Γράφτηκε στις .

Εἰδήσεις - Η εορτή του Αγίου Βλασίου στον Δήμο Παρακαμπυλίων

Η εορτή του Αγίου Βλασίου στον ημιορεινό-ορεινό Δήμο Παρακαμπυλίων της Μητροπόλεώς μας

Με επισημότητα και με μεγάλη προσέλευση πιστών, παρά την κακοκαιρία, τελέσθηκε η φετινή πανήγυρη του αγίου Βλασίου στον ημιορεινό-ορεινό Δήμο Παρακαμπυλίων της Μητροπόλεώς μας, στις 11 Φεβρουαρίου ε.ε.. Τον πανηγυρικό Εσπερινό με την αρτοκλασία τέλεσε ο Εφημέριος Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Μάλαινος, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.

Την κυριώνυμο ημέρα του ιερατικού Συλλείτουργου προεξήρχε ο Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Ακαρνανίας Αρχιμ. π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης και συλλειτούργησαν οι Ιερείς της Επαρχίας. Το ιερό αναλόγιο διηύθυνε ο κ. Λουκάς Σκιαδάς. Μετά την θεία Λειτουργία ο π. Κωνσταντίνος παρέθεσε εόρτιο τράπεζα, στην οποία παρεκάθησαν οι Ιερείς, οι ιεροψάλτες, οι αρχές του τόπου με επικεφαλής τον Δήμαρχο Παρακαμπυλίων και όσοι πιστοί το επιθυμούσαν, συμπληρώνοντας έτσι το λατρευτικό πανηγύρι της θείας Λειτουργίας.

Πληροφοριακά να σημειώσουμε ότι πριν τον Πόλεμο του '40, στον Κάτω Άγιο Βλάσιο υπήρχε η Εκκλησία του Αγίου Βλασίου, ενώ στον Άνω Άγιο Βλάσιο υπήρχε Εκκλησία της Παναγίας. Στις 23-12-1943 οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό και τις Εκκλησίες του. Το 1945 που έγινε η ανοικοδόμηση, μερικοί κάτοικοι θέλησαν να αφιερώσουν στον άγιο Βλάσιο και την Εκκλησία που κτίσθηκε στα ερείπια του Ναού της Παναγίας, πράγμα που τελικά πέτυχαν, παρά την αντίδραση του τότε Εφημερίου αειμνήστου π. Κωνσταντίνου Σαφαρίκα. Έκτοτε, η περιοχή τελεί δύο ιερές πανηγύρεις στο όνομα του Αγίου Βλασίου. Μία την ημέρα της μνήμης του, στις 11 Φεβρουαρίου, και μία την ημέρα της αναμνήσεως του θαύματος διάσωσης του χωριού επί τουρκοκρατίας, στις 17 Αυγούστου.

Το εορταστικό γεύμα του συνταξιούχου Καθηγητού της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων και Γενικού Διευθυντού Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Ευθυμίου Στυλιαρά πραγματοποιήθηκε κατ' έθος σε εστιατόριο στην παραλία του Γριμπόβου. Ο κ. Στυλιαράς συνδέει την ονομαστική του εορτή με δείπνο που παραθέτει, καλώντας τον Μητροπολίτη και τους Ιερείς των Γραφείων της Μητροπόλεως για να ευλογήση το τραπέζι, καθώς και όλους τους συγγενείς του με σκοπό την σύσφιξη των σχέσεών τους και την ευκαιρία δια διάλυση τυχόν παρεξηγήσεων. Ο κ. Ευθύμιος είναι τύπος φιλοπρόοδου, φιλομαθούς και κοινωνικού Ρουμελιώτη, που παρά την κοινωνική του πείρα και πολυμάθεια διατήρησε την αγνότητα και αγαθότητα των αισθημάτων του. Τις γνώσεις και τα αισθήματά του έχει την θέληση και την ικανότητα να τα κοινοποιή έμμετρα σε στίχους. Ο κ. Στυλιαράς, για να ευχαριστήση τον Μητροπολίτη και όλους τους προσκεκλημένους, εκφώνησε έναν μικρό εισαγωγικό λόγο περί των ειδών ψυχαγωγίας. Ο Σεβασμιώτατος του ευχήθηκε καταλλήλως και του προσέφερε μια εικόνα της Αγίας Παρασκευής. Όλοι οι συνδαιτημόνες γινόμαστε μέτοχοι των αγνών αυτών αισθημάτων του κ. Ευθυμίου και γι' αυτό τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε ο Θεός να τον διατηρή πάντα εύθυμο και να του χαρίζη έτη πολλά.

Από το κήρυγμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου κατά τα θυρανοίξια του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Πασάμπαχτσε στην ασιατική πλευρά του Βοσπόρου.

«Αλλ' η αναστήλωσις, ο ευπρεπισμός και η αποκατάστασις του Ναού του Πασάμπαχτσε είναι ταυτοχρόνως, αγαπητοί, και ένα μεγαλόφωνον μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν ότι δεν απεκάμαμεν, ότι δεν εκάμφθημεν, ότι δεν απηλπίσθημεν, ότι δεν εσκέφθημεν ουδέ πόρρωθεν να εγκαταλείψωμεν τας Θερμοπύλας μας, ότι δεν προτιθέμεθα να αφήσωμεν ουδέ κατ' ελάχιστον τας ιδιοτροπίας της Ιστορίας να μας αφανίσουν εις τέλος.

Αυτή είναι η επίγειος πατρίς μας, εδώ έχομεν τας ρίζας μας, εδώ είναι η ιστορία μας, εδώ είναι οι τάφοι και τα ιερά οστά των πατέρων μας, εδώ είναι η καρδιά μας και εδώ θα μείνωμεν! Είμεθα ολίγοι, αλλά ταυτοχρόνως και πολλοί.

Ο μαρτυρικός Οικουμενικός Θρόνος έχει πολλά τέκνα ανά πάσαν την υφήλιον. Είμεθα αδύναμοι, αλλά ταυτοχρόνως και ισχυροί εν τω δικαίω μας και εν τη ισχύϊ την οποίαν μας δαψιλεύει εξ ουρανού ο Θεός της δικαιοσύνης.

Είμεθα πτωχοί αλλά και πλούσιοι εις αξιοπρέπειαν, εις πίστιν, εις ευσέβειαν, εις ελπίδα, εις αγάπην, εις υπομονήν, εις εγκαρτέρησιν, εις θείαν συναντίληψιν. Είμεθα πλήρως παραδεδομένοι εις την αγάπην και την πρόνοιαν του Θεού, τας πρεσβείας της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων». (romfea.gr).

Ο π. Προκόπιος του Αγίου Παντελεήμονα

«Ο π. Προκόπιος βιώνει τα δρώμενα στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα τα τελευταία 17 χρόνια ως ιερέας στον ομώνυμο ιερό ναό. Τα μάτια του έχουν δει τη γειτονιά να αλλάζη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, να γίνεται ένα μωσαϊκό φυλών με την έλευση και εγκατάσταση μεταναστών, πρώτα Αλβανών. Μετά ακολούθησαν Πολωνοί, Ρώσοι, Βούλγαροι, Κινέζοι και πιο πρόσφατα μετανάστες από το Μπανγκλαντές, Πακιστανοί και –κυρίως– Αφγανοί. Ναι, έχει δεχθεί παράπονα από ενορίτες γι’ αυτήν την πανσπερμία, για ανάρμοστες συμπεριφορές, ο π. Προκόπιος αφουγκράζεται τον φόβο και την αγωνία όλων. Ωστόσο, όπως λέει στην «Κ», στηρίζει τους μετανάστες στον αγώνα τους να επιβιώσουν, αφού «αυτός είναι ο δρόμος της Εκκλησίας». Μάλιστα, ο ίδιος αρνήθηκε να «ηγηθή» στη διαδήλωση που πραγματοποίησαν πρόσφατα κάτοικοι (και μη) του Αγ. Παντελεήμονα για την υποβάθμιση της περιοχής από την ασφυκτική παρουσία μεταναστών. "Δεχθήκαμε απειλές και εκβιασμούς. Με έπαιρναν τηλέφωνο και απειλούσαν ότι θα μαζέψουν υπογραφές να με διώξουν από την ενορία. Τους είπα “διώξτε με, αλλά δεν μπορώ να φερθώ διαφορετικά, έτσι δίδασκε ο Χριστός. Για μένα δεν είναι ξένοι, είναι άνθρωποι"... "Δεν κατηγορώ τους κατοίκους για την αγανάκτησή τους, κανείς δεν θέλει να ζη μέσα στην υποβάθμιση. Ωστόσο, δεν μπορούσα να συνταχθώ στη διαμαρτυρία τους γιατί δεν έπρεπε να γίνη έτσι, μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους. Υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να λυθούν, αλλά χωρίς αυτοί οι άνθρωποι να σκεφτούν ότι δεν τους θέλουμε ή δεν τους συμπαθούμε". Σύμφωνα με τον πατέρα Προκόπιο, μετά τη διαδήλωση της 24ης Νοεμβρίου, πολλοί από τους Αφγανούς εξαφανίστηκαν από την περιοχή, ενώ κάποιοι από αυτούς έπεσαν θύματα βίαιων επιθέσεων. Ο ίδιος, όπως και μέλη φιλανθρωπικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, εξακολουθεί να στέκεται στο πλευρό των αναξιοπαθούντων ξενόφερτων. "Δεν έχουν καν κουβέρτες να ζεσταθούν αυτές τις ημέρες, εμείς προσπαθήσαμε να τους βοηθήσουμε προσφέροντάς τους, με τη βοήθεια της ΜΚΟ “Αλληλεγγύη”, τρόφιμα, ρούχα, κλινοσκεπάσματα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Εκείνο που με συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν ο ενθουσιασμός τους όταν τους πήγαμε μέσα στις εορτές παιχνίδια για τα παιδιά, για τα παιδιά που έβλεπαν έως τώρα παχνίδια στα χέρια μόνο άλλων παιδιών. Τα μάτια τους έλαμπαν από χαρά, τα συναισθήματα που μας χάρισαν δεν περιγράφονται". (Κυριακάτικη Καθημερινή, 18-1-2009).

 

 

ΕΙΔΗΣΕΙΣ