Γράφτηκε στις .

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Καταστολή τῆς κοινῆς λογικῆς - Πρῶτα κάθαρση ἀπ’ τίς ἀντιφάσεις

Καταστολή τῆς κοινῆς λογικῆς

Ὁ καθηγητής Γ. Γιατρομανωλάκης σέ ἄρθρο του στό Βῆμα (26.1.2014), μέ τίτλο: Κάθαρση καί καθάρματα, ἀκουμπᾶ καί περιγράφει πληγές τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, πού βρίσκονται στό ὑπόβαθρο τῆς πολύμορφης κρίσης, ἡ ὁποία ἐνέσκηψε ὀφθαλμοφανῶς ἐδῶ καί μιά τριετία στήν χώρα μας. Ἀφανῶς ἡ κρίση κατέτρωγε χρόνια τώρα τίς ζωογόνες ρίζες καί τά παράρριζα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας, ἀπομυζώντας κάθε ἰκμάδα ἀπό τόν κρατικό ὀργανισμό καί τούς θεσμούς τῆς κοινωνίας μας.  Εἶναι θέμα, βέβαια, τό ἄν γιά τά προεξαγγελτικά σημεῖα αὐτῆς τῆς κρίσης εἴχαμε ἄγνοια ἤ ἐθελοτυφλούσαμε; Κάποιοι πάντως γνώριζαν, ἀλλά δέν ἔπραξαν τό χρέος τους.

Ὁ Γ. Γιατρομανωλάκης περιγράφοντας τήν τωρινή κατάσταση γράφει: «Μπορεῖ νά γίνονται κάποια δειλά βήματα. Ἡ Δικαιοσύνη τολμᾶ, ἔστω καί καθυστερημένα, καί ἀποκαλύπτει σκάνδαλα καί τιμωρεῖ ἐπίορκους καί ἀπατεῶνες πολιτικούς. Ἀλλά ὅλα αὐτά, ὅσο καί καλά, δέν συστήνουν μιάν ἀληθινά καθαρτήρια πολιτική. Δέν ἀποκαθιστοῦν τό αἴσθημα τῆς δικαιοσύνης. Τά ἐλλείμματά μας δέν εἶναι μόνο οἰκονομικά. Εἶναι πρωτίστως πολιτικά, κοινωνικά. Ἠθικά.[…] Ἀκούγεται δασκαλίστικο, ἀλλά ἡ ψυχή καί ἡ ἠθική τῆς δημοκρατίας βρίσκονται στήν Παιδεία».

Τά ἐλλείμματά μας δυστυχῶς ἐκτός ἀπό πολιτικά καί κοινωνικά, δηλαδή ἠθικά, εἶναι καί θεολογικά, καί ὁ Γ. Γιατρομανωλάκης ἀθέλητα μᾶς τό δείχνει. Γράφει: «Οἱ θεσμοί, οἱ νόμοι, τό Σύνταγμα ὑπάρχουν, ἁπλῶς μένουν σέ ἀδράνεια. Δέν μᾶς χρειάζονται νόμοι κατασταλτικοί. Ἀποκλεισμός τοῦ λαοῦ ἀπό μιά ζωή δίκαιη καί ἀξιοπρεπῆ. Δεδομένου λοιπόν ὅτι ἡ θεία δικαιοσύνη δέν ξερουμε πότε, καί ἄν, θά ἔρθει, ἄς ἐφαρμοστεῖ ἡ δική μας, ἡ ἀνθρώπινη. Ἐπί τῆς γῆς. Τώρα».

Στίς παραπάνω ἀποφάνσεις, ἐκτός ἀπό τό θεολογικό ἐρώτημα, περί τῆς θείας δικαιοσύνης (τί εἶναι τέλος πάντων στό νοῦ τοῦ ἀρθρογράφου;), γεννιέται ἕνα «ἐπίγειο» λογικό ἐρώτημα: Οἱ κατασταλτικοί νόμοι ἀποκλείουν τόν λαό ἀπό μιά ζωή δίκαιη καί ἀξιοπρεπῆ; Παρεμποδίζουν, δηλαδή, τήν τίμια καί ἐλεύθερη ζωή τῶν πολιτῶν, πού σέβονται τούς δημοκρατικούς κανόνες καί νόμους ἤ καταστέλλουν τήν ἀτιμία καί τήν παρανομία αὐτῶν πού ὑποσκάπτουν τήν ὁμαλή λειτουργία καί συνοχή τῆς κοινωνίας;

Ὁ ἀρθρογράφος φαίνεται ὅτι ἐπιθυμεῖ μιά μηχανιστική, ἀπροαίρετη λειτουργία τῶν κατασταλτικῶν νόμων, ἡ ὁποία ἀνατίθεται στήν θεία δικαιοσύνη. Αὐτή εἶναι μιά πολύ βολική ἀπεμπόληση εὐθύνης. Ὁ θεός τῆς «θείας δικαιοσύνης» τοῦ ἀρθρογράφου μοιάζει νά εἶναι κάποιος δικός του ἀπό μηχανῆς τιμωρός θεός, ἡ φανταστική ἀποδοχή τοῦ ὁποίου «καταστέλλει» πρωτίστως τήν κοινή λογική.

Πρῶτα κάθαρση ἀπ’ τίς ἀντιφάσεις

Στήν συνέχεια τοῦ ἄρθρου του ἐπανέρχεται χωρίς λόγο στήν ἀρνητική θεολογία του: «Ὁ Κύριος ἄς τιμωρήσει τούς δικούς του ἁμαρτωλούς, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα τους. Ἐμεῖς ἔχουμε νόμους καί κανόνες. Οἱ δικοί μας “ἁμαρτωλοί” εἶναι ἐπίορκοι πολιτικοί, καταχραστές τοῦ Δημοσίου, κλέφτες τοῦ δικοῦ μας πλούτου καί τῆς δικῆς μας ζωῆς. Ἡ δημοκρατία ἔχει τρόπους νά τιμωρήσει ὅλους αὐτούς μέ βάση τούς νόμους καί τό Σύνταγμα».

Ἀφήνουμε τήν «θεολογία» του γιά νά σταθοῦμε στήν λογική. «Ἡ δημοκρατία ἔχει τρόπους νά τιμωρήσει», ἀλλά «δέν μᾶς χρειάζονται νόμοι κατασταλτικοί», γιατί ἀποκλείουν τόν λαό ἀπό μιά ζωή δίκαιη καί ἀξιοπρεπῆ;

Ἄν δέν καθαρίσουμε τόν νοῦ μας ἀπό προφανεῖς ἀντιφάσεις, πῶς νά τόν ἀνοίξουμε στό φῶς τῆς χριστιανικῆς θεολογίας;
π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ