Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης γιὰ τὴν σφαγὴ στὸ Δίστομο

Τῷ Ἐντιμοτάτω κυρίῳ Ἰωάννη Πατσαντάρα, Δημάρχω Διστόμου, Ἀράχωβας καὶ Ἀντίκυρας, τέκνῳ τῆς ἡμῶν Μετριότητος ἐν Κυρίῳ ἀγαπητῷ, χάριν καὶ εἰρήνην παρὰ Θεοῦ.

Ἀδυνατοῦντες νὰ παραστῶμεν προσωπικῶς εἰς τὴν τέλεσιν τοῦ ἱεροῦ μνημοσύνου ὑπὲρ τῶν συντοπιτῶν σας, θυμάτων τῆς Ναζιστικῆς παραφροσύνης, ἀποστέλλομεν εἰς ὑμᾶς τὴν παροῦσαν ἐπιστολὴν εἰς ἔνδειξιν συμμετοχῆς, ἡμῶν τε καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ἀφ' ἑνὸς μὲν εἰς τὸ πένθος σας διὰ τὸ ἀποτρόπαιον γεγονὸς τῆς σφαγῆς τῶν κατοίκων καὶ καταστροφῆς τοῦ χωρίου, ἀφ' ἑτέρου δὲ εἰς τὴν ἔκφρασιν τῶν φιλειρηνικῶν σας αἰσθημάτων.

Λυπούμεθα βαθέως, διότι τὸ Διεθνὲς Δικαστήριον τῆς Χάγης ἀπεγοήτευσε διὰ τῆς ἀποφάσεώς του τὰς προσδοκίας σας, ὡς καὶ τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου ἐν γένει, κωλυσιεργοῦν εἰς τὴν ἀναγνώρισιν τοῦ δικαίου τῶν θυμάτων καὶ μεταφέρον τὴν διαπραγμάτευσιν τῆς ὑποθέσεως καὶ τὴν συναφῆ διεκδίκηση τῶν ἀποζημιώσεων εἰς κρατικὸν ἐπίπεδον.

Ὁ σεβασμὸς τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἰδίως δὲ τοῦ δικαιώματος τῆς ζωῆς, συνδεόμενος ἀμέσως πρὸς τὴν πνευματικὴν καλλιέργειαν καὶ εὐαισθησίαν, εἶναι οὐσιαστικὴ προϋπόθεσις οἱασδήποτε πολιτιστικῆς ἀναπτύξεως, ἄλλως ἡ θρυλουμένη τεχνολογικὴ πρόοδος ἐκτροχιάζεται εἰς βάσανον ἀντὶ ἐξυπηρετήσεως διὰ τὴν ἀνθρωπότητα, διότι, ὅπως ἤδη ὁ ἀρχαῖος φιλόσοφος Πλάτων παρετήρησε, «πᾶσα ἐπιστήμη χωριζομένη ἀρετῆς, πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται».

Ὡς ἄνθρωποι, βεβαίως, πάντες σφάλλομεν. Ἡ ἀναγνώρισις ὅμως τῶν σφαλμάτων καὶ ἡ κατὰ τὸ μέτρον τοῦ δυνατοῦ ἐπανόρθωσίς των συνιστᾶ ὑποχρέωσιν παντὸς ἀξίου τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀνθρώπου. Πολλῷ δὲ μᾶλλον, ὅταν εἰς περιόδους ἐντάσεων καὶ ἀντιπαραθέσεων προκαλῶνται οὐ μόνον ὑλικαὶ φθοραί, ἀλλὰ καὶ ἀπώλεια τῆς ζωῆς συνανθρώπων μας, πρέπει, ἔστω καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων, νὰ ἐπιδεικνύηται ἐμπράκτως ἡ μεταμέλεια τῶν ἀδικησάντων, ὥστε νὰ διευκολύνηται ἡ συμφιλίωσις καὶ ἡ προαγωγὴ τοῦ κλίματος συναδελφώσεως μεταξὺ ἀτόμων καὶ κοινωνικῶν ὁμάδων.

Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ὑπῆρξεν ἀνέκαθεν φιλειρηνικός, χωρὶς βεβαίως τοῦτο νὰ σημαίνη ὅτι ἐπέδειξε καὶ ἡττοπάθειαν ἢ διάθεσιν νὰ ἀπεμπολήση τὸ δικαίωμά του νὰ ζῆ ἐλευθέρως, ρυθμίζων τὰ τοῦ οἴκου τοῦ ἀφ' ἑαυτοῦ καὶ συνεργαζόμενος μετὰ παντὸς προσώπου ἢ ἔθνους ἀνταποκρινομένου εἰς τὰς καλῆς θελήσεως ἐνεργείας του, δι' ὃ καὶ εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα, τὸ Δίστομον νὰ ἀποτελέση ἀφετηρίαν πρωτοβουλιῶν εἰρήνης καὶ συνεργασίας μεταξὺ τῶν λαῶν.

Ἡ δὲ χάρις, τὸ ἄπειρον ἔλεος καὶ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ ἡμῶν εἴησαν μετὰ πάντων ὑμῶν.

Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος