Γράφτηκε στις .

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Σχιζοφρενική κατάσταση - Αἰώνια «πιστοποίηση»

Σχιζοφρενική κατάσταση

Στήν ἐποχή μας λατρεύεται ἡ «ποιότητα», ἡ πιστοποιημένη μάλιστα ποιότητα. Ὅροι, ὅπως «ποιοτικός ἔλεγχος», «ὁλική ποιότητα», «συστήματα διαχείρισης ποιότητας» καί «πιστοποίηση συστημάτων» ἔχουν μπῆ στήν ζωή μας. Δέν τήν ἀφοροῦν ὅμως ἄμεσα. Ἀφοροῦν τήν ὀργάνωση τῶν ἐπιχειρήσεων, τίς διάφορες ὑπηρεσίες, τά προϊόντα, τούς χώρους ὑγειονομικοῦ ἐνδιαφέροντος κ.λπ.. Δέν ἀφοροῦν τήν ποιότητα τοῦ ἀνθρώπου, τήν «πιστοποίηση» τῆς ἀποκάθαρσης τοῦ κατ’ εἰκόνα, οὔτε τά κριτήρια τῆς πορείας πρός τό καθ’ ὁμοίωσιν. Δέν ἀφοροῦν τόν «ποιοτικό ἔλεγχο» τῆς διαδικασίας μετάβασης ἀπό τήν κάθαρση στόν φωτισμό, ὁ ὁποῖος (ποιοτικός ἔλεγχος) βέβαια ἀφήνει τήν τελική «πιστοποίηση» τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου στό μελλοντικό παγκόσμιο δικαστήριο τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.

Τό μεγάλο ἐνδιαφέρον μας, λοιπόν, γιά τίς πρακτικές πού ἀποδίδουν ὑψηλῆς ποιότητας προϊόντα καί ὑπηρεσίες, δέν ἐπεκτείνεται σέ ὅσα «πιστοποιοῦν» τήν ποιότητά μας ὡς ἀνθρώπων. Δείχνουμε ὅτι ἑκουσίως ἀγνοοῦμε κάθε τι πού μᾶς ἀφορᾶ ἄμεσα. Δεχόμαστε αὐστηρούς νόμους γιά ὅ,τι ὑπάρχει καί γίνεται γύρω μας, γιά τόν ἑαυτό μας ὅμως (τό νόημα καί τήν κατεύθυνση τῆς ζωῆς μας) δέν δεχόμαστε κανέναν νόμο, κανέναν κανόνα. Βάζουμε πάνω ἀπ’ ὅλα τά «συστήματα πιστοποίησης» τήν ἐλευθερία μας, τήν «ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου», τοῦ ὁποίου σεβόμαστε ὡς ἱερές ὁποιεσδήποτε ἐπιλογές. Σάν νά εἶναι τό «πρόσωπο» κάτι ἄλλο ἀπό τόν ἄνθρωπο, τοῦ ὁποίου ἡ ποιότητα τῆς ζωῆς περιγράφεται ἀπ’ ὅλα τά ἱερά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας.

Τά παραπάνω δείχνουν ὅτι ὡς κοινωνία (δυτική κυρίως καί ἀποχριστιανισμένη) βιώνουμε μιά σχιζοφρενική κατάσταση.

Αἰώνια «πιστοποίηση»

Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι τά κριτήρια τῆς πνευματικῆς μας πορείας, οἱ διδασκαλίες τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων εἶναι στήν διάθεσή μας νά τίς ἐπιλέξουμε. Δέν μᾶς ἐπιβάλλονται. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι ἡ ἀγνόησή τους συνιστᾶ τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου, ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς ἐλευθερίας του.
Μᾶς δόθηκαν ἀφ’ ἑνός μέν γιά νά ἐμπνεόμαστε στήν ἀναζήτηση τῆς ἐμπειρικῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά νά ἐλέγχουμε τήν πορεία μας καί νά «πιστοποιοῦμε», μέ τήν συμβουλή καί τῶν ἐμπειροτέρων ἀπό ἐμᾶς, τήν ποιότητα τῶν ἐμπειριῶν μας.

Στόχος τοῦ γραπτοῦ νόμου εἶναι νά φθάσουμε στήν προφορική ἐπικοινωνία καί σχέση μέ τόν Θεό.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ξεκινώντας τήν ἑρμηνεία του στό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, μᾶς λέει: «Ἔπρεπε βέβαια ἐμεῖς νά μήν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήν βοήθεια τῶν γραμμάτων, ἀλλά νά παρουσιάζουμε τόσο καθαρό βίο, ὥστε ἡ χάρη τοῦ [Ἁγίου] Πνεύματος νά εἶναι στίς ψυχές μας ἀντί βιβλίων, καί ὅπως αὐτά ἔχουν γραφῇ μέ μελάνη ἔτσι καί οἱ καρδιές μας νά ἔχουν γραφῇ μέ τό [Ἅγιο] Πνεῦμα».

Κατόπιν ὁ Ἅγιος δείχνοντας τήν ἀφετηρία τοῦ κακοῦ, τόν λόγο δηλαδή πού χάσαμε τήν προφορική σχέση μέ τόν Θεό, μᾶς ἐπισημαίνει ὅτι αὐτό συνέβη, ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι ἔφυγαν ἀπό τόν σωστό δρόμο «οἱ μέν δογμάτων ἕνεκεν, οἱ δέ βίου καί τρόπων». Τό περιεχόμενο τῆς δογματικῆς διδασκαλίας πού ἐγκολπωθήκαμε καί ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας μᾶς συνδέουν ἤ μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Θεό.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, διαρκῆ «ποιοτικό αὐτοέλεγχο» μέ βάση τόν ἁγιογραφικό καί πατερικό λόγο, γιά νά ἐλπίζουμε στήν λήψη αἰώνιας «πιστοποίησης» στόν ἀτελεύτητο μέλλοντα αἰώνα.

π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ