Γράφτηκε στις .

Γεγονὸς καὶ Σχόλιο: Στοιχεία αυτοκριτικής

Σέ ρεπορτάζ τής Εφημερίδος «Τό Βήμα» (21-2-2010) παρετέθη μιά φράση πού δείχνει ποιά είναι η άποψη τών Ευρωπαίων γιά τούς Έλληνες, μέ αφορμή τήν οικονομική κρίση πού διέρχεται η Πατρίδα μας. Λένε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας: «Είσθε απείθαρχοι, σπάταλοι καί καλοπερασάκηδες».

Αυτή η άποψη μπορεί νά είναι υπερβολική καί λίγο ρατσιστική, αλλά υπάρχει μιά δόση αληθείας. Υπάρχουν συμπατριώτες μας πού προσπαθούν νά αποφύγουν τήν τήρηση τών νόμων καί μάλιστα μηχανεύονται πολλούς τρόπους γιά νά φοροδιαφεύγουν, ζούν σπάταλα καί επιδιώκουν τήν ευημερία, τήν καλοπέραση.

Ταξιδεύοντας πολλές φορές στήν Ευρώπη, διεπίστωσα ότι η μέση κατηγορία τών Ευρωπαίων ζούν μέ λιτότητα στό φαγητό, στήν ενδυμασία καί τόν καθημερινό τρόπο ζωής. Επίσης οι ίδιοι επανειλημμένως μού έχουν πεί ότι όταν επισκέπτωνται τήν Ελλάδα διαπιστώνουν ότι εδώ κυκλοφορεί πολύς πλούτος καί οι Έλληνες ζούν πολυδάπανα καί πλουσιοπάροχα.

Aυτό τό διαπιστώνουμε όλοι μας. Οι περισσότεροι συμπατριώτες μας πολλές φορές τήν εβδομάδα τρώνε στά εστιατόρια, επισκέπτονται επανειλημμένως κέντρα διασκέδασης, ξοδεύουν πολλά χρήματα γιά διακοπές καί μετακινήσεις στό εξωτερικό καί τό εσωτερικό, τίς περισσότερες φορές χωρίς νά υπάρχη ιδιαίτερη ανάγκη, καταναλώνουν πολλά χρηματικά ποσά σέ άσκοπες δαπάνες, σέ τηλέφωνα κλπ. καί γενικά ζούν μιά σπάταλη ζωή. Μερικοί φθάνουν στό σημείο νά παίρνουν από τίς Τράπεζες καταναλωτικά δάνεια γιά νά διασκεδάσουν ή νά κάνουν διακοπές καί αυτό τούς δημιουργεί στήν συνέχεια ιδιαίτερο άγχος.

Ο ευδαιμονιστικός τρόπος ζωής έχει γίνει γιά πολλούς ο πραγματικός σκοπός τους, η φιληδονία, η φιλαργυρία καί η φιλοδοξία βρίσκονται σέ έξαρση. Θεωρώ ότι αυτό είναι τό μεγαλύτερο πρόβλημα καί τής ζωής μας αλλά καί τής κοινωνίας μας.

Η οικονομική κρίση πού διέρχεται η χώρα μας ασφαλώς θά αντιμετωπισθή από τήν πολιτική ηγεσία τού τόπου, θά βρεθούν οι κατάλληλες λύσεις, αλλά εκείνο πού πρέπει όλοι μας νά προσέξουμε είναι νά περικόψουμε τίς σπατάλες, νά περιορίσουμε τόν καταναλωτισμό, νά ζούμε όσο τό δυνατόν περισσότερο ασκητικά.

Καί βέβαια μιά τέτοια ασκητική νοοτροπία δέν πρέπει νά αποβλέπη στήν συσσώρευση υλικών αγαθών, αλλά κυρίως στήν εξάσκηση τής φιλανθρωπίας πρός τούς συνανθρώπους μας. Δυστυχώς, η ευδαιμονία συνδέεται μέ τήν φιλαυτία, τήν άρνηση τής φιλανθρωπίας. Έτσι, η ευδαιμονία, η καλοπέραση συνδέεται μέ τόν ατομισμό καί τήν αντιεκκλησιαστική ζωή.

Η ευαγγελική ζωή, όπως τήν δίδαξε ο Χριστός και τήν βίωσαν οι Απόστολοι καί οι Άγιοι, είναι η πιό γνήσια καί ελεύθερη ζωή. Ο Θεόληπτος Φιλαδελφείας, διδάσκαλος τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά, γράφει ότι «η λύσις τών αισθήσεων, δεσμός γίνεται τής ψυχής καί ο δεσμός τών αισθήσεων, ελευθερία βραβεύει τή ψυχή» (Δ, 6).

Η οικονομική κρίση πού περνάμε τόν τελευταίο καιρό μάς δίνει τήν ευκαιρία γιά αυτοκριτική, αυτοέλεγχο, ασκητική ζωή καί γιά απελευθέρωση από τήν δυναστεία τής καλοπέρασης.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ