Skip to main content

Αφιέρωμα γιά τόν Ιεροκήρυκα π. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη: Γεώργιου Λαουρδέκη

Αφιέρωμα γιά τόν Ιεροκήρυκα π. Αθηναγόρα Καραμαντζάνη:

Γεώργιου Λαουρδέκη, φιλολόγου

Σεβασμιώτατε,

Σεβαστό ιερατείο,

Κυρίες καί κύριοι,

Μέ τό πνευματικό έργο πού επιτελούσε στόν τομέα τής νεολαίας ο Π. Αθηναγόρας αποσκοπούσε κυρίως στήν καταρτισμό τών νέων ώστε νά φτάσουν «εις επίγνωσιν τού Θεού» -θέμα γιά τό οποίο θά μιλήσουν ασφαλώς άλλοι ομιλητές πιό αρμόδιοι. Θά ήταν όμως, πιστεύω, παράλειψη νά μήν αναφερθούν άλλοι τομείς στούς οποίους ήταν ευεργετική η δράση τού πνευματικού μας καθοδηγητή. Άν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας τή γενικότερη πνευματική καχεξία τής πόλης μας εκείνη τήν εποχή, θά μπορούσαμε νά χαρακτηρίσουμε τήν πνευματική δραστηριότητα πού αναπτύχθηκε τότε πρωτοπόρα.

Γιατί αναμφισβήτητα πρωτοποριακή ενέργεια ήταν η έκδοση τού πρώτου μαθητικού περιοδικού τής Ναυπάκτου, τού «ΚΑΣΤΡΟΥ». Μέσα από αυτό τό περιοδικό δινόταν η δυνατότητα στόν καθένα μας νά εκφράσει σέ όποια μορφή μπορούσε τίς σκέψεις καί τούς προβληματισμούς του γιά διάφορα θέματα πού τόν απασχολούσαν. Έτσι, γιά πολλούς από μας τά πρώτα κείμενά τους πού είδαν νά δημοσιεύονται ήταν στό «ΚΑΣΤΡΟ». Καί δέν ήταν μόνο το πιό φιλόξενο περιοδικό γιά τά ασήμαντα πρωτόλειά μας τό «ΚΑΣΤΡΟ», αλλά καί όσοι είχαν καλλιτεχνικές ανησυχίες μπορούσαν νά ανακαλύψουν γιά πρώτη φορά ή νά δείξουν εκεί τό ταλέντο τους, αφού γιά τήν έκδοση ενός ευπρόσωπου περιοδικού χρειαζόταν καί η δημιουργία σκίτσων, διακοσμητικών σχεδίων καί εικονογραφικών παραστάσεων. Δέ θά μπορούσα νά προβάλω αυτόν τόν ισχυρισμό μέ βεβαιότητα, αλλά έχω τήν εντύπωση ότι όταν χρειάστηκε νά συνεργασθεί γιά τήν καλλιτεχνική εμφάνιση τού περιοδικού πρέπει νά συνειδητοποίησε ο Π. Ρωμανός τήν κλίση καί τίς δυνατότητές του στήν τέχνη τής ζωγραφικής. Γιά νά εκτιμηθεί ακόμη καλύτερα αυτή η προσπάθεια πρέπει νά ληφθεί ακόμη υπόψη ότι τά μόνα μέσα πού διετίθεντο γιά τήν έκδοση τού περιοδικού ήταν μία γραφομηχανή καί ένας παλιός πολύγραφος πού είχε η Μητρόπολη στά γραφεία της.

Ως αξιόλογο συμπλήρωμα τής γενικότερης αγωγής πού παρεχόταν στίς χριστιανικές μαθητικές ομάδες κάτω από τήν καθοδήγηση τού Π. Αθηναγόρα πρέπει επίσης νά θεωρήσουμε καί τή θεατρική παιδεία. Καθώς οι κάθε είδους εκδηλώσεις μας, είτε αυτές απευθύνονταν σέ μάς τούς ίδιους είτε αυτές απευθύνονταν στό ευρύτερο κοινό τής πόλης, συμπεριλάμβαναν πολύ συχνά μιά θεατρική παράσταση, είχαμε τήν καλή τύχη νά μυηθούμε έτσι στή θεατρική τέχνη. Καί πάλι σέ αυτή τήν περίπτωση δινόταν στόν καθένα μας η ευκαιρία νά ανακαλύψει καί νά αξιοποιήσει τίς ικανότητες πού είχε στήν υποκριτική αλλά καί στή σκηνογραφία, τή μουσική επένδυση ενός έργου, τήν οργάνωση τών παραστάσεων καί γενικά τήν αντιμετώπιση κάθε άλλης ανάγκης πού υπήρχε. Γιά πολλούς από μας αυτές οι ατελείς μαθητικές παραστάσεις αποτέλεσαν καί τό πρώτο στάδιο τής μυήσεώς μας στήν τέχνη τού θεάτρου.

Απαραίτητο στοιχείο σέ κάθε εκδήλωση τών χριστιανικών ομάδων τών νέων ήταν επίσης η μουσική, αυτή η ενθουσιώδης τών χριστιανικών εμβατηρίων καί η κατανυκτική τών λατρευτικών συνάξεων. Αλλά τό ενδιαφέρον πού εκδηλωνόταν γιά τή μουσική δέν είχε μόνο καθαρά πρακτικό χαρακτήρα. Διευρυνόταν ώστε νά συμπεριλαμβάνει τά υψηλότερα δημιουργήματα τής ευρωπαϊκής μουσικής. Στίς χριστιανικές μαθητικές ομάδες αρχίσαμε οι πιό πολλοί, άν όχι όλοι, νά ακούμε κλασική μουσική καί μάθαμε νά τήν εκτιμάμε σέ μιά εποχή πού η μουσική παιδεία στήν πόλη μας ήταν υποτυπώδης. Κάναμε μάλιστα καί προσπάθειες νά εκτελέσουμε τέτοιου είδους συνθέσεις. Όπως καί άν κρίνει κανείς ότι τίς «εκτελούσαμε» δέν μπορεί νά μήν παραδεχθεί ότι ήταν ένα άλμα στήν παιδεία μας η μετάβαση από τά λαϊκά ακούσματα τού περίγυρου εκείνης τής εποχής στήν ακρόαση συμφωνιών τού Μπετόβεν ή τού Ντβόρζακ, παραδείγματος χάριν. Η χορωδία πού συγκροτούσαμε συστηματικά από μιά περίοδο καί ύστερα πρέπει επίσης νά θεωρηθεί ως η πρώτη προσπάθεια γιά τή διάδοση τής χορωδιακής μουσικής στή Ναύπακτο πρίν από τήν επιτυχημένη παρουσία τής σύγχρονης Χορωδίας Ναυπάκτου, η οποία όμως λειτουργεί μέ άλλες προϋποθέσεις. Καί πάλι εδώ θά μπορούσα νά εκφράσω τήν εντύπωση πού έχω ότι χωρίς όλο αυτό τό υπόβαθρο πού είχαμε ούτε εμείς οι άλλοι θά αποκτούσαμε τό όποιο ενδιαφέρον έχει καθένας γιά τή συμφωνική μουσική ούτε ειδικότερα ένας από μας θά έφτανε νά ασχοληθεί αποκλειστικά μέ αυτήν καί νά αναδειχθεί ως ένας από τούς δυό-τρείς Σχολικούς Συμβούλους μουσικής σέ όλη τή χώρα.

Ιδιαίτερη, τέλος, σημασία δινόταν στήν κοινωνική αγωγή, έναν τομέα στόν οποίο όσοι από μας προερχόμασταν από τίς φτωχότερες κοινωνικές τάξεις-καί είμασταν οι περισσότεροι- υστερούσαμε σημαντικά. Μέ τρόπο πολύ διακριτικό αλλά εποικοδομητικό μάθαμε νά συμπεριφερόμαστε διαφορετικά στούς μεγαλυτέρους από τούς συνομηλίκους μας καί πάλι στόν καθένα ανάλογα μέ τό χαρακτήρα του, έτσι πού όχι μόνο νά μήν προσβάλλεται η προσωπικότητα κανενός, αλλά νά διαπιστώνει ότι αντιμετωπίζεται ως πρόσωπο μέ τή δική του ιδιαίτερη αξία. Τήν αμηχανία πού αισθάνονταν συνήθως οι νέοι τής εποχής λόγω άγνοιας τού ενδεδειγμένου τρόπου συμπεριφοράς σέ μερικές περιπτώσεις δέν τήν αισθανόμασταν στόν ίδιο βαθμό, χωρίς νά υποβαθμίζουμε πρόσωπα καί θεσμούς. Μπορούσαμε, κατά κανόνα, νά διακρίνουμε τή διαφορετική συμπεριφορά πού απαιτούσαν οι διαφορετικές περιστάσεις καί νά μή συγχέουμε άστοχα τό αστείο μέ τό σοβαρό. Είχαμε μάθει ακόμη νά μή χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία γιά κάθε επιπολαιότητά μας τή νεανική ηλικία, αλλά τήν κάθε μας πράξη νά υπαγορεύει ένα αίσθημα υπευθυνότητας, αφού «καί βήμα ποδός καί γέλως οδόντων μαρτυρεί περί τού ανδρός».

Από όσα εξέθεσα έγινε πιστεύω φανερό ότι η αγωγή πού δινόταν στίς Χριστιανικές Ομάδες μέ τήν πνευματική καθοδήγηση τού Π. Αθηναγόρα αποσκοπούσε, βέβαια, κατά κύριο λόγο στήν «ανατροφή μας εν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου», αλλά δέν περιοριζόταν σέ αυτή. δινόταν μιά γενικότερη αγωγή έτσι πού οι νέοι νά γίνονται «ολοκληρωμένες προσωπικότητες» γιά νά χρησιμοποιήσω μιά φράση τής εποχής εκείνης πού εξέφραζε εύστοχα τούς επιδιωκόμενους στόχους.

Γιά τό προνόμιο πού μας δόθηκε νά γίνουμε μέτοχοι μιάς ολοκληρωμένης εν Χριστώ αγωγής τέτοιας ποιότητας εκφράζουμε τήν ευγνωμοσύνη μας στόν Π.Αθηναγόρα καθώς καί στούς άξιους συνεργάτες πού είχε κατά καιρούς.

  • Προβολές: 2576