνδεσμος Ἀγάπης" τῆς Ἐνορίας τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς. Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἐξελίχθηκε μέσα σὲ εὐχάριστη ἀτμόσφαιρα καὶ προσέφερε πνευματικὸ ἐφοδιασμὸ καὶ συνετέλεσε στὴν ἐπικοινωνία τῶν Πρεσβυτερῶν μὲ τὸν Ποιμενάρχη μας καθὼς καὶ μεταξύ τους.

 

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ