Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη

Το διάστημα 26-30 Μαΐου ε.ε. ο νέος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η επίσκεψη αυτή ήταν η πρώτη των ειρηνικών επισκέψεών του στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Κατωτέρω δημοσιεύουμε αποσπάσματα των λόγων του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κατά την υποδοχή και το Πατριαρχικό Συλλείτουργο.

*

Από την ομιλία του Πατριάρχου Ιεροσολύμων, κατά την υποδοχή του στην Κωνσταντινούπολη (27-5-2006)

Παναγιώτατε Αρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικέ Πατριάρχα, λίαν Πεφιλημένε και Σεβασμιοπόθητε Αδελφέ κύριε κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ

…

Αισθήματα πνευματικής συγκινήσεως κατέχουσιν Ημάς, αναλογιζομένους τις η δόξα της Ορθοδοξίας, ήτις ηχεί μυστικώς εκ του περιλάμπρου και ηγιασμένου τούτου τόπου και εκ των αρρήκτως συνδεδεμένων μετά του τόπου, μνημών και ιστορικών γεγονότων. Η γαρ αμώμητος Πίστις ημών διέλαμψε μυστικώς υπό την εξ Αγίου Πνεύματος πεφωτισμένην καθοδήγησιν των αοιδίμων Πατριαρχών των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων της Ανατολής, ήστινος Πίστεως η δόξα κεκρυμμένη μεν εστι τοις πολλοίς οσημέραι, αλλά φανερά εις τους μετέχοντας αυτής εν αγιασμώ Πνεύματος. Χαίρομεν δε και ανασκοπούντες πόσοι και πηλίκοι οι δεσμοί οι συνδούντες την πηγήν του Ευαγγελισμού της Οικουμένης, την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Σιών, το του Θεού κατοικητήριον, μετά της Μητρός Μεγάλης Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, της προστάτιδος και πνευματικής Τροφού της οικουμενικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, πόλεως μεγάλων Αγίων και θεοφόρων Πατέρων, πολυκάρπου τε αγρού ευσεβείας και πυρήνος μοναδικού τινος Χριστοκεντρικού πολιτισμού.

…

Οι Ρωμαίοι Ορθόδοξοι κάτοικοι των επαρχιών της Μέσης Ανατολής διετήρουν επί μακρόν, ως πολύ καλώς επίστασθε, προ της διεισδύσεως της ατυχούς Ουνίας, την ονομασίαν Μελχίται, ήτοι βασιλικοί, εις ένδειξιν της εν Πίστει ενότητος αυτών μετά του Βασιλέως των Ρωμηών. Μετά την πτώσιν της Πόλεως και την δύσιν της πολιτικής Βασιλείας των Ελλήνων Ρωμαίων, ήστινος η μνήμη κατά τας ημέρας ταύτας εκάστου Μαΐου αναποφεύκτως εγγίζει ταις καρδίαις ημών, απέμεινε μόνη, πλην ακατάβλητος, η πνευματική αυτών Βασιλεία, η συν Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι Βασιλεία ως Χριστιανών, δια του προς θέωσιν αγιασμού ψυχής και σώματος. Η κοινωνία Πίστεως εγένετο και κοινωνία Μαρτυρίου και η Επτάλοφος Πόλις του Βοσπόρου περιεβλήθη ως πορφύραν και βύσσον τον περίλαμπρον στολισμόν της Εκκλησίας, την κόσμησιν των υπέρ της αληθούς Πίστεως χεομένων αιμάτων, επομένη τη Σιωνίτιδι Εκκλησία, τη αποκτησάση προτεραιότητά τινα εις την υπέρ Χριστού ομολογίαν και τους διωγμούς.

Η Υμετέρα Παναγιότης τηρούσα το υπέρ της Σιωνίτιδος Εκκλησίας ενδιαφέρον, επεδείξατο τούτο κατά τον πλέον έμπρακτον τρόπον εις την επ’ εσχάτων προκληθείσαν γνωστήν κρίσιν του καθ’ Ημάς Πατριαρχείου. Εκ βαθέων ευχαριστούμεν Αυτή, εκ μέρους της Αγιοταφιτικής Ημών Αδελφότητος και του ευλαβούς Ημών Ποιμνίου, δια την άμεσον Αυτής συμπαράστασιν και συναντίληψιν, γενομένης ούτως ευκαίρου βοηθού εν ταις ευρούσαις ημάς θλίψεσιν. Εν τη μερίμνη της Υμετέρας πανσεβάστου Παναγιότητος υπέρ της Εκκλησίας της Αγίας Γης ετυπώθη και διέλαμψεν ως εν εσόπτρω, πλην της προσωπικής Αυτής φιλαδέλφου μερίμνης, και η προ πολλών αιώνων καθιερωθείσα μητρική εν Χριστώ φροντίς της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Βασιλευούσης, επί των χειμαζομένων Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, αλλά και πασών των λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Και τούτο, πρωτίστως δώρον του Πανοικτίρμονος Θεού, του τους Πατέρας ημών επί της γης θεμελιώσαντος και δι’ αυτών προς την αληθινήν Πίστιν πάντας ημάς οδηγήσαντος, οίτινες, ως δοχεία του Πνεύματος του Χριστού, αυτώ τω Αγίω Πνεύματι συνδιασκεπτόμενοι, συνεκρότησαν τον θεσμόν της Εκκλησίας, και μετά των απαύστων αυτών πρεσβειών, παρέδωκαν ημίν και πάντα τα προς σωτηρίαν συντελούντα πνευματικά μέσα και πνευματικά όπλα.

…

*

Από τον Xαιρετισμό του Οικουμενικού Πατριάρχου κατά την υποδοχή του Πατριάρχου Ιεροσολύμων στην αίθουσα του Θρόνου (27-5-2006)

Μακαριώτατε και τιμιώτατε Αδελφέ εν Χριστώ Πατριάρχα Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης κύριε Θεόφιλε,

Ιερώτατοι αδελφοί Αρχιερείς,

…

Ως ευ παρέστητε, Μακαριώτατε, μετά από την γνωστήν περυσινήν ταραχήν, ήτις εκ του μισοψύχου εχθρού υποκινουμένη μεγάλως εταλαιπώρησε την Σιωνίτιδα Εκκλησίαν, αλλά και σύμπασαν την Αγίαν Ορθοδοξίαν ηνάγκασε συνοδικώς να επέμβη και κατά τα ιεροκανονικά θέσμια να δώση τέλος δια της ενταύθα συγκληθείσης ειδικώς Ιεράς Μείζονος Συνόδου εις όσα ανεπιθύμητα και επικίνδυνα διεπράχθησαν.

Ως ευ παρέστητε, Μακαριώτατε, κομίζων την μυστικήν χάριν των θεοβαδίστων Παλαιοδιαθηκικών και Καινοδιαθηκικών τόπων και την ευλογίαν τούτων: της δρυός του Μαμβρή, του Φρέατος του Ιακώβ, της εφθημεροκυριευθείσης Ιεριχούς, του προφητηλιακού Καρμηλίου, της ταπεινής Ναζαρέτ, της Θεογενετείρας Βηθλεέμ, του χριστευλογήτου Ιορδάνου, του ερημικού Σαρανταρίου, της γραφικωτάτης Γαλιλαίας, της αποστολοβαδίστου λίμνης Τιβεριάδος, του θελξιψύχου Όρους των Μακαρισμών, της γραφικής Κανά του γάμου, της φιλοξενοχρίστου Βηθανίας, του φωτολούστου Θαβωρίου όρους, του χριστοσκήνου όρους των Ελαιών, του κατανυκτικού Κηπου της αγωνίας, του Αγιοπνευματοφόρου Υπερώου, της οδού του Μαρτυρίου, του φρικτού Γολγοθά, του πανιέρου και Ζωοδόχου Ταφου του Κυρίου, του κεχαριτωμένου Θεομητορικού Μνήματος της Γεθσημανή, των σκηνωμάτων των πυριπνόων ασκητών της ιουδαϊκής ερήμου, της χρυσής σειράς των αγίων και μαρτυρικών προκατόχων της Υμετέρας Μακαριότητος και ει τινος ετέρου τιμαλφούς προσκυνήματος της πατρώας πίστεώς μας.

…

Η ημετέρα Μετριότης, βαθέως εκτιμώσα τον χριστοειδή χαρακτήρα της προσωπικότητος, την ανεπιτήδευτον ευλάβειαν, την εκκλησιαστικότητα του φρονήματος, το ασκητικόν του βίου και την ειλικρίνειαν των λόγων και ενεργειών Υμών, αποβλέπει προς Υμάς ως ένα πολυτιμότατον συνεργόν εις το έργον εις ο εκλήθημεν παρά Κυρίου να επιτελέσωμεν. Παντοτε δε εις το ιδιαιτέρως δύσκολον Πατριαρχικόν Υμών λειτούργημα θα έχητε ημάς και την ενταύθα παροικούσαν Μεγάλην Εκκλησίαν συμπορευτάς, ως άλλωστε η μακραίων παράδοσις αδελφικών σχέσεων και αλληλοϋποστηρίξεως των Πατριαρχείων μας επιβάλλει.

…

*

Από την ομιλία του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κατά το Πατριαρχικό Συλλείτουργο στον Π. Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου (28-5-2006)

…

Αποκορύφωσιν βεβαίως του συνδέσμου ημών, τουτέστιν του συνδέσμου της εν Χριστώ αγάπης, μεθ’ όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αποτελεί ουχί απλώς η συνεργασία αλλά η πλήρης κοινωνία των αληθειών της πίστεως ημών. Η από κοινού δηλονότι εμβάθυνσις και βίωσις των ευαγγελικών αληθειών, ως αύται παρεδόθησαν ημίν υπό του Κυρίου, των αγίων αποστόλων, των θεοφόρων πατέρων και των οικουμενικών Συνόδων. Η θεώρησις και βίωσις των θεοπνεύστων δογμάτων της πίστεως ημών ως πυξίδος και τρόπου της εν Χριστώ ζωής ημών εν τω κόσμω. Η μετάδοσις τούτων εις τους πιστούς ημών και τον κόσμον ως του άρτου και του λόγου της ζωής, ως του τρόπου εκείνου της ζωής, ο οποίος εξάγει τον κόσμον εκ της συγχύσεως εις τον φωτισμόν και την διαύγειαν του Αγίου Πνεύματος, εκ της βίας και της τρομοκρατίας εις την ειρήνην των τέκνων του Θεού, εκ της παγκοσμιοποιήσεως εις την ελευθερίαν και την καλλιέργειαν του ανθρωπίνου προσώπου ως εικόνος του Θεού. Μετά τοιούτων προϋποθέσεων μετέχομεν και εις τον οικουμενικόν διάλογον, ουχί αναζητούντες απολεσθείσαν ευαγγελικήν αλήθειαν, αλλά κατέχοντες ταύτην ως πολύτιμον και ζωοποιόν θησαυρόν και επιθυμούντες να ζήσωμεν ταύτην μετά των εισέτι τελούντων ουχί εν τω πληρώματι ταύτης, λόγω των ιστορικών συγκυριών, χριστιανών των άλλων ομολογιών.

…

*

Από την ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχου κατά το Πατριαρχικό συλλείτουργο στον Π. Πατριαρχικό Ναό του Αγ. Γεωργίου (28-5-2006)

…

Ήλθετε, Μακαριώτατε, εκ της Αγίας Πολεως Ιερουσαλήμ ένθα καθ? έκαστον Μεγα Σαββατον επαναλαμβάνεται το μέγα και επιβεβαιωτικόν θαύμα της Ορθοδόξου Πιστεως μας, το θαύμα δηλονότι της αναβλύσεως υπερλόγως του Παναγίου Φωτός εκ του Ζωοδόχου Ταφου του Κυρίου, παρά τας αμαρτίας και ανθρωπίνας ατελείας ημών. Το γεγονός τούτο αρκεί και μόνον να αποδείξη οπόσον αγαπά ημάς ο Κυριος, αφού δι ημών των αμαρτωλών λειτουργών Του, Αρχιερέων, Ιερέων και Διακόνων, επιτελεί αναμφιβόλως και διαχρονικώς εν τη Εκκλησία το έργον της σωτηρίας των ψυχών των χριστοσφραγίστων Χριστιανών. Παντοτε, άγιε αδελφέ και συλλειτουργέ, την ημετέραν Μετριότητα συντρίβει η αίσθησις της διπλής πραγματικότητος ταύτης: πως δηλαδή, ο Παντοδύναμος Θεός υποχρεοί -ούτως ειπείν- Εαυτόν, ώστε δια της επικλήσεως του Θείου Του Ονόματος και της σχετικής σταυροειδούς χειρονομίας να καθαγιάζη τα υλικά στοιχεία των Μυστηρίων και να μεταδίδη δι? αυτών την άκτιστον Χαριν του Παναγίου Πνεύματος εις τον λαόν Του μέσω ημών των χοϊκών και αμαρτωλών λειτουργών!

…

Δεν διαφεύγει την προσοχήν μας, ότι δια την δογματικήν διατύπωσιν της διδασκαλίας του ακτίστου Φωτός μεγάλοι αγώνες ηγέρθησαν, ου μέντοι γε χωρίς ταραχών και εκκλησιαστικοπολιτικής τρικυμίας, και εν τω Αγίω Όρει του Άθω και εις την Βασιλεύουσαν ταύτην Πολιν, ένθα ειδικαί Συνοδοι συνεκλήθησαν. Ωσαύτως δεν εκφεύγει της μνήμης ημών η επικλητική και επίμονος προσευχή του μεγάλου πατρός της Εκκλησίας μας Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά «Κυριε, φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος». Η αίσθησις του φυσικού η παραφυσικού σκοτισμού της ψυχής ασφαλώς και είναι εις καρπός της τοιαύτης σκοτεινότητος των υπάρξεών μας χωρίς του Χριστού. Μετά του Χριστού αισθανόμεθα ως εν τω Θαβώρ ευρισκόμενοι. Άνευ δ' Αυτού εις τα πέταυρα του Άδου κατοικεί η ψυχή ημών.

…

Μνημονεύετε, Μακαριώτατε, παρακαλούμεν, και ημών των ενταύθα ταπεινών αδελφών Σας εν εκάστη Ιερά Μυσταγωγία και εκτείνετε χείρας ικέτιδας προ του Παναγίου Ταφου του Σωτήρος υπέρ της μαρτυρικής Αγίας Αυτού Μεγάλης Εκκλησίας και του ταπεινού Πατριάρχου αυτής.

Ο Χριστός εν τω μέσω Υμών. Χριστός Ανέστη!

(www.ec-patr.gr, Α.Κ.)