Γράφτηκε στις .

Λόγος πρός τόν Ἀρχιερέα

τοῦ Γεωργίου Γαλανόπουλου, Ἀναγνώστη, Δικηγόρου παρ' Ἀρείῳ Πάγῳ

Στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Ἀράχωβας, Κυριακή 10 Αὐγούστου 2014 (βλ. κύριο θέμα).


Δόξα τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι.
Ἄρχομαι μέ τήν Δοξολογία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ τήν προσφώνησή μου, ἀτενίζων τό σεπτόν πρόσωπόν Σας, Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μας, Μητροπολίτα Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ.κ. Ἱερόθεε, καλωσορίζοντάς Σας στό ὄμορφο καί φιλόξενο χωριό μας, τήν Ἀράχωβα, στίς ἐσχατιές τῆς Μητροπόλεως, πού θεαρέστως καί θεοφιλῶς διαποιμαίνετε, ὡς Ἀρχιθύτης καί προεστώς τῆς σημερινῆς λατρευτικῆς συνάξεως καί τῆς ἱερουργίας καί θείας Λειτουργίας. Δοξολογοῦμε τόν Θεό, Τόν ὑμνοῦμε, Τόν προσκυνοῦμε καί Τόν εὐχαριστοῦμε πού ὁδήγησε καί ἐφέτος κοντά μας τά βήματά Σας, ἐκφράζοντες πρός Αὐτόν καί ὑμᾶς, Σεβασμιώτατε, τά ἁγνότερα καί εἰλικρινέστερα τῶν συναισθημάτων μας.
Χαρά διότι εἶσθε κοντά μας, ὁ Ἀρχιποιμήν κοντά στά λογικά του πρόβατα, γιά νά χρησιμοποιήσω καί μιά βουκολική εἰκόνα, πού ταιριάζει στό ἐδῶ τοπίο, ἐδῶ πού οἱ κορυφές τῶν ὑψηλῶν βουνῶν χάνονται μέσα στά σύννεφα ἀκουμπώντας στόν οὐρανό οὕτως ὥστε καί ἡ κοινή συμπροσευχή ὅλων μας νά εἶναι πιό κοντά στό Θεό, ἡ δέ οὐρανόθεν εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά φθάνη ἐνταῦθα μέ τήν ταχύτητα τῆς λάμψεως τῆς ἀστραπῆς. Χαρά γιά τήν Ἀναστάσιμη Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, διότι μᾶς εὐλογεῖτε μέ τήν θεοδώρητη εἰρήνη καί χαρά τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, μέσα στήν δόξα τοῦ θαβωρείου φωτός τῆς Μεταμορφώσεώς Του καί μέ τό ἐμπνευσμένο θεῖο κήρυγμά Σας φωτίζετε τόν νοῦ μας, διαλύονται τά σκότη τῆς ἀγνοίας μας.

Σᾶς ἀνταποδίδουμε τήν ἀγάπη πού ἔχετε στήν καρδιά Σας γιά μᾶς καί τά πνευματικά Σας παιδιά πέραν τῶν ὁρίων τῆς Μητροπόλεώς μας καί πρός τόν ἐδῶ ἄξιο, ἀγαπητό, ἀκούραστο καί δραστήριο Πανοσ. Ἀρχιμανδρίτη καί ἐφημέριο π. Γαβριήλ, μέ αἰσθήματα σεβασμοῦ καί τιμῆς, ὑπακοῆς καί εὐγνωμοσύνης γιά ὅσα κάνετε καί πού εἶναι πολλά καί ξεπερνοῦν τά ὅρια τῆς ἀνθρώπινης ἀντοχῆς πολλάκις. Ὅλοι γνωρίζουν ὅτι ὁ Δεσπότης τῆς Ναυπάκτου, ὁ λογιώτατος Θεολόγος, συγγραφεύς καί κῆρυξ τοῦ θείου λόγου, δέν προλαβαίνει νά τρέχη ἀκούραστα καί νά γυρίζη ἀπ’ ἄκρη σέ ἄκρη τόν ἑλλαδικό χῶρο καί τό Ἐξωτερικό, προσκαλεσμένος ὡς ὁμιλητής σέ λατρευτικές συνάξεις καί ἄλλες ποικίλες ἐκδηλώσεις θεολογικοῦ, ἐπιμορφωτικοῦ, ἠθικοῦ, κοινωνικοῦ ἐπιπέδου καί ὄχι μόνο, ἀκόμα καί ἰατρικοῦ καί ψυχοθεραπευτικοῦ. Μάλιστα μέχρι πρίν λίγες μέρες ἐπί ἕνα πεντάμηνο σχεδόν εἴσασταν καί τοποτηρητής τῆς ὁμόρου Μητροπόλεως Φωκίδος. Ὅλοι ἀναρωτιοῦνται πότε ξεκουράζεστε, πού δέν σταματᾶτε νά ἱερουργῆτε, νά κηρύττετε, νά ὁμιλῆτε, νά γράφετε, νά προσεύχεσθε ὑπέρ πάντων.

Γιά ὅλα αὐτά καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ διότι ἔχετε ξεπεράσει τά ὅρια τῆς Ναυπάκτου καί ὅλος ὁ χριστιανικός κόσμος ὁμιλεῖ μέ τιμή καί σεβασμό γιά Σᾶς, Σεβασμιώτατε. Ὀφείλουμε ὅμως, πέραν ἀπό τά συναισθήματά μας, νά Σᾶς συγχαροῦμε καί δημοσίως, διότι αὐτά πού γράφετε καί κηρύσσετε τά ἐπισφραγίζετε μέ τήν ἁγία βιοτή Σας καί τήν συνέπεια πού Σᾶς διακρίνει, ἀφοῦ ἀρνηθήκατε νά ἐγκαταλείψετε τό ποίμνιό Σας καί νά ὑποκύψετε στίς πολλές πιέσεις γιά μετάθεσή Σας στήν ἰδιαίτερη πατρίδα Σας, τήν Μητρόπολη Ἰωαννίνων. Γιά αὐτή Σας τήν θεολογική-ποιμαντική συνέπεια θά γραφῆ τό ὄνομά Σας στήν ἱστορία τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου μέ χρυσά γράμματα καί θά γευθῆτε πλουσίων δωρεῶν καί τοῦ ἁγιασμοῦ Σας ἀπό τόν Δωρεοδότη καί Στεφοδότη Κύριο, Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας Θεό, ὡς ποιμήν πού τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τίς προσευχές Σας ὑπέρ ζώντων πού μνημονεύετε καί ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων, ἰδιαίτερα τῶν πεσόντων Ἀραχωβιτῶν μέ τήν εὐκαιρία τοῦ ἐτησίου μνημοσύνου αὐτῶν, διότι οἱ ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος πεσόντες εἰς τά πεδία τῶν μαχῶν ἀξίζουν μεγάλης τιμῆς, εὐγνωμοσύνης καί ἀναφορᾶς.  Ἐπίσης, τό ὅτι σήμερα τιμήσατε πρόσωπα ἐν ζωῇ γιά τήν πολύχρονη καί πολύπλευρη διακονία τους στόν Ἱερό μας ἐνοριακό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀραχώβης καί τά παρεκκλήσια καί ἐξωκκλήσια τοῦ χωριοῦ μας, μᾶς χαροποιεῖ καί αὐτή ἡ συμβολική κίνηση μέ πρόταση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου. Εἶναι ἕνα ἐλπιδοφόρο μήνυμα στούς δύσκολους καιρούς τῆς ποικιλότροπης κρίσεως πού διανύουμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ στοργική μάνα τοῦ λαοῦ, ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος ἀνά τά πέρατα τῆς γῆς καί δέν ξεχνάει τά παιδιά της καί βοηθάει ὑλικά καί πνευματικά προσευχόμενη διηνεκῶς ὑπέρ τῶν κοπιώντων, ψαλλόντων, διακονούντων καί ἐλεούντων τούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας.

Τέλος γιά νά κλείσω τήν ὁμιλία μου αὐτή, ἡ ἐλαχιστότης μου, ὡς ἕνα δεῖγμα ἀγάπης, τιμῆς, σεβασμοῦ, ἀφοσιώσεως, ὑπακοῆς, εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας, Σᾶς προσφέρω ἀπό τό περίσσευμα τῆς πτωχῆς μου καρδίας ὅ,τι ἐπιδαψιλεύει ἐμοί τῷ ἁμαρτωλῷ ἡ πλουσία Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς ὑμνολογίαν, ὕφος καί μέλος πρός δόξαν Θεοῦ, διά νά γνωρίζετε καί Ἐσεῖς, ὁ Ποιμενάρχης μας, ὅτι δέν εἴμεθα μόνον ἀκροαταί τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ποιηταί ἔργων ἀγαθῶν. Δεχθεῖτε, λοιπόν, ἐνδεικτικά πέντε (5) ἀπό τά τελευταῖα βιβλία μου ἱερῶν ἀκολουθιῶν πρός τόν Κύριον καί τούς Ἁγίους Αὐτοῦ καί παρακαλῶ νά προλογίσετε τό ἕτοιμο πρός ἔκδοση ἀπό τό τυπογραφεῖο 28ο βιβλίο μου μέ 2.000 σχεδόν ὕμνους-καθίσματα γιά ὅλες τίς ἑορτές ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, γνωστῶν καί μή, Ἁγίων ἀπό τήν Ἀλάσκα μέχρι τήν Ἀνταρκτική καί ἀπό τήν Ἀνατολή ἕως τήν Δύση, ὡς ἕνα ὑμνογραφικό ἔργο πού ἔρχεται νά συμπληρώση πολλές ἐλλείψεις πρός δόξαν Θεοῦ καί τιμήν τῶν Ἁγίων αὐτοῦ θεραπόντων, θεραπαινίδων καί φίλων.

Γιά ὅλα, Σεβασμιώτατε, πού κάνατε ἕως τώρα καί κάνετε ἀδιαλείπτως πρός ὄφελος τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καί προσεύχεσθε γιά ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς, Σᾶς εἴμεθα εὐγνώμονες καί Σᾶς εὐχαριστοῦμε, εὐχόμενοι ὅλοι μαζί ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, φόβῳ Θεοῦ, πίστει, ἀγάπῃ καί ἑνότητι, νά μᾶς καθοδηγῆτε, νά μᾶς εὐλογῆτε, νά μᾶς νουθετῆτε καί ἐπιπλήττετε ὁσάκις πρέπει καί νά μᾶς ἁγιάζετε καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς ἀτελευτήτους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν!