Γράφτηκε στις .

Ἐγκόλπιον Ἡμερολόγιον Ἱερᾶς Μητροπόλεως 2014

Κυκλοφόρησε τό ἐγκόλπιο ἡμερολόγιο γιά τό ἔτος 2014 τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τό ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κυρό Καλλίνικο (Ποῦλο) πού καταγόταν ἀπό τόν Πλάτανο Ναυπακτίας καί ἦταν Γέροντας τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου. 

Ὅπως κάθε χρόνο τό ἡμερολόγιό μας μπορεῖ νά χρησιμοποιηθῆ καί ὡς προσευχητάρι (πρωϊνή προσευχή, ὄρθρος, μικρό ἀπόδειπνο, Χαιρετισμοί στήν Θεοτόκο), περιλαμβάνει δέ τό πρόγραμμα τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, τήν διοικητική σύνοψή της κ.ἄ.
Τιμᾶται 2,5 εὐρώ καί τά ἔσοδα ἀπό τήν πώλησή του ἐνισχύουν τό ποικίλο φιλανθρωπικό καί ποιμαντικό ἔργο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.
Δημοσιεύουμε κατωτέρω τόν πρόλογο τοῦ Σεβασμιωτάτου.

Ὁ πρόλογος τοῦ Ἡμερολογίου

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

 Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Καλλίνικος στό ἐξώφυλλο τοῦ ἡμερολογίου.Τό ἔτος 2014 συμπληρώνεται μιά τριακονταετία ἀπό τήν κοίμηση (7-8-1984) τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κυροῦ Καλλινίκου (κατά κόσμον Δημητρίου Πούλου) καί τό ἡμερολόγιο τοῦ ἔτους αὐτοῦ ἀφιερώνεται σέ αὐτήν τήν ἐκπληκτική μορφή τῆς συγχρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ ἀφιέρωση αὐτή γίνεται γιά δύο βασικούς λόγους. Ὁ πρῶτος γιατί ὁ μακαριστός Ἱεράρχης καταγόταν ἀπό τόν Πλάτανο τῆς Ναυπακτίας, ὁ ἴδιος γεννήθηκε καί μεγάλωσε στά Σιταράλωνα Θέρμου Αἰτωλοακαρνανίας καί γιά πολλά χρόνια διετέλεσε Ἱεροκήρυκας καί Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας μέ πλούσια ἱεραποστολική και διοικητική δράση. Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι γιατί ὁ μακαριστός Μητροπολίτης μέ χειροτόνησε Διάκονο καί Πρεσβύτερο, ἦταν Γέροντάς μου, μέ ὅλη τήν σημασία τῆς λέξεως, καί τό σημαντικότερο εἶναι ὅτι ζοῦσα μαζί του στό Ἐπισκοπεῖο Ἐδέσσης γιά δέκα πέντε (15) περίπου χρόνια. Ἀξιώθηκα δέ νά εἶμαι μαζί του στά Νοσοκομεῖα τοῦ Λονδίνου καί τῶν Ἀθηνῶν στούς ἑπτά μῆνες νοσηλείας του καί τελικά, κατά τήν πρόβλεψή του, τοῦ ἔκλεισα τά μάτια, ὅταν κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ τήν 7η Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1984.

Εἶναι φυσικό ὅτι εἶμαι ἀπό τούς ἐλάχιστους ἀνθρώπους πού τόν γνώρισαν πολύ καλά, διέγνωσα ὅλη τήν θαυμάσια προσωπικότητά του, τόν πλούσιο ἐσωτερικό του κόσμο, τήν ἀσκητική του βιοτή, τήν βαθειά του ταπείνωση καί τήν πληθωρική του ἀγάπη. Τό γράφω αὐτό, γιατί κάθε Ἐπίσκοπος πού ἀσκεῖ διοίκηση θά ὑπάρξουν στιγμές πού θά δυσαρεστήση μερικούς πού δέν ἱκανοποιοῦνται τά αἰτήματά τους καί σέ ἄλλες περιπτώσεις θά εἶναι αὐστηρός. Ὅμως, ἐγώ διέγνωσα τόν ἐσωτερικό του κόσμο πού μέ εἶχε ἐντυπωσιάσει πολύ καί αὐτό καταγράφηκε στό ὀγκῶδες βιβλίο πού ἔγραψα γι' αὐτόν μέ τίτλο «Κόσμημα τῆς Ἐκκλησίας» καί ὑπότιτλο «Βίος καί πολιτεία τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐδέσσης Καλλινίκου».

Τό ἀσκητικό του φρόνημα καί ἡ παραδοσιακότητά του φαίνεται ἀπό τό ὅτι μόλις πῆγα στήν Ἔδεσσα καί τέθηκα στήν διάθεσή του, προκειμένου νά γίνω Ἱερομόναχος καί νά ἐργασθῶ πλησίον του, μοῦ ἔδωσε νά διαβάσω τό Συμβουλευτικόν Ἐγχειρίδιον, ἤτοι περί φυλακῆς τῶν πέντε αἰσθήσεων, τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, καθώς ἐπίσης καί τό Ἑορτοδρόμιον τοῦ ἰδίου Πατρός. Αὐτό δείχνει τό πῶς ἐννοοῦσε τήν μοναχική ζωή, τό ὅτι συνέδεε στενά τήν ἄσκηση μέ τήν θεολογία καί τό πῶς ἤθελε τούς Ἱερομονάχους πού ἐργάζονται στόν κόσμο.

Τά δεκαπέντε (15) χρόνια πού ἤμουν ὁμόστεγος καί ὁμοτράπεζος –φοβερό προνόμιο– ἦταν χρόνια σπουδῆς στό ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί στήν ὀρθόδοξη ζωή. Ἀλησμόνητες θά μοῦ μείνουν οἱ κοινές προσευχές –τῶν δυό μας– στό Ἐκκλησάκι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, πού τώρα δυστυχῶς δέν ὑπάρχει, ἡ βιωματική διδασκαλία του σέ διάφορα θέματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἡ αὐτομεμψία καί ἡ ἀγωνία του γιά τήν σωτηρία του, ἡ μετάγγιση πού δεχόμουν –ἀνεπαίσθητα καί ἐλεύθερα– τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματός του, ὁ τρόπος πού ἀντιμετώπιζε δύσκολες καταστάσεις.

Θά ἀναφέρω ἕνα μόνο περιστατικό πού δείχνει τό ἐκκλησιαστικό του φρόνημα. Λίγες ἡμέρες πρίν κοιμηθῆ μοῦ ἔδωσε συμβουλή-ἐντολή, ὅτι ἄν ὁ διάδοχός του Μητροπολίτης δέν ἤθελε γιά διαφόρους λόγους τήν παραμονή μου στήν Ἔδεσσα, τότε ἔπρεπε ἀμέσως νά ἀποχωρήσω, ἀφοῦ λάβω τήν εὐχή του, γιατί δέν θά ἦταν καλό καί δέν θά μέ ὠφελοῦσε πνευματικά νά συγκρουστῶ μέ τόν Ἐπίσκοπο. Τήρησα αὐτήν τήν ἐντολή καί ὠφελήθηκα πνευματικά.

Εἶχε βαθυτάτη αἴσθηση τοῦ μεγάλου δώρου τῆς Ἀρχιερωσύνης καί τῆς εὐθύνης του, πράγμα πού φαίνεται ἔκδηλα στούς λόγους του κατά τήν ἐκλογή του σέ Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας καί κατά τήν ἐνθρόνισή του, καθώς ἐπίσης καί στήν Διαθήκη του τήν ὁποία ὑπαγόρευσε κλαίγοντας σέ συμβολαιογράφο τῶν Ἀθηνῶν, μόλις πληροφορήθηκε τά τῆς ἀσθενείας του. Ἀποσπάσματα τῶν τριῶν αὐτῶν σημαντικῶν κειμένων δημοσιεύονται στίς ἑπόμενες σελίδες τοῦ ἡμερολογίου καί φανερώνουν τό ἀπαύγασμα τῆς ψυχῆς του.

Δίδω τήν μαρτυρία ὅτι δέν ἠσχολεῖτο καθόλου μέ τό παρασκήνιο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς –τό λεγόμενο ἐκκλησιαστικό κουτσομπολιό–, δέν συμμετεῖχε σέ «ὁμάδες», δέν δημιουργοῦσε προβλήματα στήν Ἱερά Σύνοδο. Ἐνδιαφερόταν γιά τούς Χριστιανούς τοῦ ποιμνίου του καί ἐκδαπανόταν καθημερινά γι' αὐτούς ὡς ἀναμμένη λαμπάδα, χωρίς νά παύση νά ἐνδιαφέρεται γιά τά γενικά θέματα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Γι' αὐτό καί οἱ Χριστιανοί τῆς Μητροπόλεώς του, ἰδιαιτέρως τῆς πόλεως τῆς Ἐδέσσης, δέν ἀφήνουν νά σβήση ποτέ τό καντήλι στόν τάφο του καί συγχρόνως προστρέχουν συχνά γιά νά προσευχηθοῦν σέ αὐτόν καί νά τοῦ ἀναγγείλουν χαρές καί λύπες. Παρέμεινε στήν καρδιά τοῦ λαοῦ καί εἶναι στήν μνήμη τοῦ Θεοῦ.

Χαίρομαι πού διάδοχός του στόν θρόνο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας ἀναδείχθηκε ἀπό τό ἔτος 2002 ὁ Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Ἀρχιμ. Ἰωήλ Φραγκάκος τόν ὁποῖον ἐκεῖνος προσέλαβε στήν Ἱερά Μητρόπολη, χειροτόνησε σέ Διάκονο καί Πρεσβύτερο καί τόν ἀγαποῦσε πολύ. Τώρα ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἰωήλ καί πνευματικός «παραδελφός» μου, τιμᾶ τόν μακαριστό προκάτοχό του καί τιμᾶται νά εἶναι διάδοχός του. Βαδίζει δέ στά ἴχνη του καί ἐπιτελεῖ λαμπρά ἀρχιερατεία, ὅπως διαπιστώνω καθημερινά.

Ἐπειδή ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Καλλίνικος μέ ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα καί ἡ παρρησία του στόν οὐρανό εἶναι μεγάλη, τόν παρακαλῶ νά προσεύχεται γιά μένα καί τό ποίμνιό μου, ἔχω δέ τήν πεποίθηση ὅτι μέ προστατεύει καί εἶναι κοντά μου. Καί ὅπως γνωρίζουν οἱ στενοί μου συνεργάτες δέν ὑπάρχει ἡμέρα πού νά μή μνημονεύσω τό ὄνομά του. Μακάρι νά τόν συναντήσω καί στό οὐράνιο Θυσιαστήριο.
+ Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος