Skip to main content

Βιβλιοπαρουσίαση: Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: "Μιὰ βραδυὰ στὴν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὅρους" στὰ κινέζικα

“Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους” στα κινέζικα

Είχαμέ δημοσιεύσει καὶ παλαιότερα τὴν εἴδηση ὅτι τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου κ. Ἱεροθέου "Μιὰ βραδυὰ στὴν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὅρους", ποὺ ἔχει ἤδη δεκαεννιὰ ἐκδόσεις στὰ ἑλληνικὰ καὶ ἔχει μεταφρασθῆ σὲ δέκα ξένες γλῶσσες μὲ πρωτοβουλία τῶν μεταφραστῶν, μεταφράσθηκε καὶ στὰ κινέζικα γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς ἱεραποστολῆς στὴν Κίνα. Ὁ ἱεραπόστολος π. Ἰωνᾶς ἔστειλε τὸ μεταφρασμένο καὶ σελιδοποιημένο βιβλίο σὲ μορφὴ φίλμ, καὶ ἡ Ἱερὰ Μονὴ Πελαγίας ἀνέλαβε νὰ τὸ τυπώση καὶ νὰ τὸ ἀποστείλη μὲ κοντέϊνερ στὴν Τάϊ-Πέϊ μὲ δικά της ἔξοδα, ὥστε ὅλα τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὸ βιβλίο νὰ διατεθοῦν γιὰ τὶς ἀνάγκες τῆς νεογέννητης ὀρθόδοξης Ἐνορίας. (ὁ σύνδεσμος τῆς σελίδος τῆς ἐνορίας τῆς ἁγίας Τριάδος τῆς Τάϊ-Πέϊ τῆς Ταϊβὰν εἶναι ἐνημερωμένος: 2 Φεβρουαρίου 2015 http://www.orthodox.cn/catechesis/onenight/index.html

Ἐν συνεχείᾳ δημοσιεύεται ὁ πρόλογος τοῦ Σεβασμιωτάτου γιὰ τὴν ἔκδοση στὰ κινέζικα.

Τὸ παρὸν βιβλίο τὸ ὁποῖο γράφηκε πρωτοτύπως στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀλλὰ μεταφράσθηκε σὲ πολλὲς ἄλλες γλῶσσες, τώρα μεταφράσθηκε στὴν κινεζικὴ γλῶσσα, ἀπὸ τὴν ἄίιή ἔήήή, γιὰ τὶς ποιμαντικὲς ἀνάγκες τῆς ἱεραποστολῆς στὴν Ἄπω Ἀνατολὴ καὶ δημοσιεύεται μὲ τὴν φροντίδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν καὶ Λεβαδείας.

Πρόκειται γιὰ τὴν συνομιλία ποὺ εἶχα πρὶν 30, περίπου, χρόνια μὲ ἕναν ἐρημίτη μοναχό, ποὺ ἀσκεῖτο στὸ Ἅγιον Ὅρος, καὶ ἡ συνομιλία αὐτὴ ἀναφερόταν στὴν προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι ἀφ' ἑνὸς μὲν μιὰ προσπάθεια νὰ ἔλθη ὁ ἄνθρωπος σὲ συνάντηση μὲ τὸν Θεό, ἀφ' ἑτέρου δὲ εἶναι ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό, λόγῳ τῆς κοινωνίας μαζὶ Τοῦ.

Θὰ ἤθελα, εἰσαγωγικά, χάριν τῆς ἐνημερώσεως τῶν ἀναγνωστῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως, νὰ ὑπογραμμίσω μερικὰ διευκρινιστικὰ σημεῖα.

Τὸ Ἅγιον Ὅρος βρίσκεται στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀνήκει πνευματικὰ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο φροντίζει γιὰ τὴν καλὴ λειτουργία του. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο εἶναι ἡ πρωτόθρονη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ὄχι μόνον προεδρεύει στὶς Πανορθόδοξες Διασκέψεις, στὶς ὁποῖες συμμετέχουν ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ποὺ ζοῦν καὶ ἐργάζονται στὸν κόσμο, ἀλλὰ συγχρόνως ἀναλαμβάνει διάφορες πρωτοβουλίες γιὰ τὴν εὐστάθεια καὶ τὴν ἑνότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἐπίσης, οἱ μοναχοὶ ποὺ διαμένουν στὸ Ἅγιον Ὅρος ἀγωνίζονται γιὰ τὴν σωτηρία τους μέσα στὰ πλαίσια τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐννοεῖται ὡς κοινωνία ὁλοκλήρου του ἀνθρώπου (ψυχὴ καὶ σῶμα) μὲ τὸν προσωπικὸ Θεὸ καὶ ὄχι ὡς ἀπελευθέρωση δῆθεν τῆς ἀθανάτου ψυχῆς ἀπὸ τὸ θνητὸ σῶμα. Αὐτὴ ἡ σωτηρία ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεάνθρωπο Χριστό, ὁ Ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ ἀποβάλη τὴν Θεότητά Τοῦ, γιὰ νὰ σώση τὸν ἄνθρωπο. Στὸν Χριστὸ ἑνώθηκε ἡ θεία μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ ἔτσι ἔχουμε καὶ ἐμεῖς τὴν δυνατότητα νὰ κοινωνοῦμε τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸς ἔγινε τὸ μοναδικὸ φάρμακο γιὰ μᾶς.

Ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς μᾶς ἀπεκάλυψε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Τριαδικός - Πατήρ, Υἱὸς καὶ Ἅγιον Πνεῦμα - καὶ ὅτι τὰ πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔχουν κοινὴ οὐσία μεταξύ τους καὶ ἰδιαίτερες ὑποστάσεις. Ἡ διδασκαλία περὶ προσώπου - ὑποστάσεως εἶναι πολὺ σημαντικὴ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη θεολογία, γιατί ἔτσι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι οὔτε μιὰ ἀφηρημένη ἰδέα, ἀλλὰ οὔτε καὶ ταυτίζεται μὲ τὰ κτίσματα. Καὶ ὅσοι ἅγιοι μέσα στὴν Ἐκκλησία ἔφθασαν στὴν κοινωνία μὲ τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἀπέκτησαν ἐμπειρία αὐτῆς τῆς ἀλήθειας, ἀφοῦ αἰσθάνθηκαν ἀγάπη καὶ τρυφερότητα ἀπὸ τὰ Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ "ἰδέα" δὲν μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶ, μόνο τὸ πρόσωπο ἀγαπᾶ. Ὑπάρχουν κείμενα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ποὺ ἐγράφησαν ἀπὸ ἁγίους, καὶ δείχνουν αὐτὸν τὸν προσωπικὸ χαρακτῆρα τοῦ Θεοῦ. Γιὰ παράδειγμα ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς (7ïò αἰῶνας μ. Χ.) γράφει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἔρωτας καὶ ἐραστὸ καὶ ὡς ἔρωτας κινεῖται πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὡς ἐραστὸ ἑλκύει πρὸς τὸν ἑαυτό του τὰ δεκτικὰ τοῦ ἔρωτος.

Ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Χριστὸ καὶ δι' αὐτοῦ μὲ τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἐπιτυγχάνεται μὲ τὰ μυστήρια καὶ τὴν ἄσκηση. Μὲ τὰ μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος γινόμαστε μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, καὶ μὲ τὴν θεία Εὐχαριστία κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης, ἡ ἄσκηση εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, διὰ τῶν ὁποίων ἐντολῶν θεραπεύεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰ πάθη του καὶ ἑνοποιεῖται ἐσωτερικά. Ἀκριβῶς γι' αὐτὸν τὸν λόγο λέμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι πνευματικὸ Νοσοκομεῖο, ποὺ θεραπεύει καὶ μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο, δηλαδὴ τὴν φιλαυτία τὴν μετατρέπει σὲ φιλοθεΐα καὶ φιλανθρωπία. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἄγνωστος, ἀλλὰ οἰκεῖος, καὶ ὁ συνάνθρωπος δὲν εἶναι ξένος, ἀλλὰ ἀδελφός. Ἔτσι ἀναπτύσσονται προσωπικὲς σχέσεις μεταξὺ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ Θεοῦ.

Ἡ προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ, ποὺ ἀναλύεται σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο, ἐκφράζει τὴν ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεό, καὶ ἀποβλέπει στὴν ἀπόκτηση τῆς προσωπικῆς σχέσης του μὲ τὸν Θεό. Μὲ τὴν προσευχὴ ποὺ γίνεται μέσα στὰ πλαίσια τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ὁ ἄνθρωπος ἐκφράζει, ἀλλὰ καὶ αὐξάνει τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεό, καὶ στὴν συνέχεια ἀγαπᾶ καὶ ὅλον τὸν κόσμο, τὸν ὁποῖο ἀγαπᾶ ὁ Θεός. Ἔτσι ἡ προσευχὴ εἶναι μιὰ πορεία, μιὰ ἐνέργεια, μιὰ δύναμη.

Ὁ π. Ἰωνᾶς διακονεῖ αὐτὴν τὴν θεολογία. Συνάντησε στὸ Ἅγιον Ὅρος μοναχούς, ποὺ γνώρισαν τὸν Θεὸ καὶ ἀγάπησαν τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὁλόκληρη τὴν κτίση πραγματικά. Βρίσκεται καὶ ἐκεῖνος σὲ αὐτὴν τὴν προοπτική. Ἔλαβε τὶς εὐχὲς αὐτῶν τῶν ἁγίων μοναχῶν καὶ τώρα ἐργάζεται ἱεραποστολικὰ στὴν Ταϊβάν. Αὐτὸ μὲ χαροποιεῖ ἰδιαίτερα καὶ προσεύχομαι στὸν Θεὸ νὰ τοῦ δίνη δύναμη καὶ πνευματικὴ ἔμπνευση στὸν ἀγῶνα του. Ἡ παροῦσα ἔκδοση εἶναι μιὰ προσφορὰ ἀγάπης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας) στὴν ἱεραποστολικὴ διακονία, τὴν ὁποία ἐπιτελεῖ ὁ π. Ἰωνᾶς στὴν Ταϊβάν.

Συγχρόνως, εὔχομαι στοὺς ἀναγνώστας αὐτοῦ τοῦ βιβλίου νὰ δοκιμάσουν τὴν ἀξία καὶ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς στὸν προσωπικὸ Θεό, τὴν ἀξία καὶ τὴν δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ἡ προσευχή, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τον Σιναΐτη εἶναι συνουσία ἀνθρώπου καὶ Θεοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ θεία ἐνέργειά Τοῦ, εἶναι μεγάλη δύναμη.

Σὲ μιὰ ἐποχὴ μοναξιᾶς καὶ ἀπογνώσεως ἡ αἴσθηση τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία μαζὶ Τοῦ προσφέρει ὑπαρξιακὴ εἰρήνη, ἀγάπη καὶ μᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ τὴν δουλεία ποὺ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν τὰ κτίσματα.

Ἔγραφα στὴν Ναύπακτο

τὴν 10η Ἰανουαρίου 2004,

ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης

Ὁ Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

  • Προβολές: 3036