Εἰδήσεις Ἰουνίου 2010

«...Η Ρωσσία, αφ' ότου εδέχθη παρά τής Κωνσταντινουπόλεως τό άγιον Βάπτισμα καί τό Ευαγγέλιον, έχει προσφέρει εις τήν Εκκλησίαν πολλούς Αγίους, Μάρτυρας, Οσίους, Ομολογητάς, θεοσόφους Ιεράρχας καί Νεομάρτυρας, οι οποίοι αποτελούν τόν καλλιανθή στέφανον καί τήν αιωνίαν δόξαν της! Διά τών ευχών των ο Μακαριώτατος Πατριάρχης κ. Κύριλλος καί η περί αυτόν σεπτή Ιεραρχία συνεχίζουν νά παιδαγωγούν άριστα τόν λαόν εις Χριστόν, ο Μοναχισμός ανθεί, οι Ναοί υπερπληρούνται από πιστούς, ο λόγος τού Θεού τρέχει διά πολλών οδών μέχρι τά πλέον απομεμακρυσμένα σημεία τής Χώρας, αι πληγαί τάς οποίας είχεν ανοίξει η μακρά νύκτα τής μαχητικής αθεΐας επουλώθησαν, ο Σταυρός λάμπει πλέον ολόφωτος, όχι μόνον εις τούς Ναούς καί τάς οικίας, αλλά καί εις αυτούς τούς θώκους τής κοσμικής εξουσίας, καί, τό καί σπουδαιότερον, εις τάς καρδίας καί τήν καθημερινήν ζωήν τής μεγάλης πλειονότητος τού λαού. Τούτο διεπιστώσαμεν ιδίοις όμμασι καί δοξάζομεν από καρδίας τό όνομα τού Θεού. Όντως, «αύτη η αλλοίωσις τής δεξιάς τού Υψίστου»! ...

Πατρικώς συνιστώμεν εις όλον τόν αξιονόμαστον ρωσσικόν λαόν νά αξιοποιήση εις τέλος τήν μεγάλην παράδοσιν τής ευσεβείας τών πατέρων του, τήν ιεράν κληρονομίαν τής αγίας Ρωσσίας, τόν πλούτον τών δωρεών, τάς οποίας αφειδώς εσκόρπισεν η χάρις τού Θεού εις τήν Ρωσσίαν. Νά ενθυμήσθε πάντοτε, αγαπητοί, τήν διδασκαλίαν καί τό παράδειγμα τών Αγίων σας, τήν υπομονήν, τήν ομολογίαν καί τά αίματα τών Μαρτύρων σας, τάς προσευχάς τών Οσίων σας, τήν αγάπην τών ποιμένων σας, τό μεγαλείον τού Σταυρού τού Χριστού καί τής Ορθοδοξίας, αλλά καί τήν δόξαν τής Αναστάσεως! Μείνατε εν τή αγάπη τού Αγίου Τριαδικού Θεού, καλυμμένοι υπό τήν αγίαν σκέπην τής Θεοτόκου, ενωμένοι εις τό Σώμα τού Χριστού διά τών αγίων Μυστηρίων καί τών θεοειδών αρετών! Μή πλανάσθε από φωνάς ξένας πρός τήν φωνήν τού Ευαγγελίου, κυκλώσατε τόν Πατριάρχην καί τούς Ποιμένας σας εν υπακοή πίστεως, καί ειρηνεύετε εν εαυτοίς καί μετά πάντων τών ειλικρινώς αγαπώντων τόν Κύριον Ιησούν! ...» (Απόσπασμα από τίς Δηλώσεις τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν αναχώρησή Του από τήν Ρωσία–31.5.2010).

«...Πολλοί λαοί συνηθίζουν νά τιμούν τά γενέθλια, ήτοι τήν είσοδον τού ανθρώπου εις τόν κόσμον τούτον τής πτώσεως καί τής φθοράς. Οι Ορθόδοξοι αντιθέτως, δίδοντες τό βάρος εις τήν είσοδόν μας εις τόν νέον κόσμον τής αληθούς ζωής, δηλ. τής Εκκλησίας, η οποία πραγματοποιείται διά τού αγίου Βαπτίσματος, οπότε λαμβάνομεν καί τό χριστιανικόν ημών όνομα, εορτάζομεν τά ονομαστήριά μας καί όχι τά γενέθλια. Ένας Ρουμάνος Ορθόδοξος θεολόγος καί κληρικός, σημειώνει επιτυχώς περί τούτου: "Οι Ρουμάνοι δέν εορτάζομεν ποτέ τά γενέθλιά μας, όπως κάνουν αι άλλαι χώραι τής γής... Εορτάζομεν μέ πρωτόγνωρον χαράν, μέ μουσικήν, μέ προσκεκλημένους καί μέ τήν πλέον δυνατήν μεγαλοπρέπειαν τήν ονομαστικήν μας εορτήν. Εορτάζομε δηλαδή τό όνομα πού ελάβαμε μέ τό βάπτισμα. Διότι η ημέρα τού βαπτίσματός μας είναι η ημέρα τής πραγματικής γεννήσεώς μας... Κάθε χρόνο περιμένομε – χωρίς κανένα κίνδυνο νά διαψευσθούμε – τήν κάθοδο τού προστάτου Αγίου μας από τόν ουρανό. Έρχεται στό σπίτι μας. Εισέρχεται κάτω από τήν στέγην μας, θά μάς συντροφεύη όλην τήν ημέραν... Δέν έρχεται ποτέ μόνος του. Χάρις εις τόν Άγιον πού έρχεται εις τό σπίτι μας, έχομε όλην τήν ημέραν ολόκληρον τόν ουρανόν υπό τήν στέγην μας. Ολόκληρος η ουρανία ιεραρχία ευρίσκεται εις τήν γήν, εις τό σπίτι μας! Εις τό σπίτι μας ευρίσκονται τά Σεραφείμ... Μαζί μέ τούς αγγέλους κατέρχονται από τόν ουρανόν οι άλλοι Άγιοι, οι Ομολογηταί, οι Μάρτυρες, οι νεκροί συγγενείς, οι γείτονες... Όλοι είναι εκεί... Διότι όλοι είναι καλεσμένοι εις τήν ονομαστικήν μας εορτήν... Η εορτή είναι διπλή. Ο ουρανός εορτάζει τόν Άγιον καί η γή εκείνον ο οποίος φέρει τό όνομά του...". Ταύτα ασφαλώς δέν ισχύουν μόνον διά τούς Ρουμάνους, αλλά καί δι’ ημάς καί δι’ όλους τούς Ορθοδόξους, πλήν τών Σέρβων, οι οποίοι αντί τού προσωπικού των προστάτου Αγίου συνηθίζουν νά τιμούν τόν προστάτην άγιον όλης τής οικογενείας, μέ τήν τελετήν τής "Σλάβας", καί τού οποίου τό όνομα, ουχί σπανίως, απουσιάζει παντελώς από τά μέλη τής τιμώσης αυτόν οικογενείας» (Από τήν ομιλία τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά τόν Εσπερινό τού Αγίου Βαρθολομαίου, στήν Ι.Μ. Βαλουκλή).

«Αποκαλούμεθα "Ρωμηοί", εκ τής Νέας βεβαίως Ρώμης. Αυτή η λέξις περιλαμβάνει τήν έννοιαν τής ρώμης πού είναι δύναμις, ισχύς, ανδρεία, ρωμαλέον φρόνημα, ρωμαλεότης φρενών, αγωνιστική διάθεσις "καί στά εύκολα καί στά δύσκολα". Μακράν αφ ημών πάσα μεμψιμοιρία, "μιζέρια", ηττοπάθεια. Ζή Κύριος ο Θεός! Πρό ολίγων μόλις ετών εφαίνετο ότι τό πάν απώλετο. Αι Κασσάνδραι ωρύοντο. Διαπεφωνήκαμεν. Καί ιδού, ήλθεν η άνοιξις. Εντός ολίγου καί τό θέρος. Νύν οι πάγοι εκτήκονται καί, ως λέγει ο Θεολόγος Γρηγόριος, "νύν πηγαί διαυγέστερον νάουσι, νύν δέ ποταμοί δαψιλέστερον τών χειμερίων δεσμών λύονται" (Λόγος εις τήν Καινήν Κυριακήν). Ο νοών νοείτω. Ευελπιστούμεν ότι θά ανατείλουν ακόμη καλύτεραι ημέραι καί διά τήν Αγίαν τού Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν καί διά τήν ομογένειαν.

...Ως άνθρωποι ασθενείς ευχόμεθα πολλάκις τής ημέρας ίνα μή ο Κύριος εισενέγκη ημάς εις πειρασμόν. Αλλ όταν, Θεού παραχωρήσει, οι πειρασμοί έλθουν δριμύτεροι, τότε ακούομεν Ιακώβου τού Αδελφοθέου τού παραγγέλλοντος: "Πάσαν χαράν ηγήσασθε, αδελφοί μου, όταν πειρασμοίς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ότι τό δοκίμιον υμών τής πίστεως κατεργάζεται υπομονήν" (Ιακώβου 1, 2-3). Καί ημείς ενταύθα ουσιαστικώς δέν ζώμεν, μόνον υπομένομεν. Αφήνομεν τά πάντα εις τό έλεος τού Κυρίου, ώ μέλει περί ημών. Η Πόλις ημών καί Χριστούπολις είναι, καί Θεοτοκούπολις καί Αγιούπολις. Εν αυτοίς πάσι πάσα η ελπίς ημών εστι. Καί ου ψευσόμεθα τών ελπίδων (Από τήν ομιλία τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά τήν εορτή τού Αγίου Βαρθολομαίου, στόν Ι. Πατριαρχικό Ναό τού Αγίου Γεωργίου).

Βασικό θέμα τής Ημερησίας Διατάξεως τής έκτακτης Συνεδρίασης τής Συνόδου τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος (22-23/6/2010) ήταν η συζήτηση καί ψήφιση σειράς Κανονισμών πού εξυπηρετούν τήν Διοίκηση τού Εκκλησιαστικού Οργανισμού. Ο Μακαρ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών καί Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος μεταξύ άλλων ανέφερε «ότι ο ισχύων Νόμος 590/1977 περιέχει πολλές καί ευρύτατες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις, τίς οποίες οφείλουμε νά προσεγγίσουμε… Ακόμη πολλές από τίς μέ αυτόν τόν τρόπο ρυθμίσεις μας έχουν ξεπερασθή πλέον από τήν πρόοδο τής εθνικής ή τής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Δέν πρέπει νά παραβλέψουμε καί νά μήν αξιοποιήσουμε περαιτέρω τό νομοθετικό κεκτημένο τού Καταστατικού μας Χάρτου, πού δίδει περιθώριο εκφράσεως τής αυτοδιοικήσεώς μας, μέ νομικά πλέον μέσα, μέσω δηλαδή Κανονισμών τής Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ή καί τής Ιεράς Συνόδου τής Ιεραρχίας». Τελικά ψηφίσθηκαν, κατόπιν σχετικής εισηγήσεως τού Σεβ. Μητροπολίτου Ελασσώνος κ. Βασιλείου, τρείς Κανονισμοί, ήτοι α) «Κωδικοποίησις καί συμπλήρωσις διατάξεων περί λειτουργίας τής Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (Ε.Κ.Υ.Ο.)». β) «Περί συμπληρώσεως τού υπ' αριθμ. 165/2005 Κανονισμού πρός σύστασιν οργανικών θέσεων παρά τή Διευθύνσει Ναοδομίας τής Ε.Κ.Υ.Ο.» γ) «Διεύθυνσις Δημοσιονομικού Ελέγχου τής Εκκλησίας τής Ελλάδος». Η συζήτηση καί ψήφιση τών υπολοίπων Κανονισμών μετατέθηκε γιά μελλοντική Ιεραρχία.