Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου: Πανηγυρικός λόγος, ἐπὶ τῇ ἐλεύσει τοῦ Μητροπολίτου

Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου, Ἀναγνώστου-Δικηγόρου παρ' Ἀρείω Πάγω

Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, κ.κ. Ἰερόθεε.

Μὲ αἰσθήματα ἀγάπης καὶ χαρᾶς σᾶς ὑποδεχόμεθα σήμερα Κυριακὴ 12 Αὐγούστου τοῦ σωτηρίου ἀπὸ Χριστοῦ ἔτους 2012, στὸ ὄμορφο καὶ φιλόξενο χωριό μας, τὴν εὔανδρη Ἀράχωβα τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας, ἐδῶ στὶς ἐσχατιὲς τῆς πρώην Ἐπαρχίας καὶ νὺν Δήμου μας, ἀλλὰ καὶ τῆς Μητροπόλεώς μας, καὶ σᾶς καλωσορίζουμε, εὐχαριστῶντας ἅμα καὶ διὰ τὴν πανευφρόσυνον πνευματικὴν Τράπεζαν τῆς Ἀρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, ἥν παραθέσατε τοὶς πιστοῖς καὶ φιλεόρτοις, μετὰ τοῦ ἐμπνευσμένου θείου σας κηρύγματος καὶ τὴν τέλεση τῶν μνημοσύνων τῶν πεσόντων Ἀραχωβιτῶν ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων εὐλαβῶν Ἀραχωβιτῶν, ἐν οἷς καὶ ὁ ἀείμνηστος πιστὸς καὶ εὐλαβέστατος Χριστιανὸς Τρύφων Ρήγας καὶ οἱ λοιποὶ κεκοιμημένοι πιστοὶ Ἀραχωβίτες, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί.

Ἐπιτρέψατέ μου, Σεβασμιώτατε, μία συντομότατη ἀναφορὰ στὸ ἔργο σας, ξέροντας ὅτι προσκρούω στὴν μετριοφροσύνη σας, ἀλλὰ πρέπει νὰ λεχθῇ πρὸς γνῶσιν καὶ ὠφέλειαν τῶν ὦδε παρισταμένων καὶ συμπροσευχομένων πιστῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν.

Ἀποτελεῖτε, Ποιμενάρχα μας, τὸ καύχημα ἐν Κυρίῳ ὅλων τῶν Ναυπακτίων, διότι καὶ μέσῳ τῆς Ἀρχιερωσύνης σας ἡ Ναύπακτος γίνεται καὶ σήμερα γνωστὴ διὰ τοῦ πλουσίου συγγραφικοῦ θεολογικοῦ, ἀλλὰ καὶ πολυπλεύρου κοινωνικοῦ σας ἔργου, εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς. Ὅλοι ξέρουν ὅτι ὁ μεγαλύτερος συγγραφεὺς εἶναι σήμερα ὁ λογιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἰερόθεος. Μόλις πρὶν λίγες ἡμέρες ἀνέγνωσα, περιχαρὴς γενόμενος, τὸ 271ο Βιβλίο σας μὲ τίτλον «Ἐνιαύσιον 2011». Ὅταν τὰ βιβλία σας φτάσουν αἰσίως τὸν ἀριθμὸ 366, ἕνα γιὰ κάθε ἡμέρα δίσεκτου παρακαλῶ χρόνου, καὶ πιστεύω ὅτι σὲ λίγα χρόνια θὰ γίνη ἐφικτό, πρᾶγμα ποὺ εὔχομαι ὁλοψύχως, νὰ μᾶς τὸ κάνετε γνωστὸ νὰ τὸ ἑορτάσουμε δεόντως μὲ τιμές.

Τὰ βιβλία σας κυκλοφοροῦν εὐρύτατα διαδεδομένα εἰς ὁλόκληρον τὸν χριστιανικὸν κόσμον, μεταφρασμένα σὲ 22 γλῶσσες, ὄχι μόνον στὶς γνωστὲς εὐρωπαϊκές, ἀλλὰ καὶ στὰ ἀραβικά, κορεάτικα καὶ κινέζικα. Ἔτσι, ὅλος ὁ κόσμος σᾶς γνωρίζει καὶ ὠφελεῖται πνευματικὰ μέσα ἀπὸ τὰ συγγράμματά σας, διότι εἶστε ὁ πλέον φωτισμένος θεολόγος τοῦ αἰῶνα μας καὶ αὐτὸ ὡς Ναυπακτίους μᾶς κάνει νὰ καμαρώνουμε. Αὐτὰ ὅλα ποὺ προανέφερα, Σεβασμιώτατε, διὰ τὸ σεπτὸν πρόσωπόν σας ἀποτελοῦν καὶ ἔκφραση εὐχαριστιῶν καὶ δι’ ἕναν ἀκόμη λόγον καὶ πρέπει νὰ τὸ εἴπω, ὥστε καὶ οἱ Ἀραχωβίτες νὰ εἶναι ὑπερήφανοι.

Ἡ ἐλαχιστότης μου, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, βλέπει καὶ ἀκούει τὸν Ποιμενάρχη μας ὄχι μία φορὰ τὸν χρόνο, ὅπως ἐνταῦθα σήμερον, ἀλλὰ ἔχω τὴν χαρὰ νὰ τὸν βλέπω 3 καὶ 4 φορὲς τὸν χρόνο καὶ μὲ ρωτάει κάθε φορὰ τί κάνει ὁ π. Γαβριήλ, τί κάνει ὁ γιατρὸς κ. Σισμάνης, τί κάνει ἡ Ἀράχωβα, πῶς εἶναι οἱ Ἀραχωβίτες στὴν ὑγεία τους. Πέρυσι ὁ Σεβασμιώτατος, καὶ τὸ ἄκουσα μὲ τὰ αὐτιά μου, ὄχι μία ἢ δύο φορές, ἀλλὰ πολὺ περισσότερες, ἔλεγε καὶ ξανάλεγε μὲ μεγάλη χαρὰ κάνοντας τὴν καλύτερη διαφήμιση γιὰ τὸ χωριό μας: «Πῆγα σὲ ἕνα κεφαλοχώρι, καὶ πηγαίνω κάθε χρόνο, στὴν Ἀράχωβα τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας στὴν Μητρόπολή μου. Ἐκεῖ νὰ δῆτε τί ὄμορφο χωριὸ ποὺ εἶναι, τί φιλόξενοι ἄνθρωποι, πόσο πιστοὶ εἶναι, ἔρχονται 300 ἄνθρωποι, ὅλο τὸ χωριό, στὴν ἐκκλησία, ἔρχονται νὰ μὲ χαιρετήσουν ὅλοι στὴν πλατεῖα, ἁπλοὶ καὶ ἐπιστήμονες ἀπὸ ὅλον τὸν χῶρο τῶν γραμμάτων καὶ τῶν ἐπιστημῶν, ἐκεῖ νὰ δῆτε νέους ἀνθρώπους, ἐκεῖ δοξάζεται πράγματι ὁ Θεὸς» καὶ ἀναφέρει δικαστικούς, δικηγόρους, γιατρούς, μηχανικούς, καθηγητές, στρατιωτικούς. Καὶ τὸ λέει ἀπευθυνόμενος μὲ χαρὰ σὲ Βοιωτούς, Καλαβρυτινούς, Πατρινούς, Εὐβοεῖς, Ἐδεσσαίους, Ἀθηναίους καὶ ὄχι μόνο. Ὁ Δεσπότης μὲ ὅλα αὐτὰ ξέρει νὰ κρίνη πράγματα καὶ συμπεριφορὲς καὶ νὰ συγκρίνη σωστά.

Ἅς ἔρθουμε καὶ στὸ «ἐπειδὴ» ἡμῶν τῶν δικηγόρων.

Ἐπειδὴ ὁ π. Γαβριὴλ εἶχε ἐπέτειο χειροτονίας του ἐχθές, πρὶν ἀπὸ 8 ἔτη, καὶ κάναμε ἀγρυπνία, ἡ ἐλαχιστότης μοῦ πρὶν ἀπὸ 5 ἔτη, σὰν σήμερα, μὲ χειροθετήσατε Ἀναγνώστη τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ σᾶς εὐχαριστῶ γι’ αὐτό, θέλω νὰ σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι ὁ τίτλος αὐτὸς μὲ γεμίζει εὐθύνη καὶ ὑποχρεώσεις καὶ προσπαθῶ, ξεπερνῶντας πολλὲς φορὲς τὸν ἑαυτό μου, νὰ διακονῶ τὶς ἀνάγκες πολλῶν ἱερῶν ναῶν καὶ σὲ ἄλλες Μητροπόλεις καὶ ψάλλω ἀκόμα καὶ 10 ὧρες τὴν ἡμέρα καὶ μάλιστα τὴν αὐτὴν ἡμέρα σὲ 3 ἢ 4 ναοὺς ἢ μονές, ἀπὸ Ὄρθρου βαθέος, μέχρι τὶς μεταμεσονύκτιες ὧρες λόγῳ ἀγρυπνίας. Ἔτσι ἀγωνίζομαι διὰ τὴν κατὰ Θεὸν πρόοδό μου καὶ μοχθῶ νὰ ἐφαρμόζω στὴν πράξη αὐτὸ ποὺ ἔχει εἰπεῖ ὁ ἅγιος τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, Ἰουστῖνος Πόποβιτς: «Νὰ τὰ δίνουμε ὅλα γιὰ τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τὸν Χριστὸ νὰ μὴν τὸν δίνουμε», δηλαδὴ νὰ μὴν τὸν πουλᾶμε μὲ τίποτα.

Ὡς ἀντίδωρο τῶν εὐχαριστιῶν μου σᾶς προσφέρω διὰ τὴν πλούσια βιβλιοθήκη σας, οὐχὶ ὑλικά, ἀλλὰ πνευματικὰ δῶρα ἀπὸ τὴν πτωχὴ καρδιά μου, ἕνα βιβλίο τοῦ Βασιλείου Κασκαντάμη ποὺ ἀναφέρεται στὸν ἄγνωστο μεγάλο ἱεραπόστολο τῆς Ἀλβανίας, λαϊκὸ θεολόγο, Θεοφάνη Πόπα, καὶ τὴν τιτάνεια προσπάθειά του μέσα ἀπὸ τὸ σχέδιο τῆς Πρόνοιας τοῦ Θεοῦ νὰ διασώση τὸν Χριστιανισμὸ ἀπὸ τὴν λαίλαπα τῆς ἀθεΐας σὲ δύσκολα χρόνια καὶ περιέχει τὸ βιβλίο αὐτὸ μία σημαντικὴ ἀναφορὰ στὸν δικό σας Πνευματικὸ Πατέρα, τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Καλλίνικο Ποῦλο. Ὅταν τὸ διάβασα τηλεφώνησα στὸν συγγραφέα νὰ τὸν συγχαρῶ καὶ τὸν παρεκάλεσα, ἂν μοῦ ἐπιτρέπη, νὰ σᾶς τὸ δωρίσω λόγῳ τῆς ἀναφορᾶς στὸν Πνευματικό σας καὶ μοῦ εἶπε ὅτι ἀποτελεῖ χαρὰ καὶ τιμὴ δι’ αὐτὸν νὰ διαβάση τὸ βιβλίο του ὁ σοφὸς Μητροπολίτης τῆς Ναυπάκτου.

Ἐπίσης, τὸ βιβλίο περιέχει Ὀπισθάμβωνες εὐχὲς ἀπὸ ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς λειτουργικοὺς χειρόγραφους κώδικες τοῦ Σινᾶ, Πάτμου, Ἁγίου Ὅρους, τῆς Μονῆς Κρυπτοφέρρης καὶ ἄλλες πηγὲς τοῦ 9ου μέχρι 14ου αἰῶνα μὲ πρόλογο τοῦ νῦν Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου. Ἐπειδὴ ἡ Ἐπαρχία μας τιμᾶ ὑπερβαλλόντως τὸν Ἅγιο Νικόλαο καὶ 14 νὺν Δημοτικὰ Διαμερίσματα, πρώην χωριά, ἔχουν ὡς ἐνοριακό τους ναὸ καὶ προστάτη τὸν Ἅγιο Νικόλαο, ὅπως καὶ ἡ Ἀράχωβα, σᾶς ἀφιερώνω Πανηγυρικὲς Ἱερὲς Ἀκολουθίες γιὰ τὸν Ἅγιο Νικόλαο τῆς Ἐπαρχίας μας, τόσο γιὰ τὴν ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του καὶ τὴν διέλευσή των ἀπὸ τὴν Ναύπακτο τὴν 10η Μαΐου τοῦ ἔτους 1087 μ.Χ., ὅσο καὶ γιὰ τὸν ἐν τὼ σπηλαίῳ τῆς Βαράσοβας ἀρχαιότατο τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ γιὰ τὴν θεία μνήμη του. Συνυφασμένη εἶναι καὶ ἡ ἀκολουθία τοῦ ὑμνογράφου Γερασίμου τοῦ Ναξίου, τὴν ὁποία ἀπέστειλε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος, πρὶν ἀπὸ 100 χρόνια, ἤτοι τὸ 1912, ὁ ἀείμνηστος εὐλαβὴς Ἀραχωβίτης Ἱερομόναχος Βαρλαὰμ Ντρίβας, εἰς αἰώνιον μνημόσυνον αὐτῶν, ἀντίγραφο τῆς ὁποίας μὲ χαρὰ σᾶς προσφέρουμε.

Περαιώνω τὸν λόγο μου μὲ τὴν θερμὴ παράκληση ὅπως εὔχεσθε, Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχα μας, καὶ διὰ τὴν ἐμὴν ἀναξιότητα καὶ ὅπως δέεσθε τοῦ Πανοικτίρμονος Θεοῦ ὑπὲρ πάντων τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ ποιμνίου σας, διότι ὁ Ἀρχιερεὺς δὲν εἶναι ἁπλὰ ὡσὰν ἡμᾶς ἕνας ἄνθρωπος, ἄνθρωπος βέβαια εἶναι καὶ αὐτός, ἀλλὰ ἵσταται εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ καὶ τοῦ ὀφείλουν ἅπαντες, κληρικοί, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, τιμή, σεβασμὸ καὶ ἀδιάκριτη ὑπακοή, καθὼς παραγγέλλει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος. Πολὺ δὲ περισσότερον αὐτὸ πρέπει νὰ ἰσχύη δι’ ἐσᾶς, ὅταν ὁ ἴδιος, Σεβασμιώτατε, ἔχετε δώσει δείγματα γραφήῆ μὲ τὸ πολύπλευρο ἔργο σας, κηρύττετε Χριστὸν καὶ τοῦτον Ἐσταυρωμένον, καὶ μὲ τὸν ἐνάρετο ἀσκητικό σας βίο παραδειγματίζετε τὸ ποίμνιό σας, τὸ ὁποῖον ἀνυστάκτως ἀγραυλὼν ὁδηγεῖτε εἰς νομὰς σωτηρίους. Ἀμήν.