Θανάση Παπαθανασόπουλου: Ὁ Ἀκέσιος καὶ οἱ γονατισμένοι

Θανάση Παπαθανασόπουλου

Στὴ Σύνοδο τῆς Νίκαιας

τέθηκε τὸ ζήτημα τῶν "πεπτωκότων".

Οἱ Πατέρες φάνηκαν ἀμήχανοι μὲ τοὺς πεσμένους,

μ΄ ἐκείνους ποὺ σὲ ὥρα ἀδυναμίας

κατὰ τοὺς διωγμούς, ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους.

Μὰ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὁ Ἀκέσιος,

ποῦ καίτοι τ΄ ὄνομά του ἐσήμαινε θεραπευτής,

δὲ γνοιάστηκε ποτέ του νὰ γιατρέψει

ψυχὲς ποὺ γονατίσαν μπρὸς στὸ δήμιο,

μὲ ὀργὴ μεγάλη εἰσηγήθηκε ν΄ ἀποκοποῦν

γιὰ πάντα οἱ σάπιοι κλῶνοι ἀπ΄ τὸ Δέντρο.

Τότε, καθὼς μᾶς ἱστορεῖ ὁ Εὐσέβιος

στὸ βίο τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου,

ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ λέει: "Ἀκέσιε,

ὅταν στὸν οὐρανὸ ἀνεβεῖς, παρουσιάσου

σ΄ αὐτὸν ποὺ ἵδρυσε τὴν Ἐκκλησία μας

καὶ πές του: Ἰδοὺ ἐνώπιόν σου ἐγὼ ὁ ποιμένας

δίχως τὰ πρόβατα ποὺ μοῦ ἐμπιστεύθηκες,

γιατί ἐκεῖνα σκόρπισαν τὴν κρίσιμη ὥρα,

ἐνῷ ἐγὼ δὲν κάμφθηκα καὶ θαρραλέα

τὸ ὄνομά σου στοὺς διῶκτες ὁμολόγησα".

Νομίζεις θὰ χαρεῖ μὲ τὴν ἐξήγηση;

Ἀντίθετα πολὺ θὰ λυπηθεῖ

μὲ τὴν ὀλιγωρία σου νὰ ψάξεις

καὶ νὰ περιμαζέψεις τὰ χαμένα.

Τότε, καθὼς θὰ βλέπεις στὴ μορφή του

τὴν τόση ἀπογοήτευση, ἴσως καὶ θυμηθεῖς

καὶ τὴν περικοπὴ ἐκείνη ἀπ΄ τὸ Ματθαῖο

ὅπου ὁ Πέτρος ρωτάει τὸν Ἰησοῦ

ἂν καὶ ἀρκετὲς ἑφτὰ φορές

νὰ συγχωρήσει κάποιον ποὺ τὸν ἔβλαψε.

Ἐκεῖνος τοῦ ἀποκρίνεται πῶς ὄχι,

κι ἀνάγκη πᾶσα νὰ τὸν συγχωρήσει

ἐβδομηκοντάκις ἑπτά.

Καὶ βέβαια ἐννοοῦσε

πῶς πρέπει ἄπειρες φορὲς ἡ ἀγάπη

νὰ δοκιμάζει στὴ φωτιά της τὴ συγχώρεση".

(Ἀθήνα-Μαρούσι 6-5-2004)

Σημείωση:

Τὸ περιστατικὸ ἀναφέρει ὁ Εὐσέβιος Καισαρείας στὸν "Βίον Κωνσταντίνου". Τὸ ὄνομα Ἀκέσιος ἦταν προσωνυμία τοῦ θεοῦ Ἀπόλλωνος καὶ σημαίνει τὸν θεραπευτή. Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς 318 "Θεοφόρους" Πατέρες τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ συνῆλθε στὴ Νίκαια τὸ 325.