Ἐλευθερία

Οἱ κατὰ Χριστὸν σαλοὶ ἀνῆκαν σὲ μιὰ κατηγορία ἀνθρώπων ποὺ ἀποφάσιζαν νὰ ἀκολουθήσουν μιὰ δύσκολη ὁδό. Ζῶντες στὶς πόλεις, προσεποιοῦντο τὸν τρελλό. Ἔκαναν πράξεις ποὺ θὰ ἔκανε ἕνας τρελλός, ἀλλὰ ὅμως οἱ πράξεις αὐτὲς εἶχαν οὐσιαστικὸ περιεχόμενο. Οἱ κατὰ Χριστὸν σαλοὶ εἶχαν σὲ ὕψιστο βαθμὸ νοερὰ ἐνέργεια, εἶχαν ἀκόμη σώας τὰς φρένας, διάλεγαν ὅμως ἕναν σκληρὸ δρόμο καὶ τρόπο ζωῆς ...

Ἡ ζωὴ τῶν κατὰ Χριστὸν σαλῶν ἦταν μιὰ τελεία, ἴσως καὶ ἀκραία ἐφαρμογὴ τῆς μωρίας κατὰ Χριστόν, ποὺ εἶναι ἡ πεμπτουσία ὅλου τοῦ πνεύματος τοῦ Εὐαγγελίου. Δὲν μποροῦν, βέβαια, ὅλοι νὰ παριστάνουν τὸν κατὰ Χριστὸν σαλό, ὅπως τὸ εἴδαμε προηγουμένως, γιατί αὐτὸ εἶναι ἕνα ἰδιαιτερο χάρισμα καὶ μιὰ ἰδιαίτερη εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὅλοι μποροῦν νὰ βιώσουν τὴν κατὰ Χριστὸν σαλότητα σὲ μετριότερη μορφὴ καὶ ἀνάλογη προσαρμογή. Καὶ αὐτὸ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ ζωὴ ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία, ζωὴ τῆς ἀγάπης, τῆς πίστεως, τῆς ἐγκρατείας ἀποβλέπει καὶ ἐμπνέεται ἀπὸ ἕνα ἄλλο πολίτευμα, ποὺ εἶναι σαφῶς ἀντίθετο ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα πολιτεύματα. Ὅλη αὐτὴ ἡ ζωὴ ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ γίνη εὔκολα ἀντιληπτὴ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ κέντρο τους ἔχουν τὴν λογικὴ καὶ τὶς αἰσθήσεις. Ἡ χριστιανικὴ ζωή, χωρὶς νὰ καταργῇ τὴν λογικὴ καὶ τὶς αἰσθήσεις, κινεῖται πέρα ἀπὸ αὐτές.