Γράφτηκε στις .

Κύριο ἄρθρο: Πληροφορικὴ καὶ Νέες Τεχνολογίες 

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἡ πληροφορική πού εἶναι ἡ ἐπιστήμη τῆς συλλογῆς τῶν ποικίλων πληροφοριῶν καί τῆς μετάδοσης αὐτῆς τῆς γνώσης στούς ἀνθρώπους, ξεπερνώντας τίς ἀποστάσεις, εἶναι µία σύγχρονη ἐπιστήμη καί μπορεῖ κανείς νά τονίση ἐμφαντικά ὅτι εἶναι ἡ ἐπιστήμη τοῦ 21ου αἰῶνος. 

Κανείς δέν μπορεῖ νά ἀγνοήση αὐτήν τήν πραγματικότητα. Παλαιότερα ἀναπτύσσονταν ἄλλες ἐπιστήμες καί τεχνικές, καθώς ἐπίσης ὑπήρχαν ἄλλα ἐργαλεῖα γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ ἀνθρώπου. Σήµερα αὐτό ἐπιτυγχάνεται µέ τήν πληροφορική καί µέ τό ἐργαλεῖο της, πού εἶναι ὁ ἡλεκτρονικός ὑπολογιστής. Ἡ Εκκλησία δέχεται αὐτήν τήν νέα πραγματικότητα, ἀρκεῖ βέβαια νά γίνεται καλή χρήση καί ὄχι κατάχρηση. Τό θέµα εἶναι ὅτι µέ ὅλους τούς νέους τρόπους ἐπικοινωνίας πρέπει νά ἐξυπηρετεῖται ὁ ἄνθρωπος. Ἔτσι ὁ ἠλεκτρονικός ὑπολογιστής εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο πού μπορεῖ νά βοηθήση τόν ἄνθρωπο, τήν ἐπιστήµη, τήν ἔρευνα, τήν διοργάνωση τῶν Γραφείων κ.λπ. 

Οἰ ἴδιοι ὅμως ἐπιστήμονες πού ἀσχολοῦνατι µέ τό ἀντικείµενο αὐτό τονίζουν καί τούς σοβαρούς κινδύνους πού μπορεῖ νά ὑπάρξουν. Ἄλλωστε, κάθε ἐπιστήμη καί κάθε ἐργαλεῖο ὅταν αὐτονομῆται καί θεοποιῆται, εἰδωλοποιῆται, δημιουργεῖ σοβαρά προβλήµατα. Θά μπορούσαμε νά ἐντοπίσουμε τρεῖς σοβαρούς κινδύνους. 

Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ ἐνδεχόμενη ἀντικατάσταση τῆς κοινωνίας τῶν προσώπων ἀπό µία ἐξωτερική ἐπικοινωνία διά τῆς μηχανῆς. Ἄλλη ἀξία ἔχει ἡ ζωντανή κοινωνία δασκάλου καί μαθητοῦ καί ἄλλη ἡ µάθηση µέσα ἀπό τά προγράµµατα τῶν ὑπολογιστῶν. Ἡ διαπροσωπική σχέση κάνει τόν ἄνθρωπο πρόσωπο, ἐνῶ ἡ ἐξωτερική ἐπικοινωνία τόν καθιστᾶ ἄτομο. Ζοῦμε σέ µιά ἐποχή, πού κατατείνουν τά πρόσωπα νά γίνουν πράγµατα ἀντικείμενα καί τά πράγµατα νά µετατραποῦν σέ πρόσωπα. 

Ὁ δεύτερος κίνδυνος εἶναι ἡ ἀτροφία τῆς κριτικῆς σκέψης καί ἡ συσσώρευση γνώσεων καί πληροφοριῶν. Ἔχει παρατηρηθῆ ὅτι «στά ὀγκούμενα κύματα πληροφοριῶν μπορεῖ κανείς νά πνιγῆ». Δηλαδή, ἡ ροή τῶν πληροφοριῶν εἶναι ἀρκετά µεγάλη, ὁ χρόνος πάρα πολύ περιορισµένος, γι’ αὐτό καί ἐπικρατοῦν τυχαία πλεονεκτήματα ἐπιλογῆς. Κάτω ἀπό τό βάρος τῶν πληροφοριῶν ἀτροφεῖ ἡ κριτική σκέψη. 

Ὁ τρίτος κίνδυνος εἶναι ἡ ἀνάπτυξη μιᾶς «τεχνο-φεουδαρχίας». Σέ πρόσφατο Παγκόσμιο Συνέδριο Ἐρευνητικῶν Ἱδρυμάτων Ἕλληνισμοῦ, ὁ καθηγητής τής ἐπικοινωνίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς ᾿Οττάβα, κ Κώστας Γουλιάμος, ὑπογράμμισε ὅτι «σήμερα δημιουργεῖται ἕνας τεχνο-φεουδαρχισµός µέ σημαντικές συνέπειες στούς χώρους τῆς ἐργασίας, τοῦ πολιτισμοῦ καί τὴς ταυτότητας». Αὐτό στηρίζεται στήν ἄποψη ὅτι στήν ᾽Αμερική γιά τήν κατασκευή τῆς ἠλεκτρονικῆς «ἀρτηρίας πληροφοριών», σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, χρειάστηκαν 4 τρισ. δολάρια, καί βέβαια µιά τέτοια κατασκευή «δυναμώνει τόν συγκεντρωτισµό τῶν πληροφοριῶν, τῆς ἐξουσίας καί τοῦ ἐλέγχου». 

Πρέπει κανείς νά χρησιµοποιῇ τήν ἐπιστήμη τῆς πληροφορικῆς γιά ἐξοικονόμηση χρόνου καί κόπου, ἀλλά παράλληλα πρέπει νά προσέχη νά µή χρησιμοποιεῖται ἀπό αὐτήν, νά µή γίνεται ὄργανο καί δοῦλος της. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει νοῦ καί αὐτεξούσιο καί αὐτά πρέπει νά παραμένουν ἀλώβητα. Σήµερα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, ἀπαιτεῖται ἡ καλλιέργεια τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν καί ἡ ἀνάπτυξη τοῦ πνευµατικοῦ ἀνοσολογικοῦ συστήµατος τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς κοινωνίας µας. Στή νέα φεουδαρχία μπορεῖ νά ἀντιταχθῆ ἕνας ἀνθρωπιστικός πολιτισμός καί κυρίως θεανθρωποκεντρική κοινωνία. 
 

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ