Γράφτηκε στις .

Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω – Μνημόσυνο Θεοκλήτου στὴν Ἱερά Πόλη Μεσολογγίου

Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω – Μνημόσυνο Θεοκλήτου στὴν Ἱερά Πόλη Μεσολογγίου

Στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Παντελεήμονος τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσολογγίου, ἱερούργησε τήν Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω, 27 Φεβρουαρίου 2022, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου καί Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Ἱερόθεος.

Ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, προεξῆρχε τῆς ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας καί στή συνέχεια τέλεσε ἱερό μνημόσυνο, ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυροῦ Θεοκλήτου μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Θεοκλήτου, τῶν σαράντα χρόνων ἀρχιερατικῆς διακονίας καί τῶν δεκαπέντε χρόνων ἀπό τήν κοίμησή του.

Κηρύσσοντας τόν θεῖο λόγο ὁμίλησε γιά τήν κρίση τοῦ Θεοῦ. Ἀναφέρθηκε στό ὅτι θά ὑπάρξη ἡ Μέλλουσα Καθολική Κρίση, ὅπου θά κριθοῦν οἱ ἄνθρωποι γιά τά ἔργα τους, ἀλλά ὅμως προϋπάρχουν καί δύο ἄλλες κρίσεις.

Ἡ πρώτη κρίση εἶναι ὅτι ὁ Θεός κρίνει τούς ἀνθρώπους μέσα στήν ἱστορία, ἀφοῦ δέν εἶναι ξένος πρός τήν κτίση καί τήν ἱστορία. Αὐτός δημιούργησε τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Αὐτό τό κάνει μέσα ἀπό τόν Ἄσαρκο Λόγο πού ἐμφανιζόταν στούς Προφῆτες καί τούς Δικαίους της Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά καί μέ τήν Ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ στήν Καινή Διαθήκη.

Ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ γράφει: «Δίκασον Κύριε τούς ἀδικοῦντας με, πολέμησον τούς πολεμοῦντας με». Ἔτσι, ὑπάρχει ὁ ἄτεγκτος «πνευματικός νόμος», πού εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τούς λεγομένους φυσικούς νόμους, καί ὁ Θεός, ὅταν εἶναι πρός τό συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου, ἐπεμβαίνει καί κρίνει μέ τόν δικό του τρόπο.

Ἡ δεύτερη κρίση εἶναι ὅτι ὁ Θεός κρίνει στήν λεγόμενη μετά-ἱστορία. Ὁ ὅρος «μετά-ἱστορία» δηλώνει τό νά μελετᾶ κανείς τήν ἱστορία τῆς ἱστορίας, δηλαδή τήν οὐσία τῆς ἱστορίας.

Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅλος ὁ κόσμος ἔγινε διά τοῦ Λόγου, γι’ αὐτό καί σέ ὅλη τήν κτίση ὑπάρχουν «οἱ μικροί λόγοι» ἤ «λόγοι τῶν ὄντων», πού εἶναι λόγοι φύσεως, λόγοι προνοίας καί λόγοι κρίσεως, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ὁ Θεός δημιουργεῖ, προνοεῖ καί κρίνει τόν κόσμο. Ἐμεῖς βλέπουμε τήν ἱστορία ἀπό τά ἐξωτερικά γεγονότα, ἀλλά τόν κόσμο τόν κυβερνᾶ ὁ Θεός• κρίνει τούς ἀνθρώπους καί ὁδηγεῖ τήν ἱστορία πρός τό τέλος.

Ὁ Χριστός, στήν ἀρχή τῆς δράσεώς Του, εἶπε: «Αὕτη ἐστίν ἡ κρίσις, ὅτι τό φῶς ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον καί ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τό σκότος ἤ τό φῶς• ἦν γάρ πονηρά αὐτῶν τά ἔργα» (Ἰωάνν. γ’, 19). Ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου• ὅσοι ζοῦν ἐν Χριστῷ εἶναι φωτεινοί, ὅσοι ζοῦν στό σκοτάδι εἶναι σκοτεινοί. Ἔτσι γίνεται ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ ἀπό τώρα.

Ὁ Χριστός λίγο πρίν ἀπό τή Σταύρωσή Του εἶπε: «Νῦν κρίσις ἐστί τοῦ κόσμου τούτου» καί ἄρχισαν τά Πάθη, ὁ Σταυρός καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί ὅλοι κρίθηκαν, ἀνάλογα μέ τήν στάση πού τήρησαν, ἔναντι τοῦ Χριστοῦ. Στήν ζωή μας ἀπό ὅ,τι κάνουμε κρινόμαστε.

Μέσα ἀπό αὐτήν τήν προοπτική καί ὅσοι προτιμοῦν τόν πόλεμο πού εἶναι μιά τραγωδία γιατί σκοτώνονται ἄνθρωποι, βασανίζονται, ταλαιπωροῦνται καί πληγώνονται ψυχικά μικρά παιδιά, κρίνονται ἀπό τόν Θεό.

Στό βιβλίο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, φαίνεται ὁ πόλεμος μεταξύ τοῦ Ἀρνίου καί τοῦ Θηρίου καί τελικός νικητής εἶναι τό Ἀρνίον, ὁ Χριστός.

Ὁ Σεβασμιώτατος κατέληξε τήν ὁμιλία του λέγοντας ὅτι καί τώρα ὑπάρχει κρίση, ἀφοῦ ὅλοι κρίνονται, ἀνάλογα μέ τήν στάση πού τηροῦν ἔναντι τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά θά ὑπάρξη καί μέλλουσα καί τελική κρίση, ὅταν ὁ Θεός θά κρίνη τελεσίδικα τούς ἀνθρώπους• ὅμως ἡ κρίση ἀρχίζει ἀπό τώρα, ἀπό τήν ἱστορία. Γι’ αὐτό πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε νά τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί νά εἴμαστε μέ τό Φῶς.

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, κατά τήν ἀκολουθία τοῦ μνημοσύνου τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυροῦ Θεοκλήτου, ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου ἀναφέρθηκε στόν μακαριστό Ἀρχιερέα λέγοντας ὅτι τόν γνώριζε ἀπό τό ἔτος 1963, πρίν ἀκόμη ἐκλεγεῖ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας. Πράγματι, ἦταν ἕνας διακεκριμένος Ἱεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μέ ὀρθόδοξο καί ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ὁ ὁποῖος ἐπετέλεσε σημαντικό ἔργο, ὅπου ἐργάστηκε, στά Καλάβρυτα, στήν Πάτρα, στήν Ἀθήνα καί τέλος στήν Μητρόπολη αὐτή. Ἔτσι, ἄφησε μνήμη ὀρθοδόξου καί καλοῦ Ἱεράρχου, μέ ἀγάπη στόν Θεό, τήν Ἐκκλησία καί τούς ἀνθρώπους. Καί ἐπετέλεσε τήν διακονία του μέ σεμνότητα, ἀρχοντιά καί εὐαγγελική ζωή. Εὐχήθηκε δέ, ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύση ἐν σκηναῖς δικαίων.

Εὐχαρίστησε τούς ἱερεῖς καί διακόνους μέ τούς ὁποίους συλλειτούργησε, τούς συνεργάτες τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Θεοκλήτου, τούς ἱεροψάλτες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ὅλους τούς ἐκκλησιασθέντες.

 

Δεῖτε τό κήρυγμα τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου γιά τήν θεολογία τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ ΕΔΩ

Δεῖτε τόν λόγου τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου στό μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυροῦ Θεοκλήτου ΕΔΩ

Δεῖτε Φωτογραφίες ΕΔΩ