Γράφτηκε στις .

Γεγονός καὶ Σχόλιο: «Κεφαλοφόροι» καί «αὐτοκεφαλοφόροι»

Στίς μέρες μας ζοῦμε καί αὐτή τήν μεγάλη βαρβαρότητα, νά ἀποκεφαλίζωνται δημοσιογράφοι καί ἄλλοι ἄνθρωποι δημοσίως καί ἡ κάμερα νά ἀποτυπώνη αὐτήν τήν βάρβαρη πράξη καί συγχρόνως γίνεται κάτι πού τό καλύπτει ἡ κάμερα, καί δείχνει τόν τζιχαντιστή νά κρατᾶ στά χέρια του τό κομμένο κεφάλι, εἶναι δηλαδή «κεφαλοφόρος». Δέν μπορεῖ κανείς νά γράψη τίποτε γι’ αὐτό.

Ἕνας Ἰταλός δημοσιογράφος, ὁ Ντανιέλε Μαστροτζιάκομο, ὡς αἰχμάλωτος τῶν τζιχαντιστῶν στό Ἀφγανιστάν, πρίν ἑπτά χρόνια, ἔζησε τόν ἀποκεφαλισμό δύο συνεργατῶν του Ἀφγανῶν καί περιέγραψε τίς τραγικές στιγμές πού βιώνει κανείς αὐτήν τήν στιγμή, ἀλλά καί τῶν ἡμερῶν καί ὡρῶν πού προηγοῦνται τοῦ ἀποκεφαλισμοῦ. Μετά τήν ἀπελευθέρωσή του διηγεῖται: «Τό νά περάσει κάποιος μία τόσο μεγάλη χρονική περίοδο μαζί μέ ἕναν στρατό φανατισμένων, οἱ ὁποῖοι τόν περιφρονοῦν, ἀλλά ταυτόχρονα τόν φροντίζουν σάν νά εἶναι ἕνας πολύτιμος θησαυρός, σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός ζεῖ διαρκῶς μέ τόν θάνατο. Μόνο ὅταν πέφτει τό σκοτάδι καί ἡ σιωπή σκεπάζει τά πάντα μπορεῖ νά βιώσει μιά στιγμή ἀνάπαυλας. Ἠρεμεῖ καθώς δέν τόν πνίγει πλέον ἡ ἀναμονή τῆς δικῆς του ὥρας, τῆς ὥρας πού θά βρεθεῖ μπροστά στόν δήμιό του. Παραμένει ὡστόσο ἀνήσυχος. Γνωρίζει ὅτι μπορεῖ νά πεθάνει, ἀλλά δέν ἔχει χρόνο νά σκεφθεῖ, δέν ἔχει χρόνο νά δεῖ τή ζωή του σάν ταινία, δέν ἔχει χρόνο νά φανταστεῖ τόν τρόμο καί τόν πόνο ἑνός μαχαιριοῦ πού τοῦ κόβει τόν λαιμό. Θέλει νά συνεχίσει νά ζεῖ». Τήν ὥρα πού τά θύματα μέ τά μάτια ἀνοικτά περίμεναν τόν ἀποκεφαλισμό τους, κατά τόν Ἰταλό δημοσιογράφο, δέν μπορεῖς νά δῆς τίποτα παρά μόνον τόν θάνατο. «Ἐκείνη τήν στιγμή παραλύεις ἀπό τόν φόβο. Δέν γνωρίζεις τί θά περάσεις. Δέν μπορεῖς νά οὐρλιάξεις, νά ἐξεγερθεῖς, νά κινηθεῖς, νά ἀντιδράσεις ἐνάντια στόν θάνατο πού σέ παίρνει» (Τά ΝΕΑ, 5-9-2014).

Αἰσθάνεται κανείς φρίκη διαβάζοντας τέτοιες περιγραφές γεγονότων πού γίνονται στόν (21ο) αἰώνα, πού ὁ κόσμος καυχᾶται γιά τήν πρόοδο, τήν ἐπιστήμη, τόν σεβασμό τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ὅμως, παράλληλα ἐγώ διαβάζοντας αὐτά σκέφθηκα τούς Χριστιανούς μάρτυρες τῶν πρώτων διωγμῶν, ἀπό τούς ὁποίους πολλοί ἀποκεφαλίσθηκαν μέ τόν ἴδιο ἀπάνθρωπο καί βάρβαρο τρόπο πού γίνονται σήμερα, ὅπως καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ Βαπτιστής τοῦ Χριστοῦ. Διαβάζοντας τά Συναξάρια τῶν ἁγίων συναντᾶμε τήν φράση «ξίφει τελειοῦται», καθώς ἐπίσης καί ἄλλες χαρακτηριστικές ἐκφράσεις πού δηλώνουν τόν ἀποκεφαλισμό τους.

Σκέφτεται κανείς ἀκόμη τήν γαλήνη τῶν μαρτύρων κατά τήν διάρκεια τῆς φυλακίσεως καί τῶν μαρτυρίων, τήν προσευχή πού ἔκαναν γιά τούς βασανιστές τους καί τήν ἀγάπη πού εἶχαν πρός τόν Θεό καί περίμεναν αὐτήν τήν στιγμή γιά νά γεννηθοῦν στόν οὐρανό καί νά ἔχουν κοινωνία μέ τόν Θεό, τήν Παναγία καί τούς ἁγίους. Καί ἡ Ἐκκλησία αὐτή τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου τήν ἑορτάζει ὡς γενέθλια ἡμέρα.

Στήν ὀρθόδοξη ἁγιογραφία ὑπάρχει μιά κατηγορία εἰκόνων οἱ ὁποῖες παρουσιάζουν τούς μάρτυρες πού ἀποκεφαλίσθηκαν, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τόν Τίμιο Πρόδρομο, νά κρατοῦν στά χέρια τους τά κεφάλια πού ἀποκόπηκαν ἀπό τό σῶμα καί νά τά προσφέρουν στόν Χριστό. Αὐτοί οἱ ἅγιοι τιτλοφοροῦνται «αὐτοκεφαλοφόροι ἅγιοι». Καί ὑπάρχει μιά θαυμάσια διατριβή τοῦ Ἀλεξίου Ὀρφανοῦ μέ τίτλο «Αὐτοκεφαλοφόροι ἅγιοι-μάρτυρες καί κεφαλοφόροι ἁγίων-μαρτύρων στήν Ὀρθόδοξη τέχνη», πού ἀναφέρεται στά θέματα αὐτά. Τί θαυμάσια πράξη νά προσφέρη κανείς τό κεφάλι του, ὅπου ὑπάρχουν τά πιό εὐαίσθητα ὄργανα τοῦ σώματός του, στόν Χριστό.

Βέβαια, καταδικάζουμε τέτοιες βάρβαρες ἐνέργειες, ἀλλά θαυμάζουμε τούς «κεφαλοφόρους ἁγίους», καί πρό παντός θεωροῦμε μεγάλη τιμή πού ἀνήκουμε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πού ἀνέδειξε τέτοιους ἡρωϊκούς μάρτυρες, τούς ὁποίους πανηγυρίζει καθημερινῶς. Ἡ τιμή αὐτή εἶναι ἰδιαίτερη εὐθύνη γιά μᾶς στό νά ἀνταποκριθοῦμε σέ μιά τέτοια εὐλογία.
Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ