ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

(Ἐνημέρωση: Ἰούλιος 2023)

Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1995).

Γέννηση: Ἰωάννινα (Ἑλλάδα) 1945.

ΣΠΟΥΔΕΣ:

Πτυχίο Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης μέ ἄριστα (1968).

Συμμετοχή, ὡς φοιτητής, σέ ἔρευνες χειρογράφων στίς Βιβλιοθῆκες Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Συμμετοχή, ὡς φοιτητής, στήν κριτική ἔκδοση ἔργων τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὑπό τόν Καθηγητή Παναγιώτη Χρήστου.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ:

Διευθυντής Ταχύρυθμης Ἱερατικῆς Σχολῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας (1970-1973)

Διευθυντής-Ὁμιλητής Σεμιναρίων Κατηχητῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (1988-1995).

Ἐπισκέπτης Καθηγητής στήν Μπελεμέντειο Θεολογική Σχολή Λιβάνου: 

         Διδασκαλία Ἀρχαίων καί Νέων Ἑλληνικῶν (1988-1990).

         Διδασκαλία Ἠθικῆς-Ἀσκητικῆς (1988-1990).

         Διδασκαλία Βιοηθικῆς (2001).

Ἐπίτιμος Διδάκτωρ Ποιμαντικοῦ Τμήματος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν (2008).

Ἐπίτιμος Διδάκτωρ Τμήματος Ἰατρικῆς τῆς Σχολῆς Ἐπιστημῶν Ὑγείας τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων (2016).

Καθηγητής τῆς Ἀσκητικῆς καί Πατερικῆς Θεολογίας στό Διδακτορικό Πρόγραμμα Ὀρθοδόξων Σπουδῶν τοῦ Ἀντιοχειανοῦ Οἴκου Σπουδῶν, στήν Πενσυλβάνια τῶν ΗΠΑ (διδασκαλία κατά τά ἔτη 2017, 2019, 2021)

Διαλέξεις σέ Πανεπιστήμια καί Θεολογικές Σχολές Ἑλλάδος καί Ἐξωτερικοῦ:

(Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Βελλᾶς Ἰωαννίνων, Θεολογική Ἀκαδημία Μόσχας, Θεολογική Σχολή Ἄλμπα Τζούλια Ρουμανίας, Πανεπιστήμιο Σιάτλ, Λουθηρανικό Πανεπιστήμιο Τακόμα, Τίμιο Σταυρό Βοστώνης, Πανεπιστήμιο Βενετίας, Θεολογική Σχολή Τιφλίδος Γεωργίας, Θεολογική Σχολή Ἰασίου Ρουμανίας).

Εἰσηγητής σέ Ἐπιστημονικά Συνέδρια: πάνω ἀπό 500 διεθνῆ καί πανελλήνια Συνέδρια.

Εἰσηγητής στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία συνεδρίαζει τακτικῶς μία φορά κατ' ἔτος (13 εἰσηγήσεις: 1999, 2000, 2000 ἔκτακτη συνεδρίαση, 2001, 2002, 2005, 2006, 2009, 2011, 2015, 2016 ἔκτακτη συνεδρίαση, 2019 ἔκτακτη συνεδρίαση, 2020).

Ραδιοφωνικές ἐκπομπές:

Ἑβδομαδιαῖες ἡμίωρες ἐκπομπές μέ τίτλο «Οἱ Πατέρες στόν σύγχρονο κόσμο» στόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1989-1995) καί μέ τίτλο «Ἡ Θεολογία στήν ζωή μας» (2010-2021).

Ἑβδομαδιαία ὡριαία ἐκπομπή μέ τίτλο «Ἀνθολόγιον Θεολογίας», στόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Πειραιᾶ (2019-2021).

Τηλεοπτικές ἐκπομπές:

Ἑβδομαδιαῖες ἡμίωρες ἐκπομπές μέ τίτλο «Θεολογία γεγονότων» στόν Τηλεοπτικό Σταθμό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν «Λύχνος» (2015-2021).

ΔΙΟΙΚΗΣΗ:

Διεύθυνση Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (1989-1995).

Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου (1995-σήμερα).

Μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (4 ἐνιαύσιες περιόδους).

Πρόεδρος Εὐαγῶν Ἱδρυμάτων (11)  τῆς Ναυπακτίας.

Μοναδικός ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐνώπιον τῶν Μέσων Γενικῆς Ἐνημέρωσης γιά τήν πανδημία τοῦ covid-19 (Ἀπρίλιος 2020).

ΣΥΓΓΡΑΦΗ:

Μελέτες – Βιβλία – Ἄρθρα – Δημοσιεύσεις

Βιβλία ἑκατόν τριάντα (130).

Μεταφρασμένα ἐκατὸν δέκα ὀκτώ (118) σέ εἴκοσι ἐπτὰ (27) ξένες γλῶσσες.

Συνολικός ἀριθμός βιβλίων, ἀνατύπων, δημοσιεύσεων (χωρίς τά ἄρθρα): τριακόσια σαράντα πέντε (345)

Βραβεῖο Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν γιά τό βιβλίο «Τό Πρόσωπο στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση» (1996).

Ἀπό τά πολλά βιβλία του ἀποτελοῦν ὁρόσημο τά ἑξῆς:

1. Μιά βραδυά στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἀναλύονται θέματα πού ἀφοροῦν στήν νοερά-καρδιακή προσευχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» καί γίνεται διάκριση μεταξύ τῆς Ὀρθόδοξης παράδοσης καί τῶν Ἀνατολικῶν παραδόσεων τύπου γιόγκα.
   
2. Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία. Στό βιβλίο αὐτό παρουσιάζεται ἡ αἰτία γιά τήν ὁποία πιστεύουμε στόν Χριστό καί συνδεόμαστε μέ τήν Ἐκκλησία, ἡ θεραπεία τοῦ νοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ λεπτοτάτη προσοχή καί διακρίνεται ἀπό τήν λογική, ἡ ἀνάλυση καί μεταμόρφωση τῶν παθῶν τῶν ὁποίων ἔχει διαστραφεῖ ἡ λειτουργία, ἡ ἡσυχαστική ζωή πού εἶναι ἡ μέθοδος θεραπείας τοῦ ἀνθρώπου καί ἡ ὀρθόδοξη γνωσιολογία πού εἶναι ἡ κατάληξη τοῦ ἀνθρώπου ὅταν ἀποκτήση ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ.
   
3. Τό πρόσωπο στήν Ὀρθόδοξη παράδοση στό ὁποῖο θίγονται θέματα πού ἀφοροῦν τήν σχέση τοῦ προσώπου μέ τήν θεολογία καί τήν φιλοσοφία, τήν ἀσκητική τοῦ προσώπου, τήν διαμόρφωση τῆς ὁρολογίας τοῦ προσώπου καί τό θέμα τῆς ἐλευθερίας.
   
4. Ἡ ζωή μετά τόν θάνατο πού εἶναι ἕνα βιβλίο πού δέν ἀφήνει κανένα ἀναπάντητο ἐρώτημα στό θέμα μέ τό ὁποῖο ἀσχολεῖται. Ἀπό τόν χωρισμό τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα, τίς μεταθανάτιες ἐμπειρίες τήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, τό καθαρτήριο πῦρ, τήν δευτέρα παρουσία τοῦ Χριστοῦ, τί εἶναι ὁ Παράδεισος καί ἡ Κόλαση, τό ἀμφιλεγόμενο θέμα τῆς ἀποκατάστασης τῶν πάντων, τήν αἰώνια ζωή.
   
5. Τά 5 βιβλία πού ἀναφέρονται στόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη τά ὁποῖα δείχνουν τό πολυσήμαντο καί πρωτοπορειακό ἔργο του. Ἁπλῶς τά ἀναφέρουμε:
   • α. Ἐμπειρική Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας κατά τίς προφορικές παραδόσεις τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, τόμος Α΄
     
   • β. Ἐμπειρική Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας κατά τίς προφορικές παραδόσεις τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, τόμος Β΄
     
   • γ. Πατερική καί Σχολαστική Θεολογία καί τό περιβάλλον τους μέ βάση τίς προφορικές παραδόσεις τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη
     
   • δ. π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, ἕνας Κορυφαῖος Θεολόγος
     
   • ε. π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, τό ἔργο καί ἡ διδασκαλία του
6. Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί Ἐκκλησία τῆς ῾Ελλάδος. Ἀσχολεῖτε μέ τήν διαμόρφωση τοῦ διοικητικοῦ συστήματος τῆς ᾿Εκκλησίας, τήν ἱστορία τοῦ θεσμοῦ, τήν παράδοση πού μεταφέρει ἀνά τούς αἰῶνες, τήν ἀνακήρυξη τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. τά ἱστορικοκανονικά ζητήματα, τίς κρίσεις πού προέκυψαν κατά καιρούς μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κ.ἄ. Εἶναι βιβλίο μεγάλης ἔρευνας μέσα ἀπό τά Πρακτικά τῆς Ἱεραρχίας καί τόν Τύπο τῆς ἑκάστοτε ἐποχῆς.
7. Παλαιά καί Νέα Ρώμη, Ὀρθόδοξη καί Δυτική Παράδοση. Τό βιβλίο αὐτό ἀναφέρεται στήν διαφοροποίηση τῆς Δύσεως ἀπό τήν θεολογία καί τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς καί ἀπό τήν ἀρχαία κοινή ἐκκλησιαστική παράδοση. Ἀναφέρουμε τρία σημεῖα:
   

1. • Α. Ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῶν πρώτων ὀκτώ μ.Χ. αἰώνων ἦταν ἑνωμένη καί εἶχε κοινή παράδοση, τόσο στήν θεολογία, (ἔκφραση τοῦ δόγματος), ὅσο καί στήν θεογνωσία, (στόν τρόπο γιά νά ἀποκτήση κανείς τήν γνώση τοῦ Θεοῦ ἐξ ἐμπειρίας).
   • Β. Ὅτι ἀπό τόν 8ο αἰώνα καί μετά, ἀπομακρύνθηκε τό δυτικό τμῆμα τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους (ἡ Παλαιά Ρώμη) ἀπό τό ἀνατολικό (Νέα Ρώμη - νέα ἕδρα τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας), ἀπό τήν διοίκηση καί ἀπό τήν ἑνιαία παράδοση τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Ἑπομένως, δέν τίθεται θέμα τρίτης ἤ τέταρτης Ρώμης, γιατί δέν ὑπάρχει πρώτη καί δεύτερη.
     
   • Γ. Ὅτι ἐνῶ ἐπιχειρήθηκε ἡ «ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν» (ἀντί γιά ἐπαναφορά τοῦ δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ στήν Ἐκκλησία) μέσῳ τῶν διαλόγων, ἀπέτυχε, διότι ἐπιδιώκετο
     μέ πολιτικές σκοπιμότητες καί ἐξαντλεῖτο στήν εὕρεση κοινῶν σημείων στούς ὅρους, ἐνῶ οἱ ὅροι καί τά δόγματα εἶναι ἔκφραση τῆς θεωρίας τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, πού εἶχαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ ἅγιοι Πατέρες.
     Στήν ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου συνδέεται στενά ἡ θεολογία μέ τήν ἱστορία. Ἀποβλέπει στόν ὀρθό τρόπο τοῦ διαλόγου προκειμένου νά ὑπάρξουν θετικά ἀποτελέσματα ὡς πρός τήν «ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Βιβλία ἔγιναν ἀντικείμενα διατριβῶν:

Πρόσωπο Ὀρθόδοξη Παράδοση

Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ

Τά βιβλία του ἄρχισαν νά μεταφράζονται πολύ σύντομα μετά τήν κυκλοφορία τους. Τό βιβλίο Μιά βραδυά στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους μεταφράστηκε τό 1986 στά Ἀραβικά, ἀπό κάποιον ἀπόφοιτο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καί ἀκολούθως σέ ἄλλες 22 γλῶσσες. Ἡ μετάφραση τῶν βιβλίων στά ἀγγλικά, καί ἡ παρουσίασή τους στήν ἰστοσελίδα τῆς Ἐκδότριας Μονῆς ἀπό τό 1994, ξεκίνησε ἕνα πολύ μεγάλο καί ποικίλο ἐνδιαφέρον τῶν ἀναγνωστῶν, παγκοσμίως. Ἔτσι ἄρχισε ἕνα κύμα αὐτοβούλων μεταφράσεων σέ διάφορες γλῶσσες, στήν ἀρχή εὐρωπαϊκές (γαλλικά ἰσπανικά γερμανικά), ἀλλά καί ἀσιατικές (κινεζικά, οὐρντού, κορεατικά, ἰνδονησιακά). Ἐπίσης, πολλές ἐνορίες τῆς διασπορᾶς στήν Ἀμερική ἐνδιαφέρθηκαν γιά τά βιβλία στήν ἀγγλική τους μετάφραση.

Μέχρι σήμερα ἔχουν γίνει 118 γνωστές μεταφράσεις σέ 27 γλῶσσες.

Ἡ προσοχή καί ἡ ἀποδοχή πού ἔτυχαν τά βιβλία τοῦ Μητροπολίτου, ἀποτυπώνεται στό γεγονός ὅτι χρησιμοποιοῦνται ὡς διδακτικά ἐγχειρίδια σέ θεολογικές Σχολές, ὡς ἐγχειρίδια ψυχοθεραπευτῶν καί δύο ἀπό αὐτά ἀποτέλεσαν ἀντικείμενα διδακτορικῶν διατριβῶν (Ἡ Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία καί Τό πρόσωπο στήν Ὀθρόδοξη παράδοση). Ἐπίσης, γιά τήν Ὀρθόδοξη Ψυχοθεραπεία γίνεται λόγος, ὡς ξεχωριστή μέθοδος ψυχοθεραπείας, στόν τόμο πού ἐξέδωσε ἡ Ἀμερικανική Ψυχολογική Ἑταιρεία, μέ τίτλο Handbook of Psychotherapy and Religious Diversity (Ἐγχειρίδιο ψυχοθεραπείας καί θρησκευτικῆς ποικιλομορφίας), στό κείμενο τοῦ Tony Young μέ τίτλο Psychotherapy With Eastern Orthodox Christians.

Ἔργα Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου (Μάϊος 2021, pdf)

Ἔργα Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας)

Σχετικές ἱστοσελίδες:
http://parembasis.gr
http://pelagia.org