Στις 28 Μαρτίου 2004, πραγματοποιήθηκε απογευματινή εκδρομή των Κατηχητικών Σχολείων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Βομβοκούς. Στην εκδρομή συμμετείχαν συνολικά 55 παιδιά από τέσσερις τάξεις του Κατηχητικού σχολείου, Κατώτατο και Κατώτερο, (παιδιά του Δημοτικού) των εξής ενοριών: Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοπαναγιάς, Αγίου Γεωργίου Κεφαλόβρυσου, Αγίου Νικολάου Λυγιά και Αγίου Ανδρέου Ξηροπηγάδου.
Η επίσκεψη στην Ιερά Μονή άρχισε με την τέλεση της Ιεράς Παρακλήσεως στην Υπεραγία Θεοτόκο, στο ναό της Μονής. Στα παιδιά μοιράστηκαν βιβλιαράκια της Ιεράς Παρακλήσεως, έτσι ώστε να μπορούν να την παρακολουθούν καλύτερα. Συμμετείχαν μάλιστα και αυτά, όταν με την προτροπή του ιερέως, έψαλλαν όλα μαζί το “Κύριε ελέησον”. Ήταν πράγματι, πολύ συγκινητικό ν ακούη κανείς όλες αυτές τις φωνούλες να γεμίζουν το ναό και μάλιστα ήρεμα χωρίς ένταση και παραφωνίες. Επίσης, στο τέλος της Παρακλήσεως, όλα μαζί τελείως αυθόρμητα απήγγειλαν το Τρισάγιο και το “Πάτερ ημών” με θέρμη ψυχής, αλλά και πολύ συντονισμένα. Είναι αξιοσημείωτο πώς τα παιδιά μέσα στο ναό είχαν μια πολύ καλή συμπεριφορά, για την οποία τα είχαν προετοιμάσει βέβαια οι Κατηχήτριές τους, διότι η ευπρέπεια και η τήρηση της τάξεως μέσα στο ναό διδάσκονται από την παιδική ηλικία.
Μετά το πέρας της Παρακλήσεως ακολούθησε σύντομος λόγος του π. Καλλινίκου στα παιδιά. Κατόπιν ακολούθησε το κέρασμα στο αρχονταρίκι και για το υπόλοιπο της ώρας ακολούθησε παιχνίδι, ποδόσφαιρο για τα περισσότερα αγόρια, σε χώρο που διαθέτει η Μονή και για τα υπόλοιπα, αγόρια και κορίτσια, άλλα παιχνίδια, που είχαν ετοιμάσει σε συνεργασία με τις Κατηχήτριές τους. Πραγματικά χάρηκαν πολύ και η ώρα πέρασε όμορφα και γρήγορα. Πριν την αναχώρηση πολλά παιδιά συμμετείχαν στον καθαρισμο του χώρου της Μονής, που χρησιμοποίησαν, έτσι ώστε η επίσκεψή τους να μην αφήση παρά μόνον θετικές εντυπώσεις.
Πρέπει να σημειωθή πώς το πρόγραμμα της εκδρομής, που καταρτήσθηκε από το Γραφείο Νεότητος σε συνεργασία με τους Κατηχητές, δεν ήταν τυχαίο, αλλά είχε και μια θεολογική διάσταση. Ήθελε να δείξη στα παιδιά μας πώς στη ζωή του Ορθόδοξου Χριστιανού πρώτο μέλημα είναι η εκκλησιαστική ζωή και η δοξολογία στο Θεό και κατόπιν ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή, ο πνευματικός λόγος, η τροφή και το παιχνίδι. Αλλά και από παιδαγωγικής απόψεως, στην πράξη, φάνηκε πώς αυτή η σειρά είναι η σωστότερη, αφού αρχικά τα παιδιά εισέρχονται στο ναό ήσυχα, καθαρά και προσευχόμενα, ενώ ύστερα από το παιχνίδι ούτε εύκολο είναι να ξανασυνταχθούν για να μπούν στο ναό, ούτε σε κατάσταση προσευχής μπορούν εύκολα να περιέλθουν.
Η επίσκεψη των Κατηχητικών σχολείων στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Βομβοκούς έφτασε στο πέρας της. Φαίνεται δε πώς ήταν ιδιαιτέρως ευλογημένη, αφού παρ όλη την συννεφιά που επικρατούσε εκείνο το απόγευμα, δεν έβρεξε παρά μόνον όταν τα παιδιά έπρεπε να επιβιβασθούν στο πούλμαν, οπότε και άρχισε να πέφτη καταρρακτώδης βροχή.
Ας ευχηθούμε ο Θεός να ευλογήση και άλλες τέτοιες εκδρομές, όπου διδάσκονται στα παιδιά μας η σχέση θεωρίας και πράξης, δηλαδή το πέρασμα από το μάθημα του Κατηχητικού στην έμπρακτη ζωή του Χριστιανού, η αξιοποίηση και η εφαρμογή των όσων έχουν διδαχθή, αλλά και η συμπεριφορά, η ευπρέπεια και η ευγένεια του Χριστιανού μέσα και έξω από το ναό, όλα αυτά σεβόμενοι πάντοτε τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της τρυφερής παιδικής ηλικίας.
Σ.Σ.
Νεανικά
Τα κείμενα που έπονται είναι γραμμένα από τα παιδιά του κατωτέρου κατηχητικού σχολείου Αγίου Νικολάου Λυγιά, και αποτελούν σύνοψη ορισμένων μαθημάτων που διδάχθηκαν από την κατηχήτριά τους.
Νηστεία
Νηστεία σημαίνει εγκράτεια. Κατά τις περιόδους νηστείας συγκρατούμε τον εαυτό μας από τις τροφές και δεν τρώμε κρέας, ψάρια, αυγά, γάλα και τα παράγωγά του, πολλές φορές και λάδι. Αλλά όμως πρέπει να κάνουμε εγκράτεια και σε πολλά άλλα, όπως να προσέχουμε να μη θυμώνουμε, να μη μαλώνουμε, να μη βλασφημούμε, να κρατάμε τη γλώσσα μας, δηλαδή να συγκρατούμε τον εαυτό μας από την κακογλωσσιά. Νηστεία σημαίνει να κόψουμε το “εγώ” και το “θέλω”, το ψέμα, την αθέτηση υποσχέσεων, να εξαφανίσουμε τη ζήλεια και το μίσος. Όταν τα κάνουμε όλα αυτά τότε η νηστεία μας είναι πραγματική και είναι δεκτή από το Θεό.
Οι άνθρωποι που νηστεύουν δεν πρέπει να το δείχνουν, ούτε να λένε ότι νηστεύουν. Επίσης δεν πρέπει ν’ αναγκάζουμε κάποιον άνθρωπο να νηστεύει. Για όσους όμως θέλουν ν’ ακολουθήσουν την πνευματική ζωή και να φτάσουν κοντά στο Θεό, η νηστεία είναι ένα υποχρεωτικό στάδιο, είναι μια εξάσκηση. Άλλωστε οι άγιοι, για να φτάσουν στην αγιότητα, δηλαδή να φτάσουν κοντά στο Θεό, ασκήθηκαν και πέρασαν από πολλές νηστείες. Έτσι κι εμείς για να γίνουμε καλύτεροι χριστιανοί, και γιατί όχι και άγιοι, πρέπει να τηρούμε τις νηστείες όταν είμαστε υγιείς, καθώς και ό,τι άλλο μπορούμε (προσευχή, ελεημοσύνη, μετάνοια).
Πρώτος νήστεψε ο ίδιος ο Χριστός και μας έδειξε το σωστό παράδειγμα της νηστείας και της εγκράτειας. Και αυτό παρόλο που δεν είχε ανάγκη να γίνει άγιος, αφού είναι ο ίδιος ο Θεός, αλλά για να μας ανοίξει το δρόμο της νηστείας.
Επίσης κι εμείς τα παιδιά πρέπει να είμαστε το παράδειγμα, για όσους γονείς, μητέρα ή πατέρα δεν τηρούν τη νηστεία, πρέπει εμείς τα παιδιά να τους μεταπείσουμε να κάνουν νηστεία. Γιατί την κάνουμε για το δικό μας καλό, για τη δική μας ωφέλεια.
Οι άνθρωποι λοιπόν κατά την περίοδο της νηστείας πρέπει ν’ απέχουν από τις απολαύσεις της ζωής, να προσεύχονται και πρέπει να προσπαθούν να μένουν καθαροί στο σώμα και στην ψυχή τους.
Αριστείδης Αδραχτάς, Ε’ Δημοτικού
Αγγελική Παπαπολίτη, Β’ Δημοτικού
Νικόλαος Πασχάλης, Δ’ Δημοτικού
Σαββούλα-Ελισάβετ Τρομπούκη, Ε’ Δημοτικού
Ελπινίκη Τσούμα, Γ’ Δημοτικού
Προσευχὴ
Προσευχή είναι η συνομιλία μας με το Θεό. Προσεύχομαι επομένως σημαίνει μιλάω στον Πατέρα Θεό. Η προσευχή είναι ιερή. Για να προσευχηθούμε στο Θεό θα πρέπει να είμαστε καθαροί στην ψυχή και σ’ αυτό βοηθάει πολύ η νηστεία. Θα πρέπει επίσης να πιστεύουμε σε Αυτόν αληθινά. Μπορούμε να προσευχηθούμε και στην Παναγία μας και στους αγίους.
Υπάρχουν πολλών ειδών προσευχές. Άλλες υμνούν το Θεό, και μπορούμε στην προσευχή μας να ευχαριστούμε το Χριστό για όλα τα αγαθά που μας δίνει και για τη στοργική Του αγάπη. Κι εμείς κάθε φορά που κάνουμε την προσευχή μας Τον ευχαριστούμε που μας δίνει πάντα δύναμη, χαρά και ευτυχία. Η προσευχή αυτή ονομάζεται Δοξολογία. Άλλες ζητούν κάτι σημαντικό από τον Κύριο, την Παναγία και τους αγίους. Η προσευχή αυτή ονομάζεται Παράκληση.
Προσευχή μπορούμε να κάνουμε κάθε ώρα της ημέρας. Κάνουμε το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ, και ζητάμε από το Θεό να πάει καλά η μέρα μας. Προσευχή κάνουμε και στο τραπέζι, πριν και μετά από το γεύμα και το δείπνο.
Άρα συμπεραίνουμε ότι η προσευχή είναι πολύ σημαντική. Προσευχή μπορούμε να κάνουμε κάθε στιγμή. Θα ήταν ωραίο να ήταν όλη η ζωή μας μια προσευχή.
Δημήτρης Καραγιάννης, Γ’ Δημοτικού
Παγώνα Πολιτοπούλου, Β’ Δημοτικού
Γεώργιος Τσούμας, Στ’ Δημοτικού
Ελπινίκη Τσούμα, Γ’ Δημοτικού